ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ σκηνοθετημένες από μια ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!

γράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη

Μια καταπληκτική παράσταση ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ, δομημένη πάνω στα τρία μυθιστορήματα της ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ανέβηκε στο Τορόντο το Σαββατοκύριακο συγκεντρώνοντας ένα κοινό 800 ατόμων.
Η μαγική ενορχήστρωση της σκηνοθέτριας Νάνσυς Αθανασοπούλου Μυλωνάς, η επιλογή του κάστ από παιδιά και ενήλικες, οι συγκλονιστικοί διάλογοι, οι χαρακτήρες των έξι κοριτσιών που μεγαλώνουν στη Λευκάδα και βάλλονται από διάφορες παθογένειες της σύγχρονης κοινωνίας, άφησε το κοινό με το αίσθημα ότι ανήκε σε αυτή την παράσταση.
Καταπληκτική ήταν η προσαρμογή των τριών μυθιστορημάτων στο θεατρικό σανίδι από τις ταλαντούχες Κωνσταντίνα Γκότση και ΖήναΤζάρα, που έπιασαν τους χαρακτήρες στο βάθος τους αναδεικνύοντας τις διάφορες διακυμάνσεις της ζωής των πρταγωνιστριών και τελικά τη συνεύρεση στον γενέθλιο τόπο, που θεραπεύει και μετουσιώνει την εμπειρία στο αγαθό της ιστορικής φιλίας τους.  
Η οικογενειακή βία, η αυτοχειρία, η διπολική διαταραχή, το υπαρξιακό ζήτημα, ο έρωτας στη μέση ηλικία, η γυναικεία φιλία, το αλζχάιμερς, η αποκοπή από την προσωπική ιστορία και η επανασύνδεση, η απόρριψη και η συγχώρεση… πέρασαν από το θεατροποιημένο έργο που συγκίνησε το ακροατήριο, προκαλώντας δάκρυα, γέλια και ευφορική κατάσταση.
Η μικρή Γιολάντα με την φυσική της θεατρικότητα πηδώντας με το σχοινάκι πάνω στη σκηνή και ρωτώντας τις πιό αθώες ερωτήσεις, μίλησε στην καρδιά των θεατών προβάλλοντας την παιδική αθωότητα.
Ρεσιτάλ ηθοποιίας έδωσε η Ζήνα Τζάρα, η οποία παρουσίασε την ιδιότυπη ψυχική της διαταραχή, διαγράφοντας την ωμή πραγματικότητα αλλά εμπνέοντας ελπίδα για λύτρωση.
Οι μαθήτριες με τις σχολικές ποδιές και τα λευκά σοσονάκια ανακίνησαν τις εφηβικές αναμνήσεις μιας ιστορικής περιόδου που πέρασε ανεπιστρεπτί, γράφοντας όμως το σενάριο της γυναικείας φιλίας.
Τη θεατρική σκηνή κυριολεκτικά άλωσε με τα τραγούδια και το μπρίο της η καταπληκτική καλλιτέχνις Παναγιώτα Τσίτσου, η οποία έγραψε μουσική και τραγούδια πάνω σε στίχους της υπογράφουσας. Κυριολεκτικά η Τσίτσου ξεσήκωσε με τα τρία τραγούδια της και τη σκηνική παρουσία της, προκαλώντας ευφορική διάθεση στους θεατές της παράστασης.
Πειστική στο ρόλο της μοναχής ήταν η Αλεξάνδρα Βαλάσης, η οποία με μια καταλυτική εσωτερικότητα αναφέρει τα υπαρξιακά ερωτήματα που την μετέτρεψαν από μια ρόκ νεαρή γυναίκα σε μια θεραπαινίδα του μοναχισμού. Ο λόγος της εναργής και ατόφιος,  δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις σχετικά με το καταφύγιο που βρήκε η Γερόντισσα Ευφροσύνη κοντά στον Θεό.
Η Λυδία Τόμπρος, εξάλλου,  συνέδεσε όλες τις σκηνές με την αφήγησή της παριστάνοντας την ιδιοκτήτρια του καφενείου των Ελαιών, συνδέοντας έτσι τις ζωές των κοριτσιών από τα μαθητικά τους χρόνια μέχρι την ωριμότητά τους στα αγγλικά και τα ελληνικά.
Αυτό που θα πρέπει να τονισθεί είναι ότι η Νάνσυ Αθανασοπούλου-Μυλωνάς έχοντας γεννηθεί στην Αίγυπτο και έχοντας μεγαλώσει στην Αυστραλία μπορεί να αντιληφθεί τις ιδιαιτερότητες ενός ελληνοκαναδικού κοινού τονίζοντας τα στοιχεία και τα ερεθίσματα που απευθύνονται σε αυτό το κοινό.
Επίσης, η μαεστρία της σκηνοθέτιδας έγκειται στο γεγονός ότι, παρόλο που στο έργο περνούν βαριά ανθρώπινα θέματα, εκείνη με τη μαγική μπαγκέτα της το ελαφρύνει με μουσικά ένθετα τα οποία αλλάζουν τη διάθεση του θεατή επικεντρώνοντάς τον στην χαρά της καθημερινότητας αλλά και του ρυθμού.
Γενικά ήταν μια ισορροπημένη παράσταση που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό καθώς άγγιξε πολλές και δύσκολες πλευρές της ζωής χωρίς προσχήματα. Ταυτόχρονα το έργο έδωσε αισιοδοξία και φώς στον κόσμο, όπως άλλωστε είναι ο τίτλος του! Ήταν μια παράσταση που αφορούσε άντρες και γυναίκες εξίσου!
Συγκλονιστική ήταν η παρέμβαση του θεοφιλεστάτου επισκόπου Ταρτάρων Αθηναγόρα, ο οποίος δάκρυσε αναφερόμενος στην οικογενειακή βία, ενώ η δυναμική πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο Μπέτυ Σκουτάκης αγκάλιασε την παράσταση με την παρουσία της και την υποστήριξή της σε ένα θεατρθκό έργο που προάγει την ελληνική γλώσσα στα παιδιά της Ελληνικής Διασποράς.
Το έργο τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, ενώ έχει την υποστήριξη των δήμων του Λαβάκ και της Λευκάδας.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ ΦΩΣ
Θεατρικό έργο βασισμένο στα μυθιστορήματα της ομογενούς συγγραφέως Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη ΨΗΛΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΞΥΠΟΛΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ, ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ, που αποτελούν την ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ!Το έργο το οποίο έχει τη μορφή του μιούζικαλ με τραγούδια γραμμένα σε στίχους της συγγραφέως Ιουστίνης Φραγκούλη Αργύρη, έχει μελοποιήσει η μουσικός και ερμηνεύτρια Παναγιώτα Τσίτσου.
Η θεατρική προσαρμογή της Τριλογίας της Λευκάδας (Ψηλά Τακούνια Για Πάντα, Ξυπόλυτες στην Άμμο, Κορίτσια στη Βεράντα) έχει γίνει από το θεατρικό σχήμα ΕΚΦΡΑΣΗ της ομογενούς σκηνοθέτριας Nancy Athan-Mylonas σε διασκευή και επιμέλεια των Κωνσταντίνας Γκότση και Ζήνας Τζάρα.

Η ιστορία του έργου
Έξι κορίτσια, έξι συμμαθήτριες, που μεγάλωσαν  ανέμελα στις γειτονιές του πιο όμορφου νησιού του Ιονίου στην αιχμή της εφηβείας τους.
Η Τζούλια, η Έμυ, η Αθηνά, η Καίτη, η Νάνσυ, η Μαρία…
Κάθε μία τόσο διαφορετική από την άλλη, κι όμως τόσο όμορφες και τόσο  αγαπημένες.
Ο χρόνος κι η ζωή θα τις σκορπίσει στους πέντε ανέμους. Θα τις ξαναφέρει κοντά και πάλι στα σαράντα τους, η νοσταλγία κι η άσβεστη αγάπη για τον τόπο τους.
Μια επανασύνδεση, είκοσι χρόνια μετά, που θα γίνει  η αιτία να αποκαλυφθούν  κενά και τραύματα του παρελθόντος, που στοιχειώνουν το τώρα και απειλούν το αύριο…
Όλα ξεκίνησαν από  εκείνο το τραγικό γεγονός της αυτοχειρίας του πατέρα της Τζούλιας πριν πολλά χρόνια,  που ανέτρεψε τη ζωή της και την έδιωξε βίαια, μακριά απ᾽ το νησί.
Κι ύστερα… Οι φίλες χάθηκαν, οι ζωές τους άλλαξαν, κάποιες ακολούθησαν τα όνειρά τους, άλλες έπεσαν θύματα στους εφιάλτες τους…
Όμως η φιλία υπήρχε πάντα εκεί, βάλσαμο στην καρδιά που δεν κουράζεται ποτέ να πονά και ν᾽αγαπά…
Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης και αυτογνωσίας, ένας ύμνος στην φιλία, στην αγάπη και στον έρωτα, από την συγγραφέα των μεγάλων best seller Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη!

‍