ΠΡΟΣ ΤΗ ΦΑΤΝΗ

Αρχιεπισκόπου Καναδά Σωτηρίου
Δεν υπήρχε τόπος στο κατάλυµα. Ο γέρων Ιωσήφ και η Παρθένος Μαρία  στρέφονται προς τη φάτνη. Εκεί το µυστήριον της οικονοµίας πληρούται. Θεός  γεννιέται σαν άνθρωπος. Επισκέπτεται τους ανθρώπους. Γίνεται άνθρωπος. Λαβαίνει  ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Κρατεί τη θεία φύση. Είναι ο Θεάνθρωπος.
Με τη γέννηση του Χριστού στη φάτνη στρέφονται και τρέχουν προς αυτή οι  άγγελοι και ψάλλουν το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις  ευδοκία». Οι αγραυλούντες ποιµένες ταπεινά προσκυνούν τον νεογεννηθέντα  Σωτήρα του κόσµου• οι Μάγοι από την Ανατολή, και Του προσφέρουν δώρα. Σµύρναν,  χρυσόν και λίβανον. Τον αναγνωρίζουν σαν ανθρωπο. Τον τιµούν σαν βασιλιά. Τον  λατρεύουν σαν Θεό.
Ποιός δε θα επιθυµούσε να ζούσε στα χρόνια εκείνα! Να έτρεχε στη φάτνη. Να  προσκυνούσε το θείο νήπιο. Να έβλεπε και ν’ άκουγε το πλήθος των αγγέλων που  ανεβοκατεβαίνοντας έψαλλαν µε τις µελωδικές φωνές τους. Να κοίταζε στον ουρανό  και νά ’βλεπε το λαµπερό αστέρι. Ποιός!
Αν έτσι σκέφτεσαι, προχώρα στη σκέψη σου πιο πέρα. Γίνου ποιµένας της  σηµερινής εποχής. Μάγος απ’ την Ανατολή. Άφησε τη γη σου. Τρέξε στη Βηθλεέµ.  Στο σπήλαιο. Στη φάτνη. Τον Χριστό, σήµερα, θα Τον βρεις τον ίδιο, όπως τότε, σε δύο  φάτνες.
Άφησε τη γη της αµαρτίας και θα βρεις τον Χριστό στην καρδιά σου. Καθάρισε τα  ζιζάνια και τ’ αγριοχόρταρα. Στρώσε Του εκεί να γεννηθεί και θα νιώσεις την ίδια  χαρά που ένιωσαν οι άγγελοι. Οι ποιµένες. Οι Μάγοι.
Ψάξε και θα Τον βρεις και σε µια άλλη φάτνη. Είναι στο χαµόσπιτο που πεινάει.  Τάισέ Τον. Είναι στην παράγκα γυµνός. Δώσ’ Του ένα ρούχο. Είναι στο σταθµό του  ηλεκτρικού τρένου κουβαριασµένος σε µια άκρη και προσπαθεί να ζεσταθεί και να  κοιµηθεί εκεί. Βρες του µια µικρή κατοικία. Είναι στο κρεβάτι του πόνου. Κράτησέ του  συντροφιά. Βοήθησέ τον να πάρει τα φάρµακά του. Είναι στη φυλακή. Επισκέψου τον.  Ενθάρρυνέ τον να µετανιώσει. Είναι ορφανός και εγκαταλελειµµένος. Συµµάζεψέ  τον. Υιοθέτησέ Τον. Είναι σκλάβος. Βοήθησε τον και συ να βρει τη λευτεριά του. Είναι  στο πλούσιο παλάτι. Δε ξέρει τι να κάνει τα πλούτη του. Ξαγρυπνά και φωνάζει: «Τι  ποιήσω»; Πλησίασέ τον ταπεινά. Ρίξε λίγο φως της αλήθειας στα σκοτάδια της  αµαρτίας του. Είναι αυτός που δεν κυβερνά τον εαυτό του, αλλά κυβερνιέται απ’ τα  ναρκωτικά, το αλκοόλ, το κάθε πάθος του. Φρόντισε να του βρεις θεραπεία.
Ρωτάς. Μα είναι στ’ αλήθεια αυτός ο Χριστός; Έχεις δίκιο. Δεν είναι. Αλλά είναι «ο  κατ’ εικόνα και καθ’ οµοίωσιν Θεού». Είναι ο ελάχιστος αδελφός του Χριστού. Είναι ο  πλησίον σου. Τί είπε ο Χριστός στον νέο που απήντησε, ότι ο καλός Σαµαρείτης ήταν ο  «ποιήσας το έλεος µετ’ αυτού»; «Πορεύου, και συ ποίει οµοίως».
Το ίδιο να κάνουµε εφέτος, Χριστιανοί µου. Ν’ αφήσουµε το µίσος. Την  υπερηφάνεια. Τη µισαλλοδοξία. Να τρέξουµε στη φάτνη του πάσχοντος. Να  ποιήσουµε έλεος µετ’ αυτού. Για να βρούµε τον Χριστό στη φάτνη τη δική µας. Στην  καρδιά µας. Είναι ο πλέον σίγουρος τρόπος.
Σας εύχοµαι καλά, πνευµατικά Χριστούγεννα. Παρακαλώ, µη ξεχνάτε τους φτωχούς.  Τους πάσχοντας. Τους αδελφούς µας στην Ουκρανία-Ρωσία. Στη Μέση Ανατολή και  όπου γης.
Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές εν Χριστώ Τεχθέντι

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Ο ΚΑΝΑΔΑ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

‍