Ένα χρονογράφημα για τα μέσα συσκότισης του Ελλαδιστάν που έχουν πληρωθεί 55+ εκατομμύρια Ευρώ για να μην θεωρούν είδηση μαζικές κοινωνικές εκδηλώσεις όπως την τεράστια αντιπολεμική συναυλία που έγινε στο Σύνταγμα, ή την πανελλαδική μαζική απεργία της 6ης Απριλίου με επιτυχία 80% ενάντια στην κυβέρνηση-τσίρκο που τετραπλασίασε την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος πλουτίζοντας τους παραγωγούς ενέργειας, που αδιαφορεί ακόμη για την σφαγή του Ελληνικού λαού από την πανδημία (χωρίς να κάνει τίποτε εντελώς για την στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας) και έχει καταληστέψει τα ταμεία του κράτους με πάνω από 7 δις σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, ενώ αφήνει τα καρτέλ ενέργειας, τροφίμων, ιδιωτικής περίθαλψης και ιδιωτικής εκπαίδευσης να λυμαίνονται μια φτωχοποιημένη και απελπισμένη εργατική και μεσαία τάξη.
Η αιώνια μάστιγα της Ελλάδας: “Κοντόθωροι και αλαζόνες πολιτικοί που αντί να λύνουν το πρόβλημα, γίνονται ΤΟ πρόβλημα - Νο1
Ποιοι είναι οι αλαζόνες πολιτικοί; Δεν μιλάμε για τους ανίκανους, ανεπάγγελτους, ρεζίληδες ακροδεξιούς που αποτελούν τον αχταρμά του κυβερνώντος κόμματος σήμερα. Αυτοί είναι ούτως ή άλλως ξεπερασμένοι απ’ την ιστορία, μέσα στην αυτιστική τους ερμηνεία των γεγονότων. Μιλάμε γενικά για τους ανιστόρητους και αλαζόνες κυβερνώντες της μεγαλύτερης περιόδου της Ελληνικής Ιστορίας που ποτέ δεν είχαν μια αποφασιστική και κυρίαρχη άποψη για τις “συμμαχίες” και για τους “φίλους” μας “προστάτες” του εξωτερικού. Η αμορφωσιά και η ανικανότητα ταιριασμένη με την ατολμία και τις βραχύβιες, προσωπικές βλέψεις του κάθε πολιτικάντη, έδωσαν στους ξένους το δικαίωμα να διαφεντεύουν την πατρίδα μας. Από πού να ξεκινήσουμε; Από την υποδούλωση της λεγόμενης “επανάστασης” του 1821 στους Αγλλο-Γαλλο-Ρώσους της εποχής; Από το “κατσίκωμα” των γερμανο-αυστριακών δυναστειών στο ανώτατο αξίωμα να βασιλεύουν “ελέω Θεού” τους γιδοβαλκάνιους υποτακτικούς τους; Από την μετέπειτα δουλικότητα των κοτζαμπάσικων κυβερνήσεων στους τοκογλύφους του εξωτερικού; Από την πρώτη προσπάθεια “αφύπνισης” κάποιας πατριωτικής συνείδησης στους μπουρτζόβλαχους του Ελλαδιστάν και την υποδούλωσή τους σε δόλια σχέδια διαμοιρασμού της τότε οικονομικής και πολιτικής δύναμης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανάμεσα στους ευρωπαίους “συμμάχους” της γιδοχώρας του Ελλαδιστάν; Το πουλημένο όνειρο της “μεγάλης Ελλάδας” το 1922, που στην ουσία ήταν μια προδοσία της Ελλάδας στην Τουρκία, ανάλογη με αυτήν που έγινε και αργότερα το 1944 στη Γιάλτα με το “μοίρασμα του κόσμου” και το “χάρισμα” της Ελλάδας στη “Δύση”, με τους Αγγλο-Αμερικάνους να εκπορνεύουν τους αποτελειωμένους αντιστασιακούς του Αντιχιτλερικού αγώνα; Ή την προδοσία που οδήγησε στη διχοτόμηση της Κύπρου με έναν εισβολέα, ελέω Αγγλο-Αμερικάνων, και που ακόμη και σήμερα αιμορραγεί; Και εφόσον η Ιστορία προφέρει καθαρά το όνομα του ΕΙΣΒΟΛΕΑ και καταπατητή του Διεθνούς Δικαίου, του δικτάτορα που δεν έχει αφήσει παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη χώρα του του γείτονα Ερντογάν, ο δικός μας κούλης, ανίκανος “άριστος” ισχυρίζεται πως τον “στριμώξανε στη γωνιά” οι Σύμμαχοι και πως έχει “αποδυναμωθεί”. Σίγουρα, τέτοια αυτιστική κυβέρνηση δεν έχει περάσει ξανά απ’ την ιστορία του Ελλαδιστάν μας…
Η αιώνια μάστιγα της Ελλάδας: “Κοντόθωροι και αλαζόνες πολιτικοί που αντί να λύνουν το πρόβλημα, γίνονται ΤΟ πρόβλημα - Νο2
Δεν συνεχίζουμε άλλο, διότι η διάθεση μας έχει μαυρίσει επώδυνα. Απλά θα αναφέρουμε, για να γελάσουμε, την πατάτα των ανίκανων αυλικών του κούλη, που εδώ και 3 χρόνια ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ την σημασία της Τουρκίας, και επικοινωνιακά μειώνουν την σοβαρότητα της διαπραγματευτικής δύναμης του “Σουλτάνου” Ερντογάν. Τόσο ηλίθιοι είναι, που δεν κατάλαβαν πως θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο συνεννόησης με τον Ερντογάν και όχι να του πηγαίνουν κόντρα. Να βρουν μια μέθοδο να θεωρείται η Ελλάδα διαπραγματευτικός και ειρηνευτικός παράγοντας στην περιοχή. Έχασαν την ευκαιρία και την άρπαξε ο Σουλτάνος, και οι δικοί μας, κουνάνε σημαιάκια που τους “στριμώξαμε στη γωνία”! Τι πιο εποικοδομητικό για την Ελλάδα όταν αντί για “εχθρό” δίπλα της έχει έναν φίλο και σύμμαχο, όχι στα λόγια αλλά και στις πράξεις; Θα μου πουν κάποιοι πως οι Τούρκοι είναι “παραδοσιακά” εχθροί μας. Ναι, θα αντιγυρίσω, καλά είναι να τους συναγωνιζόμαστε (πάντα ακολουθώντας) στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς και να τους μειώνουμε ως διαπραγματευτική δύναμη, αλλά ούτε σχόλιο για τα τούρκικα λεμόνια και τα αγροτικά προϊόντα που αγοράζουμε απ’ την Τουρκία. Δηλαδή να πλουτίζουν οι εμπόροι και βιομήχανοι μας απ’ την γείτονα, αλλά κατά τα άλλα, εμείς να τους παρουσιάζουμε “απομονωμένους” και χωρίς “διαπραγματευτική δύναμη”. Επιτρέπουμε (με την ψήφο και παθητικότητά μας) τους καραγκιόζηδες της εξωτερικής πολιτικής, τους καρεκλοκένταυρους της κλίκας των ακροδεξιών κλόουν των Αθηνών να μιλούν εξ ονόματος ημών και της Ιστορίας. Ποια είναι η πραγματικότητα; Εδώ και ενάμιση μήνα, ο Ερντογάν έχει αναδειχθεί ως ο κύριος “ειρηνοποιός” στον πόλεμο του Πούτιν εναντίον Ζελένσκι. Ανάμεσα σε έναν μαφιόζο κλεπτοκράτη του μόχθου και της περιουσίας του Ρωσικού λαού από την μια, και σε ένα ανίκανο διασκεδαστή της τηλεόρασης ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη του ΝΑΤΟ να έχει ένα προωθημένο φυλάκιο στους κόλπους της Ρωσίας, από την άλλη. Και νάσου ο Ερντογάν που παίζει τον διαπραγματευτή και ειρηνευτή, εγγυητή (!!!) της ειρήνης στα Βαλκάνια! Και η Ελλάδα, αντί να ωφεληθεί απ’ την περίσταση να αποτελεί και αυτή διαπραγματευτή των πολεμοκάπηλων της περιοχής, το παίζει “αφ’υψηλού” και κοιμίζει με ψέματα τους υπηκόους της για “μεγαλοσύνες” και “υπεροχές” της εξωτερικής μας πολιτικής. Που στην ουσία, θα δώσουμε το μισό Αιγαίο στον Ερντογάν χωρίς ανταλλάγματα και θα είμαστε και οι χαμένοι και αδικημένοι με το αιώνιο θύμα την μισή Κύπρο χαμένη στο διάστημα. Αυτά όμως είναι “ψιλά γράμματα” για τους κλόουν που κυβερνούν, που η Ελλάδα είχε την ΑΤΥΧΙΑ να βρίσκονται στην εξουσία στην ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ στιγμή για την Ευρωπαϊκή Ιστορία στον τρέχοντα αιώνα. Και ναι, δεν θα τα διαβάσετε αυτά πουθενά σε κανένα μέσο συσκότισης που έχουν πάρει τα αργύρια για να χαμογελούν σαν αφιονισμένοι…
Η αιώνια μάστιγα της Ελλάδας: “Κοντόθωροι και αλαζόνες πολιτικοί που αντί να λύνουν το πρόβλημα, γίνονται Το πρόβλημα - Νο3
Μέσα στα πλαίσια αυτής της “νιρβάνας” των πληρωμένων μέσων συσκότισης απ’ την κυβέρνηση-τσίρκο, ακούσαμε πως ο Ερντογάν βρίσκεται σε δυσμενή θέση επειδή ο κούλης έδωσε 2.6 δισεκατομμύρια για να πάρει τα Ραφάλ και είμαστε πιο ισχυροί απ’ τους Τούρκους, που δεν έχουν “Ραφάλ”. Τα αεροπλάνα απ’ τη Γαλλία, που υποτίθεται είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Και επειδή, λέει ο Ερντογάν δεν καταδίκασε την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, η Αμερική θα τον είχε κάνει “ντα” και θα τον είχε με το ένα πόδι να κάθεται στην γωνιά! Μάλιστα. Αποδεικνύεται, “κοντός ψαλμός αλληλούια”, ότι ο Ερντογάν, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Αυτός είναι τουλάχιστο 10 χρόνια μπροστά στους στρατηγικούς του σχεδιασμούς. Εκεί που τα κανάλια της τηλεόρασης που ανήκουν στους 4-5 ολιγάρχες – κολλητούς του κούλη και απατεώνες ολκής που πλουτίζουν με κρατική ανοχή (και χρήμα), είχαν φτάσει σε σημεία έκστασης εκθειάζοντας τα Ραφάλ, που πήραμε και πόσο πιο “ανώτεροι” είμαστε απ’ την γείτονα, και να τα Ραφάλ, περήφανα πετάνε πάνω απ’ την ακρόπολη, και να η Νέα Δεξιά μεσολάβησε και τα αγοράσαμε (με δικά της λεφτά τα πλήρωσαν οι τσίπηδες;) και να το λανσάρισμα του λόγκο της ΝΔ στην προώθηση του ντιλ που έκανε προσωπικά ο “άριστος” πλην όμως “λειψός” κούλης, και ταρατατζούμ, νάσου ο Σουλτάνος παραγγέλνει F16 (κατακαίνουργια και όχι ελαφρά μεταχειρισμένα που του πούλησαν οι Γάλλοι) απ’ τους Αμερικάνους. Τόμπολα. Για να ακούσω λοιπόν αν θα το πουν αυτό τα πουλημένα μέσα συσκότισης των ολιγαρχών – κολλητών της κυβέρνησης-τσίρκο…
Η αιώνια μάστιγα της Ελλάδας: “Κοντόθωροι και αλαζόνες πολιτικοί που αντί να λύνουν το πρόβλημα, γίνονται ΤΟ πρόβλημα - Νο4
Μια σύγκριση μόνο. Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα έξοδα του Μεγάρου Μαξίμου, δηλαδή των υπηρεσιών που υπάγονται ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στον Πρωθυπουργό ήταν περίπου 5 δις Ευρώ. Αυτά ήταν μεν πολλά για την λειτουργία της κυβέρνησης, ωστόσο συγκρινόμενα με τα 11 ΔΙΣ του κούλη, με τους δεκάδες μετακλητούς, τις απευθείας αναθέσεις και το μπάχαλο του ξοδέματος φαίνονται … χαρτζιλίκι. Σε εποχές δημοσιονομικής φτώχειας, όπου ΚΑΝΕΝΑ νοικοκυριό και μικρομεσαία επιχείρηση δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα 4Χ έξοδα της ηλεκτρικής ενέργειας, ξέχωρα απ’ την ακρίβεια στα καύσιμα και τα προϊόντα, το να ξοδεύεις για παράδειγμα 4.570 ευρώ που μας κόστισαν οι καφέδες του… Μαξίμου μόλις σε ενάμιση μήνα!, αυτό όχι μόνο είναι σκάνδαλο, αλλά αποτελεί το σήμα κατατεθέν των απάτριδων ακροδεξιών που ροκανίζουν κρατικό χρήμα και γλεντάνε με τους κολλητούς τους. Απλά ρίξτε μια ματιά στα έξοδα της γενικής κυβέρνησης σε σχέση με το ακαθάριστο προϊόν στον προϋπολογισμό από το 1995 έως το 2020. ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις της Δεξιάς-Κεντροδεξιάς, μπάταραν τον προϋπολογισμό έως και -15.1% του ΑΕΠ. Πότε δεν υπήρχε έλλειμμα στην κυβέρνηση; ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 2015-2019 που κυβερνούσαν οι “ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ”, Μετά … πάπαλα, ήρθαν πάλι οι ακρίδες. Οι αριθμοί δεν ψεύδονται. Αλλά είπαμε. Έρχεται ο δεξιός (και ενίοτε και ο σοσια-ΛΗΣΤΗΣ) στην κυβέρνηση, την χρεοκοπεί, διότι είναι σίγουρο πως ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ που θα ακολουθήσει θα πληρώσει όλα τα χρωστούμενα και ο λαός θα στηρίξει πάλι το κρατικό “πουγκί” για να έρθουν πάλι οι ΔΕΞΙΟΙ να “φάνε” ως και τα πόμολα απ’ τις πόρτες! (‘κεφαλαιοποιήσεις’ τραπεζών, κλέψιμο αποθεματικών ταμείων, φορολογία μέσων και μικρών επιχειρήσεων, πούλημα μετοχών κρατικών μονοπωλίων σε ημέτερους μετόχους και κερδοσκοπία τραστ-καρτέλ συμφερόντων). Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ λοιπόν, την περίοδο 2015-2019 ανέστρεψαν τα οικονομικά, έβγαλαν τη χώρα απ’ τα “μνημόνια”, πλήρωσαν χρωστούμενα και παράδωσαν και 37 ΔΙΣ Ευρώ στα κρατικά ταμεία, για πρώτη φορά στα χρονικά του Ελληνικού Κράτους. Για 4 χρόνια η τιμή του ρεύματος δεν αυξήθηκε ούτε ένα Ευρώ! Στηρίχθηκαν ευάλωτα νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, 13η σύνταξη, ξεχρεώθηκαν οι απλήρωτες ασφαλιστικές εισφορές επιχειρήσεων. Για να μην γράψουμε για την Ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών που ήταν εκατό χρόνια πριν την εποχή της, σταθεροποιώντας τα Βαλκάνια (είδαμε τι γίνεται με τις επισφαλείς χώρες) και αποκτώντας μια ΦΙΛΙΚΗ και όχι εχθρική χώρα στην περιοχή. Και ας πλήρωσε ο Τσίπρας το φαρμακερό αντίτιμο να χάσει τις εκλογές επειδή οι ακροδεξιοί καπηλεύτηκαν και ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ την βλακεία του λαού και τον “πατριωτισμό” του (θυμάστε έλεγε η ΝΔ πως ο Τσίπρας ‘αντάλλαξε’ τις συντάξεις με την συνθήκη των Πρεσπών). Έρχεται λοιπόν τώρα η ώρα οι ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ να ξαναβγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα, να διαχειριστούν την καυτή πατάτα, να ξελασπώσουν την χώρα. Των αιώνιων κορόιδων αυτής της χώρας. Όπως το λέει και ο Βάρναλης περιγράφοντας σαν “κυρ Μέντιο” τον έρμο τον λαό. Τι να λέμε; Ο Ρωμιός δεν μαθαίνει, όσο και να πάθει. Και ως φόρο τιμής, διαβάστε την μπαλάντα του κυρ Μέντιου, όσοι από σας δεν τη θυμάστε!
Η μπαλάντα του κυρ Μέντιου
Κώστα Βάρναλη
Δε λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια! Κούτσα μια και κούτσα δυο της ζωής το ρημαδιό! Μεροδούλι, ξενοδούλι! Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι· ούλοι: δούλοι, αφεντικό και μ’ αφήναν νηστικό. Τα παιδιά, τα καλοπαίδια, παραβγαίνανε στην παίδεια με κοτρόνια στα ψαχνά, φούχτες μύγα στ’ αχαμνά! Ανωχώρι, Κατωχώρι, ανηφόρι, κατηφόρι και με κάμα και βροχή, ώσπου μου ’βγαινε η ψυχή. Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι κι έχτισα, στην εμπασιά του χωριού, την εκκλησιά. Και ζευγάρι με το βόδι (άλλο μπόι κι άλλο πόδι) όργωνα στα ρέματα τ’ αφεντός τα στρέμματα. Και στον πόλεμ’ «όλα για όλα» κουβαλούσα πολυβόλα να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ. Και γι’ αυτόνε τον ερίφη εκουβάλησα τη νύφη και την προίκα της βουνό, την τιμή της ουρανό! Αλλ’ εμένα σε μια σφήνα μ’ έδεναν το Μάη το μήνα στο χωράφι το γυμνό να γκαρίζω, να θρηνώ. Κι ο παπάς με την κοιλιά του μ’ έπαιρνε για τη δουλειά του και μου μίλαε κουνιστός: —Σε καβάλησε ο Χριστός! Δούλευε για να στουμπώσει όλ’ η Χώρα κι οι Καμπόσοι. Μη ρωτάς το πώς και τί, να ζητάς την αρετή! —Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου! —Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου! —Αντραλίζομαι!… Πεινώ!… —Σουτ! Θα φας στον ουρανό! Κι έλεα: όταν μιαν ημέρα παρασφίξουνε τα γέρα, θα ξεκουραστώ κι εγώ, του θεού τ’ αβασταγό! Όχι ξύλο! Φόρτωμα όχι! Θα μου δώσουνε μια κόχη, λίγο πιόμα και σανό, σύνταξη τόσω χρονώ! Κι όταν ένα καλό βράδυ θα τελειώσει μου το λάδι κι αμολήσω την πνοή (ένα πουφ! είν’ η ζωή), η ψυχή μου θε να δράμει στη ζεστή αγκαλιά τ’ Αβράμη, τ’ άσπρα, τ’ αχερένια του να φιλάει τα γένια του! … Γέρασα κι ως δε φελούσα κι αχαΐρευτος κυλούσα, με πετάξανε μακριά να με φάνε τα θεριά. Κωλοσούρθηκα και βρίσκω στη σπηλιά τον αϊ-Φραγκίσκο: —«Χαίρε φως αληθινόν και προστάτη των κτηνών! Σώσε το γερο κυρ Μέντη απ’ την αδικιά τ’ αφέντη συ που δίδαξες αρνί τον κυρ λύκο να γενεί! Το σκληρόν αφέντη κἄνε από λύκο άνθρωπε κάνε!…» Μα με την κουβέντ’ αυτή πόρτα μού ’κλεισε κι αφτί. Τότενες το μαύρο φίδι το διπλό του το γλωσσίδι πίσου από την αστοιβιά βγάζει και κουνάει με βιά: —«Φως ζητάνε τα χαϊβάνια κι οι ραγιάδες απ’ τα ουράνια, μα θεοί κι οξαποδώ κει δεν είναι παραδώ. Αν το δίκιο θες, καλέ μου, με το δίκιο του πολέμου θα το βρεις. Οπού ποθεί λευτεριά, παίρνει σπαθί. Μη χτυπάς τον αδερφό σου— τον αφέντη τον κουφό σου! Και στον ίδρο το δικό σου γίνε συ τ’ αφεντικό. Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο, Χάιντε Σύμβολον αιώνιο! Αν ξυπνήσεις, μονομιάς θά ’ρτει ανάποδα ο ντουνιάς. Κοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει κι έχ’ η πλάση κοκκινίσει κι άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσ’, άλλη γη».
Θερμοπύλες, Φιλική Εταιρεία, Τάγμα Αζόφ, εξυμνήθηκαν απ’ τον πρόεδρο Ζελένσκι στη Βουλή των Ελλήνων. Η Κύπρος, απούσα!
Ο πρόεδρος της Βουλής, κ. Τασούλας έκανε νύξη πριν την παρουσίαση του βίντεο του Ουκρανού προέδρου, με αναφορά στην Κύπρο και τις δεκαετίες κατοχής της από την Τουρκία. Τσιμουδιά ο Ζελένσκι. Μίλησε για τις Θερμοπύλες, για την Φιλική Εταιρεία, και έβαλε εμβόλιμο και “μαχητή του Τάγματος Αζοφ” με αποτέλεσμα να διαμαρτυρηθούν όσοι δεν έχουν κοντή μνήμη. Δηλαδή στην Ελληνική Βουλή, όπου έχει γίνει αγώνας να φύγουν οι Ναζί απ’ την Βουλή, ο φιλοξενούμενος πρόεδρος μιας βομβαρδιζόμενης χώρας, παρουσιάζει το “πρωτοπαλίκαρο” του φασιστικού τάγματος “Αζόφ”. Σε ποιο κοινοβούλιο της Ευρώπης έχει ξαναγίνει αυτό; Απάντηση: Μόνο στο γιδοβαλκανιστάν της Ελλάδας. Ο Ζελένσκι λοιπόν, έδωσε τον λόγο, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προς την ελληνική Βουλή, σε έναν Έλληνα ομογενή, του οποίου ο παππούς είχε πολεμήσει τους Ναζί. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ο εν λόγω ομογενής είναι μέλος του νεοναζιστικού «Τάγματος του Αζόφ», όπως αποκάλυψε ο ίδιος. Είπε, ο ομογενής: «Απευθύνομαι σε σας ως Έλληνας στην καταγωγή, λέγομαι Μιχαήλ. Ο παππούς μου πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τους Ναζί και τραυματίστηκε 3 φορές. Εγώ γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στον πόλεμο κατά των Ρώσων ναζιστών», είπε και συνέχισε: «Δεν θα μιλήσω για τις δυσκολίες που έχουμε στην ουκρανική άμυνα, συμμετέχοντας στο τάγμα Αζόφ. Αυτό είναι το χρέος μου ως άντρας. Πρέπει να μιλήσω για τις καταστροφικές συνθήκες που βρίσκεται η Μαριούπολη, η οποία φιλοξενεί πολλούς Έλληνες ομογενείς. Η πόλη περικυκλώθηκε από τους Ρώσους ναζιστές και σχεδόν καταστράφηκε». Εν τω μεταξύ, λίγους μήνες πριν με νόμο ο Ζελένσκι έπαψε να αναγνωρίζει την Ελληνική μειονότητα στην Ουκρανία, μαζί με πολλές άλλες εκτός από την Τουρκική που ήταν η μόνη που αναγνώρισε. Για ποια Φιλική Εταιρεία έκανε έκκληση να ιδρυθεί να βοηθήσει τους Έλληνες Ομογενείς; Αυτούς που δεν αναγνωρίζει; Τεράστια προσβολή στην Ελληνική Βουλή. Και οι βολευτές του κυβερνώντος κόμματος, να σηκώνονται να χειροκροτούν. Πόσο πιο σχηματικά θέλετε να σας τα γράψουμε για να καταλάβετε πως ο κούλης είναι ένα τσόφλι στον άνεμο, που δεν έχει το πολιτικό σθένος να επιβάλλει το κύρος της χώρας στο εξωτερικό; Απ’ την κυβέρνηση βγήκαν και είπαν πως δεν ήξεραν πως ο Ζελένκσι θα αναφερθεί στο “Τάγμα Αζοφ”. Έριξαν το μπαλάκι στον πρόεδρο της Βουλής κ. Τασούλα, που είχε πληροφόρηση για τα δυο βίντεο “αγωνιστών” δέκα μόλις λεπτά πριν την ομιλία. Το γεγονός αυτό όμως από μόνο του είναι μια ντροπή για το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ούτε μια αναφορά απ’ τον Ουκρανό πρόεδρο στην κατοχή της Κύπρου, ούτε στάλα σεβασμού στους τόσους σφαγιασθέντες από τους Ναζί. Η Ελλάδα κύριε κούλη μας είναι χώρα της Κανδάνου, του Διστόμου, των Καλαβρύτων, του Κομμένου, των Λιγκιάδων, της Μουσιωτίτσας, των Κερδυλλίων, του Χορτιάτη, του Μεσόβουνου, του Δομένικου, της εξόντωσης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ. Και είναι ντροπή να αναφέρεται το “Τάγμα Αζόφ” στην Ελληνική Βουλή, μια παραστρατιωτική ναζιστική οργάνωση. Και θα έπρεπε να βγείτε και να το στιγματίσετε. Άλλο είναι η δεδομένη μας ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ και της δίκαιης άμυνάς της ενάντια σε ένα εισβολέα και άλλο η αναγνώριση και το χειροκρότημα νεο-ναζιστικών ταγμάτων εφόδου όπως το τάγμα Αζόφ. Τελεία και παύλα.
Για να μην ξεχνάμε: Η σφαγή της Κλεισούρας - Η ναζιστική θηριωδία στη Καστοριά με θύματα 270 αμάχους
05/04/1944: Γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν 270 κατοίκους της κοινότητας Κλεισούρας της Καστοριάς, σε αντίποινα για το φόνο δύο Γερμανών στρατιωτών.
Η ιστορική κωμόπολη Κλεισούρα είναι κτισμένη στις πλαγιές του όρους Μουρίκι (βόρεια απόληξη του Άσκιου ή Σινιάτσικου όρους), δύο μόλις χιλιόμετρα από το Στενό Νταούλι, μια διάβαση με στρατηγική σημασία, καθώς είναι το μοναδικό πέρασμα μεταξύ Καστοριάς και Πτολεμαΐδας - Αμυνταίου.
Η σημασία του είχε αναγνωριστεί από τους Γερμανούς κατά την Κατοχή, οι οποίοι μετά από επιθέσεις του ΕΛΑΣ εγκατέστησαν εκεί ένα φυλάκιο, δίπλα στην παλιά τοξωτή γέφυρα. Το φυλάκιο επανδρώθηκε με ντόπιους βουλγαρόφιλους σλαβόφωνους κομιτατζήδες και δωσίλογους του εθελοντικού Τάγματος Πούλου με επικεφαλής τον Μακεδονομάχο Ανδρέα Παναγιωτόπουλο απ' την Κλεισούρα.
Τους μήνες πριν το Ολοκαύτωμα συνέβησαν διάφορες επιθέσεις των αντιστασιακών τμημάτων του ΕΛΑΣ Σινιάτσικου στο Νταούλι και τους Πουλικούς που στρατωνίζονταν στο δημοτικό σχολείο της Κλεισούρας.
Η απόφαση για την επίθεση της 5ης Απριλίου 1944 έγινε σύμφωνα με τον επικεφαλής Αλέξανδρο Ρόσιο (καπετάν Υψηλάντη), με διαταγή του διοικητή της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, Ιερώνυμο Τρωϊανό (καπετάν Καρατζά) με σκοπό τη λαφυραγώγηση μιας γεννήτριας αυτοκινήτου που θα χρησίμευε στη λειτουργία του ασυρμάτου. Σε άλλο σημείο του βιβλίου του[1] όμως συνδέει την επίθεση με την απελευθέρωση Εβραίων της Καστοριάς, που συνελήφθησαν την 25η Μαρτίου και επρόκειτο να μεταφερθούν με φορτηγά στη Θεσσαλονίκη.
Μάλιστα αναφέρεται πως οι Κλεισουριώτες, αισθανόμενοι τον κίνδυνο αντιποίνων, προσπάθησαν ανεπιτυχώς να μεταπείσουν τον Ρόσιο ώστε να προσβάλει τους Γερμανούς στη θέση Κόττορι, λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα προς την Καστοριά ώστε να μη δεχτούν, (εκείνοι), τα αντίποινα.
Το πρωινό της 5ης Απριλίου 1944, τμήμα του ΕΛΑΣ Σινιάτσικου με επικεφαλής τον Ρόσιο πραγματοποίησε ενέδρα σε γερμανική ολιγομελή πομπή ενός επιβατηγού αυτοκινήτου και τριών συνοδευτικών μοτοσυκλετών. Στο επιβατηγό επέβαινε ο λοχαγός των SS Gerhard Klingelhöfer μαζί με τον οδηγό και τον υπασπιστή του. Ο αριθμός των νεκρών Γερμανών της μικρής μάχης δεν είναι επακριβώς γνωστός, καθώς οι διάφορες πηγές δεν συμφωνούν μεταξύ τους και αναφέρουν από 2 έως 8 άτομα. Αντίθετα, η συντριπτική πλειοψηφία των πηγών συμφωνεί ότι τα νεκρά πτώματα υπέστησαν βεβήλωση. Δεν είναι βέβαιο αν τη βεβήλωση, την έκανε η ομάδα του Ρόσιου, κάτι που ωστόσο αφενός δε συνάδει με τη γενικότερη πρακτική των ανταρτών του ΕΛΑΣ, επί κατοχής, αφετέρου δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά πλην των απολογούμενων διαταγέων της σφαγής ή σφόδρα αντικομμουνιστικών πηγών, κυρίως της μετεμφυλιακής περιόδου, ή οι κομιτατζήδες του διπλανού φυλακίου, που κατέφθασαν στο σημείο.
Πολύ μελάνι χύθηκε για την κακοποίηση των πτωμάτων των Γερμανών από τον ΕΛΑΣ. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές για την ακριβή φύση της βεβήλωσης των πτωμάτων, ενώ υπάρχει και η υπόνοια ότι ενδεχομένως οι συγκεκριμένοι νεκροί να μην ήταν καν αυτοί της επίθεσης στο Νταούλι. Εξάλλου στη δεύτερη δίκη του Κάλτσεφ στο Διαρκές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης το 1948, εν μέσω εμφυλίου δηλαδή, ο υπεράνω υποψίας κομμουνιστικών συμπαθειών γραμματέας του Συλλόγου Κλεισουριέων Θεσσαλονίκης Ηλίας Γιόβας απέδιδε την ευθύνη στον Κάλτσεφ.
Σε κάθε περίπτωση, η επίκληση της κακοποίησης ήταν απλώς προσχηματική, καθώς η μοίρα της Κλεισούρας είχε προδιαγραφεί από τις ναζιστικές αρχές πολύ καιρό νωρίτερα. Ήδη από το καλοκαίρι του 1943 οι Γερμανοί θεωρούσαν την Κλεισούρα προπύργιο των ανταρτών και όταν πυρπόλησαν το κοντινό χωριό Λέχοβο συγκέντρωσαν τους κατοίκους της Κλεισούρας στην πλατεία, δείχνοντας τους τους καπνούς του Λεχόβου ως προειδοποίηση για το τι θα πάθαιναν αν βοηθούσαν τους αντάρτες. Το μόνο που τους έλειπε ήταν η κατάλληλη αφορμή, κι όχι η πρόθεση για τη σφαγή. Η εκκαθάριση του οδικού άξονα Καστοριάς-Αμυνταίου ήταν για τους Γερμανούς ύψιστη προτεραιότητα, κάτι που διαφαίνεται και από τη μοίρα που επιφύλαξαν σε χωριά εκατέρωθεν της διάβασης του Σαρανταπόρου και άλλων σημείων του δρόμου, μετά από εξόντωση γερμανικής φάλαγγας κατά μήκος του, τον Ιούνη του 1943.
Μετά την επίθεση, οι ΕΛΑΣίτες κινήθηκαν στο χωριό και έπειτα στα δάση του Μουρικίου. Οι άνδρες της Κλεισούρας, που ενημερώθηκαν για την επίθεση, κατέφυγαν στο μοναστήρι της Παναγίας και το Βαρικό. Αντίθετα, τα γυναικόπαιδα και οι ηλικιωμένοι παρέμειναν στην κωμόπολη, καθώς πίστευαν ότι οι Γερμανοί δεν θα στρέφονταν εναντίον τους. Από την άλλη, ο Klingelhöfer έφτασε στην Πτολεμαΐδα, όπου ενημέρωσε τον Συνταγματάρχη των Waffen SS Karl Schümers, ο οποίος διέταξε την επίθεση στην Κλεισούρα.
Προπομποί των Γερμανών στρατιωτών έφτασαν στην Κλεισούρα και καθησύχασαν τον πληθυσμό ότι δεν θα προέβαιναν σε αντίποινα. Από τις μαρτυρίες προκύπτει ότι οι κάτοικοι τους πίστεψαν, δεδομένου ότι στο χωριό είχαν μείνει μόνο γυναικόπαιδα και ανήμποροι γέροντες.
Την 5η απογευματινή ώρα, μετά τη ρίψη συνθηματικής φωτοβολίδας, εισέβαλαν στην Κλεισούρα μονάδες του 7ου Συντάγματος των SS από την Κοζάνη και την Καστοριά, μαζί με ομάδες κομιτατζήδων της περιοχής. Επικεφαλής ήταν ο ίδιος ο Schümers, μαζί τον Γερμανό Φρούραρχο Καστοριάς Hildebrandt και το σύνδεσμο με το Κομιτάτο Λοχαγό Maximilian Reischl. Ηγέτης των κομιτατζήδων από τα γειτονικά σλαβόφωνα χωριά ήταν ο ιδιαίτερα δραστήριος κατά την Κατοχή Βούλγαρος Υπολοχαγός Άντον Κάλτσεφ, που είχε καταγωγή από την περιοχή. Ακολούθησε μια ανηλεής και αδιάκριτη σφαγή των αμάχων γυναικόπαιδων και ηλικιωμένων, ενώ πυρπολήθηκαν οι περισσότερες οικίες της κωμόπολης.
Πολλά βρέφη, παιδιά, έγκυες γυναίκες και υπερήλικες εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, καθώς Γερμανοί και κομιτατζήδες εισέβαλαν σε κάθε σπίτι. Ο μεγάλος αριθμός παιδιών και γυναικών που δολοφονήθηκαν ωστόσο δεν ήταν απλώς ένα κτηνώδες ξέσπασμα βίας, αλλά μια στοχευμένη στρατηγική, καθώς ο άμαχος πληθυσμός θεωρούνταν κοινωνική βάση υποστήριξης των ανταρτών, άρα αντιμετωπιζόταν ως εχθρός. Η σφαγή διήρκεσε περίπου δύο ώρες, λήγοντας με την πλήρη καταστροφή του χωριού. 150 σπίτια πυρπολήθηκαν, μεταξύ των οποίων μια κλινική και τα σχολεία της κωμόπολης. Πριν αποχωρήσουν οι Γερμανοί έθαψαν βιαστικά σε ομαδικούς τάφους τα πτώματα που είχαν αφήσει στους δρόμους και την κεντρική πλατεία. Ο ακριβής αριθμός των νεκρών είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, κυμαινόταν σίγουρα πάντως μεταξύ 215 και 250 ατόμων, ενώ καταγράφηκαν και 26 τραυματίες. Δυο ακόμα κάτοικοι εκτελέστηκαν στην προσπάθειά τους να διαφύγουν από γερμανικό έλεγχο στο Άσκιο μια βδομάδα αργότερα.
Ο ειδικός πληρεξούσιος του Ράιχ για οικονομικά και νομισματικά θέματα στην Ελλάδα, Hermann Neubacher, κάλεσε σε απολογία τον Schümers όταν πληροφορήθηκε το περιστατικό. Αιτία δεν ήταν βέβαια η ηθική του αγανάκτηση, αλλά ο φόβος πως έτσι δυναμιτίζονταν οι προσπάθειες των ναζιστικών αρχών να συγκροτήσουν ένα αντικομμουνιστικό μέτωπο, καθώς οι σφαγές αμάχων τροφοδοτούσαν τις τάξεις των ανταρτών με επιζήσαντες που κατέφευγαν σε όρη και δάση. Ο Neubacher χαρακτήριζε το συμβάν “λουτρό αίματος” και “απίστευτο”, κάνοντας λόγο για “παράλογη κι ανεύθυνη επιχείρηση” με “μεγάλο πολιτικό κόστος”. Τέτοιου είδους αντίποινα απαγορεύτηκαν, με την υποσημείωση βέβαια πως επιτρέπονταν οι εκτελέσεις γυναικόπαιδων αν στρέφονταν κατά των κατοχικών δυνάμεων ή αποδεδειγμένα ενίσχυαν τους αντάρτες.
Ο Schümers και οι άντρες του, όπως ήταν αναμενόμενο, τόσο κατά τη διάρκεια της έρευνας από προϊστάμενες στρατιωτικές αρχές όσο και μεταπολεμικά στις εισαγγελικές αρχές της ΟΔΓ, παρουσίασαν το περιστατικό ως κανονική στρατιωτική επιχείρηση στα πλαίσια της αντιπαράθεσης με τους αντάρτες, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τις “παράπλευρες απώλειες” αμάχων, κι όχι ως προσχεδιασμένα αντίποινα.
Ο αιμοσταγής Karl Schümers (σφαγή της Κλεισούρας, σφαγή των Πύργων Κοζάνης, σφαγή του Διστόμου)
Ο Schümers απαλλάχθηκε από τους ανωτέρους του και επανέλαβε το έγκλημά του με την σφαγή των Πύργων,(Κατράνιτσα), Εορδαίας στις 23 Απρίλη 1944 και το ολοκαύτωμα του Διστόμου στις 10 Ιούνη 1944. Αργότερα ο ίδιος σκοτώθηκε από τον ΕΛΑΣ και βρίσκεται θαμμένος σήμερα στο γερμανικό πολεμικό νεκροταφείο του Διονύσου.
Τελικά κανένας από τους πρωταίτιους ή συμμετέχοντες στη σφαγή δεν καταδικάστηκε μεταπολεμικά, καθώς τόσο η εισαγγελία του Koblenz, όσο κι εκείνη της Στουτγάρδης έθεσαν την υπόθεση στο αρχείο. Η εξέλιξη φυσικά δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα που ήθελε το σύνολο των ναζιστικών εγκλημάτων στην κατεχόμενη Ελλάδα να παραμείνει ατιμώρητο. Ακόμα και το αίτημα για την ανοικοδόμηση της Κλεισούρας με έξοδα του γερμανικού δημοσίου που υποβλήθηκε το 1953 από τον πρόεδρο της κοινότητας στον τότε καγκελάριο της ΟΔΓ Konrad Adenauer, απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι ούτε η Γερμανία είχε συνέλθει από τις καταστροφές, αλλά κυρίως πως η χώρα πλέον βρισκόταν στην προμετωπίδα του “Ελεύθερου Κόσμου” και τα έξοδα που κατέβαλε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Δυτικοευρωπαϊκής ένωσης, αρκούσαν για να υπερκαλύψουν την όποια μεμονωμένη αποζημίωση λόγω “γενόμενων αδικιών”.
Η Κλεισούρα τιμήθηκε με Πολεμικό Σταυρό Α΄ Τάξεως και συμπεριλήφθηκε στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών της Ελλάδας 1940-45.
Βοηθήματα
Σ. Δορδανάς, Αντίποινα των γερμανικών αρχών κατοχής στη Μακεδονία (1940-1944), διδακτορική διατριβή, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΑΠΘ, Θεσ/νίκη 2002, σ. 543-598,
Α. Ρόσιος (Υψηλάντης), Στα φτερά του οράματος. Εθνική Αντίσταση – Διωγμοί μετά τη Βάρκιζα – Εμφύλιος 1946-49 – Πολιτική προσφυγιά, Θεσ/νίκη 1997.
Ν. Σιώκης, «Χρονικό της σφαγής της 5ης Απριλίου 1944 στην Κλεισούρα Καστοριάς», (Απρ - Ιουν 2005), [εκδ. Ιστορική & Λαογραφική Εταιρεία Γιαννιτσών «Ο Φίλιππος»], Γιαννιτσά, 16 – 19.
Γ. Τρύπης, Κλεισούρα: Σύντομος ιστορική ανασκόπησις της Ιστορίας της Κλεισούρας, Φλώρινα χ.χ.
“Σφαγές” και σφαγές, και πράσινα άλογα…
Θυμάστε την περίπτωση Τσαουσέσκου του προέδρου της Ρουμανίας; Όταν είχε πάει κόντρα στο κομμουνιστικό μπλοκ ήταν κακός για τους κομμουνιστές και ‘καλός’ για τη Δύση. Όταν άρχισαν οι αλλαγές στην “περεστρόικα” της Σοβιετικής Ένωσης, ο Τσαουσέσκου έβγαλε τη Ρουμανία από τα μπλοκ που ήταν η μόνη χώρα χωρίς δάνεια στο ΔΝΤ (μαζί με την Αλβανία). Η τότε αντίσταση του Ρουμάνου προέδρου στον ‘άνεμο αλλαγής’ της Σοβιετικής Ένωσης (δηλαδή το πλιάτσικο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και μοίρασμα του πλούτου στους ολιγάρχες) τον έκανε μισητό στη Δύση, τόσο που μεσολάβησε να τον υπονομεύσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο. Ακόμη και σήμερα ωχριά οποιαδήποτε πρακτική μπροστά στην κτηνωδία των τότε αρχών ασφαλείας να ξεθάψουν πτώματα απ’ τα νεκροταφεία και να φέρουν νεκρούς απ’ τα νοσοκομεία για να τα παρουσιάσουν ως θύματα της τρομοκρατίας του Τσαουσέσκου). Σήμερα γνωρίζουμε πως ο Τσαουσέσκου και η γυναίκα του ήταν θύματα των Δυτικών Μέσων Ενημέρωσης που τον ήθελαν εκτός κάδρου. Σκηνοθέτησαν φρικαλεότητες για να πετύχουν την δαιμονοποίησή του. Φαστ φόργουορντ τώρα στην πόλη Bucha της Ουκρανίας. Παρουσιάστηκε βίντεο με σκορπισμένα πτώματα στους δρόμους (θύματα δήθεν της θηριωδίας των ρωσικών δυνάμεων) ενώ απ’ το καθρεφτάκι του αυτοκινήτου όπου η κάμερα έπαιρνε τα στιγμιότυπα φάνηκε ένα “πτώμα” να σηκώνεται μόλις είχε περάσει το αυτοκίνητο!!! Και φυσικά οι σκεπτικιστές αναρωτιούνται αν ήταν πραγματικότητα ή σκηνοθεσία. (Η Μεγάλη Βρετανία απ´ ό,τι μάθαμε ξεκίνησε έρευνα για το περιστατικό). Όπως και να έχει με αφορμή αυτή την “σφαγή” στην πόλη Bucha απομακρύνθηκαν από την Ελλάδα 12 Ρώσοι διπλωμάτες, μια μονομερής ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα μια σφοδρή και αυστηρή ανακοίνωση από την εκπρόσωπο υπεξ της Ρωσίας. Εμείς τι να πούμε; Πόλεμος είναι, καταδικάζουμε κάθε βαρβαρική πολεμική επέμβαση, αλλά να έχουμε και τον στοιχειώδη σεβασμό στην αλήθεια.
Σκληρή απάντηση Ζαχάροβα μετά την απέλαση 12 Ρώσων διπλωματών: «Η Ελλάδα θυσιάζει αιώνες δεσμών με τη Ρωσία»
Είχε προηγηθεί το μήνυμα στα social media από τη ρωσική πρεσβεία η οποία έκανε, επίσης, λόγο για ένα «αδικαιολόγητο και συγκρουσιακό βήμα».
Παραμένουν έντονες οι αντιδράσεις της Ρωσίας μετά την απόφαση της Ελλάδας να απελάσει 12 Ρώσους διπλωμάτες στο φόντο των όσων διαδραματίστηκαν στην Μπούτσα.
Αυτή τη φορά, τη σκυτάλη πήρε η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Μαρία Ζαχάροβα, κάνοντας λόγο για μια «άνευ προηγουμένου κίνηση στις ρωσοελληνικές σχέσεις».
Η κυρία Ζαχάροβα σε υψηλούς τόνους σημειώνει ότι η ενέργεια αυτή «επιβεβαιώνει και μόνο πόσο ζήλο επιδεικνύουν οι ελληνικές αρχές στο να ακολουθούν την πορεία αποδόμησης των διμερών μας σχέσεων και της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας. Είναι λυπηρό που αιώνες ιστορικών, πολιτιστικών και οικονομικών δεσμών θυσιάζονται σε χρόνο μηδέν στο όνομα της "διατλαντικής αλληλεγγύης"».
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνοι που προχώρησαν σε αυτή την αβάσιμη απόφαση να εκδιώξουν το προσωπικό από τη χώρα, ήθελαν να σπείρουν διχόνοια μεταξύ του ελληνικού και ρωσικού λαού. Παρότι έχουν γίνει τα πάντα για να αποδομηθεί η Ρωσία και να προκληθεί η μέγιστη δυνατή ζημία στις διμερείς μας σχέσεις, είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτές οι κινήσεις θα αποτύχουν μακροπρόθεσμα. Η Αθήνα είναι πλήρως υπεύθυνη για αυτή την εχθρική κίνηση. Θα απαντήσουμε καταλλήλως» καταλήγει στην ανακοίνωσή της η κυρία Ζαχάροβα.
Είχε προηγηθεί το μήνυμα στα social media από τη ρωσική πρεσβεία η οποία έκανε, επίσης, λόγο για ένα «αδικαιολόγητο και συγκρουσιακό βήμα» σχετικά με την απόφαση της Ελλάδας αναφέροντας, παράλληλα, πως αυτή η κίνηση θα έχει συνέπειες για τη χώρα μας.
Καθολική απεργία παραλύει την Ελλάδα. Η αστυνομία απαντάει με ξύλο και αναίτιες προσαγωγές.
Στις 6 Απριλίου η Ελλάδα ‘παράλυσε’ απ’ την καθολική απεργία που έβγαλε στον δρόμο χιλιάδες εργαζομένους με τα σωματεία τους. Οι απολύσεις, η ανασφάλεια εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί, οι “ενοικιαζόμενοι” εργαζόμενοι με συμβάσεις πείνας, η φτωχοποίηση του λαού λόγω πλουτισμού των λίγων, όλα αυτά έχουν αρχίσει να “πνίγουν” τις ελπίδες για μια “επιστροφή στην κανονικότητα” ιδιαίτερα μετά τη δίχρονη κακή διαχείριση της πανδημίας, τις χιλιάδες νεκρούς και μια εντελώς ατζαμίστικη αντιμετώπιση του πολέμου στην Ουκρανία. Η συνειδητοποίηση της ζοφερής πραγματικότητας και η ελπίδα για την προοπτική μιας προοδευτικής και φιλολαϊκής κυβέρνησης, γέμισε τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, και άλλων πόλεων. Στη Θεσσαλονίκη, βέβαια, υπήρξε όργιο καταστολής από τις δυνάμεις καταστολής που κατέληξε σε μια αναίτια προσαγωγή, αυτή του δημοσιογράφου του Ριζοσπάστη Δημήτρη Μαβίδη. Δείτε την είδηση όπως γράφτηκε στα μέσα ενημέρωσης.
Η ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την αναίτια και αυθαίρετη προσαγωγή δημοσιογράφου
«Ο Δημήτρης Μαβίδης προπηλακίστηκε, απειλήθηκε και εν τέλει προσήχθη προς κράτηση στο αστυνομικό τμήμα παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του»
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει την αναίτια και αυθαίρετη προσαγωγή στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης καθώς και την 4ωρη κράτηση του συναδέλφου Δημήτρη Μαβίδη, μέλους της ΕΣΗΕΜ-Θ, από την Αστυνομία στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος, ασκώντας το δημοσιογραφικό του καθήκον, κάλυπτε την πορεία για την απεργιακή κινητοποίηση της 6ης Απριλίου 2022.
Ο συνάδελφος προπηλακίστηκε, απειλήθηκε και εν τέλει προσήχθη προς κράτηση στο αστυνομικό τμήμα παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του.
Η ΕΣΗΕΑ, εκφράζει την έντονη αποδοκιμασία της, για τις περιπτώσεις αυτές αστυνομικής αυθαιρεσίας, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, οι οποίες παρεμποδίζουν το δημοσιογραφικό λειτούργημα και πλήττουν βάναυσα την ενημέρωση.
Μέχρι την επόμενη φορά, άλλο κακό να μην μας βρει, και να προσέχετε τους αγαπημένους σας! Venceremos!!!