Βάγια Τοπάλη
Υπάρχει ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή που σε αγάπησε πριν σε γνωρίσει. Ένας άνθρωπος που σε θέλησε όσο κανείς. Όταν σε κράτησε στα χέρια του, έκλαψε τόσο όσο ποτέ άλλοτε από χαρά, ώστε η ευτυχία του να επισφραγιστεί εσαεί. Η ζωή του έγινες πλέον εσύ. Ο άνθρωπος αυτός είναι η μαμά σου.
Είναι εκείνη που η αγάπη της είναι ανόθευτη και η παρουσία της καταλυτική και αναντικατάστατη στη ζωή ενός ανθρώπου. Η μάνα, η μητέρα, η μαμά του.
Εκείνη που είδε το σώμα της να αλλάζει, που φοβήθηκε πως δε θα καταφέρει να αναθρέψει σωστά το παιδί της. Αυτή που βάφτισε το ασχημόπαπο κύκνο και έβγαλε φτερά για να του μάθει να πετάει.
Η πρώτη λέξη, το πρώτο χάδι και η πρώτη αγκαλιά. Η μυρωδιά από βανίλια και τα λυμένα μαλλιά της.
Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας που γιορτάζεται σήμερα, ας ευχηθούμε όλοι χρόνια πολλά στη γυναίκα που χαρίζει ζωή.
Στη μαμά που μας πήρε αγκαλιά με τα γρατζουνισμένα γόνατα και μας έβαλε τις φωνές. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβεις την αντίδρασή της, τώρα ίσως να είσαι κι εσύ γονιός.
Σε εκείνη που δεν παραπονέθηκε ποτέ για τα βράδια που έμεινε ξάγρυπνη στο πλάι μας, σε εκείνη που μας έμαθε να κάνουμε τα πρώτα βήματά μας.
Και στην άλλη μαμά, εκείνη που δεν κλαίει, δεν στενοχωριέται, που αγωνίζεται για να προσφέρει στα παιδιά της το καλύτερο. Χρόνια πολλά στη μαμά που κάνει λάθη και μαθαίνει από αυτά, σε εκείνη που δεν πεινάει αν το φαγητό δεν φτάνει για όλους, αρκεί να χορτάσει το παιδί της.
Χρόνια πολλά στη μαμά που δε θα δεχτεί ποτέ πως μεγάλωσες, που ακόμη κι αν έγινες τριάντα είσαι ακόμη μικρός. Τι κι έγινες κι εσύ γονιός, ακόμη σε κυνηγάει με τη ζακέτα και το ταπεράκι.
Τη μαμά που εκνευρίζεται όταν την αποκαλείς μάνα. Σε εκείνη που γκρινιάζει και φοβάται πως τα φτερά σου θα σε πάνε μακριά.
Χρόνια πολλά στις μητέρες που προσπάθησαν που μόχθησαν που έβαλαν πίσω τη δική τους ευτυχία για να χαρίσουν την ευτυχία στα παιδιά τους.
Χρόνια πολλά και στις άλλες μαμάδες, εκείνες που ενώ δεν έζησαν τις οδύνες του τοκετού υιοθέτησαν παιδιά και τα αγάπησαν σαν δικό τους κομμάτι. Σε εκείνες που στάθηκαν μητέρες από καρδιάς.
Χρόνια πολλά στις μητέρες που αγωνίζονται μόνες να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Σε εκείνες που στέκονται στο πλευρό τους για δύο.
Χρόνια πολλά λοιπόν σε εκείνες που η αγάπη τους δε στερεύει, δεν νοθεύεται.
Μην ξεχνάτε πως σε μια τόσο πλούσια γλώσσα όσο η ελληνική δεν υπάρχει καμία λέξη για να περιγράψει τη μητέρα που χάνει το παιδί της, καμία λέξη δεν υπάρχει που να αναιρεί την ιδιότητα. Μια φορά μαμά, για πάντα μαμά.
« Χρόνια πολλά μαμά. Μαμά σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις, που μ' αγαπάς και με φροντίζεις. Μαμά, καμιά φορά φοβάμαι μη με αφήσεις όταν είμαι άτακτη κι άλλες φορές φοβάμαι μη πάθεις κάτι κακό. Μερικές φορές θυμώνω όταν με μαλώνεις, αλλά είσαι η μαμά μου και κάτι παραπάνω ξέρεις. Μαμά μια φορά σε είδα να κλαις, δε θέλω να σε ξαναδώ να κλαις. Μαμά , δε θέλω να φοβάσαι εγώ σ' αγαπώ και είσαι η πιο καλή μαμά του κόσμου».
Ελένη, ετών 10.
Με αυτόν τον τρόπο επέλεξε η Ελένη να ευχηθεί στη μαμά της. Εσύ ;