Ο Οικουµενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολοµαίος την 31η του παρελθόντος Μαρτίου, ηµέρα Κυριακή, που εκείνη την ηµέρα γιόρτασαν το Πάσχα οι Ρωµαιοκαθολικοί και οι Προτεστάντες, εξέφρασε την ευχή από το επόµενο έτος 2025 να καθιερωθεί κοινός εορτασµός του Πάσχα και των Ορθοδόξων Χριστιανών µε αυτούς.
Το έκανε κατά την οµιλία του στον Ι.Ν. Αγίων Θεοδώρων της Κοινότητας Βλάγκας Κωνσταντινούπολης.
Η ευχή του προκαλεί εύλογη απορία, αφού εκφράστηκε σε περίοδο κατά την οποία η Ορθόδοξος Εκκλησία, µετά από αιώνες, βιώνει βαθύ σχίσµα στους κόλπους
Της. «Αποτελεί σκάνδαλον ο χωριστός εορτασµός του µοναδικού γεγονότος της µιας Αναστάσεως του Ενός Κυρίου!», δήλωσε ο «παπίσκος» της Ανατολής π.Βαρθολοµαίος.
Της ευχής για κοινό εορτασµό του Πάσχα µε τους ετεροδόξους θα έπρεπε να προηγείται η προσπάθεια για επαναφορά της ενότητας µεταξύ των οµοδόξων!
Σαν λογικό ποίµνιο, και για την πνευµατική µας προετοιµασία, ας διαβάσουµε το κάτωθι σχόλιο µιάς µεγάλης σύγχρονης µορφής της Ορθοδοξίας για την αντιµετώπιση αυτής της αιρέσεως που προωθεί το Πατριαρχείο. Είναι εντυπωσιακό που εµείς οι Ορθόδοξοι γιορτάζουµε το Πάσχα µε τον συγκεκριµένο υπολογισµό εδώ και 1700 χρόνια, και ο Πατριάρχης κ. Βαρθολοµαίος θέλει να προχωρήσει σε ένα κοσµοϊστορικό γεγονός χωρίς να συγκαλέσει Πανορθόδοξη Σύνοδο, και χωρίς να το συζητήσει καν µε τους Προκαθηµένους των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Περί κοινού εορτασµού του Πάσχα µετά των ετεροδόξων († Αρχιµ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)
Η Εκκλησία της Ελλάδος, αν ευρεθή ενώπιον προτάσεως περί κοινού εορτασµού του Πάσχα ή οιασδήποτε άλλης εορτής µετά των ετεροδόξων, οφείλει να αρνηθή και συζήτησιν καν περί του θέµατος. Τοιαύτη συζήτησις πρέπει να αποκλεισθή παντί σθένει και πάση θυσία, διότι αποτελεί ανατροπήν εκ των θεµελίων της Ορθοδόξου Δογµατικής και ιδία της Εκκλησιολογίας. Ή πιστεύοµεν ότι είµεθα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ή δεν πιστεύοµεν.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία, πεποιθυία ότι αύτη και µόνη είνε το Σώµα του Χριστού, ο στύλος και το εδραίωµα της Αληθείας, το Ταµείον της Χάριτος, το Εργαστήριον της Σωτηρίας, ενδιαφέρεται µεν ζωηρότατα περί της εις αυτήν επιστροφής των πεπλανηµένων, αδιαφορεί όµως τελείως περί των εσωτερικών αυτών ζητηµάτων, εν όσω ούτοι µένουν εν τη πλάνη.
Η Α’ Οικουµενική Σύνοδος ηθέλησε να θεσπίση κοινόν εορτασµόν, αλλά διά τα µέλη της Εκκλησίας, ουχί διά τους εκτός αυτής ευρισκοµένους. Δεν συνεζήτησεν ούτε µετά των Γνωστικών, ούτε µετά των Μαρκιωνιτών, ούτε µετά των Μανιχαίων, ούτε µετά των Μοντανιστών, ούτε µετά των Δονατιστών, ίνα εύρη βάσιν συνεννοήσεως περί κοινών εορτασµών.
Και ότε βραδύτερον απεκόπησαν εκ του Σώµατος της Εκκλησίας οι Αρειανοί, οι Νεστοριανοί, οι Μονοφυσίται, οι Εικονοµάχοι κλπ. κλπ., η Εκκλησία ουδέποτε διενοήθη να προέλθη εις συνεννοήσεις µετ’ αυτών προς θέσπισιν κοινού εορτασµού είτε του Πάσχα είτε οιασδήποτε άλλης εορτής.
Η Εκκλησία ρυθµίζει τα ζητήµατα Αυτής, λαµβάνουσα υπ’ όψιν αποκλειστικώς και µόνον το συµφέρον των µελών Αυτής και ουχί τας επιθυµίας των εκτός Αυτής ευρισκοµένων.
Αν οι εορτασµοί των αιρετικών συµπίπτουν µετά των τοιούτων της Εκκλησίας, ας συµπίπτουν.
Αν δεν συµπίπτουν, ας µη συµπίπτουν. Η Εκκλησία δεν συσκέπτεται επί ίσοις όροις µετά των αιρετικών. Διαλέγεται βεβαίως µετ’ αυτών, αλλ’ ίνα δείξη εις αυτούς την οδόν της επιστροφής.
Το να συγκροτώνται “Οικουµενικά Συµπόσια” ή άλλου τύπου Συνέδρια µεταξύ των Ορθοδόξων και της πανσπερµίας των αιρετικών και εν αυτοίς να συσκεπτώµεθα περί καθορισµού κοινών εορτασµών, εµµενόντων όµως και των µεν και των δε (Ορθοδόξων και αιρετικών) εν τοις οικείοις Δογµατικοίς χώροις, τούτο άγνωστον και αδιανόητον ον εις την ιστορίαν της Εκκλησίας, όζον δε απαισίου θρησκευτικού συγκρητισµού και τείνον εις την καθιέρωσιν της αρµονικής και αδιαταράκτου συνυπάρξεως αληθείας και πλάνης, φωτός και σκότους, µόνον ως “σηµείον των καιρών” δύναται να ερµηνευθή.
Μετά βαθείας τιµής και αγάπης εν Κυρίω Ιησού Χριστώ.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ “ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ”
St. ATHANASIUS ORTHODOX CHRISTIAN MISSION
846 Pape Ave. Toronto, Ontario, M4K 3T6, Canada, Tel 647-576-0279