Δημοκρατία Made in USA

γραφει ο Πλάτων Ρούτης - proutis0107@rogers.com

Μετά από τα γεγονότα του χάους που πρόσφατα ξεδιπλώθηκαν στο Καπιτώλιο στις ΗΠΑ και ενώ ακόμα υπάρχει ένταση στους πολιτικούς κύκλους στη Αμερική, στο Καπιτώλιο η βουλή των αντιπροσώπων  τιμώρησε με μομφή για δεύτερη φορά τον πρόεδρο Τρανμπ. Είναι ηλίου φαεινότερων ότι η Αμερικάνικη κοινή γνώμη είναι διχασμένη και πολωμένη σε δύο μέτωπα. Το ένα μέτωπο οπαδοί του Τραμπ  που βίαια μπήκαν στο Καπιτώλιο  υποστηρίζει ότι ήταν μέσα στα δημοκρατικά τους δικαιώματα αυτή η εισβολή γιατί έγινε εκλογική νοθεία και υπήρχε πιθανότητά να παραμεριστεί ο πρόεδρος Τραμπ.  Το άλλο μέτωπο που είναι ενάντια στον Τραμπ υποστηρίζει ότι καταλύθηκε η δημοκρατία στην Αμερική από την στιγμή που μια διαδήλωση αγανακτισμένου όχλου  εισέβαλε μέσα στο κογκρέσο που εκείνη ακριβώς την στιγμή συνεδρίαζε για να ελέγξουν τα αποτελέσματα και να αποφασίσουν ποιος κέρδισε τις εκλογές για την προεδρία. 

 Το πολιτικό σύστημα, των ΗΠΑ στηρίζεται σε ένα απηρχαιωμένο και προβληματικό Σύνταγμα και σε ένα εκλογικό σύστημα που σηκώνει πολλή συζήτηση και που αφήνει τον λαό στην έξω.  Σε ποια χώρα του κόσμου ένα κόμμα κερδίζει τη λαϊκή ψήφο και χάνει την Προεδρία λόγω του συστήματος των εκλεκτόρων;  Από την στιγμή που παρεμβαίνει ο παράγοντας των εκλεκτόρων, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι διαφιλονικούμενο. Είναι δύσκολο να βάλεις δικλείδες ασφαλείας σε αυτό το σύστημα αλλά είναι κατανοητό να κάνεις ορισμένες σκέψεις για το ποιόν εξυπηρετεί αυτό το σύστημα εκλογής του ηγέτη της Ιμπεριαλιστικής Αμερικής. 

Η εισβολή στο Καπιτώλιο ήταν βίαιη με αυτόν τον άγριο  όχλο να καταστρέφει ότι έβλεπε στο πέρασμα του. Αρκετοί από αυτούς ήταν και οπλισμένοι με ξύλα, κοντάρια και άλλα μέσα. Άλλοι πάλι πήγαιναν στα τυφλά και δεν ήξεραν τι θα έκαναν μέσα στις αίθουσες που γινόταν οι συνεδριάσεις. Το μίσος είχε ξεχειλίσει στα μάτια τους. 

 Έσπαγαν τα τσάμια, κατάστρεφαν τους τοίχους, κατάστρεψαν έργα τέχνης που δεν είχαν ιδέα τι ήταν και τι αντιπροσώπευαν. Το μόνο που φώναζαν ήταν ότι προστατεύουν την χώρα τους και την δημοκρατία τους απο τους κομμουνιστές (πάλι ο φόβος του κομμουνιστικού κινδύνου) και τους ξένους (ρατσισμός) που θέλουν να καταστρέψουν την Αμερική.  Πίστευαν ότι είναι το δημοκρατικό τους δικαίωμα να υποστηρίξουν τη χώρα τους από αυτούς που είναι αντίθετοι στον Τραμπ. Ήταν ένα χάος και η αστυνομία δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε (όπως υποστηρίζουν μερικοί) να  τους σταματήσει. 

Αυτός ο όχλος αποτελούταν από ακροδεξιές οργανώσεις και άλλα φασιστικά στοιχεία. Πρώην φυλακισμένοι μέλη παράνομων ακροδεξιών οργανώσεων, μαχαιροβγάλτες και εκβιαστές, παιδεραστές και ότι άλλο μπορεί να βγει από τον υπόκοσμο, ένας φασιστικός συρφετός ήταν μαζεμένος εκεί με ένα μίσος στα μάτια ενάντια στους κομμουνιστές (όπως έλεγαν τους οπαδούς του Μπάιντεν!!!) εχθρούς της πατρίδας τους. Να σκαρφαλώνουν στους τοίχους, να σπάνε τζάμια και να βρωμίζουν τον χώρο. Ο πρόεδρος Τραμπ ήταν ο ίδιος που σε ομιλία του παρότρυνε αυτό το πλήθος των φανατικών οπαδών του να εισβάλουν στο Καπιτώλιο και να ματαιώσουν με κάθε τρόπο την συζήτηση για το αποτέλεσμα των εκλογών. Πριν να ξεκινήσουν να πάνε στο Καπιτώλιο μετά την ομιλία του ο Τραμπ δεν ήθελε και πολύ να βγάλει στην επιφάνεια την φασιστική βρωμιά τους και να τους πει ότι στη χώρα τους κινδυνεύει η δημοκρατία και στο τέλος να ευχηθεί ότι «ο θεός θα βοηθήσει την Αμερική» (God Bless America).  Σε αυτή την ομιλία του όπως συνήθως κάνουν τα φασιστόμουτρα, ξέρουν πολύ καλά να μεταχειρίζονται την θρησκεία και να την αναφέρουν κατά πως τους βολεύει. Αν αναλογιστούμε επίσης ότι απευθύνονται σε μία αγέλη που το πολιτικό τους κριτήριο είναι υπό του μηδενός, σχηματίζεται ένα  πολιτικό εκρηκτικό μείγμα που στην ιστορία της ανθρωπότητας έχει να παρουσιάσει δείγματα ζωώδους απανθρωπιάς και ντροπής για το ανθρώπινο ον σε αυτόν τον πλανήτη.  Εξ’ άλλου τέτοιες φράσεις έχουμε ακούσει στα χρόνια του Ελληνικού εμφύλιου αλλά και μετά όταν αφόριζαν τους αγωνιστές της αντίστασης στις εκκλησιές. Σαν όπλο χρησιμοποιήθηκε από τον άμβωνα της εκκλησίας της Ελλάδας την δεκαετία του ’50 από την αντίδραση όπως και από την φασιστική χούντα με το μισητό Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια  Η θρησκεία στο πλευρό του φασισμού.  Ίσως στην Ελλάδα να το έμαθαν από τους Αμερικανούς συμβούλους τους ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό. 

Στο άλλο μέρος της πολιτικής σφαίρας στην Αμερική είναι οι Δημοκρατικοί του νέου εκλεγμένου  προέδρου Μπάιντεν.  Είναι αυτοί που βλέπουν ότι κινδυνεύει η πατρίδα τους  και η δημοκρατία από τους εξτρεμιστές του Τραμπ. Είναι λίγο πιο μοντέρνοι πατριώτες όταν λένε «One America under one god».(Μία Αμερική κάτω από ένα θεό).Η ευαισθησία των πολιτικών και οπαδών του Δημοκρατικού κόμματος ξεχειλίζει για την τήρηση του συντάγματος όμως δεν ξεχείλισε ποτέ όταν έριχναν τις ατομικές βόμβες στο Ναγκασάκι και Χιροσίμα και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ενός άλλου θεού πέθαιναν. Δεν είχαν ποτέ οι δημοκρατικοί την ευαισθησία όταν ο δημοκρατικός πρόεδρος τους έκανε τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία και την διαμέλισε. 

Εκφράζουν τον φόβο τους τώρα ότι θα είναι δύσκολο μετά από αυτήν την επιδρομή και τα επεισόδια των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο να αποκατασταθεί το γόητρο της Αμερικής σαν «ο φάρος της δημοκρατίας στον ελεύθερο κόσμο». Μεγάλη ειρωνεία η φράση ότι η Αμερική είναι ο «φάρος της δημοκρατίας στον ελεύθερο κόσμο» από αυτούς τους πολιτικούς μέσα στον χώρο της πολιτικής ελίτ.

Ποια είναι η δημοκρατία στην Αμερική που φοβούνται μήπως και χάσουν και που είναι ο «φάρος της δημοκρατίας;»  Είναι η δημοκρατία των εκατομμυρίων Αμερικάνων που ζουν μέσα στη φτώχια; Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο Αμερικάνοι ζουν σε τρώγλες σε σκηνές και 25%  από αυτούς είναι παιδιά. Έχουμε και την άλλη Αμερικάνικη ελίτ στις εύπορες Πολιτείες στις ακτές του Ατλαντικού και του Ειρηνικού και από την άλλη τη «βαθιά Αμερική» (Πολιτείες της ενδοχώρας) με ανισότητες, φτώχεια, ρατσισμό και εσωστρέφεια που κατατρώγει τις ανθρώπινες σάρκες. Οι φυλετικές διακρίσεις; Ένα χρόνιο πρόβλημα. Το κράτος πρόνοιας, το σύστημα υγείας, η εκπαίδευση, τομείς στους οποίους δεν έχουν πρόσβαση οι περισσότεροι πολίτες. Αυτή είναι η δημοκρατία που λένε και ο φάρος της δημοκρατίας;. 

Αυτόν το φάρο της δημοκρατίας έκαναν εξαγωγή οι Αμερικάνοι μαζί με βόμβες Ναπάλ και κατακάψανε  τους λαούς που αντιστάθηκαν στο δικό τους μοντέλο της απάνθρωπης δημοκρατίας. Αυτή είναι η Δημοκρατία made in USA, που φτωχοποιεί ένα λαό και διαφθείρει τους πολιτικούς του.  Μεταφέρει τις πολυεθνικές της στις χώρες που έχει υπό την κατοχή της και με τα μέσα που διαθέτει περνάει και τον  Αμερικάνικο τρόπο ζωής. Η μπίζνα να γίνεται το καινούργιο μοντέλο  και να πλουτίζουν οι κροίσοι ενώ ο λαός περνάει την δική του οικονομική και πολιτιστική κρίση και τα ήθη του λαού αλλοιώνονται μέχρι και η γλώσσα του και πιθηκίζει ξένες φράσεις. 

Αυτόν τον «φάρο της Δημοκρατίας» φοβούνται μη χάσουν και πως θα τους βλέπει ο υπόλοιπος κόσμος. Η Δημοκρατία των ΗΠΑ έχει τα χέρια της βουτηγμένα στο αίμα των λαών. Είναι η δημοκρατία τους που έσφαξε και έκαψε ολόκληρα χωριά Βιετναμέζων που πολεμούσαν για την απελευθέρωση της πατρίδας τους. Σχεδίασε την εισβολή στο Παναμά και την επέμβαση στον Περσικό κόλπο για τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών. Οδήγησε τα γεράκια του πενταγώνου στα εγκλήματα της Αμερικής ενάντια στους λαούς. Αυτοί τώρα μιλάνε για την υπεράσπιση της Αμερικάνικης δημοκρατίας made in USA. Την Ελληνική δημοκρατία όμως οι Γιάνκηδες την διακόρεψαν το 1967 με την χούντα.  Στην συνέχεια πάντα είχαν τα βρωμοπόδαρα τους στην Ελληνική επικράτεια και έχουν τοποθετήσει τον τοποτηρητή τους Αμερικανό πρέσβη που πάντα έχει και μια (συμβουλή) για τα Ελληνικά θέματα αλλά και σε θέματα με την Τουρκία και Βαλκάνια.  

Οι λαοί δεν μπορούν να δουν τον φάρο της Αμερικάνικης δημοκρατίας, δεν τον χρειάζονται. Κάποτε θα γίνει και πράξη να πάρουν τα πράγματά τους να πάρουν και τον φάρο της δημοκρατίας τους και να μας αφήσουν ήσυχους. Οι λαοί ίσως δεν έχουν φάρους δημοκρατίας για να δίνει το φως σε άλλους λαούς αλλά έχουν το δικό τους λυχναράκι που είναι αναμμένο ακόμα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έχουν ακόμα τα ιερά κειμήλια τους σφιγμένα στο μαντήλι και δεν έχουν την ανάγκη από τους δικούς τους ψεύτικους θεούς. Το λάδι στο αιώνιο καντήλι το έχουμε πάρει και το έχουμε αποθηκεύσει στις στενωπές  μέσα που δεν μπορείτε να το βρείτε. Οι θεοί του λαού μας αποθεώνονται και λατρεύονται είναι τα ιδανικά του Γοργοπόταμου, της Αλαμάνας, στο χάνι της Γραβιάς, στο Σούλι, στην Κοκκινιά και στην Καισαριανή, στα Καλάβρυτα και Δίστομο.  Σε κάθε βράχο και σε κάθε πέρασμα που οι πρόγονοι μας τίμησαν τα έχουμε σφιχτό φυλαχτό επάνω μας. Δεν θέλουμε τον «φάρο της Δημοκρατίας σας»