γράφει ο Πλάτων Ρούτης - proutis0107@rogers.com
«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι μπορεί ποτέ να πληρώσει…» (Ερνεστ Χεμινγουέι).
Πολύ σωστά ο μεγάλος συγγραφέας κατέθεσε αυτή τη σκέψη του για την συμβολή του Κόκκινου Στρατού στην έκβαση του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου. Στις 9 Μάη συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών. Αν δεν ήταν o Κόκκινος Στρατός και τα αντιστασιακά κινήματα των λαών ενάντια στις ορδές των φασιστών Γερμανών, Ιταλών και Γιαπωνέζων, το μέλλον της ανθρωπότητας ίσως να ήταν
διαφορετικό.
Αν προσπαθήσεις να βρεις μέσα από το διαδίκτυο για το τι συνέβη στις 9 του Μάη θα δυσκολευτείς, μου είπε ο φίλος που του είχα αναφέρει πως κάτι σημαντικό έγινε εκείνη την ημερομηνία. Οι προπαγανδιστές του Ιμπεριαλισμού και τα όργανά τους θέλουν να ξεχαστεί εκείνη η ημέρα. Θέλουν να σβηστεί από την ιστορική μνήμη η τεράστια ιστορική σημασία της αντιφασιστικής νίκης. Δεν μπόρεσαν ποτέ να ανεχτούν κάτι τέτοιο και άρχισαν την πολυλογία και τα συμπεράσματα με πλαστές ημερομηνίες κατά πως τους βόλευαν.
Η ημερομηνία της 9ης του Μάη του 1945 τους έχει στοιχειώσει και αποφεύγουν έστω και να την αναφέρουν. Επειδή όμως η ημερομηνία είναι εκεί και δεν μπορεί κανείς να την αλλάξει επέλεξαν να την ανακηρύξουν σαν «ημέρα της Ευρώπης». Θέλουν να μην είναι σε θέση ο λαός να καταλάβει την δύναμη που έχει, όπως εκείνη την ιστορική ημέρα που κατατρόπωσε τον Φασισμό μέσα στην έδρα του, στο Βερολίνο. Όσο και να προσπαθούν όμως, η ιστορία είναι πεισματάρα και δεν μπορεί κανείς να την αλλοιώσει με ότι φτιαξίματα και να την ντύσει.
Η ιστορία γράφτηκε με το αίμα των λαών και τον αγώνα τους και αυτός δε σβήνει από τις μνήμες.
Στην προσπάθεια των αστικών επιτελείων να γίνει παραχάραξη της ιστορίας δημιούργησαν τεχνικά δύο σενάρια για τον εορτασμό της 9ης Μάη. Αυτή την ημέρα γιορτάζουν την «Ημέρα της Ευρώπης (9 Μαΐου) για μία ειρηνική και ενωμένη Ευρώπη». Είναι όμως πράγματι ειρηνική και ενωμένη η Ευρώπη;
Οι λαοί της Ευρώπης και της Ελλάδας έχουν εγκλωβιστεί στην παγίδα των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής ένωσης. Το συνδικαλιστικό κίνημα διώκεται και περιορίζεται. Στο εξής οι εργαζόμενοι θα αναγκάζονται, κάτω από το φόβο της απόλυσης να δέχονται μια σειρά από αντιδραστικά νομοσχέδια που καταστρατηγούν τα κεκτημένα εργατικά τους δικαιώματα προωθώντας έτσι τον πλήρη καταναγκασμό των λαών της Ευρώπης στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων.
Η ημερομηνία που οι αστοί πολιτικοί γιορτάζουν την 9η του Μάη, σηματοδοτεί την επέτειο της ιστορικής «Διακήρυξης Σούμαν». Σε ομιλία του στο Παρίσι το 1950, ο Ρομπέρ Σούμαν, ο οποίος τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, πρότεινε μια νέα μορφή πολιτικής συνεργασίας στην Ευρώπη, η οποία θα απέτρεπε κάθε ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Η άλλη ημερομηνία που χρησιμοποιούν στην παραχάραξη της ιστορίας είναι η 5η Μαΐου του 1949, που ιδρύθηκε το Συμβούλιο της Ευρώπης. Θέλουν να διαγραφεί από την συλλογική μνήμη των λαών η πραγματική επέτειος της 9ης του Μάη του 1945 που είναι η ήττα του φασισμού και η παράδοση του στους συμμάχους.
Tη μέρα της αντιφασιστικής νίκης των λαών, το πολιτικό κατεστημένο της ιμπεριαλιστικής EE επέλεξε να την ανακηρύξει «ημέρα της Ευρώπης», για να σβήσει από την ιστορική μνήμη των λαών το δίδαγμα πώς όταν θέλουν μπορούν να συντρίψουν τον φαινομενικά ανίκητο αντίπαλό τους.
Σήμερα, η αντικομουνιστική υστερία, η πλαστογραφία της Ιστορίας, η ανιστόρητη και χυδαία προσπάθεια εξομοίωσης του κομμουνισμού με το φασισμό, αποτελεί επίσημη πολιτική της ιμπεριαλιστικής EE και των αστικών κυβερνήσεων στα κράτη μέλη της.
H ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία εκφράζεται με την αποκατάσταση των SS, την αναστύλωση των χιτλερικών συμβόλων και τις άγριες διώξεις των κομμουνιστών σε μια σειρά χώρες μέλη της EE. Την συνεργασία και την ανοχή στον ακροδεξιό Ορμπάν της Ουγγαρίας.
Tα βάρβαρα μέτρα της EE, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και των μεταναστών, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εκκολάπτουν και σήμερα το “αυγό του φιδιού”. Χρόνια μετά την κατάρρευση του φασιστικού μετώπου, αναβιώνουν και ενισχύονται φασιστικές οργανώσεις (όπως έγινε στην Ελλάδα η «Χρυσή Αυγή»).
Πρέπει να γνωρίζουμε πως ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και τον πόλεμο υπήρχε και υπάρχει αδιάρρηκτος δεσμός.
Έχει πιάσει τους αστούς πολιτικούς της Ευρώπης ένα αμόκ και μια αντικομουνιστική υστερία. Πλαστογραφούν την ιστορία και η ανιστόρητη εξομοίωση του κομμουνισμού με τον φασισμό είναι ένας βίαιος και παράφορος βιασμός της ιστορικής πραγματικότητας. Δεν υπάρχουν όρια στην άτιμη συμπεριφορά του ιμπεριαλισμού. Αυτή η εξομοίωση του κομμουνισμού με τον φασισμό είναι η επίσημη πολιτική της Ε.Ε. και των αστικών κυβερνήσεων στα κράτη μέλη της.
Για την ιστορία θα πάμε πίσω στις 9 του Μάη του 1945. Τη νύχτα της 8 προς 9 Μάη 1945, υπογράφονταν η άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Λίγες μέρες νωρίτερα, ο σοβιετικός στρατός καταδίωξε το ναζιστικό τέρας ως τη φωλιά του, καταλαμβάνοντας το απόγευμα της 30 Απριλίου τη γερμανική Βουλή στο Βερολίνο (Ράιχσταγκ). Την επόμενη ημέρα προς την 1η Μαΐου οι Σοβιετικές δυνάμεις με μια μικρή συμμετοχή συμμάχων κατέλαβαν το Ράιχσταγκ, τη σημερινή γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή, υψώνοντας στο κτήριο την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο. Ο Ρώσος φωτογράφος Γεβγένι Ανανιέβιτς Χαλντέι απαθανάτισε τη στιγμή με την κάμερά του. Ακόμη κι αν η φωτογραφία τραβήχτηκε ενδεχομένως μετά τη στιγμή που πράγματι συνέβη το ιστορικό γεγονός, το στιγμιότυπο έχει σήμερα μια θέση στην Ιστορία.
O παγιδευμένος «Φύρερ», βλέποντας ότι ήρθε η ώρα να πληρώσει για τα εγκλήματά του, καθώς βροντούσαν κοντά τα σοβιετικά κανόνια, αυτοκτόνησε με μια σφαίρα στο στόμα και το πτώμα του αφού το περιέλουσαν με βενζίνη το έκαψαν οι τελευταίοι ακόλουθοί του, στην αυλή της αυτοκρατορικής καγκελαρίας.
Ενώ στη Γερμανία συντρίβονταν τα υπολείμματα των γερμανοφασιστικών στρατευμάτων, στην Ιταλία ο Μουσολίνι προσπαθώντας μεταμφιεσμένος να το σκάσει από τα ιταλοελβετικά σύνορα, αναγνωρίστηκε από τους Ιταλούς παρτιζάνους αντιφασίστες και αιχμαλωτίστηκε στις 27 Απρίλη 1945. Με απόφαση του Σώματος των εθελοντών της ελευθερίας και της Επιτροπής εθνικής απελευθέρωσης του Μιλάνου, ο Μουσολίνι και μερικοί ακόμα άλλοι φασίστες ηγέτες εκτελέστηκαν και τους κρέμασαν ανάποδα στην κεντρική πλατεία…
Η αρχή της φασιστικής καταστροφής
Στις αρχές του Σεπτέμβρη 1939 αρχίζει ο πόλεμος αρχικά μεταξύ Γερμανίας και την Πολωνία για να ολοκληρωθεί διαδοχικά στην υπόλοιπη Ευρώπη. Tα πρώτα χρόνια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου στάθηκαν δύσκολα και σκληρά για τους λαούς της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής.
Στην αρχή του πολέμου οι τρεις φασιστικές χώρες, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ιαπωνία έκαναν επίδειξη των στρατιωτικών τους δυνάμεων και φάνταζε ακατανίκητος ο «κεραυνοβόλος πόλεμος» του Χίτλερ.
Tότε οι φασίστες έλεγχαν σχεδόν το σύνολο της ηπειρωτικής Ευρώπης, κατέλαβαν τη μισή Ασία και κυρίευσαν την Αφρική και πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι υποτάχτηκαν και βρέθηκαν κάτω από την μπότα τους.
Τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα στην Ευρώπη και τον κόσμο είναι αυτά που οργάνωσαν και καθοδήγησαν τα εθνικο-απελευθερωτικά κινήματα. Η χρήση των πιο άγριων και τρομοκρατικών μεθόδων, δεν μπόρεσε να ανακόψει την προοδευτική ανάπτυξη της ανθρωπότητας και να διαγράψει τη σοσιαλιστική προοπτική.
Στην Ελλάδα η υιοθέτηση της γραμμής των λαϊκών μετώπων, η επεξεργασία και η μεταφορά της στις συνθήκες της χώρας μας με το ιστορικό γράμμα του Ζαχαριάδη από τα γερμανικά μπουντρούμια για την αντίσταση στις Γερμανικές δυνάμεις, το ΚΚΕ θα οδηγήσει στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης. Το κόμμα με τη συγκρότηση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, θα γράψει μερικές από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος και θα βγει από τον πόλεμο συσπειρώνοντας στις τάξεις των πλατιών οργανώσεών του τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Η ανθρωπότητα πλήρωσε τεράστιο τίμημα στα χρόνια του πολέμου. Συνολικά οι εκτιμήσεις είναι ότι 29 εκατομμύρια ζωές χάθηκαν εξ αιτίας του πολέμου από τις συμμαχικές δυνάμεις. Μόνο στη Σοβιετική Ένωση 20 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε αυτό τον πόλεμο. O λαός της Ελλάδας έδωσε τη δική του συμβολή, πληρώνοντας βαρύ τίμημα αίματος με περίπου 600,000 νεκρούς στον αγώνα ενάντια στη ναζιστική κατοχή και για την εθνική απελευθέρωση.
Ξεχωριστά όμως από ανθρώπινες ζωές, χάθηκαν σημαντικά αποθέματα και έγιναν μεγάλες καταστροφές σε υποδομές κάθε χώρας. Ένα σημαντικό μέρος των χωρών της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων ισοπεδώθηκε. Οι ναζί άφησαν ερείπια τις περιοχές που πέρασαν.
Μετά τις σκοτεινές μέρες του 1940, ένα προοδευτικό κύμα αισιοδοξίας, πίστης και αγώνων για τη δημοκρατία, την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία και το σοσιαλισμό σαρώνει τον πλανήτη. Η γέννηση νέων σοσιαλιστικών κρατών, το ξέσπασμα των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων από την Ασία μέχρι την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, οι αγώνες για δημοκρατικά και εργατικά δικαιώματα στις δυτικές χώρες, όλα όσα συνέβαιναν οδηγούσαν την ανθρωπότητα σε μια νέα ιστορική φάση.
Το κομμουνιστικό κίνημα, έχοντας ριζώσει βαθιά στους λαούς και στους αγώνες τους, κατακτά τη θέση που αντιστοιχεί στον ιστορικό του ρόλο και αποτελώντας το φάρο των ταξικών και λαϊκών αγώνων, αποκτά μια πρωτόγνωρη αίγλη. Λίγα χρόνια μετά, αφού πλήρωσε τεράστιο τίμημα η ανθρωπότητα, οι φασιστικές δυνάμεις της Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας, συντρίφτηκαν ολοκληρωτικά από τους λαούς.
Η 9η Μάη είναι η ημέρα της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, ημέρα τιμής, μνήμης, υπόκλισης στα εκατομμύρια νεκρών που έπεσαν στην μάχη για την ήττα του ναζισμού. Ημέρα που θυμίζει την άσβεστη προσφορά του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και των αντιστασιακών κινημάτων της Ευρώπης, με τον πρωτοπόρο και αποφασιστικό ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Αυτό το διαχρονικό μήνυμα νίκης, αισιοδοξίας και ελπίδας είναι που επιδιώκουν να σβήσουν οι εκπρόσωποι της ΕΕ, καθιερώνοντας την 9η Μάη ως “ημέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με το όπλο στο χέρι, όσους θυσιάστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, σε όλους όσοι έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στο ναζιστικό - φασιστικό ιμπεριαλιστικό “Άξονα” Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας και των συμμάχων τους. Το ΚΚΕ είναι περήφανο που αποτέλεσε την ψυχή, τον αιμοδότη και καθοδηγητή του ηρωικού αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων. Σε όλο το διάστημα της τριπλής Κατοχής, το ΚΚΕ έδωσε τον ανθό των αγωνιστών του στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό – φασισμό. Τα χιλιάδες μέλη του, με την ηρωική τους δράση και θυσία, έγραψαν κάποιες από τις χρυσές σελίδες της 100χρονης Ιστορίας του. Συνέβαλαν στη νικηφόρα έκβαση του πολέμου.
Τιμή σε όλους τους αγωνιστές ενάντια στο φασισμό. Στις 9 Μάη συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών.