το dna της εβ δομαδας

ΚΡΑΝΙΟΥΤΟΠΟΙ

Κάηκε στην κυριολεξία και αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα.Πυρκαγιές κατέστρεψαν τον φυσικό της πλούτο για μια ακόμη φορά.

Βαριές οι απώλειες που μετρά μετά από κάθε καλοκαίρι.

Βαριές και οι ευθύνες που έχουν όλοι. Φορείς, πολίτες,και Κυβέρνηση.

Πείτε το όπως θέλετε, δώστε όποιον χαρακτηρισμό νομίζετεπως ταιριάζει περισσότερο, αλλά δεν είναι σωστό οι κυβερνήσεις να καμώνονταιπως τα καταφέρουν με τις φωτιές.

Σε μια χώρα μάλιστα όπως η δική μας που με τέτοιο δασικόπλούτο βίωσε δύο τραγωδίες. Τραγωδίες χωρίς υπερβολή θρηνώντας την απώλειαδεκάδων ανθρώπων, στην Ηλεία και στο Μάτι.

Ίσως να έχουν συμβεί και αλλού τέτοιες τραγωδίες αλλά ναεπαναλαμβάνονται, μόνο στη χώρα μας συμβαίνει. Καθότι στα χαρτιά έχουμε κράτοςκαι σχέδια, στην πράξη δηλαδή στη διαχείριση κρίσεων, βαθμολογούμαστε κάτω απότη βάση και αποδεικνύεται μάλιστα πως είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως.

Πέρυσι ήταν ο κ. Τσίπρας που εσπευσμένα πήγε στο ΚέντροΕπιχειρήσεων, φέτος ήταν η σειρά του κ. Μητσοτάκη. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι ως «χαϊβάνια»επικοινωνιακά άφησαν και τις κάμερες στην ενημέρωση του πρωθυπουργού απόεκπροσώπους κρατικών φορέων που ή δεν ήξεραν τι είχε γίνει ή μασούσαν τα λόγιατους κατά την πρακτική του βλέποντας και κάνοντας.

Ενώ ετούτοι την έχουν σπουδάσει την επικοινωνία. Βγαίνειο αρμόδιος υπουργός και συγχαίρει τους άυπνους πυροσβέστες ποντάροντας στοφιλότιμο καλύπτοντας έτσι παράλληλα την (διαχρονική) απραξία των κυβερνήσεων.

Επίσης επισπεύδει την επιστροφή του από τις καλοκαιρινέςδιακοπές, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης και απόδειξη της βιαστικής επιστροφήςείναι να εμφανισθεί στις κάμερες αξύριστος. Συνήθως όταν «καίγεσαι»εμφανίζεται… ακομβίωτος αλλά είπαμε, ετούτοι την έχουν σπουδάσει τηνεπικοινωνία.

Εκτός αν άλλαξε στυλιστική συμπεριφορά ο κ. Μητσοτάκης,γιατί όντως η γενειάδα είναι της μοδός (σ.σ. τριών ημερών όχι τύπου Βελουχιώτη)οπότε θα φανεί. Συνήθως οι απόφοιτοι του Harvard, παίζουν στα δάκτυλα πρακτικέςinterview, τα ψάχνουν αυτά και δεν αφήνουν στην τύχη τη δημόσια εικόνα τους.

Σοβαρά τώρα, όταν με το καλό κοπάσουν τα πύρινα μέτωπα,ας πάψουν οι υπουργοί να αλληλοσυγχαίρονται και να δηλώνουν ικανοποιημένοι απότην προσπάθεια. Γιατί η φωτιά είναι άτιμο πράμα και μπορεί να κάψει κόσμο.

Οι κυβερνώντες να σταθούν λοιπόν σε πολιτικές προστασίαςτου περιβάλλοντος γιατί το συγκεκριμένο δάσος στην Εύβοια, κάηκε και πέρυσι (σεμικρότερη έκταση). Προφανώς είναι εμπρησμός αλλά οι πολιτικές δράσης δενμπορούν να βασιστούν σε ευχολόγια και λιτανείες. Γιατί εκτός των άλλων έχουμεκαι τις περιβαλλοντικές αλλαγές. Πνίγηκαν άνθρωποι στη Μάνδρα, στη Χαλκιδική.

Η επανάληψη λοιπόν της φωτιάς φέτος στην ίδια περιοχή, οιπνιγμοί ανθρώπων από χειμάρρους μέσα στους οποίους έχουν κτισθεί αυθαίρετα,επιβεβαιώνει τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων.

Η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη ενδεχομένως να έχει διαφορετικάπρόσωπα στη σημερινή της κυβέρνηση αλλά αυτό δεν την απαλλάσσει των ευθυνώντης, υπήρξε ένα από τα κόμματα που κυβερνούσαν για χρόνια. Όπως και το ΠΑΣΟΚαπό το οποίο προέρχεται ο νυν υπουργός Προστασίας του Πολίτη.

Αυτοί, οι πολιτικές τους δηλαδή, γιγάντωσαν τα προβλήματατων αυθαιρέτων, σε δάση, αιγιαλούς και χειμάρρους. Αλλά αυτό είναι το λιγότερογιατί σήμερα στο όνομα του κέρδους οι βιομηχανίες – διά των κυβερνήσεων πουελέγχουν – αρνούνται πως δημιουργούν προβλήματα στο περιβάλλον και την ίδια ώραοι κυβερνήσεις αρνούνται να εδραιώσουν πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος.

Εάν μια χώρα όπως η Ελλάδα έχει τόσα δάση και τόσα ακόμηπαρθένα, προστατευόμενα, γιατί δεν επενδύει στην αντιπυρική προστασία. Στα Δασαρχεία,στην Πυροσβεστική, στα Canadair, στις αντιπυρικές ζώνες, στους εποχικούςπυροσβέστες; Στους Δήμους και στους εθελοντές όχι για φθηνότερα, αλλά για τουςπολίτες που θέλουν να προσφέρουν.

Υπάρχει πολιτική πρόληψης; Άσχετα με το ποιος κυβερνάει,καθότι τα δάση, το περιβάλλον γενικότερα το έχουμε δανειστεί από τις επόμενεςγενιές.

Δυστυχώς, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά ούτε καιη σημερινή έχει σχέδιο πλην του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και το «μακριά από εμάςτέτοιο κακό». Ούτε η κυβέρνηση Καραμανλή ήθελε να χρεωθεί πολιτικά την τραγωδίατης Ηλείας, ούτε η κυβέρνηση Τσίπρα ήθελε να χρεωθεί πολιτικά την τραγωδία στοΜάτι.

Αλλά δεν έκαναν τίποτα για να προλάβουν το κακό. Οιεκάστοτε πρωθυπουργοί επιβιβάζονται σε ελικόπτερα και πετάνε πάνω από τα καμένα,πάνε στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος. Κάνουν αυτοψίες, ζητάνεκαταγραφή, υπόσχονται αποζημιώσεις.

Αν η φωτιά σβήσει χωρίς ανθρώπινες απώλειεςαλληλοσυγχαίρονται κλπ. Αν συμβεί το κακό, ψάχνουν το μαύρο πρόβατο να τουεπιρρίψουν ευθύνες και φυσικά δεν θα είναι πολιτικό πρόσωπο. Κάποιοςυπηρεσιακός παράγοντας θα είναι. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις επιβάλλουν νέεςπολιτικές, να αλληλοσυγχαίρονται υπουργοί μεταξύ τους για τον συντονισμό τωνυπηρεσιών είναι για τα παραμύθια…

ΤΗΝΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

Επέτειος ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα (6Αυγούστου) και η ανθρωπότητα μπορεί να κάνει ένα μικρό απολογισμό: 74 χρόνιαμετά, είναι ενθαρρυντικό ότι ο κόσμος δεν ξαναγνώρισε ένα μεγάλο πόλεμο, όπωςσυνέβη στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα. Έφτασε βέβαια κοντά σε έναν, στηνκρίση του Κόλπου των Χοίρων, ο οποίος όμως αποφεύχθηκε. Επικράτησε η σύνεση,υπό το βάρος της μεγάλης και τρομακτικής πρόβλεψης του Αινστάιν: «Δεν ξέρω μετι όπλα θα γίνει ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ο 4ος θα γίνει με ξύλα καιπέτρες», είχε πει.

Αμέτρητοι ήταν όμως οι περιφερειακοί, μικρής κλίμακαςπόλεμοι, όπως και ο «Ψυχρός».

Με την κατάρρευση της Σοβ. Ένωσης και την επικράτηση τωνΗΠΑ ως μόνης υπερδύναμης, επικράτησε η άποψη ότι ο πλανήτης απομακρύνθηκε απόμια καταστροφή ως συνέπεια ενός πυρηνικού –και επομένως ολοκληρωτικού- πολέμου.Κάθε άλλο παρά έλειψαν όμως οι περιφερειακές συγκρούσεις.

Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μια νέαπραγματικότητα που-δυστυχώς- μας γυρίζει πίσω, στα χρόνια του «Ψυχρού» πολέμουκαι στην εποχή της ισορροπίας του τρόμου.

Μόνο πριν από λίγες ημέρες καταγράφηκαν ενέργειες καιδηλώσεις προθέσεων οι οποίες, κάθε άλλο, παρά ειρηνικές μπορούν ναχαρακτηριστούν.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά:

Η κατάρρευση της Συνθήκης Πυρηνικών Δυνάμεων ΜέσουΒεληνεκούς (INF) που είχαν υπογράψει ο Αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρήγκαν και οΡώσος ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ το 1987 με στόχο τον περιορισμό των πυρηνικών,προκαλεί παγκόσμια ανησυχία για νέα κούρσα εξοπλισμών.

Ο Ντόναλντ Τραμπ υποστηρίζει ότι η απόφαση να αποσύρειτις ΗΠΑ από την INF αφορά τόσο την Κίνα, όσο και τη Ρωσία, με τον ΒλαντιμίρΠούτιν να απαντά ότι η Ουάσινγκτον είναι εκείνη που φέρει την πλήρη ευθύνη καιπως η Μόσχα θα αναπτύξει νέους πυρηνικούς πυραύλους, αν το ίδιο πράξουν και οιΗΠΑ…

Πώς δικαιολογεί ο Αμερικανός Πρόεδρος την ενέργειά του;Μα ασφαλώς κατηγορώντας την απέναντι πλευρά.

Με την κατάργηση της INF και μόνο επανέρχεται η πυρηνικήαπειλή στην Ευρώπη, που τις τελευταίες δεκαετίες βρισκόταν μόνο στα βιβλία τηςΙστορίας.

Στο πεδίο των ενεργειών τώρα: Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν τησυγκρότηση μιας ναυτικής αποστολής που σκοπό θα έχει να εγγυηθεί την ασφάλειατης ναυσιπλοΐας στο Στενό του Ορμούζ και να αντιμετωπίσει την «ιρανικήεπιθετικότητα».

Το Ηνωμένο Βασίλειο, ως συνήθως, έσπευσε να δηλώσει τησυμμετοχή του στη «νέα διεθνή ναυτική αποστολή ασφάλειας της ναυσιπλοΐας» μαζίμε τις ΗΠΑ, για την προστασία των εμπορικών πλοίων στον Κόλπο, σε αυτή τηστρατηγικής σημασίας περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα των εντάσεων με το Ιράν.

Από την πλευρά του το Ιράν, δια του υπ. Εξωτερικώνανακοίνωσε ότι «θα εγκαταλείψει την πυρηνική συμφωνία του 2015 με τις δυνάμεις,αν κριθεί απαραίτητο».

Και φυσικά δεν λείπει και ο οικονομικός πόλεμος μεταξύΗΠΑ και Κίνας, αυτή τη φορά.

Πολλά τα σύννεφα που έχουν μαζευτεί στον ορίζοντα!

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ;

Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει ωραίες ιδέες. Που προκύπτουνπερισσότερο από το γεγονός ότι σκέπτεται ως επιχειρηματίας και λιγότερο ωςπλανητάρχης.

Το δημοσίευμα πως ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχεισυζητήσει ιδιωτικά με τους συμβούλους το ενδεχόμενο να αγοράσει το μεγαλύτερονησί του κόσμου, προκάλεσε γέλωτα στους Δανούς πολιτικούς, καθώς δεν μπορεί νασυζητηθεί η ιδέα η Δανία να πουλήσει 50.000 πολίτες στις ΗΠΑ.

Η Γροιλανδία, όπως είναι γνωστό, αποτελεί αυτοδιοικούμενοτμήμα της Δανίας που βρίσκεται ανάμεσα στον Βόρειο Ατλαντικό και τον ΒόρειοΠαγωμένο Ωκεανό και εξαρτάται από την οικονομική στήριξή της.

Οι Γροιλανδοί πάντως προς το παρών αρκούνται σε ένα μολώνλαβέ! Θα δείξει.

200ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 21

Η Ελλάδα ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 200 χρόνια από τηνΕπανάσταση του 21. Ήδη άρχισαν τα ερωτήματα. Ο εορτασμός θα επικεντρωθείαποκλειστικά και μόνο στη γεναιότητα των Ελλήνων, ή θα θα κοιτάξουμε επιτέλουςτην Ιστορία στα μάτια και θα αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.Θαπαραδεχτούμε επιτέλους ότι οι Δυτικές μεγάλες δυνάμεις με προεξάρχουσα τηνΑγγλία, έπαιξαν καθωριστικό ρόλο στην απελευθέρωσή μας από τους Τούρκους ή όχι;

Σκαλίζωντας την βιβλιοθήκη πέσαμε πάνω σε αριστούργημα

του Ιουλίου Βερν με τίτλο «Το Αρχιπέλαγος στις φλόγες»εννοώντας το Αιγαίο.

 Γραμμένο το 1884,διαδραματίζεται νωρίτερα και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της ελληνικήςεπανάστασης, την εποχή της ναυμαχίας του Ναβαρίνου, τότε η θάλασσα εκείνη ήτανγεμάτη αίμα…

Αδίστακτοι πειρατές, θαρραλέοι φιλέλληνες, φιλάργυροιτραπεζίτες, δουλέμποροι, εξαγριωμένοι Έλληνες και στη μέση έρωτας.

Τόσο μεγάλη δύναμη είχε η πένα του Βερν, που εκείνη τηνεποχή το βιβλίο που δημοσιευόταν σε συνέχειες σε περιοδικό, προκάλεσε μεγάλεςαντιδράσεις. Αυτές προήλθαν από κατοίκους του Οίτυλου, ενός χωριού της Μάνης, (πάνταμας ενοχλούσε η αλήθεια σαν λαός),καθώς ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίουκαι αρνητικός πρωταγωνιστής, ο πειρατής Νικόλαος Στάρκος, προερχόταν από εκείνατα μέρη. Μετά από συνάντηση κατοίκων αποφασίστηκε ο μεν συγγραφέας νακατηγορηθεί για «ψέματα» σε μυθιστόρημα και η δε μεταφράστρια στα ελληνικά,Ελένη Κανελλίδη για έλλειψη πατριωτισμού!

Είπαμε ποτέ δεν φταίμε εμείς, πάντα φταίνε οι κακοί ξένοιπου επιβουλεύονται την Πατρίδα μας!