Επικίνδυνα παιχνίδια με πρόσφυγες μετανάστες

Γράφει ο Πλάτων Ρούτης

Πριν μας πιάσει ο παροξυσμός και αρχίζουμε ναφωνάζουμε “κάνουν εισβολή στην Ελλάδα” και αρχίσουμε τους εράνους για τουςφαντάρους μας εκεί που σαν ακρίτες φυλάνε τα σύνορά μας κλπ, κλπ, σκεφτήκαμεποτέ γιατί τα φυλάνε και τι φυλάνε; 

Η μισαλλοδοξία και οι φωνές που ακούγονται νατους βουλιάξουμε, να τους χτυπήσουμε με αληθινές σφαίρες, να τους σκοτώσουμεκαι να βρίζουμε τις μάνες και τα παιδιά με ακατονόμαστες βρισιές μόνο μίσοςμπορεί να βγάλει από μία βρώμικη ψυχή. 

Ποιος είναι ο εχθρός; Στο κάτω-κάτω απόποιους να φυλαχτούμε;

Εδώ θα πρέπει να σκεφτούμε το τι κάνουμε, στο φόντο των τελευταίων γεγονότων όπωςαυτά εξελίσσονται στον Έβρο και στα νησιά, θα πρέπει να εξετάσουμε πουβρισκόμαστε και πως φτάσαμε ως εδώ.

Θα πρέπειπρώτα να το καταλάβουμε εμείς και δεύτερον να το μάθουν όλοι ότι στην Ελλάδα μετην ανοχή και με την προτροπή του «πολιτισμένου» κόσμου, γίνεται ένα έγκλημα σεβάρος αθώων ανθρώπων.

Στις μέρες που ζούμε υπάρχει ένα σύγχρονοσκλαβοπάζαρο ενάντια σε αδύνατους ανθρώπους, πρόσφυγες και μετανάστες.  Ένα ολόκληρο κύκλωμα που σε αυτό είναιεμπλεκόμενοι κυβερνήσεις, διεθνές οργανώσεις, ΜΚΟ, δουλέμποροι και πολλοί ακόμαπου συμμετέχουν σε ένα παζάρι ανθρώπινης εκμετάλλευσης όχι μόνο με την ανοχήτων διεθνών οργανισμών, αλλά και μέσα από διεθνείς συμβάσεις έχουν μετατρέψειτην ήδη φτωχοποιημένη Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Θα έπρεπε να καταλάβουμε ότι ο εχθρός δεν είναι ο πρόσφυγας αλλάαυτός που τον έκανε πρόσφυγα.

Ότανέχουν πέσει 7,423 Αμερικάνικες βόμβες σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑμερικανικήςΠολεμικής Αεροπορίας, τον περασμένο χρόνο επάνω στα κεφάλια των Αφγανών, ότανβλέπεις τα ερείπια γύρω σου και έχεις την οικογένεια σου και τα παιδιά σου δεντους παίρνεις όλους και πηγαίνεις να βρεις έναν άλλον τόπο να ζήσεις ειρηνικά;Στην Λιβύη, στον Λίβανο και στην Συρία οι εχθροπραξίες και οι εμφύλιοισυνεχίζονται με τα θύματα τον απλό κόσμο. Σε όλο αυτό το μακελειό οι Ευρωπαίοι,το ΝΑΤΟ και η ΗΠΑ έχουν όλοι τους μία ανάμειξη που κυρίως είναι να εξασφαλίσουντις πλουτοπαραγωγικές πηγές από τις χώρες αυτές και να τις ελέγχουν πολιτικάαλλά και οικονομικά. Δηλαδή στο όνομα του κέρδους των μεγάλων μονοπωλίων τηςΕυρώπης και των ΗΠΑ οι λαοί γίνονται θύματα.

Αλλά και η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο μέρος τηςευθύνης. Το 2003 επί πρωθυπουργίας Σιμήτη η Ελλάδα μέσω του υπουργού τουΓιώργου Παπανδρέου υπόγραψε την συνθήκη Δουβλίνο 2. Αυτή η συμφωνία προβλέπειτην επιστροφή των παρανόμων μεταναστών, στην χώρα εισόδου τους στην Ευρώπη, πουδυστυχώς σε αυτή την περίπτωση και σε συντριπτικό ποσοστό είναι η Ελλάδα! Δενέχει γίνει καμίαλεπτομερής αναφορά για να ενημερωθεί ο Ελληνικός λαός σε ότι αφορά τηνλαθρομετανάστευση στην σοβαρή αυτή «Συνθήκη του Δουβλίνου.

Ορισμένοι πολιτικοί μιλούν για το επίμαχοαυτό θέμα και κάνουν προτάσεις και εκφράζουν και ιδέες για την αντιμετώπισή τουσοβαρού αυτού «Εθνικού μας Προβλήματος». Με αυτό που κάνουν δείχνουν τηνπαντελή άγνοια που έχουν για το νομικό και θεσμικό πλαίσιο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης που αφορά την λαθρομετανάστευση. Το άγνοια  αυτή την μετατρέπουν σεένα κυνήγι μαγισσών που αποπροσανατολίζουν τον Ελληνικό λαό και παίζουνπαιχνίδι στις πλάτες των ξεσπιτωμένων αυτών ανθρώπων που ψάχνουν μία χώρα νατην πούνε πατρίδα διωγμένοι από τους πολέμους και τους βομβαρδισμούς τωνσυμμάχων μας. Αυτή η συμφωνία είναι που μετέτρεψε την Ελλάδα σε φυλακήμεταναστών και προσφύγων ως πρώτη χώρα εισόδου στην Ε.Ε. Ποιος υπέγραψε αυτήτην καταστροφική για την Ελλάδα συμφωνία; Θα το πούμε πάλι η Ελληνική κυβέρνησητου Σιμήτη το 2003. Γιατί λοιπόν μιλούν όλοι αυτοί του παλιού αλλά και του νέουΠΑΣΟΚ που πολλοί από αυτούς έχει μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ μιλούν και δεν έχουνκαι τις απαιτούμενες λύσεις; είναι γιατί γνωρίζουν ή και έχουν πλήρη άγνοια τοτι υπόγραψε η τότε Ελληνική κυβέρνηση.

Όλοι έχουν άποψη«να τους εκδώσουμε έγγραφα και να πάνε στην Ευρώπη», «να τους στείλουμε καιστις άλλες χώρες», «να υπάρξει ποσόστωση μεταξύ των χωρών της ΕΕ» την ίδια ώραπου Ολλανδικά αεροσκάφη αποβίβαζαν, 40 λαθρομετανάστες ημερησίως στην Χώρα μας,γεγονός που το οποίο παντελώς αγνοούσαν άπαντες, πλην του αρμοδίου ΥπουργούΕσωτερικών!

Κανείς δεν τουςείπε για την συνθήκη του Δουβλίνου 2; που είναι η βάση της όλης αυτήςκατάστασης που καλλιεργεί η Τουρκία. Αλλά και αυτοί που υπόγραψαν την συνθήκητου Δουβλίνου δεν ήξεραν ότι η  «πολιτισμένη» Ευρώπη παραβιάζει κατάφωρα ταάρθρα 13 παρ.1 & 2 και το άρθρο 4 της Διακήρυξης ανθρωπίνων δικαιωμάτων,που προβλέπει ότι: Άρθρο 13 1. Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να κυκλοφορείελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.2.Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμη και τηδική του, και να επιστρέφει στη χώρα του. Επίσης ότι.  Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώςδουλείας ή καταναγκαστικής εργασίας. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπόοποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.

Όλα αυτά τα παραπάνω γεγονότα, ηατμόσφαιρα άγνοιας ή έλλειψη διάθεσης σε ένα τόσο σοβαρό θέμα δείχνει πολύξεκάθαρα ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας αλλά και τα μέλη του που τοαπαρτίζουν στην πλειοψηφία τους είναι ανίκανα να διαχειριστούν το μεγάλο αυτό «Εθνικό Θέμα» ή μας κοροϊδεύουν και μας εμπαίζουν.

Το προσφυγικόχρησιμοποιείται  σαν όπλο στουςγεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, με δυο θύματα: Τους ίδιους τους πρόσφυγες και τηνΕλλάδα. Είναι η ώρα η Ελλάδα να απαιτήσει – με πίεση διπλωματική,οικονομική, πολιτική σε όλα τα φόρα και με όλους τους τρόπους –κατανομήτων προσφύγων και των μεταναστών σύμφωνα με την πληθυσμιακή και οικονομικήδυνατότητα των χωρών της Ε.Ε.

Είναι η ώρα της εδώ και τώρα ανυπακοής, της άρνησηςεφαρμογής και της ακύρωσης από πλευράς Ελλάδας κάθε δέσμευσης στο πλαίσιο τηςκαταστροφικής συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας και του Δουβλίνου2.

Τώρα που η Τουρκία υφίσταται στην Συρία τιςσυνέπειες της σύγκρουσης των συμφερόντων της με τα συμφέροντα της Ρωσίας,χρησιμοποιεί σαν μοχλό πίεσης έναντι των Ευρωπαίων τους πρόσφυγες. Έτσι από τηνμια οι κατατρεγμένοι άνθρωποι όχι μόνο ξεριζώνονται αλλά και αξιοποιούνται απότον Ερντογάν σαν «όπλο» των γεωστρατηγικών σχεδιασμών του. Από την άλλη ηΕλλάδα ως γεωγραφικό πέρασμα και ως αδύναμος κρίκος εξουθενώνεται. Ο λαός τηςειδικά στα νησιά έχει γονατίσει. Η Ελλάδα γίνεται μία χώρα – φυλακή που οι έξωσε συνεργασία με την εγχώρια πολιτική ελίτ τής έχουν αναθέσει την πιο βρώμικηδουλειά των εγκλωβισμό των ανθρώπων.

Τη στιγμή πουο Ερντογάν πετά κάθε πρόσχημα δηλώνοντας ευθαρσώς ότι χρησιμοποιεί τουςπρόσφυγες σαν «βόμβες» πίεσης προς Ευρωπαίους, οι δικοί μας τι κάνουν; Ενώ οι«βόμβες» σκάνε στην Ελλάδα, και ενώ την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι χαϊδεύουν τηνΤουρκία ώστε να μην φτάσει τελικά το πρόβλημα στην πόρτα τους, οι δικοί μαςείναι επίσης έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους πρόσφυγες σαν «βόμβες» που μέσαστον ελληναράδικο πατριωτισμό τους θα τους κάνουν μπαλάκι μεταξύ Τουρκίας –Ελλάδας! Δηλαδή οι κυβερνώντες μας παραμένουν πιστοί στις επιλογές τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης. Συνεχίζουν να εφαρμόζουν την συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας πουαπειλεί να βυθίσει την χώρα στο χάος, παριστάνοντας τους συνοριοφύλακες τηςΕλλάδας, αλλά τα μόνα σύνορα που καλείται να διαφυλάξει η ελληνική αστυνομίακαι ο ελληνικός στρατός σε Εβρο και νησιά είναι, τελικά, τα σύνορα τηςΓερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των λοιπών μας εταίρων.Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ο πρόεδρος του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιενεξέφρασαν μέσω των δηλώσεών τους την πλήρη στήριξη τους στην Ελλάδα, με τηνπρόεδρο της Κομισιόν να ανακοινώνει έκτακτη οικονομική χρηματοδότηση προς τηνΕλλάδα ύψους 700 εκατ. ευρώ. Θα παρέχουμε οικονομική υποστήριξη ύψους 700 εκατ.ευρώ στην Ελλάδα για τη φύλαξη των Ευρωπαϊκών συνόρων, θα λέγαμε για τον ρόλοτου δεσμοφύλακα. Η Ελλάδαπροφανώς δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Αλλά εξίσου προφανώς δεν είναι «πορτιέρης» των νταβατζήδων τηςΕυρωΕνωσης. Και βέβαια δεν είναι «Νταχάου».  Μπορεί οι δηλώσεις της ηγεσίας της ΕΕ περίστήριξης στην Ελλάδα για την προσφυγική κρίση που αντιμετωπίζει στα σύνορα τηςστον Έβρο να ήταν προς θετική κατεύθυνση, ωστόσο τα μέτρα που ανακοινώθηκανήταν μάλλον κατώτερα των προσδοκιών καθώς για μία ακόμη φορά φάνηκε πως οιΕυρωπαίοι αξιωματούχοι με τη στάση τους κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί