Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

«Ηλέκτρα μας.

Η ώρα της λευτεριάς έφτασε, μα συ δε λείπεις.

Είναι τ' όνομά σου γραμμένο πλάι - πλάι

στ' όνομα της λευτεριάς

το αίμα σου μέσα στις φλέβες μας, η καρδιά σου

στην καρδιά μας»

Γ. Ρίτσος

Πλάτων Ρούτης

Η καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως“Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας” μετά από πρόταση της αγωνίστριας του εργατικούκινήματος Κλάρας Τσέτκιν, αναδείκνυε τους μεγάλους γυναικείους εργατικούςαγώνες των προηγούμενων δεκαετιών, για ίση αμοιβών των γυναικών με τους άνδρεςσυναδέλφους τους, για μείωση των ωρών εργασίας και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάςκαι την  εξάλειψη των ανισοτήτων. Ενώ η πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε στις28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη ΔιεθνήΔιάσκεψη Γυναικών του 1910 ώστε να καθιερωθεί μια «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας».

Οι αγώνες των εργατριών πουσήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της φωτίζουν καισήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικώνγια μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Δεν ήταν μόνο οι αγώνες τωνγυναικών συνδεδεμένες για την χειραφέτηση τους. Αγωνίστηκαν στο πλευρό τουάντρα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από την Ναζιστική κατοχή. Η ενεργός συμμετοχή των γυναικών στις αντιστασιακές οργανώσειςγια την απελευθέρωση της χώρας μας από τις δυνάμεις κατοχής, προκάλεσε μεγάλεςφθορές στον εχθρό ,τόνωσε το αίσθημα της αντίστασης και γενικότερα βοήθησε στηνσυνέχιση του αγώνα για λευτεριά και δημοκρατία .
Χιλιάδες ήταν οι Ελληνίδες πουφυλακίστηκαν, βασανίστηκαν , έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ σε πολλέςπεριπτώσεις η ηρωική τους στάση κατέληξε σε μαρτυρική θυσία ,που τις ανέδειξεσε σύμβολα του αντιναζιστικού αγώνα. Έτσι κέρδισαν επάξια το σεβασμό μας καιμια τιμητική θέση στην ιστορική μνήμη.
Γυναίκες που πάνω απ’ τη ζωή τουςέβαλαν το πάθος για λευτεριά και απέναντι στους ξένους κατακτητές και σταντόπια όργανά τους, αντέταξαν το θάρρος και τα ιδανικά τους.

Αυτή ήταν ηΗλέκτρα Αποστόλου κι έτσι θα τη γνωρίζουν όλες οι επόμενες γενιές των Ελλήνων.Συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια, αποδράσεις και πάλι στο μετερίζι του αγώναενάντια στους κατακτητές και τους ντόπιους δωσίλογους  μέχρι που συλλήφθηκε από την Ειδική Ασφάλεια- που έδρευε στο ξενοδοχείο «Κρυστάλ» - στις 25 Ιουλίου του 1944. Εκεί της έκαναν τα πιο απάνθρωπαβασανιστήρια που μόνο άτομα διεστραμμένα ψυχικώς και σωματικώς είναι σε θέση ναυποβάλουν σε ένα άλλο άτομο και ειδικά γυναίκα. 

Ο Ιατροδικαστήςπου κλήθηκε να κάνει την νεκροψία στην Ηλέκτρα σημειώνει. «Ο κάτωθι υπογεγραμμένος ιατροδικαστής Πέτρος Τζαφέρης, μεταβάςσήμερον την 26ην Ιουλίου 1944 εις το ενταύθα νεκροτομείον, ενήργησα λεπτομερήαυτοψίαν και νεκροψίαν επί του πτώματος αγνώστου γυναικός ετών 39 περίπου.

Την εκτενέστερηπεριγραφή των βασανιστηρίων  και τουθανάτου της κομμουνίστριας Ηλέκτρας Αποστόλου, είναι  αδύνατον να  συλλάβει ανθρώπινος νους και  δεδομένου ότι δεν μπορείκαμία άλλη περιγραφή να περιγράψει με μεγαλύτερη ακρίβεια το μαρτύριο της. Έναμαρτύριο που είχε και συνέχεια, παρόλο που συνηθίζεται ο θάνατος να προκαλεί τοστοιχειώδη σεβασμό των ζωντανών στους νεκρούς: Την επομένη, 27 Ιουλίου 1944, τοπτώμα της Ηλέκτρας Αποστόλου βρέθηκε πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας. Φαίνεταιπως το μίσος των ελληνόφωνων και γερμανόφωνων αρχών κατοχής απέναντι στουςαγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης δε σταματούσε με το θάνατο.

Οι Ελληνίδες μέσα απότην μαζική συμμετοχή τους στην Αντίσταση και στους αγώνες για λευτεριάκατέκτησαν το δικαίωμα να συμμετέχουν στις πολιτικές διεργασίες και αποφάσεις.Ψήφισαν και εκλέχτηκαν για πρώτη φορά στις 23 Απρίλη του 1944 στην ανάδειξη τουΕθνικού Συμβουλίου στην ελεύθερη Ελλάδα -Κυβέρνηση του βουνού-.
Σήμερα η γυναίκα διεκδικεί την θέσηπου της αξίζει για την συμμετοχή της στα κέντρα λήψης αποφάσεων και σε θέσειςευθύνης Η ισότιμη μεταχείριση παραμένει το ζητούμενο, καθώς τα στερεότυπα τωνφύλων, παρά τις όποιες εξελίξεις στο νομοθετικό και θεσμικό τομέα ,φαίνεται ναείναι βαθιά ριζωμένα στην κοινωνία μας.

Μία νέα γυναίκαδεν  μπορεί να δημιουργήσει οικογένειαόταν με το αντεργατικό οπλοστάσιο έχουν αφήσει τη μεγαλοεργοδοσία να ξεσαλώνει;Γνωρίζουμε για τους εκβιασμούς τηςκαπιταλιστικής εργοδοσίας σε νεοπροσλαμβανόμενες κοπέλες για να βάλουν στο''ψυγείο'', στην κρυοσυντήρηση, τη χαρά της μητρότητας; Γιατί θέλουν ναξεζουμίζουν τους εργατοϋπαλλήλους, ιδιαίτερα τις γυναίκες, χωρίς διακοπές στονεργάσιμο βίο τους και χωρίς άλλες προσωπικές, οικογενειακές υποχρεώσεις.

Είναι πρόκληση να συζητάμε για τους δημογραφικούςδείκτες και την ίδια στιγμή η μητρότητα να γίνεται συνώνυμο της ανεργίας, τηςαπόλυσης και από τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, αλλά και από το Δημόσιο.

Γνωρίζουμε για τις απολύσεις εγκύων ήνέων μωρομάνων, ορισμένες από τις οποίες ήταν με συμβάσεις έργου ή με συμβάσειςορισμένου χρόνου;

Δηλαδή, δεν καλύπτεται ούτε στοιχειωδώςτο δικαίωμά τους στην προστασία της μητρότητας.

Υπάρχουν περιπτώσεις νέων εργαζόμενωνγυναικών οι οποίες χάνουν το επίδομα της άδειας μητρότητας, γιατί δεν έχουν συμπληρώσειτα 200 ένσημα για να το πάρουν!

Γιατί η μητρότητα αποτελεί"κόστος" για το κράτος και τα μονοπώλια.

Κι εδώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει καιορισμένα πρόσφατα δείγματα γραφής.

Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οιγυναίκες εκπαιδευτικοί που δουλεύουν ως αναπληρώτριες.

Βρίσκονται μπροστά στην προοπτική τηςαπόλυσης, όταν αντιμετωπίζουν μια δύσκολη εγκυμοσύνη, όταν δεν μπορούν ναεπιστρέψουν στην τάξη σε σύντομο διάστημα μετά τον τοκετό.

Στη χαραυγή του 21ου αιώνα,υπάρχουν όλες οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που μπορούν ναεξασφαλίσουν μια ζωή όπως αξίζει στις λαϊκές οικογένειες και στα παιδιά μας. Οιανάγκες μας όμως σκοντάφτουν στην πολιτική τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων και των αντιλαϊκών περιφερειακών, τοπικώνδιοικήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κι όχι τιςλαϊκές ανάγκες.

Ο καλύτερος τρόπος για νατιμήσουμε την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, είναι να στελεχώσουμετην “Λέσχη Φίλων Του ΚΚΕ” και μαζί να δυναμώσουμε το ριζοσπαστικό γυναικείοκίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυταπασχολουμένων, φοιτητικούςσυλλόγους, να εντείνουμε την πάλη μας για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και ταπαιδιά μας.