Δύο χρόνια μετά την εκδήλωση της πανδημίας η παροικία απέκτησε ζωή. Γιορτάσαμε το Πάσχα κανονικά.. όπως παλιά!
Η Ελληνική ομογένεια πλημμύρισε, στη κυριολεξία, όλους τους Ιερούς Ναούς στο Τορόντο. Κατάμεστες οι εκκλησίες, με χαμόγελο στα χείλη αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και είπαμε το «Χριστός Ανέστη».
Ο Θεός μας έκανε δώρο τη Κυριακή του Πάσχα, προσφέροντας μας έναν αναπάντεχο ανοιξιάτικο και ηλιόλουστο καιρό. Όλες οι ελληνικές αυλές γέμισαν με κόσμο και φωνές. Έπειτα από δύο χρόνια τα σπίτια υποδέχθηκαν και πάλι συγγενείς και φίλους. Οι ηλικιωμένοι δεν έμειναν φέτος μόνοι τους και σύμφωνα με το έθιμο στις αυλές των σπιτιών, σε κάθε ελληνικό σπίτι, μια μεγάλη γιορτή, με σπιτικά εδέσματα, άφθονο κρασί, μουσικές και προφανώς με το σούβλισμα του οβελία.
Μύριζε παντού Πάσχα. Και του χρόνου! Με υγεία και ειρήνη σε όλο το κόσμο!