Να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα: Ο όρος «μουσουλμανική μειονότητα» ήταν απαίτηση της Τουρκίας κατά τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης το 1923. Βλέπετε, στην προσπάθειά της να επιτύχει την απαιτούμενη εθνική ομογενοποίηση κατά τη μετάβαση από τον οθωμανισμό στον τουρκισμό η επιλογή οποιουδήποτε εθνικού κριτηρίου για περιγραφή μειονοτήτων θα μπορούσε να γυρίσει σε βάρος της.
Τότε οι Τούρκοι (όπως και τώρα) φοβούνταν σφόδρα τον κουρδικό πληθυσμό και δεν ήθελαν εθνικές μειονότητες. Αφήστε που γνώριζαν πολύ καλά ότι ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Δυτικής Θράκης δεν είχε ποτέ τουρκική εθνική συνείδηση στο σύνολό του, αφού μιλάμε για συνιστώσες Πομάκων και Ρομά αλλά και για διαφορές μεταξύ οθωμανιζόντων συντηρητικών παλαιομουσουλμάνων και εθνικιστών μεταρρυθμιστών Τούρκων. Αν επέλεγαν υιοθέτηση εθνικού κριτηρίου για τον χαρακτηρισμό της μειονότητας, οι μισοί μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης θα ήταν «ανταλλάξιμοι». Για να ισοσκελίσουν λοιπόν τον αριθμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που συμφωνήθηκαν ως «μη ανταλλάξιμοι» έπρεπε να συμπεριλάβουν μεγαλύτερο αριθμό μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη. Από εκεί λοιπόν προέκυψε το θρησκευτικό κριτήριο. Το ότι σήμερα ζητούν τουρκική μειονότητα είναι απλώς θέμα κουτοπονηριάς και πολιτικού ξιπασμού…