Εθελοντισμός και γιατί;

Την Κυριακή 17 του Οκτώβρη έτρεξα κι εγώ δέκα χιλιόμετρα στην διοργάνωση του Scotiabank Marathon μαζί με την Irene Pavlakis, την Eva Haralabidis, τον Dr. Peter Servinis και την Stephanie Petsis. Όλο αυτό έγινε για την ενίσχυση της Ελληνικής ΜΑΣ Κοινότητας.

Το έναυσμα για να γράψω αυτό το κείμενο μου δόθηκε όταν ρωτήθηκα (αρκετές φορές) "γιατί συμμετέχω στον μαραθώνιο?" και η απάντηση μου αυτόματα ήταν "για την ενίσχυση την Ελληνικής ΜΑΣ Κοινότητας και ότι πρέπει να υπάρχει σαν θεσμός και ότι είναι καθήκον μας σαν έλληνες της διασποράς να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί" είχα πει κιόλας ότι "όταν περάσουν τα χρόνια θέλω να ξέρω ότι έκανα το καθήκον μου με τον ελάχιστο τρόπο και όταν έπρεπε".

Ωραίες οι παραπάνω απαντήσεις δεν λέω, αυθόρμητες και ειλικρινής. Αλλά; Από που πηγάζει αυτή η ανάγκη; Γιατί συμμετέχουμε στα κοινά;; Γιατί αφιερώνουμε τον ελεύθερο μας χρόνο στον εθελοντισμό;; Χρόνος που είναι πολύτιμος και που θα μπορούσαμε να τον περάσουμε με την οικογένεια μας, με τους φίλους μας, με τα παιδιά μας, με τον άνθρωπό μας. Χρόνος που θα μπορούσαμε να τον αξιοποιήσουμε για να φτιάξουμε την δική μας επιχείρηση ή να τον επενδύσουμε για έξτρα εισόδημα. 

Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος που παρακολουθεί τους εθελοντές δεν μπορεί να κατανοήσει την κινητήριο δύναμη πίσω από τον εθελοντή - ήρθε η στιγμή να μας δικαιώσω μέσα απ' αυτό το κείμενο ΟΛΕ!! Η απάντηση μπορεί να σας απογοητεύσει γιατί είναι τόσο απλή. Η ανάγκη της προσφοράς είναι τόσο σημαντική για τον άνθρωπο και τεράστιας ζωτικής σημασίας. Δεν το λέω μόνο εγώ αλλά και οι επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι βοηθώντας για ένα σκοπό παρατηρούμε βελτίωση της ψυχικής μας υγείας, βελτίωση στην διάθεση μας και μείωση του στρες.

Που θέλω να καταλήξω. Όποιος κι αν είναι ο σκοπός, όποιος κι αν είναι ο λόγος, το αποτέλεσμα καταλήγει σε εμάς και δεν είναι καθόλου μα καθόλου εγωιστικό αλλά υγιές. Για εμάς το κάνουμε, για να καλύψουμε την δική μας ανάγκη, για να αισθανθούμε καλύτερα με τον εαυτό μας, για να δώσουμε έναν λόγο στην ύπαρξη μας σε αυτόν τον πλανήτη. Για να νιώσουμε άνθρωποι κανονικοί με σάρκα, οστά αλλά και ψυχή.

Την επόμενη Κυριακή 24 του Οκτώβρη θα περπατήσουμε άλλα πέντε χιλιόμετρα μαζί με την Irene Anastasakis, την Niki Anastasakis, τον Andonis Artemakis, τον Andreas Dimopoulos, τον Dr. Anastasios Karantonis, τον Dr. Fotis Karantonis, την Tereza Nikolaidis, την Julie Ruffolo, την Betty Skoutakis και τον William Tanner. 

Παραλήρημα τέλος για σήμερα.

Μέχρι το επόμενο συνεχίστε να δίνετε όπου γουστάρει η ψυχή σας.

Με εκτίμηση,

Ελισσαίος Κυρίλλου

υγ: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κα. Κατερίνα Τσεκαρέα, την κα. Μπέτυ Σκουτάκη, τον κ. Γιάννη Κακαγιάννη και την κα. Τερέζα Νικολαΐδη για την υπέροχη συνεργασία που είχαμε σε αυτό το προτζεκτ. Ένα είναι το σύνθημα που θα μας ενώνει. "Μια Κοινότητα. Ένας Στόχος. Όλοι μαζί μπορούμε." - thanks Σκανδάλη για την έμπνευση!