το dna της εβ δομαδας

Ελλάδα και Έλληνες

Πολλοίείστε εσείς που μόλιςεπιστρέψατε από το καθιερωμένο σας καλοκαιρινό ταξίδι στα Πάτρια εδάφη. Κάθεχρονιά τα ίδια συναισθήματα. Λαχτάρα να πατήσετε τα άγια χωματά της αμέσως μετάτην προσγείωση του αεροσκάφους, και αδημονία να ρουφήξετε τον καθαρό της αέρα .Αυτή η χώρα κυριολεκτικά δεν συγκρίνεται με καμία άλλη στον κόσμο. Τυχεροί οικάτοικοί της που την χαίρονται καθημερινά.

Μέρα με την ημέρα όμως και καθώς η πραγματικότητα της καθημερινότητοςαρχίζει να σας υπενθυμίζει άλλα πράγματα, λιγώτερο ευχάριστα, αρχίζεται καιδιαπιστώνεται ότι ναι, τυχεροί οι κάτοικοι της, αλλά άτυχοι η ίδια που τηςέλαχαν τέτοιοι άνθρωποι. Άνθρωποι που δεν εκτιμούν αυτό που έχουν.  Άνθρωποι που πάσχουν από ένα είδοςΜιθριδατισμού, όπως πολύ εύστοχα μας υπενθυμίζει ο Έλληνας φιλόλογος  κ. Νίκος Τάχατος στο άρθρο του που ακολουθείκαι το παραθέτουμε αυτούσιο στη συνέχεια:

“Ο Μιθριδάτης Στ’ Ευπάτωρ Διόνυσος (132 π.Χ-63 π.Χ) ήταν βασιλιάς του Πόντου και της Μικράς Αρμενίας στην περιοχή τηςβόρειας Μικράς Ασίας.

Επειδή φοβόταν μήπως τον δολοφονήσουν μεδηλητήριο, δηλητηρίαζε ο ίδιος τον εαυτό του χρησιμοποιώντας σταδιακάαυξανόμενες μικρές μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου, με αποτέλεσμα να αποκτήσειανοσία. Όταν όμως νικήθηκε από τον Ρωμαίο στρατηγό Πομπήιο, προσπάθησε νααυτοκτονήσει με δηλητήριο, αλλά επειδή δεν τα κατάφερε εξαιτίας της ανοσίας πουείχε αποκτήσει, διέταξε έναν αξιωματικό του να τον σκοτώσει με ξίφος.

Από το όνομα του βασιλιά του Πόντου έχειεπικρατήσει σήμερα ο όρος μιθριδατισμός και χρησιμοποιείται για να περιγράψειμεταφορικά τη σταδιακή αποδοχή και εξοικείωση με καταστάσεις που πρινχαρακτηρίζονταν ως επικίνδυνες. Περιγράφει δηλαδή τη μη αντίδραση των ανθρώπωνσε επικίνδυνες καταστάσεις που ξέρουν ότι είναι καταστροφικές αλλά τιςαποδέχονται.

Αυτή η σταδιακή εξοικείωση με επικίνδυνεςκαταστάσεις δεν έρχεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται χρόνος, μιασυνεχής πλύση εγκεφάλου με εικόνες, ειδήσεις, πληροφορίες, ώστε το υποκείμενονα αρχίσει να θεωρεί φυσιολογικό ή ανεκτό κάτι που σε παλιότερες εποχές θαπροκαλούσε αντίδραση. Τον ηγετικό ρόλο για τη δημιουργία του φαινομένου έχουντα Μ.Μ.Ε. και κυρίως το διαδίκτυο, μέσω του οποίου με τη χρήση των κινητώντηλεφώνων και των υπολογιστών, πάσης φύσεως πληροφορία είναι προσιτή σε όλουςαπό μικρή ήδη ηλικία. Ακούγεται παράλογο, αλλά αν και ζούμε στην εποχή τηςπληροφορίας, εντούτοις η πληθώρα πληροφοριών και η μη ικανότητά μας ναφιλτράρουμε αυτές τις πληροφορίες μας έχει οδηγήσει σχεδόν σε προσωπικό καικοινωνικό αδιέξοδο.

Για να γίνει περισσότερο κατανοητό τοφαινόμενο, αρκεί να παρατηρήσουμε την ελληνική κοινωνία. Πριν λίγες δεκαετίες οθάνατος ενός συνανθρώπου μας από ναρκωτικά ήταν από τις πρώτες ειδήσεις. Σήμεραθεωρείται απόλυτα φυσιολογικό. Η βία στους αθλητικούς χώρους δεν ενοχλεί πιακανέναν. Οι ληστείες, η εγκληματικότητα είναι ενσωματωμένες στην καθημερινότητάμας. Εκείνο όμως που δείχνει ότι πάσχουμε πλέον από το φαινόμενο τουμιθριδατισμού είναι η περίφημη φράση, που όλοι μας έχουμε πει κατά καιρούς:«Στην Ελλάδα ζούμε». Απλές καθημερινές παραβατικές συμπεριφορές, όπως τοπαρκάρισμα του αυτοκινήτου σε θέση ατόμων με ειδικές ανάγκες, ανάποδη κίνηση σεμονόδρομο, θάψιμο των σκουπιδιών στην παραλία, παραβίαση κόκκινου σηματοδότη,ατελείωτη γραφειοκρατία στις υπηρεσίες και τόσα πολλά άλλα περιστατικά,αντιμετωπίζονται ως απόλυτα φυσιολογικά και δικαιολογούνται με τη φράση: «ΣτηνΕλλάδα ζούμε, δεν αλλάζει τίποτα». Ουσιαστικά δημιουργούμε αδιέξοδα, τόσοπροσωπικά και κυρίως κοινωνικά που αναπαράγονται καθημερινά και το μόνο πουκάνουμε είναι θεωρούμε ότι είναι δουλειά άλλων να τα λύσουν, βυθιζόμενοι ολοένακαι περισσότερο σε έναν εθνικό ωχαδελφισμό (κατεξοχήν ελληνική λέξη).

Όλα αυτά βέβαια θεωρούνται φυσιολογικά, μέχρι«η φωτιά» να αγγίξει και εμάς. Τότε αρχίζουμε να παραπονιόμαστε, να φωνάζουμεκαι να διαμαρτυρόμαστε ότι όλα είναι λάθος και ότι κάτι πρέπει να αλλάξει,ρίχνοντας ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό μας. Τότε οκαθημερινός ωχαελφισμός που μας χαρακτήριζε αντικαθίσταται από παράπονα καιγκρίνια.

Εκείνο που επιβάλλεται να γίνει συνείδησηείναι ότι τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχουμε εμείς οι ίδιοι για την κατάσταση πουεπικρατεί. Φταίμε γιατί αναπαράγουμε καθημερινές συμπεριφορές που ενώγνωρίζουμε ότι είναι λάθος, τις κάνουμε γιατί έτσι μας εξυπηρετεί στιγμιαία.Φταίμε γιατί ανεχόμαστε από συνανθρώπους μας τέτοιες συμπεριφορές. Σημαντική θαμπορούσε να είναι η συμβολή του σχολείου στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Ηουσιαστική γνώση και η ανάπτυξη κριτικής σκέψης θα επιτρέψει τη δημιουργία μιαγενιάς πολιτών που θα αναγνωρίζουν και θα αντιστέκονται στο φαινόμενου τουμιθριδατισμού”.

Καλέ ο Γιάν(ν)ης!

Έγινε την εβδομάδα αυτήη επίσημη παρουσίαση της νέας ταινίας του Κώστα Γαβρά βασισμένη στο βιβλίο τουΒαρουφάκη.

Δεν θα κρίνουμε τηνταινία γιατί δεν την είδαμε και ούτε προκειται να την δούμε. Μας αφήνει παγεράαδιάφορους. Πρόκειται για μια κινηματογραφική αποτύπωση των όσων ισχυρίζεται οβαρουφάκης στο βιβλίο του. Αυτό μας αρκεί.

Είδαμε και τηνφωτογράφηση του ζεύγους Βαρουφάκη στο γκαλά της παρουσίασης της ταινίας. Λοιπόνεκεί αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος εμφανίστηκε ενδεδυμένος με ένα σοβαρό μαύροκοστούμι όπως αρμόζει στην περίσταση. Δεν μπορεί όμως να αποφύγεις τον θυμό σουόταν θυμάσαι ότι στις επίσημες συναντήσεις του ως υπουργός των Οικονομικών μεαξιωματούχους άλλων κρατών εμφανιζονταν προκλητικά ντυμένος σαν πλουμιστόπαγώνι με εκείνα τα χρωματιστά πουκάμισα και μάλιστα έξω από το παντελόνι!.

Να τον χαίρονται όσοιτον ψήφισαν και τον έστειλαν στη Βουλή. Ίσως τώρα να καταλάβουν ότι αυτός οτύπος εκπροσωπούσε και εκπροσωπεί τον αυτάρεσκο και άξεστο εαυτό του και όχιαυτούς.

Περί Προσφυγικού και Λαθρομεταναστών

Ας πούμε λοιπόν μερικές σκληρές αλήθειες : την ιστορία αυτήμε την ανεξέλεγτη εισροή προσφύγων και λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, τηνξεκίνησε η ίδια η Ελλάδα το 2015 με την εκλογή του Τσίπρα.Οι βάρκες έφθαναν στανησιά,από εκεί έμπαιναν στο πλοίο της γραμμής για Πειραιά και από εκεί μεπούλμαν κατευθείαν για τα σύνορα.Πάνω από ένα εκατομμύριο πέρασαν έτσι.
Ελάχιστοι τότε διαμαρτυρήθηκαν. Αφού πάνε στηνΕυρώπη τι μας νοιάζει;
Η επιχείρηση είχε προετοιμασθεί με πολυετήπροπαγάνδα των κομμάτων της αριστεράς ότι αυτοί θέλουν να πάνε στην Ευρώπη καιδεν είναι δουλειά μας να κάνουμε τον χωροφύλακα και δώστε τους χαρτιά ναφύγουν.
Όποιος τολμούσε να πει ότι εάν αυτό γίνει στοτέλος θα κλείσει η Ευρώπη τα σύνορα και θα μας μείνουν εδώ καταγγελλόταν ωςευρωλιγούρης ή μερκελιστής ή γερμανοτσολιάς.
Οι Καμμένος και Κοτζιάς απειλούσαν μεσυνεντεύξεις σε γερμανικές εφημερίδες ότι εάν δεν πάρουν λεφτά θα γεμίσει ηΕυρώπη με τζιχαντιστές.
Όποιος αμφιβάλλει ας γκουγκλάρει τις λέξειςΚοτζιάς Καμμένος τζιχαντιστές για να τις διαβάσει.
Στο τέλος και αφού είχαν περάσει πάνω από έναεκατομμύριο οι χώρες Βίζεγκραντ είπαν η βαλκανική οδός πρέπει να κλείσει καιπίεσαν τα Σκόπια και έκλεισε.
Τότε και αφού έγινε η κατασκήνωση στην Ειδομένηάρχισε το κλάμα και ο υποκριτικός θρήνος ότι δήθεν θέλουν να μας κάνουν αποθήκηψυχών.Τώρα το σκέφτηκαν; Όταν έλεγε η κυρά Τασία ότι λιάζονται και εξαφανίζονταιήταν καλά; Δεν ήταν τότε αποθήκη ψυχών γιατί τους φορτώνονταν άλλοι.
Γκουγκλάρετε και ΄Τσίπρας Σένγκεν να δείτε πουέλεγε τότε ας φύγουμε από τη Σένγκεν, δηλαδή ας κλείσουν οι άλλοι τα σύνορα.
Αλλά στην Ελλάδα μιλάμε μόνο μεταξύ μας. Εάν παςέξω όμως και πεις γιατί μας κλείνετε τα σύνορα θα σου απαντήσουν εσείς γιατί ανοίξατετα δικά σας;