Ανάσταση της ελπίδας για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από τη διαφθορά και τις ανισότητες

Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Η πανδημία μας ανάγκασε όλες και όλους να κάνουμε “pause”, να σταματήσουμε και να σκεφτούμε τι έχουμε καταφέρει ως πολιτισμός. Μολύναμε τον πλανήτη στη προσπάθεια να αποκτήσουμε πλούτο και ιδιοκτησία μέσω του αθέμιτου κέρδους. Αδιαφορήσαμε για τους αδύναμους του πλανήτη φερόμενοι κτηνωδώς στην πανίδα και στη χλωρίδα του. Κοροϊδέψαμε και εκμεταλλευτήκαμε όσους ζήτησαν άλλη πατρίδα λόγω οικονομικών, πολιτικών και θρησκευτικών διαφορών. Καταδικάσαμε τους πρόσφυγες πολέμων και οικολογικών κρίσεων σε μόνιμη τριτοκοσμική κατάντια. Επιτρέψαμε στα τρωκτικά των χρηματιστηρίων να κερδοσκοπούν ασύστολα αδιαφορώντας για τις ζωές, τον πολιτισμό, την ιστορία, τις κουλτούρες όλων των λαών της γης και με μοχλό μια αθέμιτη κλεπτοκρατία να δημιουργούν υπερ-πλούσιους με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο της ανθρωπότητας μέσω οικονομικο-πολιτικών ελίτ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ετοιμαζόμαστε να αποικίσουμε τη Σελήνη, τον Άρη και ‘γω δεν ξέρω ποιους άλλους πλανήτες, όπου θα μεταφέρουμε τον “πολιτισμό” μας.

Αυτά από τις καταστροφές που έχουμε επιφέρει τα τελευταία χρόνια ως επιστέγασμα ενός αιματηρού και βάρβαρου αιματοκυλίσματος των αδύναμων. Τι καλό έχουμε ως ανθρώπινο είδος; Την ικανότητα να ελπίζουμε πως με την συμπόνοια, την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά μπορούμε να κάνουμε θαύματα αν το θελήσουμε. Η Πανδημία του COVID ίσως είναι μια αφορμή για την ανθρωπότητα να σκεφτεί βαθύτερα πώς θα καλυτερέψει τη ζωή για τα δισεκατομμύρια “μυρμήγκια” που υπηρετούν μια κλίκα 100-200 υπερπλούσιων “λίγων” που δυναστεύουν τις ζωές μας. Διότι όπως και να έχει, οι οργανωμένες χώρες θα βρουν

 στο τέλος ένα τρόπο να γλυτώσουμε απ’ την Πανδημία. Η επιστήμη και οι κυβερνήσεις που την στηρίζουν έχουν καταλάβει πως μόνο με γενναίες χορηγίες από το δημόσιο χρήμα μπορεί να προοδεύσει η επιστήμη για το κοινό καλό. Όμως, από την κακοδιοίκηση, το ψέμα και τους μέτριους έως ανίκανους που κυβερνούν τις τύχες μας πότε θα γλυτώσουμε;

Παίρνοντας για παράδειγμα τη δική μας πατρίδα, την οποία εμείς οι μετανάστες εγκαταλείψαμε για να έρθουμε εδώ στη ξένη γη ψάχνοντας καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας, εκεί πίσω, όπου αφήσαμε την ιστορία, τους μύθους, τις παραδόσεις δηλαδή ένα κομμάτι της ταυτότητάς μας, κατανοούμε ολοένα πιο καθαρά, πως υπάρχουν δυνάμεις συντήρησης της κακοδαιμονίας και πιθανώς οπισθοδρόμησης στα ήδη κεκτημένα συνταγματικά δικαιώματα των συμπατριωτών μας. Εδώ και 10 χρόνια (τα χρόνια της “κρίσης) μια κυβερνώσα τάξη που φέρεται σαν να είναι ο (κακομαθημένος) ιδιοκτήτης της Ελλάδας και συγγραφέας της ιστορίας της δεν ΘΕΛΕΙ αλλά ούτε και μπορεί να σταθεί άξια της φήμης (που η ίδια επικαλείται πως είναι οι “άριστη”) και να βάλει επιτέλους την χώρα σε μια σύγχρονη πορεία ανάπτυξης και περήφανης ανέλιξης, τέτοιας που να τιμά την ιστορία και τον πολιτισμό της. Θυμόμαστε ότι πριν δυο χρόνια η υπερσυντηρητική κυβέρνηση της δεξιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη ψηφίστηκε από τους πολίτες για να μπορέσει να βγάλει την οικονομία, την κοινωνία και την πολιτική από τον τριτοκοσμικό μεσαίωνα όπου την βύθισε η κακοδιοίκηση, η μόνιμη ρουσφετοκρατία και το μίσος για όσους είχαν διαφορετική άποψη και κυβερνά τα μεταπολεμικά χρόνια. Πολύ βολικά όσοι τώρα κυβερνούν την χώρα ισχυρίζονται πως για όλα φταίνε οι “προηγούμενοι”. Έλα όμως που οι “προηγούμενοι” είναι οι ίδιοι που μας έδιωξαν απ’ την Ελλάδα πριν 3, 4, 5 και περισσότερες δεκαετίες και συνεχίζουν να καταστρέφουν την χώρα με τις ίδιες πρόχειρες και παλαιωμένες συνταγές του είδους “αφήστε το κέρδος να διαχειρίζεται την κοινωνία” ή “ισχυρό κράτος είναι αυτό που επιτρέπει στους ισχυρούς να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς παρέμβαση”. Αυτό που στην ουσία κάνουν είναι πως προσπαθούν να διχάσουν και να φανατίσουν τους μισούς Έλληνες εναντίον των υπόλοιπων, ώστε να κυβερνούν όπως θέλουν. Η ιδιότυπη αυτή “δικτατορία” του κεφαλαίου και της διαπλοκής με την διαφθορά των λίγων ισχυρών που υποσχέθηκε πολλά στους λίγους και λίγα στους πολλούς μέσω του “φιλελευθερισμού”, πέθανε, όπως και η Θάτσερ, παρόλο που οι ανόητοι “μαθητές της” στην Ελλάδα ακόμη κραδαίνουν ως “θέσφατα” αυτά που κατέστρεψαν και καταστρέφουν τον κόσμο. Όχι δεν μπορεί να κάνει όποιος έχει ισχύ και χρήμα ό

,τι θέλει. Και η Γαλλική Επανάσταση, και η Αμερικανική Επανάσταση και η Ρώσικη Επανάσταση, όλες οι λαϊκές επαναστάσεις το απαγορεύουν. Ο λαός το απαγορεύει. Και τιμωρεί.

Η ανάσταση λοιπόν της Ελλάδας ταυτίζεται με την ανάσταση της ελπίδας να γίνει κάποτε αυτή η πατρίδα που μας πλήγωσε, μας απογοήτευσε και μας πρόδωσε, μια σύγχρονη χώρα, όπου το δίκιο των πολλών θα είναι το δίκιο των αδύναμων, η θέληση των κυβερνώντων δεν θα αφήνει κανένα πολίτη χωρίς αξιοπρεπή εκπαίδευση, περίθαλψη, κοινωνική μέριμνα, φροντίδα. Δεν μας ενδιαφέρει πώς θα το καταφέρουν. Οι άξιοι πολιτικοί μπορούν, όταν τους δοθεί η εντολή να το κάνουν. Είναι καιρός, να νιώσουμε αισιόδοξοι για μια Ελλάδα που θα προσπαθεί να εφαρμόσει ισονομία και αξιοκρατία σε κλίμα διαφάνειας και λογοδοσίας όπως ακριβώς γίνεται στις χώρες της ξενιτειάς όπου είμαστε διασπαρμένοι ο καθείς και μας φιλοξενούν με τόση φροντίδα και κοινωνική μέριμνα.