Ένα χρονογράφημα για τα μέσα συσκότισης του ελλαδιστάν, που έχουν πληρωθεί 80 περίπου εκατομμύρια Ευρώ για να κάνουν τα χατίρια σε μια κυβέρνηση-τσίρκο που απέτυχε σε όλα με όσα καταπιάστηκε εκτός από το ξεπούλημα των δημόσιων πόρων στους ιδιώτες για κερδοσκοπία, την κατασπατάληση δανεικού χρήματος σε ημέτερους και κρατικοδίαιτα λαμόγια και την καταχρέωση της χώρας, προς όφελος των εαυτών τους, μιας χούφτας υπερ-πλουτοκρατών που φέρονται σαν να είναι ιδιοκτήτες της χώρας και των διαφόρων καρτέλ προμηθειών τροφίμων, καυσίμων, υπηρεσιών και υγείας/παιδείας. Για να τα καταφέρει αυτά μια κυβέρνηση ανδρείκελων ανίκανων και ανεπάγγελτων γόνων δοσίλογων, ταγματαλητών, μαυραγοριτών και προδοτών, τσαλαπάτησε το Σύνταγμα, έφερε τους νόμους στα μέτρα της ασύδοτης και αντιλαϊκής του πολιτικής και με ψέματα και απάτες κατήργησε και κατέστειλε κάθε φωνή λαϊκής δικαιωματικής διεκδίκησης.
Γιατί η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα όπου οι δοσίλογοι ΔΕΝ τιμωρήθηκαν;
Short answer– ειρωνική-black humor είναι διότι έπρεπε να ολοκληρωθεί το καταστροφικό τους έργο μέσω των παιδιών- εγγονών τους. Long answer, είναι διότι η ελληνική ιδιαιτερότητα διαστρέφει τα πάντα και δεν υπήρχε περίπτωση να μην ‘βάλει χέρι’ και στη δικαιοσύνη. Ενώ υποτίθεται πως η δικαιοσύνη στέκεται στο πλευρό του ανίσχυρου και ψάχνει το δίκιο, η ελληνική δικαιοσύνη μετά την αποχώρηση των Γερμανών πήρε φανερά το μέρος της τότε άρχουσας τάξης που δεν ήταν άλλη απ’ τους δοσίλογους, προδότες, λαμόγια και μαυραγορίτες και εξάντλησε την αυστηρότητά της ενάντια στους αγωνιστές, στους αντιστασιακούς και τους ήρωες που ελευθέρωσαν την Ελλάδα, το Ε.Α.Μ. και τον ΕΛΑΣ. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που σήμερα ο Ναζισμός και φασισμός σηκώνουν κεφάλι.
“Οι δοσίλογοι που τιμωρήθηκαν στην Ελλάδα είναι οι λιγότεροι στον κόσμο”.
Νέα ιστορική έρευνα απαντά γιατί δεν εκτελέστηκαν.
“Η βασική ελληνική ιδιαιτερότητα είναι πως οι ένοπλοι δοσίλογοι ενσωματώθηκαν στον κρατικό μηχανισμό και εισχώρησαν στις πτυχές του καθεστώτος πριν προλάβουν να δικαστούν. Στην πολιτική δίκη των κυβερνήσεων οι βασικοί κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν, αλλά κανείς δεν εκτελέστηκε, όπως συνέβη π.χ. στη Γαλλία, στην Τσεχοσλοβακία, στη Νορβηγία και αλλού”. Αυτά είχε δηλώσει, μεταξύ άλλων, σε συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ιστορικός Δημήτρης Κουσουρής με αφορμή το βιβλίο του «Δίκες των δοσίλογων 1944-1949. Δικαιοσύνη, συνέχεια του κράτους και εθνική μνήμη» (εκδόσεις Πόλις). ΕΡ: Ακολουθώντας την πρακτική των διεθνών δικαστηρίων, που δίκαζαν και καταδίκαζαν τους Γερμανούς, τα εθνικά δικαστήρια της μεταπολεμικής Ευρώπης δίκαζαν και καταδίκαζαν τους δοσιλόγους επί τη βάσει της αρχής της ατομικής ευθύνης, απαλείφοντας τη συλλογική ενοχή για τη συνεργασία με τους Ναζί. Ισχύει το ίδιο και για τα Ειδικά Δικαστήρια δοσιλόγων της Ελλάδας; ΑΠ: Η υιοθέτηση της αρχής της ατομικής ευθύνης αποτέλεσε τη βασική καινοτομία της διεθνούς δικαιοσύνης μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αφού έδωσε τη δυνατότητα στους νικητές να διώξουν ποινικά και να τιμωρήσουν τους δράστες εγκλημάτων που παραβίαζαν τους διεθνείς κανόνες του πολέμου. Πέρα από τα Διεθνή Στρατιωτικά Δικαστήρια που στήθηκαν στη Νυρεμβέργη και στο Τόκιο, έκτακτα δικαστήρια στήθηκαν, με τη μια ή την άλλη μορφή, σε όλες τις χώρες που είχαν γνωρίσει την κατοχή του Άξονα. Ο αριθμός όσων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διώχθηκαν από τη δικαιοσύνη μετριέται σε δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες -ανάλογα με το μέγεθος της χώρας. Το συγκριτικό πλεονέκτημα της ποινικής αντιμετώπισης των εγκλημάτων ήταν ότι προσέφερε ένα μέσο εκτόνωσης του αιτήματος για τιμωρία, που ταυτόχρονα αποπολιτικοποιούσε τις υποθέσεις που κρίνονταν και περιόριζε τον αριθμό όσων τελικά θα διώκονταν και θα τιμωρούνταν. Όπως, καταδικάζοντας κάποια μέλη της ηγεσίας του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, οι δίκες της Νυρεμβέργης «έσβησαν» από τη δημόσια σφαίρα την ενεργή συμμετοχή και στήριξη του γερμανικού λαού στην πολιτική του Χίτλερ, έτσι και η τιμωρία μέρους μόνο από όλους όσοι κατηγορήθηκαν για συνεργασία με τους κατακτητές, έθεσε τα θεμέλια των λογής μεταπολεμικών εθνικών μύθων περί καθολικής αντίθεσης και αντίστασης στη φασιστική κατοχή. Τα ΕΔΔ εφάρμοσαν και προσάρμοσαν αυτό το μοντέλο δικαιοσύνης στις συνθήκες και τις νομικοπολιτικές παραδόσεις της χώρας.
Οι τύχες των δοσιλόγων σε Ελλάδα και Ευρώπη μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συνταυτίζονται καταρχήν στο ότι στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι διώξεις των δοσιλόγων έλαβαν τέλος κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1950, σε μια διαδικασία που ο ιστορικός Νόρμπερτ Φράι συνόψισε με το τρίπτυχο «αμνήστευση, επανενσωμάτωση, αποστιγματισμός». Η στατιστική σύγκριση δείχνει ότι ο αριθμός εκείνων που τελικά τιμωρήθηκαν, έστω τύποις, στην Ελλάδα, ήταν από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη: η μοναδική χώρα με αισθητά χαμηλότερο ποσοστό τιμωρίας ήταν η Ιταλία, όπου είχε δοθεί αμνηστία από το 1946 κιόλας από τον Τολιάτι, που από τη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης παραδέχτηκε πως ήταν πρακτικά αδύνατο να διωχθούν όλοι όσοι είχαν λάβει ταυτότητα του Φασιστικού Κόμματος. Η βασική ελληνική ιδιαιτερότητα ήταν πως οι ένοπλοι δοσίλογοι ενσωματώθηκαν στον κρατικό μηχανισμό και εισχώρησαν στις πτυχές του καθεστώτος πριν προλάβουν να δικαστούν, από τον Δεκέμβριο του 1944. Η Λευκή Τρομοκρατία μετά τη Βάρκιζα εγκαθίδρυσε ένα κλίμα φόβου που περιόρισε δραματικά την όποιας μορφής τιμωρία μπορούσε να επιβάλει η δικαιοσύνη. Οι λογής ταγματασφαλίτες αντιμετωπίστηκαν με σκανδαλώδη επιείκεια από τα Ειδικά Δικαστήρια, που έφτασαν στο σημείο να τους αθωώνουν στερεοτυπικά «δια λόγους βλακείας», λόγω του νεαρού της ηλικίας τους. Όσον αφορά τον οικονομικό δοσιλογισμό, από τους εξέχοντες εκπροσώπους της προπολεμικής αστικής τάξης που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, στην Ελλάδα δεν καταδικάστηκαν ούτε καν κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως συνέβη π.χ. στη Γαλλία.
Οι δίκες των δοσίλογων στην Ελλάδα και η πολιτική σκοπιμότητα του μεταπολεμικού καθεστώτος
Πρόκειται όντως για μια αντίφαση εν τοις όροις, αφού η αστική δικαιοσύνη που οφείλει, τυπικά τουλάχιστον, να είναι υπεράνω των πολιτικών και λοιπών διαιρέσεων, μετατρέπεται με ταχύτατο τρόπο σε μηχανισμό πολιτικής δίωξης και, κυριολεκτικά, φυσικής εξόντωσης του Εαμικού κινήματος. Οι αριθμοί είναι εύγλωττοι: ανάμεσα σε 1945 και 1949 εκτελέστηκαν με απόφαση πολιτικών ή στρατιωτικών δικαστηρίων 25 δοσίλογοι και πάνω από 3.000 καταδικασθέντες ως μέλη ή συνοδοιπόροι του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Ωστόσο, αυτή η αντίφαση είναι που περιγράφει καλύτερα απ’ όλα τον ρόλο των Ειδικών Δικαστηρίων. Στα τέλη του 1945 και στις αρχές του 1946, πριν ακόμη τεθούν σε ισχύ το Γ’ Ψήφισμα και οι άλλοι αντικομμουνιστικοί νόμοι, Ειδικά Δικαστήρια Δοσιλόγων σποραδικά δίκασαν και καταδίκασαν μέλη της Εαμικής αντίστασης ως δοσιλόγους, με το σκεπτικό πως είχαν ασκήσει ενάντια σε εθνικόφρονες πολίτες υποκινούμενοι από τον Βούλγαρο κατακτητή. Με άλλα λόγια, το αντιφασιστικό «καθεστώς εξαίρεσης» που δημιούργησαν οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης το 1945 εδραίωσε την ισχύ της δικαστικής εξουσίας και προετοίμασε το έδαφος για την επιβολή ενός αντικομμουνιστικού καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης. Οφείλω καταρχήν να θυμίσω πως πάνω από το 80% των υποθέσεων δεν έφτασε ποτέ σε δίκη, αλλά μπήκαν στο συρτάρι με βουλεύματα κιόλας από την προανακριτική διαδικασία. Πολλές από αυτές τις περιπτώσεις αφορούν οικονομικούς δοσίλογους, που όπως αποδείχτηκε είχαν τη δυνατότητα να δωροδοκούν δικαστές. Αντίστοιχα, με βάση την απόφαση της μεγάλης δίκης των κυβερνήσεων, τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν μονάδες τήρησης της τάξης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και η δίωξη των μελών τους μπορούσε να γίνει μόνο αν υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις για υπέρβαση των καθηκόντων τους. Όπως είπαμε, η Λευκή Τρομοκρατία και η οικονομική καχεξία ριζοσπαστικοποιούσαν τους συντηρητικούς και πίεζαν τους δημοκρατικούς δικαστές να εξαντλούν την επιείκειά τους στους δοσιλόγους και την αυστηρότητά τους στους εαμικούς. Αυτό το κλίμα αποτυπώνεται και στην εξέλιξη των δικών. Συχνά οι μάρτυρες κατηγορίας δεν προσέρχονται, ή προσέρχονται στο δικαστήριο για να αναιρέσουν τις προηγούμενες επιβαρυντικές καταθέσεις, ως αποσπασθείσες υπό πίεση από τις αρχές του ΕΑΜ στις ταραγμένες μέρες της Απελευθέρωσης. Εξάλλου, υψηλόβαθμοι κρατικοί παράγοντες μεσολάβησαν συχνά ούτως ώστε οι κατηγορούμενοι να λάβουν βρετανικές βεβαιώσεις για συμμετοχή στα συμμαχικά δίκτυα κατασκοπείας.
Η θεωρία των δύο άκρων
Καταρχήν η θεωρία των δύο άκρων δεν είναι ελληνική εφεύρεση ή ιδιαιτερότητα, αλλά αντλεί τις ρίζες της από τον ευρωπαϊκό μεσοπόλεμο και απόκτησε μια νέα δυναμική με τις θεωρίες του ολοκληρωτισμού μετά τον Πόλεμο κι ακόμα περισσότερο μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Σε γενικές γραμμές, διαφορετικές εκδοχές της θεωρίας, που συνοψίζονται εν ολίγοις στην ταύτιση «μαύρου» και «κόκκινου» φασισμού, επιστρατεύονται σε περιόδους κρίσης των φιλελεύθερων δημοκρατιών και σηματοδοτούν την αύξηση της επιρροής αντικοινοβουλευτικών και αντιδημοκρατικών ρευμάτων και ιδεών.
Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1940, η ιδεολογία των «δύο άκρων» αποτέλεσε καταρχήν κατασκευή της «γκρίζας ζώνης» των αστικών ελίτ της Κατοχής – εκείνων δηλαδή που αν και συμβιβάστηκαν ή συνεργάστηκαν με τους νέους κυρίαρχους της χώρας, προτίμησαν να μην εκτεθούν ιδιαίτερα και να διατηρήσουν επαφές με παράγοντες των Συμμάχων και της εξόριστης κυβέρνησης.
Στα Ειδικά Δικαστήρια παρακολουθούμε πώς αυτή η οπτική μετατρέπεται σε επίσημη κρατική ιδεολογία, επιτρέποντας στις κρατικές και πολιτικές ελίτ της εθνικοφροσύνης να ενσωματώσουν και σταδιακά να ελέγξουν τους πρώην δοσιλόγους, αλλά και να δεχτούν άφθονη υλική και πολιτική στήριξη από ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία για να συντρίψουν το εαμικό κίνημα. Στη σημερινή Ελλάδα, η επανεμφάνιση τέτοιων θεωριών αποτελεί κυρίως προϊόν της κρίσης και της όξυνσης των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων. Η δημόσια ιστορία υπήρξε βέβαια προνομιακό πεδίο για την προετοιμασία του εδάφους και την εισαγωγή των ρευμάτων του μεταψυχροπολεμικού «νέου αντικομμουνισμού» στα καθ’ ημάς, μέσα από τη συστηματική προσπάθεια επανεγκόλπωσης των δοσιλόγων στην εθνική μνήμη του πολέμου.
Λαέ θυμήσου το χώμα που πατάς λευτέρωσε ο Άρης και το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ
Αυτές τις ημέρες (12/10/44) απελευθερώθηκε η Αθήνα από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ την απελευθέρωση απ’ τους ΝΑΖΙΣΤΕΣ, αλλά γιορτάζει την έναρξη του πολέμου!!! Αυτό για να μαθαίνουν οι νεότεροι! Σας βάζω λοιπόν το άρθρο που έγραψε ο “Ριζοσπάστης” ανήμερα τότε, για την απελευθέρωση της Αθήνας. Να μην ξεχνάμε βέβαια πως φέτος ο Πατούλης, ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ τον εορτασμό της απελευθέρωσης στην Αθήνα! Τέτοια ανιστόρητα και φαύλα άτομα ψηφίζουν οι συμπατριώτες μας να τους κυβερνούν.
12 ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ 1944
Η απελευθέρωση της Αθήνας
Τα γεγονότα όπως καταγράφονται από το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 12 και 13 του Οκτώβρη 1944:
Πέμπτη 12 του Οκτώβρη 1944. Οι Γερμανοί δεν έχουν προλάβει ακόμα να εκκενώσουν την πόλη κι ο λαός της πρωτεύουσας, από τις συνοικίες, τα εργοστάσια, τα σχολεία, τα υπουργεία, τα καταστήματα, ξεχύνεται στους αθηναϊκούς δρόμους ζητωκραυγάζοντας για την απελευθέρωσή του. Κύματα κύματα η λαοθάλασσα πλημμυρίζει την πλατεία Συντάγματος, τις οδούς Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ακαδημίας, το Ζάππειο, την πλατεία Ομονοίας. Σε λίγες ώρες τα πάντα σημαιοστολίστηκαν με γαλανόλευκες και κόκκινες σημαίες. Τεράστια πανό του ΕΑΜ και του ΚΚΕ υψώθηκαν και τα συνθήματα για μια νέα Ελλάδα, λαοκρατική, περνούν σε όλα τα χείλη. Οι 1.264 μέρες σκλαβιάς στο φασισμό είχαν πια τελειώσει και στις 9.45 π.μ. μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία για να υψώσουν στη θέση της την ελληνική.
Εκείνη τη μέρα ο «Ριζοσπάστης» έκανε δύο εκδόσεις. Η πρώτη, που κυκλοφόρησε τις πρώτες πρωινές ώρες, όπως ήταν φυσικό δεν είχε την είδηση της απελευθέρωσης. Είχε όμως τον αέρα της. «Ο "Ρίζος" στο Κέντρο», έγραφε ένα από τα θέματα της πρώτης του σελίδας και πληροφορούσε το αναγνωστικό κοινό πως η εφημερίδα του ΚΚΕ είχε διακινηθεί την προηγούμενη μέρα, για πρώτη φορά, στο κέντρο της πρωτεύουσας και είχε γίνει ανάρπαστη. «Ήταν το πρώτο μήνυμα της αληθινής λευτεριάς», κατέληγε το ρεπορτάζ, δίνοντας ακριβώς την ουσία του θέματος.
Χαίρε ω χαίρε λευτεριά - οι πρώτες ώρες
Η δεύτερη έκδοση ήταν έκδοση της απελευθέρωσης και κυκλοφόρησε λίγο μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων. «Ώρα έντεκα π.μ. - Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ - Οι Γερμανοί εκκενώνουν οριστικά την πρωτεύουσα - Ο Γερμανός διοικητής και όλο το στρατηγείο του Λυκαβηττού ανεχώρησαν - Η Αθήνα κηρύχτηκε ανοχύρωτη», είναι οι τίτλοι της πρώτης σελίδας. Το ρεπορτάζ, λιγόλογο, δίνει την εικόνα του ξεσπάσματος του απελευθερωμένου λαού. Ας το παρακολουθήσουμε: «Πριν φύγουν και οι τελευταίοι Ούννοι ο λαός ξεχύθηκε με σημαίες και ζητωκραυγές στους δρόμους. Απ' το Πανεπιστήμιο, απ' τις Τράπεζες, απ' όλα τα κέντρα οι τηλεβόες του ΕΛΑΣ σαλπίζουν το χαρμόσυνο μήνυμα. Οι συνοικίες σε παραλήρημα ενθουσιασμού ετοιμάζονται για το μεγάλο γιορτασμό. Στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη αντιπροσωπείες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατέθεσαν στεφάνι. Έξαλλος από τον ενθουσιασμό ο συγκεντρωμένος κατά χιλιάδες λαός ζητωκραύγαζε. Δακρύζοντας οι πολίτες αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλο.
Ο προδότης Ράλλης δημοσίευσε νόμο με την παραίτησή του. Θα δώσει - λέει - λόγο για τις πράξεις του. Ανυπόμονος ο λαός περιμένει να δικάσει τον εγκληματία.
Η γερμανική σημαία κατέβηκε απ' την Ακρόπολη και τα τελευταία γερμανικά τμήματα έφυγαν το πρωί απ' την Αθήνα».
Στην ίδια σελίδα ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί ένα σύντομο σχόλιο για την απελευθέρωση με τίτλο «ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!». Γράφει: «Χρόνια παλεύαμε νάρθης. Αιματοποτισμένοι οι δρόμοι μας, γεμάτα τα νεκροταφεία μας. Γκρεμισμένα τα σπίτια μας, χτικιό στα στήθη μας και κουρέλια σκεπάζουν το κορμί μας, μα κοίτταξέ μας φτερουγίζομε, λάμπομε! Η περηφάνεια λάμπει σαν φωτοστέφανος στων αγωνιστών τα κούτελα. Είμαστε εμείς που νικήσαμε τη σκλαβιά! Εμείς που σπάσαμε τις αλυσίδες! Εμείς που χύσαμε το αίμα μας! Εμείς που θα σε ξαναχτίσομε Ελλάδα Λεύτερη! Ανεξάρτητη, λαοκρατούμενη. Χωρίς τυράννους και τυραννίες. Χωρίς φασίστες και διχτάτορες. Ένας λεβέντικος λαός γιορτάζει σήμερα τη νίκη του. Η μεγάλη ηρωική καρδιά της Ελλάδας, η Αθήνα μας Αναστήνεται».
Το ρεπορτάζ της απελευθέρωσης
Την επομένη, 13 του Οκτώβρη, ο «Ριζοσπάστης» ήταν αφιερωμένος στη μέρα της απελευθέρωσης.
«ΖΗΤΩ Η ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΘΗΝΑ ΜΑΣ!», έγραφε στην πρώτη του σελίδα με μεγάλα, κεφαλαία, γράμματα. Στην ίδια σελίδα φιλοξενούνταν ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για το θέμα και «Χαιρετισμός του ΕΑΜ προς το μαχόμενο έθνος». Επίσης, ο Γ. Ζέβγος με άρθρο του εξηγούσε ότι η μεγάλη αυτή μέρα της απελευθέρωσης ήταν ταυτόχρονα και το «ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ».
Σ' αυτό το φύλλο του «Ρ», στη 2η σελίδα, κάτω από τον τίτλο «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», δημοσιεύεται αναλυτικό ρεπορτάζ από τη μέρα της απελευθέρωσης. Ας το παρακολουθήσουμε:
«Χάθηκε το βρωμερό κουρέλι του φασισμού απ' την Ακρόπολη. Τούτο το σύνθημα περίμενε η Αθήνα. Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη, η αδάμαστη Αθήνα που τρία χρόνια πάλεψε, ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της, να γιορτάσει τη λευτεριά της. Πέντε λεφτά φτάσανε για να κολυμπήσει όλη η πόλη στο γαλάζιο. Για ν' ανέβουν οι ΕΠΟΝίτες στα καμπαναριά και ν' αντηχήσουν χαρούμενα οι καμπάνες. Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια ένα ρεύμα είναι ο κόσμος. Γελούν, δακρύζουν, αγκαλιάζονται.
Λευ-τε-ρω-θή-κα-με!
Νι-κή-σα-με!
Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα, που κλείνει όλους τους σκληρούς τρίχρονους αγώνες, όλη την πίστη στη λευτεριά, όλη τη χαρά της Νίκης:
Ε-Α-Μ! Ε-Α-Μ!
Σε κάθε γωνιά βουίζουν τα χωνιά. Κι η Αθήνα που έμαθε ν' ακούει στη φωνή τους το κάλεσμα στην αντίσταση και στον αγώνα, τρέχει τώρα ν' ακούσει την πρόσκληση στο γιορτασμό και στη χαρά.
Ανεβασμένοι στ' αυτοκίνητα ρίχνουν οι ΕΑΜίτες τα συνθήματα που τ' αρπάζει με μια φωνή ο κόσμος και τα κάνει βουή και σάλπισμα για να φτάσουν απ' άκρη σ' άκρη της Ελλάδας: Κανένα άσυλο στους προδότες! Λευτεριά- Λαοκρατία!
Απ' τον εξώστη του Μετοχικού ακούγεται η φωνή του Κ.Κ.Ε. Χιλιάδες είναι ο κόσμος που κρέμεται απ' τα χείλια του ομιλητή. Ατέλειωτες ζητωκραυγές σκεπάζουν το λόγο του. Μα κανείς δε φεύγει. Όλοι περιμένουν να τους μιλήσει ακόμη το Κόμμα τους, το Κόμμα του λαού, που πρώτο σήκωσε τη σημαία της αντίστασης, της ενότητας και της λευτεριάς, που στάθηκε πάντα μπρος, έδωσε αμέτρητα τα θύματά του κι οδήγησε το λαό στη Νίκη.
Απ' το Σύνταγμα ξεπροβάλλουν οι τροχιοδρομικοί. Βαγόνια κατάφορτα, στολισμένα με συνθήματα, σημαίες και λουλούδια. - Κι η θριαμβευτική κραυγή της Ελλάδας αντηχεί ατέλειωτη:
ΕΑΜ - ΚΚΕ
ΕΛΑΣίτες περνούν σ' αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Ακράτητος ο κόσμος τούς κυκλώνει: "Ζήτω ο Λαϊκός Στρατός! Ζήτω ο Στρατός της Λευτεριάς μας!". Το δίκοχο του ΕΛΑΣίτη, όπου εμφανιστεί, ξεσηκώνει θύελλα ενθουσιασμού.
Μπροστά στο Πανεπιστήμιο βουερή θάλασσα ο κόσμος. Οι φοιτητές μας, που πρώτοι στους πρώτους, ακολούθησαν το σύνθημα της αντίστασης, μεταδίνουν τη φλόγα τους, την πίστη, τον ενθουσιασμό τους. Κι όταν ο ομιλητής θυμίζει τα θύματα που με το τίμιο αίμα τους πότισαν τη Λευτεριά, όλο το πλήθος γονατίζει. Επιβλητικό αντηχεί το πένθιμο εμβατήριο: Πέσατε θύματα, αδέρφια εσείς...
Στο Αρσάκειο μιλούν οι επιστήμονες. Κι εκεί ευλαβικά γονατίζει ο κόσμος σ' ενός λεπτού σιγή για τ' αμέτρητα θύματα του ιερού αγώνα. Κι εκεί το πένθιμο εμβατήριο αντηχεί από χιλιάδες στόματα που υπόσχονται πίστη στον αγώνα, στο τελικό τσάκισμα του φασισμού και στη Λαοκρατία.
Στις Τράπεζες γύρισαν οι φυλακισμένοι και οι καταδιωκόμενοι. Θριαμβευτικά τους δέχτηκαν οι συνάδελφοί τους. Μεγάφωνα μετάδιναν το γιορτασμό και τους λόγους των ομιλητών και έξω στους δρόμους.
Στον Άγνωστο Στρατιώτη ο λαός με λύσσα ποδοπάτησε τα στεφάνια που είχαν το θράσος να καταθέσουν οι Ούννοι. Στη θέση τους τοποθετήθηκαν σωροί από στεφάνια με ταινίες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ».
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Σάπισε αυτή η χώρα και βρομάει…
Είναι αυτό που λένε να κλείσεις τις ελληνικές τηλεοράσεις, να μην διαβάζεις τα ελληνικά σάιτ, να μην δίνεις σημασία στους ηλίθιους που απλά αντιγράφουν ειδήσεις χωρίς να έχουν να προσφέρουν κάτι νέο. Έχει φρίξει το πανελλήνιο από τον “ευυπόληπτο” μικροεπιχειρηματία, Ηλία Μίχο, μέλος της Ν.Δ, με πολλές διασυνδέσεις σε αστυνομία, πολιτική, κλπ, που εκμεταλλευόταν ένα 12χρονο κορίτσι! (Σας θυμίζει αυτό κάτι που να έχει σχέση με το πέσιμο στα μαλακά του άλλου ευνοούμενου της κυβέρνησης-τσίρκο του Λιγνάδη, παιδεραστή που κυκλοφοράει ελεύθερος, παρά το ότι καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή;) Όχι μόνο το είχε στην επιχείρησή του να εργάζεται, αλλά το είχε βιάσει επανειλημμένα και το εξέδιδε επί πληρωμή! Και εδώ, τα μέσα συσκότισης μυρίστηκαν ‘αίμα’ και είπαν να ξεσκίσουν το φτωχό κορίτσι. Γιατί ως γνωστόν ο φτωχός δεν έχει μοίρα, η ζωή του δεν είναι ίδια με των άλλων. Βιασμός ανηλίκων! Παιδοβιαστές που τους καλύπτει η πολιτική ηγεσία, θυμηθείτε, τον Γεωργιάδη που ο Μητσοτάκης είχε ‘σύμβουλο’, το Λιγνάδη, που ήταν ‘υπεράνω υποψίας’ (και οι δυο είναι ελεύθεροι). Έχει σαπίσει η Ελλάδα. Η ιστορία έχει ως εξής: Αρχές Σεπτέμβρη, πηγαίνει στην Ασφάλεια η μητέρα της 12 χρονης και καταγγέλλει τον Ηλία Μίχο, ιδιοκτήτη σουπερμάρκετ, στην επιχείρηση του οποίου η ίδια κάνει μεροκάματα (είναι καθαρίστρια) ενώ η 12χρονη κόρη της (ένα από τα 8 παιδιά της) που είναι υπάλληλος του εν λόγω καθάρματος έχει πέσει θύμα του, την εκδίδει. Άλλη μια φορά τουλάχιστο είχε πάει η μητέρα (από τον Αύγουστο) και ΔΕΝ ΤΗΣ ΕΔΩΣΑΝ ΣΗΜΑΣΙΑ από την αστυνομία! Η καταγγελία είχε γίνει και πιο μπροστά, ανώνυμη στο “Χαμόγελο του Παιδιού”, αλλά πάλι δεν έγινε τίποτε! Γίνεται έρευνα δυο μήνες συστηματικά, και συλλαμβάνεται ο Η. Μίχος και ένας πελάτης του, ενώ υπάρχει και μια λίστα από 213 ενδιαφερόμενους πελάτες στο τηλέφωνό του που έχουν εκφράσει πρόθεση να βιάσουν το κορίτσι! Και σαν να μην έφτανε αυτό, υπάρχει και μαρτυρία από την πρόεδρο “εκδιδομένων γυναικών” η οποία δηλώνει πως ο Ηλίας Μίχος την είχε πάει και στον “οίκο” της όπου είχε πελάτες, πολιτικούς, ηθοποιούς και τραγουδιστές! Και αμέσως άρχισε το “πλυντήριο” για τον Μίχο από τα βρομοκάναλα. Τι καλή οικογένεια που είχε, δεν είχε δώσει αφορμές κλπ. Τα βρομοκάναλα πήγαν έξω από το σπίτι της μικρής και έστησαν καραούλι, στοχοποιώντας και “βιάζοντας” άλλη μια φορά την οικογένεια της 12χρονης. Ο Μίχος, εν τω μεταξύ, δεν μιλάει, και ‘απειλεί’ πως θα βγάλει στη φόρα όλους τους “γνωστούς” που συνευρέθηκαν με την 12χρονη. Τότε η Ασφάλεια συλλαμβάνει την μητέρα και τον πατέρα της 12χρονης ως ύποπτους επειδή προφανώς θέλουν να τρομοκρατήσουν την οικογένεια και έτσι να μην ανακαλυφτεί η λίστα με τους 213 βρομερούς ‘επίσημους’ που έχουν βιάσει ή σκόπευαν να βιάσουν το κοριτσάκι. Εσείς βλέπετε κάποια ελπίδα σ’όλα αυτά; Δεν βρομάνε όλα αυτά πως η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ και η ευνοϊκή μεταχείριση αλά Λιγνάδη, (πολιτική μεθόδευση για να ‘πέσει’ στα μαλακά ένας παιδοβιαστής) είναι και μεθόδευση της ΕΥΠ, της Ασφάλειας, των πολιτικών και της ελίτ που δίνουν τις εντολές και των μέσων συσκότισης; Ένα βρομερό κύκλωμα, μια μαφία που σάπισε την Ελλάδα...
Αναγνώρισε μέσα από φωτογραφίες δέκα «πελάτες» / παιδεραστές η 12χρονη
Στον ανακριτή οδηγούνται (Τετάρτη), οι συλληφθέντες για τη σεξουαλική εκμετάλλευση /κακοποίηση/ βιασμό της 12χρονης στον Κολωνό, Ηλίας Μίχος και Γιάννης Σοφιανίδης, εν μέσω καταιγιστικών εξελίξεων στην αποτρόπαια υπόθεση.
Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, το κορίτσι αναγνώρισε μέχρι στιγμής δέκα παιδεραστές, όπου έκαναν χρήση των «υπηρεσιών» που προσέφερε ο 53χρονος μαστροπός. Η αναγνώρισή τους έγινε μέσα από φωτογραφίες που κατάφεραν να ανασύρουν οι αστυνομικοί μέσα από την εφαρμογή που είχε φτιάξει ο Μίχος «για να τραβάει πελάτες».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στα χέρια της ανακρίτριας μέχρι στιγμής υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ονόματα που έχουν ταυτοποηθεί και των οποίων η εμπλοκή έχει στοιχειοθετηθεί πλήρως από την Αστυνομία, και ενδέχεται να βγουν εντάλματα σύλληψης ακόμη και εντός της ημέρας. Πληροφορίες, επίσης, αναφέρουν ότι τουλάχιστον 100 άτομα βίασαν το παιδί και ότι επίκεινται και άλλες συλλήψεις. Ο ίδιος ο Μίχος εμφανίζεται να αρνείται τις κατηγορίες σε βάρος του και να ισχυρίζεται ότι «παγιδεύθηκε».
«Ο 53χρονος δεν αποδέχεται τις κατηγορίες και είναι αποφασισμένος να ανοίξει τα χαρτιά του σήμερα στην ανακρίτρια και να πει λεπτομερώς τι συνέβη, να κατονομάσει εφ’ όσον χρειαστεί, γιατί θεωρεί ότι έχει παγιδευτεί», είπε ο δικηγόρος Βασίλης Νουλέζας, που κατά δήλωσή του είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον συλληφθέντα. Οι συγγενείς της 12χρονης, ωστόσο, μιλούν ακόμη και για απόπειρα δωροδοκίας ώστε να κρατήσουν τα στόματά τους κλειστά για την κακοποίηση και εκπόρνευση/ βιασμό της μικρής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, στο κινητό του παιδιού υπήρχαν μηνύματα από 240 άτομα. Ο 53χρονος την παρουσίαζε στους «πελάτες» ως 16χρονη και ορφανή.
Η γιαγιά της 12χρονης υποστήριξε ότι ο Μίχος, λίγες ημέρες προτού συλληφθεί, απειλούσε την οικογένεια του παιδιού, ενώ η σύζυγός του αποπειράθηκε να δωροδοκήσει την κόρη της προκειμένου να κρατήσει το στόμα της κλειστό. «Πήγε να την πληρώσει, να της δώσει 10.000 ευρώ για να μην μιλήσει. Έγινε πριν συλληφθεί, δεν ξέρω πριν πόσες ημέρες. Τους απειλούσε αυτός όλους, θα σας σκοτώσω όλους, θα σας κάψω ζωντανούς και μετά πήγε η γυναίκα του και τους παρακαλούσε και λέει ‘θα σας δώσω 10.000 ευρώ να μη μιλήσετε, να ξεχαστεί το θέμα’, περιέγραψε η γιαγιά του κοριτσιού.
Για όλα αυτά φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ
Έχει 3,5 χρόνια που αυτή η κυβέρνηση-τσίρκο, για κάθε ‘πατάτα’ που κάνει αντί να αναλάβει τις ευθύνες και να διορθωθεί, ισχυρίζεται πως φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και το δηλώνει άλλοτε μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου της, άλλοτε το διαδίδει σκόπιμα στα μέσα συσκότισης. Στο θέμα του παιδοβιαστή – προαγωγού, πάλι βγήκαν τα βρομοκάναλα να πουν πως φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που ‘άλλαξε’ τον νόμο για τους βιασμούς προς το ευνοϊκότερο! Ένα παραμύθι, φυσικά, που αναγκάστηκε να το διαψεύσει ως και Βορίδης, ο υπουργός εσωτερικών διότι τον νέο νόμο της κυβέρνησης-τσίρκο που θεσπίζει αυστηρές ποινές τον ψήφισαν όλα τα κόμματα! Αλλά, το θέμα είναι πως η μεθόδευση τους έγινε φανερή. Με τα άλλα ψέματα όμως τί έγινε; Θυμάστε που τα μέσα συσκότισης ‘δοξολογούσαν’ τον Κούλη που μίλησε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και να τα χειροκροτήματα και να τί εντύπωση έκανε ο κούλης στους Αμερικάνους; Ψέματα ήταν, παραφουσκωμένο παραμύθι, πως οι Αμερικάνοι θα ήταν σύμμαχοί μας να μας στηρίξουν έναντι του Ερντογάν. Τώρα το ίδιο το Κογκρέσο πουλάει τα F-16 στον Ερντογάν! Οι ΗΠΑ αναβαθμίζουν τον ρόλο της Τουρκίας στην Μεσόγειο και αυτό είναι η μεγαλύτερη ήττα της εξωτερικής πολιτικής των τελευταίων χρόνων! Και με ψέματα, να ξέρετε δεν γίνεται εξωτερική πολιτική. Αμ το άλλο το ψέμα; Τα μέσα συσκότισης είχαν βουίξει για το ότι οι πρόσφυγες που είχαν απομονωθεί στην νησίδα στον Εβρο βρίσκονταν σε τουρκικό έδαφος! Και να οι ανακοινώσεις πως ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει που παίρνει το μέρος των Τούρκων (!) και να οι κατηγορίες ενάντια στις ΜΚΟ που δημοσιοποίησαν το θέμα, και να ο ίδιος ο κούλης στη Βουλή να λέει ψεύτες τους πάντες για τον θάνατο προσφυγόπουλου στην νησίδα στον Έβρο λόγω ανικανότητας και αδιαφορίας του κράτους. Τώρα αποκαλύφθηκε πως η νησίδα τελικά είναι και Ελληνική και Τουρκική, και άδικα τα ψέματα της κυβέρνησης-τσίρκο τότε. Δεν έχει περάσει απ’ την Ελλάδα πιο ανίκανη κυβέρνηση απατεώνων, λαμόγιων και ψευτών, ούτε θα περάσει!
Με τούτο και με κείνο, ξεχάσαμε τις παράνομες υποκλοπές.
Η υπόθεση των υποκλοπών, που η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ως κατάργηση της δημοκρατίας έχει ξεχαστεί, από τα μέσα συσκότισης. Το θέμα περνάει έτσι με μια δικαιοσύνη που κάνει τα στραβά μάτια στους κυβερνώντες, ενώ η Βουλή κάνει μια ‘εξεταστική” επιτροπή για να κουκουλώσει το θέμα. Δήλωσε η κυβέρνηση πως υπάρχει απόρρητο! Και δεν εξέδωσαν το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής στο κοινό! Θεσμική συγκάλυψη των ευθυνών της κυβέρνησης-τσίρκο! Βέβαια αυτό το ιδιότυπο “εμπάργκο’ το έσπασαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και εξέδωσαν τα πορίσματά τους. Τα οποία καίνε την κυβέρνηση-τσίρκο, αλλά είναι και κόλαφος για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Εν περιλήψει, δεν υπάρχει λόγος να θεωρούνται οι παρακολουθήσεις για λόγους ‘εθνικής ασφάλειας’, και το παρασκήνιο που στήθηκε για να εγκρίνει τις παρακολουθήσεις η εισαγγελία είναι πολύ περίεργο. Η εισαγγελέας δήλωσε πως κάποιος πλαστογάφησε την υπογραφή της! ΤΙ κάνει νιαου νιαου στα κεραμίδια; Ο κούλης ήθελε να παρακολουθεί τον Ανδρουλάκη του ΚΙΝΑΛ πριν τις προεδρικές εκλογές του κόματος για να ρυθμίζει τις εξελίξεις (προωθεί τον Λοβέρδο- με τον οποίο θα μπορέσει να συνεργαστεί αργότερα!) και όταν αποκαλύφθηκε το σχέδιο διέταξε να καταστραφούν τα αρχεία παρακολούθησης). Εν τω μεταξύ, η INTELLEXA, η εταιρεία που πουλούσε το παράνομο λογισμικό στο κράτος για να παρακολουθεί πολίτες, εκκένωσε τα γραφεία της στην Αθήνα και έφυγε! Αποκαλύφθηκαν και την κοπάνησαν! Ένα άλλο στοιχείο ενοχής της κυβέρνησης-τσίρκο που παρακολουθούσε πολίτες και για να μην κατηγορηθεί (ή να εξαφανίσει στοιχεία σαν άλλη ΜΑΦΙΑ) άφηνε τους ιδιώτες να κάνουν τη βρομοδουλειά της!
Στο μεταξύ, ο θόρυβος στα μέσα συσκότισης είναι ευνοϊκός για την κυβέρνηση-τσίρκο που περνάει ό,τι νομοσχέδιο την συμφέρει! Τώρα πέρασε τον νόμο να μπαίνουν στο σπίτι σου αν χρωστάς πάνω από 500 Ευρώ (!!!) η εφορία με την αστυνομία και να ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ μετά από έρευνα ό,τι κινητό περιουσιακό στοιχείο βρουν! Θυμάστε που πέρασαν έναν άλλο νόμο να μην αγγίζουν τους τραπεζικούς που έχουν κάνει παρανομίες στην άσκηση των καθηκόντων τους; (δηλαδή να δίνουν θαλασσοδάνεια χωρίς αντίκρισμα σε κολλητούς και λαμόγια, να κάνουν τα στραβά μάτια για παράνομους πλειστηριασμούς και ξέπλυμα μαύρου χρήματος;) Εδώ έχουμε νομιμοποίηση του πλιάτσικου και ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ. Μάλιστα νοικουκυραίε, που ψήφισες μια κυβέρνηση να διαλύσει τη δημοκρατία και να σε σπιουνεύει, να σε ρουφιανεύει, να σε δέρνει, να βιάζει τα παιδιά σου, να σε κλέβει με την ακρίβεια και την προστασία των καρτέλ ενέργειας, σουπερμάρκετ, υγείας και παιδείας, αφού ξεπούλησε τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας για τα οποία πλήρωσαν με αίμα οι παππούδες μας! Εύγε!
Το τέλος είναι κοντά.
Αυτή η κυβέρνηση που ξεφιλισε την Ελλάδα στο εξωτερικό, που λέει ψέματα στους πολίτες και κυβερνά μεροληπτικά υπέρ των πλούσιων και των λαμόγιων – φίλων της, έχει καταπατήσει το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο (στην περίπτωση των pushbacks στο Αιγαίο). Λοιπόν έρχεται η ώρα που θα λογοδοτήσει. Όταν γίνουν οι εκλογές την Ανοιξη – Καλοκαίρι του ‘23, όλα θα τελειώσουν. Οποια κυβέρνηση και να έρθει στα πράγματα, εκτός από αυτούς θα είναι μια ανάσα για τον ελληνικό λαό. Θα αναπνεύσει η ελπίδα για μια πιο δίκαιη, ισόνομη και βιώσιμη Ελλάδα. Που θα την σέβονται παγκοσμίως και θα τα έχει βρει με τους γείτονές της. Και τα λαμόγια, οι ‘κλικαδεροί’ τα βρόμικα κυκλώματα θα έχουν πάρει ένα μάθημα πως ο λαός δεν είναι πρόβατα. Πως οι πολίτες θέλουν δημοκρατία και ευμάρεια και απαιτούν το κράτος να είναι εκεί όταν το χρειάζονται. Διότι οι κυβερνήσεις τύπου “Τραμπ” είναι πειραματικές, υβρίδια, σαν τον Φρανκενστάϊν που δοκιμάζουν την υπομονή και αντοχή των δημοκρατικών πολιτών. Γιατί οι κοινωνίες των λίγων έχουν τελειώσει με την ήττα των τελευταίων αυτοκρατόρων. Γιατί όλοι οι λαοί του κόσμου έχουν ξυπνήσει, πληροφορούνται και γνωρίζουν πώς θέλουν να διοικούνται. Το τέλος του Εφιάλτη είναι κοντά. Υπομονή.