Η ΙΣΤΟΡΙΑ και ΑΚΟΥΕΙ και ΒΛΕΠΕΙ

Πολλά και διάφορα τα σχόλια, κυρίως στα social media, για τη πρόθεση της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο να ερευνήσει την αγορά πώλησης ενός εκ των κτιρίων της.

Σαν κεραυνός έπεσε στη παροικία η ανακοίνωση του ΔΣ της ΕΚΤ πριν 2 εβδομάδες περίπου, που πραγματικά δημιούργησε «σεισμό» στην Ελληνική παροικία του Τορόντο.

Οι περισσότεροι που σχολιάζουν αναφέρονται στην ανάγκη να «σώσουμε τις εκκλησίες». Πολύ λίγοι αναφέρονται στην ανάγκη να «σώσουμε τη Κοινότητα». 

Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ στη δεύτερη άποψη. Κατά την άποψη μου, η Ελληνική Κοινότητα Τορόντο δεν είναι μόνο οι 4 εκκλησίες. Για 112 χρόνια, η ΕΚΤ είναι όλα εκείνα τα προγράμματα που έχουν γαλουχήσει χιλιάδες Ελληνόπουλα της παροικίας, στα χορευτικά της, στο θέατρο, στα σχολεία της. ΕΚΤ είναι τα προγράμματα Πολιτισμού με εκατοντάδες εκδηλώσεις πολιτιστικού χαρακτήρα. Ελληνική Κοινότητα Τορόντο είναι όλοι οι αγώνες που έχουν δοθεί, υπό την αιγίδα της, για το Σκοπιανό, για το Κυπριακό, για την προώθηση κάθε ελληνικού ιδεώδους στη Καναδική κοινωνία και για τη Δημοκρατία. ΕΚΤ είναι οι χιλιάδες ομογενείς που έχουν βοηθηθεί και εξυπηρετηθεί από τις Κοινωνικές υπηρεσίες της. ΕΚΤ είναι οι εκατοντάδες και δυστυχώς σήμερα, δεκάδες εθνικοτοπικοί σύλλογοι και Ομοσπονδίες που υπό την αιγίδα της οργάνωσαν εκδηλώσεις προσπαθώντας να μεταλαμπαδεύσουν τον Ελληνικό πολιτισμό και τα ελληνικά ιδεώδη στις γενιές που ακολουθούν. Φυσικά, όλα τα παραπάνω ολοκληρώνονται από τις εκκλησιαστικές υπηρεσίες που προσφέρονται από τις 4 εκκλησίες που έχει υπό την ιδιοκτησία της.

Αν κάποιος αναλύσει τους οικονομικούς απολογισμούς της ΕΚΤ από τους ορκωτούς λογιστές, θα διαπιστώσει πως οι εκκλησίες συνολικά συγκεντρώνουν λιγότερο από το 50% των συνολικών εσόδων της ΕΚΤ. Όλα τα υπόλοιπα τμήματα συμπληρώνουν το υπόλοιπο ποσοστό των εσόδων. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί το ρόλο και τη σημασία των εκκλησιών ως προς το συγκεντρωτικά έσοδα. Οι εκκλησίες αποφέρουν και είναι η «μαγιά» των εσόδων της ΕΚΤ. Αυτά είναι τα νούμερα και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανένα. 

Πολλοί είναι αυτοί που «κηρύττουν» όπου βρεθούν, πως δεν υπάρχει «διαφάνεια» στην ΕΚΤ. Η Ελληνική Κοινότητα Τορόντο είναι ο μοναδικός οργανισμός στη παροικία που δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του, ΟΛΟΥΣ τους οικονομικούς απολογισμούς. Είναι ο μόνος οργανισμός επίσης όπου κάποιος, που δεν είναι μέλος της, να μπορεί να διαβάσει τους οικονομικούς απολογισμούς. Σε αντίθεση με την Αρχιεπισκοπή Καναδά όπου πραγματικά ισχύει ο «Μεσαίωνας».

Οπότε είναι μύθος ο ισχυρισμός περί «διαφάνειας». Μπορεί κάποιο μέλος να διαφωνήσει με τους χειρισμούς και τους τρόπους που διαχειρίζεται η εκάστοτε διοίκηση τα θέματα και την επικοινωνία της Κοινότητας προς τα μέλη της στη παροικία. Και αυτή ακριβώς είναι η διαφορά του οργανισμού της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο. Ένας δημοκρατικός οργανισμός που το κάθε μέλος έχει το δικαίωμα να ελέγξει, να αντιπροτείνει και στο τέλος δημοκρατικά λαμβάνονται οι αποφάσεις είτε στο ΔΣ ή στη Γενική Συνέλευση, όταν χρειαστεί. Ευνόητο είναι και δεν θέλω να μπω σε αναλυτική σύγκριση για το πως λειτουργεί η Ιερά Αρχιεπισκοπή. Εκεί ταιριάζει αυτό που λέει ο λαός μας.. «Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει..». 

Ας ανατρέξουμε όμως στο παρελθόν και να δούμε πως η Ελληνική Κοινότητα Τορόντο και η σημερινή διοίκηση της έφτασαν στη σημερινή κατάσταση. 

Οι σημερινοί διοικούντες, οι διοικήσεις του Ν. Γεωργακόπουλου και Α. Αρτεμάκη, παρέλαβαν το 2010 ένα χρέος τους ύψους των 13 εκατομμυρίων δολαρίων. Μια Κοινότητα που ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης και υπό την επιτήρηση της τράπεζας για δάνεια και απλήρωτους λογαριασμούς. 

Με υπέρογκες προσπάθειες κατέληξαν στο σημερινό χρέος των 3.2 εκατ. δολ. Στη τράπεζα και 1.2 εκατ. σε απλήρωτους λογαριασμούς. Η Κοινότητα αναγκάστηκε να «μικρύνει» και να πουλήσει κάποια από τα περιουσιακά της στοιχεία για να μπορέσει να επιβιώσει.  

Παρόλα αυτά όμως, οι διοικούντες της ΕΚΤ,

• εμπλούτισαν τα Πολιτιστικά προγράμματα
• ίδρυσαν το τμήμα της Πρόνοιας που με διαφάνεια πλέον έχει καταθέσει πάνω από 700 χιλιάδες δολάρια στο ταμείο της Κοινότητας, βοηθώντας το έργο της αλλά παράλληλα με πολλές δράσεις φιλανθρωπίας στη παροικία.
• Επένδυσαν το ποσό των 500 χιλ. δολαρίων για τα προγράμματα της Ελληνικής Παιδείας.
• Ίδρυσαν το τμήμα Μνημόσυνων Τελετών ούτως ώστε ο Ελληνισμός να έχει συναισθηματικά καλύτερες υπηρεσίες και σύμφωνα με την Ελληνορθόδοξη παράδοση.
• Δεν σταμάτησαν να επισκευάζουν και να ανακαινίζουν τα παλιά κτίρια του Οργανισμού.

Εκεί που φαινόταν «φως στο τούνελ» ήρθε η πανδημία του covid-19 και βρισκόμαστε στη σημερινή δύσκολη θέση.

Πολλοί πάλι, αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε στο χρέος των 13 εκατομμυρίων παλιότερα. 

Κατά την άποψη μου, ξεκινήσαμε ένα τεράστιο έργο, το «όνειρο του Ελληνισμού» κόστους αρχικά 8 εκατ. δολαρίων που κατέληξε τελικά στα 14 εκατομμύρια, συγκεντρώνοντας από τον Ελληνισμό λιγότερα από $700 χιλ. δολ. και μια μεγάλη δωρεά από το Ίδρυμα Ελληνικής Κληρονομιάς (HHF) ύψους $750 χιλ. δολαρίων. Τα υπόλοιπα προέρχονταν από δάνεια και δωρεές του κράτους. Πριν από την έναρξη του κέντρου υπήρξε η καταστροφική πυρκαγιά στη Παναγία που ενώ θα μπορούσε να είχε ανασκευαστεί ο Ιερός Ναός με τα χρήματα της ασφάλειας, επιλέξαμε σαν παροικία να υπερβούμε το ποσό των 2 εκατ. δολ. επιπλέον γιά να αποκτήσουμε τον μεγαλύτερο τρούλο στη Β. Αμερική (τότε) και τη ριζική αλλαγή σχεδιασμού της εκκλησίας. 

Κάποιοι, αναφέρονται και κατηγορούν τους διοικούντες για κατάχρηση! Κατά τη γνώμη μου στην ΕΚΤ δεν έχει υπάρξει κατάχρηση χρημάτων από κανένα. Μπορούμε όμως να συζητήσουμε για λανθασμένες αποφάσεις και λανθασμένες προτεραιότητες. 

Στην ιστοσελίδα της ΕΚΤ μπορείτε να διαβάσετε το Investigative report για τη τοποθεσία του Ellesmere (γνωστό και ως ρεπορτ Δάγωνα) που παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση της ΕΚΤ τον Μάιο του 2011. Η Γενική Συνέλευση τότε, αποφάσισε και εξέλεξε επιτροπή για να συγκεντρωθούν χρήματα για να γίνει forensic audit, αλλά ποτέ δεν υπήρξε εξέλιξη σ’ αυτό. 

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι διοικούντες της Κοινότητας έπρεπε να αντιμετωπίσουν κι ένα χρόνιο πρόβλημα που λέγεται «Αρχιεπίσκοπος Σωτήριος». Ο Αρχιεπίσκοπος, ποτέ δεν στάθηκε δίπλα στην ΕΚΤ, αντίθετα, στις δύσκολες στιγμές, «έσφιγγε» τη θηλειά στο λαιμό και περίμενε να «κατασπαράξει» το πτώμα της ΕΚΤ.

Έτσι και σήμερα! Προσφέρει 4 με 4.5 εκατ. δολ. Για να πάρει ουσιαστικά μια περιουσία τουλάχιστον 50 εκατ. δολ. Βέβαια, το παρουσιάζει πονηρά… Γράφει στην ανακοίνωση του.. «Η κάθε εκκλησία πρέπει να γίνει ξεχωριστή Κοινότητα και νομική οντότητα σύμφωνα με το Ομοιόμορφο Καταστατικό Κοινοτήτων, ώστε να υπάρχει καταμερισμός εργασίας.» 

Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως η ιδιοκτησία των 12 εκκλησιών που υποτίθεται πως είναι «Κοινότητες» ανήκουν σε κάθε εκκλησία και δεν ανήκουν στην Αρχιεπισκοπή; Έχει διαβάσει κανείς αυτό το περιβόητο «Ομοιόμορφο Καταστατικό»; Αν δεν είναι περιουσία της Αρχιεπισκοπής, τότε γιατί ο Αρχιεπίσκοπος καυχιέται κάθε τόσο, πως η Αρχιεπισκοπή έχει περιουσία που ξεπερνά τα 200 εκ. δολάρια; 

Στην ατζέντα του κ. Σωτηρίου, εδώ και 50 χρόνια, είναι η διάλυση της Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο! Αυτό προσπαθεί να πετύχει, και όποτε του δίνεται η ευκαιρία «σφίγγει» τη θηλειά δημιουργώντας διχασμό στη παροικία προσπαθώντας να επωφεληθεί τη γνωστή ρήση «διαίρει και βασίλευε». Γι’ αυτό το «κρυφό του πόθο» υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία στην αλληλογραφία και στα αρχεία της Κοινότητας. Σήμερα απλά παραθέτω ένα απόκομμα Καναδικού Τύπου από το 1980, όπου προτείνει το ίδιο που προτείνει σήμερα. Δυστυχώς, «είναι παλιά η καραμέλα..».

Η προσβλητική προσφορά του Αρχιεπισκόπου προς τη Κοινότητα και την ιστορία του Ελληνισμού,  την οποία εξέφρασε μέσω των ΜΜΕ και social media, αποβλέπει στη διάλυση της ιστορικής Ελληνικής Κοινότητας Τορόντο, την αποσύνδεση της σε 4 ενορίες «Κοινότητες» όπου μαζί με τις υπόλοιπες 12, ο Αρχιεπίσκοπος Σωτήριος θα έχει τον απόλυτο έλεγχο και κυριαρχία σαν ένας νέος «Βυζαντινός αυτοκράτορας».

Μια ματιά σε κάποια άρθρα του «ύποπτου» Ομοιόμορφου καταστατικού της Αρχιεπισκοπής, πιο κάτω,  μπορούν να μας δώσουν μια ιδέα για τις εξουσίες που προσφέρονται στον Αρχιεπίσκοπο, «ραμμένες»   στα μέτρα του.

Γι’ αυτό όλοι έχουμε χρέος να ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ!

Πέρα από τα όποια επικοινωνιακά λάθη της σημερινής διοίκησης, δεν μπορεί να υπάρξει παροικία Τορόντο χωρίς την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΡΟΝΤΟ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΑΛΛΑ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ!

Γραφτείτε μέλη στην ΕΚΤ για να έχετε λόγο και δικαίωμα στη συμμετοχή. Και γιατί όχι, αν κάποιοι πιστεύουν πως μπορούν να ΄φέρουν καλύτερα αποτελέσματα από τους διοικούντες, να εμπλακούν στα διοικητικά της ΕΚΤ. Η ιστορία μας διδάσκει πως οι πόρτες της Κοινότητας είναι ανοιχτές.

Εξάλλου πέρα από τις ανακοινώσεις ή προθέσεις ή προτάσεις της διοίκησης για πιθανή αντιπαροχή, ΤΙΠΟΤΑ δεν πουλιέται ή αποφασίζεται, εάν δεν το εγκρίνει η Γενική Συνέλευση. Τελεία και παύλα. Οπότε όποιος θέλει να έχει λόγο, ας επισκεφτεί την ιστοσελίδα ή ας τηλεφωνήσει τα γραφεία της ΕΚΤ και να γραφεί μέλος ή να ανανεώσει. 

Όταν ήμουν πολύ νέος, στη πρώτη μου συμμετοχή στις εκλογές της ΕΚΤ (1988), θυμάμαι ένα σλόγκαν που επικρατούσε μεταξύ των Κοινοτικών συνδυασμών της εποχής εκείνης. Οι πιο παλιοί το θυμούνται.

«ΤΟ ΧΡΕΟΣ.. και το ΧΡΕΟΣ!»

Ο έλεγχος στο να μη ξεφύγει το οικονομικό χρέος, αλλά και το ΧΡΕΟΣ που έχουμε στις γενιές που έρχονται και στο τι θα τους κληροδοτήσουμε.

Μόνο ΕΝΩΜΕΝΟΙ, η Ελληνική Κοινότητα θα μπορέσει να συνεχίσει να προσφέρει εκκλησιαστικά προγράμματα, προγράμματα Παιδείας, προγράμματα Πολιτισμού και Κοινωνικών Υπηρεσιών.

Αλλιώς, είμαστε άξιοι της μοίρα μας!

Σαν επίλογο, θέλω να σας γνωστοποιήσω τη τοποθέτηση ενός νέου ανθρώπου, του Γιώργου Σκανδάλη, που μεγάλωσε στις επάλξεις της Κοινότητας και όταν διάβασα την ανάρτηση του, πραγματικά, συγκινήθηκα. Ελπίζω να είναι ένα κάλεσμα στη νέα γενιά για να αναλάβει δράση.

From George Scandalis’ facebook page

The potential sale of one of its properties’ assets to save the future of the GCT is a bitter reality that is almost inevitable. The GCT is after all a business and must operate as one. Unfortunately, the assets that remain happen to be churches. Churches that many of us have prayed in, been married in, been baptized in and many have baptized their children in. Many of us, like myself have said our final goodbyes to our loved ones in those churches. It’s a horrifying thought for people of ANY faith to have to sell a place of worship. However hurtful we wouldn’t be the first or the last. 

However, I don’t see the same concern and hurt for the potential loss of the GCT. 

I spent more than a decade of my life in the GCT and at one point was an employee. I met friends there in theatre and from the dance groups that I am still friends with today and will be hopefully until the day I die. I have spent more hours in my ten years there, in the cultural department’s theatrical program as a volunteer than probably the majority of people complaining on social media have been in a church. I should also say that I went to Greek School for a total of 13 years on top of all that. All this was offered by the GCT. 

I can’t imagine there not being a GCT. 

But I, like many others have felt that the GCT is no longer a place that represents the ideals and character of the Greeks in Toronto. I don’t hold the same pride for the GCT because of decisions that were made and the way those decisions were carried out time and time again. Decisions that may have in fact been in the right to make were done in a manner that belittles people and ostracizes the community as a whole. Egos and personal “vendettas” were carried out in a manner that created a divide. The comments on social media the last week clearly show that the majority of Greek people in Toronto feel the same way. The major mistrust and disappointment of management of funds and representation is deeply sowed. They do not care for the GCT. They do not care for the future of the GCT. 

THIS IS UNFORTUNATE. 

I too, have spent years being indifferent to the GCT….and THAT IS THE PROBLEM. 

We all have. 

We have no say. 

We have no voice. 

We don’t like the leadership but can’t make the change. 

WHY? 

Because it was easier to walk away than deal with the people that hurt us, aggravated us, divided us and mistreated its own community. 

THE DEBT IS NOT THE PROBLEM – our indifference is. 

If we want to make a change, if we want to have a future where the next generations can learn to speak Greek, learn our dances, our culture and our history WE NEED TO HAVE A VOICE. 

WE NEED TO BUY OUR VOICE. 

To have a voice you must first become a member.

Once you are member you can then vote and have a say WHO is on the board. 

WHAT they do with the churches. 

WHO they employ and how they treat those employees? 

HOW we continue to grow as a community. 

It breaks my heart to think that our immigrant parents, friends and founding members came here with literally nothing and built the community from the ground up – brick by brick AND WE have all let it come to this in 2021. (It’s been a long time coming). 

I DO NOT agree with selling the churches.

I DO NOT agree with “handing” over properties with an estimate value of 50-60 Million to the Archbishop for only 4.5 Million.

I DO NOT agree with the way the current board informed its members and the general public of the steps they are taking without asking the people for a resolve first. 

I DO NOT agree with the discord and divide the current board of directors have created amongst the people it represents.

I DO agree with letting the Archbishop run and operate the churches to save them and pay a “rent” to the GCT for the churches on the GCTs property. (Much like he charges the GCT 40K franchise fee per church – per year)

I DO agree that it’s time for more people to get involved and volunteer when they can.

I DO agree that certain people from the board need to leave permanently as they do not represent the spirit and true nature of Greeks. 

I DO believe we need to continue to create social programs and activities for GCT members ie sports, cooking classes, game nights, social nights, history lectures, music etc.

I DO want to see assistance for Greeks arriving as new-comers in Canada from the GCT. 

I DO want to see younger people take charge and move the community into “modern”times.

I DO believe the GCT needs to offer more to members, than what it asks for (donation, donation, donation).

I DO believe more business-minded and ethical individuals need to be involved in the operations and management of the GCT.

I DO believe the GCT needs to promote and encourage everything Greek in the Toronto area and not feel like they have to compete or let personal feelings get in the way. 

I DO want to see a community that thrives and one that we are proud of. 

I can do all that AND so can YOU. 

THE FIRST STEP is to take our voice back and begin the long process of rebuilding the trust, faith and pride of the GCT and making it a place that embodies philoxenia to all. 

Become a member and let’s unite our voices. 

Your vote and voice counts.

It’s the only way to make a change.