Ου ψευδομαρτυρήσεις...

Ένα χρονογράφημα που μεταξύ σοβαρού κι αστείου γράφει τις αλήθειες που αποσιωπούν τα ιδιωτικά κανάλια τηλεόρασης (και τα δημόσια) οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, οι εφημερίδες, τα ηλεκτρονικά σάιτ και οι φυλλάδες επειδή πληρώθηκαν 50+ εκατομμύρια Ευρώ από το δημόσιο χρήμα για να αποσιωπούν τα λάθη, τις παραλείψεις, τα σκάνδαλα και τις παρανομίες μιας κυβέρνησης πολιτικών απατεώνων που κάνουν πλάτες σε παιδεραστές, καταχραστές και άλλα φυντάνια του κοινού ποινικού δικαίου. Και ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της η Δεξιά συν γυναιξί και τέκνοις υποστηρίζει ένα καταδικασμένο παιδοβιαστή και καλύπτει τα ίχνη του, ο συνήγορός του δίνει ρεσιτάλ ρατσισμού ομοφοβίας και μπούλιγκ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΣ ονόματα και φωτογραφίες των θυμάτων του ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤΗ ΛΙΓΝΑΔΗ, τον οποίο, να μην ξεχνιόμαστε, τον διόρισε (handpicked) η τωρινή υπουργός Βαρβαρότητας (Τσι)Μενδώνη, στο ανώτατο πόστο του Πολιτισμού, και χαίρει της φιλίας και εκτίμησης βουλευτών αλλά και του ίδιου του κούλη. Τέτοια πράγματα γίνονται στο Ελλαδιστάν, το οποίο, ακόμη μια φορά καίγεται απ’ άκρη σε άκρη, επειδή ο περίφημος “κρατικός μηχανισμός” δεν έκανε απολύτως τίποτε για να βελτιώσει την πυροπροστασία, με την Πεντέλη να γίνεται παρανάλωμα πυρός (25000 στρέμματα) για πολλοστή φορά, και το επιτελικό κράτος μετά που άφησε να καεί η Βόρεια Εύβοια, να έχει προσλάβει χιλιάδες μπάτσους και παππάδες, αντί για πυροσβέστες, και να έχει αγοράσει χιλιάδες περιπολικά και εξοπλισμό καταστολής αντί για πυροσβεστικά και εξοπλισμό πυρόσβεσης.

Ντροπή και Αίσχος κύριε Πρωθυπουργέ!
Γράμμα του συνεργάτη μας αγωνιστή αντιστασιακού Νικήτα Γεωργακόπουλου που ξεχειλίζει από αγανάκτηση για τον “πρώτο” τη τάξει πολίτη της Ελλάδας, που δεν τιμάει την θέση του ούτε αυτούς που τον εξέλεξαν σ’ αυτή. Διαβάστε με τον προσήκοντα σεβασμό για τον 90+ χρονών συμπολίτη μας στο Τορόντο.

Ντροπή και Αίσχος Κύριε Πρωθυπουργέ.
Δεν σεβαστήκατε το Ναό της Δημοκρατίας και ούτε το αξίωμα που δυστυχώς σας τίμησε ο Ελληνικός ΛΑΟΣ με τη ψήφο του. Την Βουλή των Ελλήνων την έχετε μετατρέψει σε παλαίστρα.
Από το βήμα της Βουλής σε κάθε ομιλία σας έχετε στο μυαλό σας ότι κυβερνάτε το σύμπαν και πολλές φορές χρησιμοποιείτε λέξεις που σας κατατάσσουν σε ανθρώπους που δεν σέβονται τους συνανθρώπους τους και πιο πολύ του εαυτούς τους και το αξίωμα που κατέχουν.

Δυστυχώς για εσάς κύριε Πρωθυπουργέ αναφέρατε από το βήμα της Βουλής τις λέξεις: Συμμορίτες και Τσογλάνια αυτό είναι ανάρμοστο και προσβλητικό για την ιδιότητά σας.
Ευτυχώς έχω γνώση των πραγμάτων γιατί προέρχομαι από την γενιά του 40. Την λέξη συμμορίτες σας την παρέδωσαν οι συνεργάτες του κατακτητή οι γερμανοντυμένοι Εθνοπροδότες δοσίλογοι, και ταγματασφαλίτες.
Η λέξη τσογλάνι απ’ ό,τι γνωρίζω είναι η λεγόμενη ΑΡΓΚΟ γλώσσα του υποκόσμου.
Κύριε Πρωθυπουργέ σήμερα δεν υπάρχει κόμμα δημοκρατικό της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Έχει πεθάνει προ πολλού. Σήμερα την Ελλάδα την ΚΥΒΕΡΝΑ η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ
Με έδιωξαν από την πατρίδα μου και έγινα λαθρομετανάστης γιατί στην Κατοχή πολέμησα για την πατρίδα μου εναντίον του κατακτητή αυτό ήταν το αμάρτημά μου, για το παρακράτος της Δεξιάς ήμουν συμμορίτης και όχι ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ.
Αυτά που έγραψε ο Ρήγας ο Βελεστινλής, έναν παλιό καιρό οι χιλιάδες Έλληνες αντάρτες το έκαναν έργο ζωντανό (1941—1944)
Ο Ρήγας είχε γράψει: Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή.
Τορόντο 20/7/2022.
Νικήτας Γεωργακόπουλος.

Υ.Γ. Κύριε Πρωθυπουργέ: Οι παλαιότεροι της γενιάς μου έλεγαν: Τάξε του Άγιου ψέματα και του παιδιού αλήθεια. Στην προκειμένη περίπτωση, μεταφορικά το παιδί είναι ο Λαός. Οι Άγιοι είναι τα καλοπληρωμένα σκυλάκια που γαβγίζουν για εσάς. Τουλάχιστον έτσι όπως το βλέπω εγώ. Τέλος παρακολουθώ την ΕΡΤ και απ’ό,τι βλέπω έχει παύσει να είναι Εθνικό κανάλι αλλά κανάλι της κυβερνητικής ακροδεξιάς.

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή; Νο1.
Ολάκερη η κυβέρνηση – τσίρκο υποστηρίζει και καλύπτει τον Παιδοβιαστή Λιγνάδη. Στο πλευρό του και οι ακροδεξιοί Δικαστές και Εισαγγελείς με την Ένωσή τους.

Ξεσηκώθηκε η κοινή γνώμη για την απελευθέρωση του παιδοβιαστή Λιγνάδη (μετά 1,5 χρόνο δηλώνει αμετανόητος και αφέθηκε ελεύθερος έως ότου να εκδικαστεί η Έφεσή του) και σε όλη την Ελλάδα στα θέατρα και σε εκδηλώσεις (ως και στην Επίδαυρο) σηκώθηκαν πανό που έγραφαν ΒΙΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ. Η πρόκληση του περί δικαίου αισθήματος του ελληνικού λαού είναι μεγάλη, και την κατάσταση όξυναν ακόμη περισσότερο η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ναι αυτοί που ψήφισαν για τον εαυτό τους τον νόμο να μην τους ελέγχει κανείς για την περιουσία που αποκτούν, παράνομα ή νόμιμα!!!) που βγήκαν και λίγο-ως πολύ είπαν πως οι διαδηλώσεις εναντίον της ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΒΙΑΣΤΗ είναι παρακινούμενες από την… Αντιπολίτευση!!! Και πως δεν πρέπει ο κόσμος να επεμβαίνει στην Δικαιοσύνη, διότι ως γνωστόν η δικαιοσύνη είναι Άμεμπτη και Σωστή. Εκτός από … τυφλή. Μάλιστα. Στο καπάκι της ανακοίνωσης των …Σοφολογιοτάτων της Δικαιοσύνης (Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ, και άλλα κουραφέξαλα) εξέδωσαν ανακοίνωση οι ενώσεις νέων δικηγόρων στην Αθήνα με την οποία καταδικάζουν την αντι-επαγγελματική στάση του συνήγορου υπεράσπισης Κούγια, του παιδοβιαστή Λιγνάδη. Επικαλούνται την φαιδρή στάση του δικηγόρου καθ’ όλη την διάρκεια της δίκης, την καταδικαστέα του πράξη να ονομάσει και να δημοσιεύσει φωτογραφίες των θυμάτων και να εκφοβίσει μέλη του δικαστηρίου. Η κατάσταση στη Δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι, δυστυχώς σε τέτοια χάλια, όπως και φαίνεται…

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή; Νο2 – Δυο μέτρα και δυο σταθμά…

Για να υποστηρίξει την απόφασή του να αποφυλακίσει προσωρινά ένα κατάδικο παιδοβιαστή η κυβέρνηση έβαλε λυτούς και δεμένους (στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και μέσω του εκπροσώπου της) να ισχυριστούν πως ο παιδοβιαστής είναι προσωρινά ελεύθερος με νόμο του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό υποστήριξε ως και ο συνήγορος του παιδοβιαστή στο δικαστήριο, ενώ η αλήθεια είναι πως ο νόμος που αποφυλάκισε τον παιδοβιαστή Λιγνάδη ισχύει από το 2010. Αυτό το ήξεραν και στην κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος ο συνήγορος του παιδοβιαστή, Κούγιας, αλλά ξέρουν πως κερδίζουν και χρόνο και εντυπώσεις με αυτά τα καραγκιοζλίκια. Η κοινή γνώμη βέβαια ξέρει πως η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ που ελευθέρωσε τον ΛΙΓΝΑΔΗ έκανε τα ‘στραβά μάτια’ στην περίπτωσή του, διότι με τον ίδιο νόμο καταδικάστηκε ένας βιαστής για 2 βιασμούς και για 27 χρόνια (αντί για 12 του Λιγνάδη) αλλά ΔΕΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ για το ίδιο διάστημα με τον Λιγνάδη και για τα ίδια αδικήματα. Λοιπόν, πώς γίνεται και ο νόμος ΔΕΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΕΙ τον παππά στο Αγρίνιο αλλά αποφυλάκισε τον Λιγνάδη, τον φίλο του κούλη; Δυο μέτρα και δυο σταθμά θα πείτε, φως φανάρι. Ναι, ο κόσμος τόχει τούμπανο, και ο κούλης κρύβεται πίσω απ’ το δάχτυλό του. Μη μας λένε λοιπόν παραμύθια η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων…

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή; Νο3 – Μόνο εκβιασμό δεν έκανε ο συνήγορος του παιδοβιαστή, όλα τα άλλα τα έκανε – προπηλακισμό, εκφοβισμό μαρτύρων, παράνομη δημοσίευση ονομάτων-φωτογραφιών (the whole nine yards)

Είπαμε ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, αλλά στην περίπτωση του Λιγνάδη, πελάτη του συνήγορου Κούγια, φαίνεται πως πελάτες είναι και όλη η κυβέρνηση! Ο Κούγιας λοιπόν όσο χρόνο διήρκεσαν οι διαδικασίες της δίκης, και κατά πληροφορίες όσων παρακολουθούσαν τη δίκη έκανε ένα ξεκάθαρο και αδιάντροπο μπούλινγκ εναντίον όλων όσων είχαν διαφορετική από την δική του άποψη. Έκανε μπούλινγκ στους μάρτυρες, δεν κάλεσε μάρτυρες που ήξεραν καλά τα γεγονότα, εκφόβισε τα θύματα του παιδοβιαστή και δεν χαρίστηκε ούτε τον Εισαγγελέα της έδρας (συγκαλυμμένα) λέγοντάς του πως δεν ξέρει ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ, αν δεν του συμβεί κανένα απρόοπτο τύπου Τουλουπάκη (είναι η εισαγγελέας που είχε το … θράσος να τα βάλει με τα θηρία του σκανδάλου ΝΟΒΑΡΤΙΣ και έπεσε πάνω της να την φάει όλο το κατεστημένο των πρώην κυβερνώντων, μαζί με τους μιζαδόρους και μιζολήπτες υπουργούς, πολιτικούς, σκυλολόι και δεν συμμαζεύεται). Λοιπόν αυτός ο συνήγορος που είναι και πολύ αμφιλεγόμενος (controversial) από άλλες δίκες, καθώς και το δημόσιο πέρασμά του από τον αθλητισμό, έγινε και αντικείμενο κριτικής από την ένωση νέων δικηγόρων για παραπομπή στο πειθαρχικό τους όργανο και διερεύνηση πιθανών παραπτωμάτων. Δεν χρειάζεται να ψάξουν πολύ διότι οι δηλώσεις και η στάση του Κούγια βγάζουν μάτι, και προκαλούν την κοινή γνώμη . Θα μου πεις, πληρώνεται ο άνθρωπος, να βγάλει αθώο τον παιδοβιαστή, οι άλλοι που δεν πληρώνονται (κυβέρνηση-παρατρεχάμενα μέσα συσκότισης) ή τουλάχιστο δεν βλέπουμε ότι χρηματίζονται, γιατί κάνουν τόση φασαρία; Έλα ντε, καμιά φορά δεν ισχύει το follow the money, αλλά follow the fools….

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή; Νο4 – Αργεί αλλά δεν λησμονεί
Ήταν το 2007 όταν δυο αστυνομικοί σακάτεψαν στο ξύλο ένα άτομο (με ψυχικό νόσημα) και τον καταδίκασαν να ζει παράλυτος σε καροτσάκι! Μπορεί να πήρε 15 χρόνια, αλλά βρήκε ο άνθρωπος το δίκιο του!!! Αργεί αλλά δεν λησμονεί η δικαιοσύνη, δεν μπορείτε να πείτε! Διαβάστε και την είδηση, και φρίξτε ελεύθερα!!
Τελεσίδικη καταδίκη για τον βασανισμό του Χρ. Χρονόπουλου
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθήνας έκρινε ότι ο αξιωματικός υπηρεσίας και ο φρουρός κρατητηρίων καταδίκασαν σε ισόβια παραλυσία έναν νέο άνθρωπο με ψυχικό νόσημα. - Θεόδωρος Μαντάς: Πρώτη φορά στην ιστορία των ποινικών δικαστηρίων στην Ελλάδα τιμωρείται το κακούργημα 137Α, σύμφωνα με το οποίο τιμωρείται υπάλληλος που ασκεί βασανιστήρια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Δεκαπέντε χρόνια περίμενε ο Χρήστος Χρονόπουλος την τελεσίδικη καταδίκη των δύο αστυνομικών που το βράδυ της 22ας Μαΐου 2007 τον βασάνισαν στο Αστυνομικό Τμήμα Καλλιθέας και τον ανάγκασαν σε ισόβια παραλυσία. Η πρώτη δίκη έγινε το 2015, όταν ο αξιωματικός υπηρεσίας Αριστείδης Κόκκινος και ο φρουρός κρατητηρίων Νίκος Σουτόγλου καταδικάστηκαν σε φυλάκιση οκτώ ετών με αναστολή. Άσκησαν έφεση, η δευτεροβάθμια δίκη ξεκίνησε πριν από επτά μήνες και χθες το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας επικύρωσε την καταδίκη τους. Η απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία (4-3) και στους καταδικασθέντες αναγνωρίστηκαν δύο ελαφρυντικά (του σύννομου βίου και της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς), με αποτέλεσμα να τους επιβληθεί ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή.

Ήταν από τις λίγες φορές που δεν βρισκόταν στη δικαστική αίθουσα ο 48χρονος -σήμερα- Χρήστος, ο οποίος είναι καταδικασμένος να μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Τα χτυπήματα των αστυνομικών τού προκάλεσαν αμετάστρεπτη εγκεφαλική βλάβη: μιλάει με μεγάλη δυσκολία, δεν βλέπει από το ένα μάτι, έχει ακράτεια και δεν είναι πλέον αυτοεξυπηρετούμενος. Η αδελφή του πατέρα του, Τρισεύγενη Χρονοπούλου, τον φροντίζει στο σπίτι της στην Πάτρα, ενώ τα άλλα δύο αδέλφια του πατέρα του κίνησαν γη και ουρανό για να εντοπιστούν οι δράστες και να λογοδοτήσουν στα ποινικά δικαστήρια.
Όπως δέχτηκαν οι δικαστές, ο Χρήστος προσήχθη αρτιμελής και πλήρως λειτουργικός στο Α.Τ. Καλλιθέας επειδή «παρενοχλούσε» θαμώνες γειτονικής καφετέριας. Δύο ώρες αργότερα κλήθηκε το ΕΚΑΒ, τον παρέλαβε σε κωματώδη κατάσταση και τον μετέφερε στο Θριάσιο Νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί βαρύτατη κρανιοεγκεφαλική κάκωση και έφερε μώλωπες και σημάδια κακοποίησης στη δεξιά πλευρά του σώματός του. Υποβλήθηκε σε πολύωρο χειρουργείο, νοσηλεύτηκε τρεις μήνες σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και έξι μήνες σε κέντρο αποκατάστασης. Η κακοποίηση προκάλεσε μόνιμη ολική κινητική αναπηρία, η οποία διαρκεί μέχρι σήμερα.
Κατά την ακροαματική διαδικασία οι δικηγόροι Νίκος Κωνσταντόπουλος και Θεόδωρος Μαντάς ανέδειξαν κάθε πτυχή της παράνομης συμπεριφοράς των αστυνομικών και την επιχείρηση συγκάλυψής της από τον τότε διοικητή του Α.Τ. Καλλιθέας, Βάιο Μπαρμπαρούση. «Η απόφαση του Εφετείου είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία των ποινικών δικαστηρίων στην Ελλάδα τιμωρήθηκε το κακούργημα 137Α, σύμφωνα με το οποίο τιμωρείται υπάλληλος (αστυνομικός, στρατιωτικός κ.λπ.) που ασκεί βασανιστήρια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του», τόνισε ο Θ. Μαντάς στην «Εφ.Συν.».
Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία για ένα Πολύμορφο Κίνημα για την Ψυχική Υγεία, «στο πρόσωπο του Χρήστου καθρεφτίζεται η εν γένει αντιμετώπιση, από τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς, των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία ή/και με πολλαπλές ταυτότητες, που πυροδοτούν στους “κανονικούς” πολίτες και αστυνομικούς το μίσος, την οργή και τον στιγματισμό. Ένα αντιφατικό κράτος που καλείται να σε προστατεύσει αλλά σε αφήνει και ανάπηρο, παραβιάζοντας βασικά δικαιώματα ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ένα κράτος που βάζει τη σφραγίδα της κουλτούρας της καταστολής και όχι της κουλτούρας του ανθρωπισμού».

Οι μπάτσοι δολοφονούν, το κράτος συγκαλύπτει: Τότε και Σήμερα Νο 1

Σαν να ήταν χθες στις 21 Ιούλη 1965, όταν στη διάρκεια μαζικής διαδήλωσης κατά του παλατιού, των αποστατών και του δεξιού παρακράτους, δολοφονείται από αστυνομικούς στην Αθήνα ο 23χρονος Σωτ. Πέτρουλας. Δεν ξεχνάμε την Ιστορία. Δεν ξεχνάμε τους δοσίλογους, πολιτικούς δολοφόνους της δημοκρατίας.
Αυτή είναι η ιστορία του. Ενός από τους ήρωές μας. Αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας.
Ήταν 21 Ιούλη 1965. Εκείνη την ημέρα ο Σωτήρης Πέτρουλας, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, άφηνε την τελευταία του πνοή, δολοφονημένος από τα κλομπ αστυνομικών δυνάμεων. Ήταν μόλις 23 χρονών. Στο σταυροδρόμι της Σταδίου και Χρήστου Λαδά, πότιζε με το αίμα του τα πιο ευγενικά ιδανικά της ανθρωπότητας και περνούσε στην ιστορία.
Πέντε μέρες πριν, στις 15 Ιούλη, η κλίκα του παλατιού (με την ‘ευγενική’ συμβολή του ΜΠΑΜΠΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ- Ιουλιανά, “ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – ΚΑΘΑΡΜΑ” κλπ) ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου. Βέβαια, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, υπό την ηγεσία του Γ. Παπανδρέου, ασκούσε μια αντιλαϊκή πολιτική, με αποτέλεσμα να προκαλείται η δυσαρέσκεια ευρύτερων λαϊκών μαζών. Ο αντικομμουνισμός ήταν βασικό της στοιχείο, το ίδιο και οι δεσμοί εξάρτησης με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ.
Όμως, η κατάφωρη παραβίαση έστω και αυτών των λειψών δημοκρατικών ελευθεριών που είχαν κατακτηθεί με αγώνες, οδήγησε τη νεολαία και το λαό για 70 μέρες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων να διαδηλώνει ενάντια στο παλατιανό πραξικόπημα. Τα γεγονότα της εποχής έμειναν στην ιστορία σαν «Ιουλιανά». Ο Σωτήρης Πέτρουλας πρωτοστάτησε στα γεγονότα των ημερών αυτών, σαν στέλεχος του φοιτητικού κινήματος.
Στις 21 Ιούλη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κύρια από φοιτητές και οικοδόμους. Συνθήματα, όπως “Κάτω οι αυλόδουλοι”, “Έξω οι Αμερικάνοι”, “1 – 1 – 4”, αντηχούσαν στο κέντρο της πρωτεύουσας. Αργότερα, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και έστριψαν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, βρίσκουν τις “αύρες” των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο που υποδέχτηκαν τους ειρηνικούς διαδηλωτές με καπνογόνα. Η αστυνομία χτυπάει αδίστακτα. Τραγικός απολογισμός, αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας …

Ποιος ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας
Γεννήθηκε το 1942, στην Οίτυλο της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Η οικογένειά του ήταν οικογένεια αντιστασιακών. Το 1946 η οικογένεια Πέτρουλα καταφεύγει στην Αθήνα για να διασωθεί από τη δολοφονική μανία των ντόπιων Χιτών. Η οικογένειά του ήταν οικογένεια κομμουνιστών, πρωτοπόρων αγωνιστών, που αγωνίστηκαν στις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Συνολικά 31 μέλη της οικογένειας Πέτρουλα δολοφονήθηκαν από το 1943 μέχρι το 1950.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας, με τον ερχομό του στην Αθήνα, εγγράφεται στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Ακαδημία Πλάτωνος και ταυτόχρονα αρχίζει να εργάζεται και να μπαίνει στα βάσανα της καθημερινής βιοπάλης. Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλειά και στον αγώνα. Συνδυάζοντας εργασία και μόρφωση, υπήρξε άριστος μαθητής και φοιτητής. Από πολύ νωρίς, οργανώνεται στο προοδευτικό κίνημα και αναδεικνύεται σε βασικό του στέλεχος.
Ήταν το καμάρι του σχολείου. Πήγε σε νυχτερινή σχολή και συγχρόνως εργαζόταν. Κάθε χρόνο βραβεύονταν τρεις σπουδαστές και πάντα έπαιρνε το πρώτο βραβείο. Μια χρονιά, όμως, το έχασε. Αιτία, ένα θέμα έκθεσης. Του ζήτησαν να γράψει ενάντια στους αντάρτες. Πήρε την πρωτοβουλία να μην γράψει και, μάλιστα, ξεσήκωσε τους υπόλοιπους μαθητές να μην γράψουν. Αυτό εξαγρίωσε τον καθηγητή, ο οποίος στο τέλος της χρονιάς τού είπε: “Αν και είσαι πρώτος, θα πάρεις φέτος το δεύτερο βραβείο, γιατί μου έκανες ανταρσία”. Και ο Σωτήρης απάντησε: «Δε χρειάζομαι το βραβείο. Θέλω να ζήσουμε όλοι αδελφωμένοι σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Έτσι θα προχωρήσω». Και έτσι προχώρησε…
Τον Οκτώβρη του 1960 ύστερα από εξετάσεις εισάγεται στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή παίρνοντας υποτροφία 12.000 δραχμών και αρχίζοντας έτσι τη φοιτητική του σταδιοδρομία που δεν έμελλε να την ολοκληρώσει. Γρήγορα μέσα από την καθημερινή του δραστηριότητα αναδεικνύεται σαν ένα από τα πιο συνεπή και συνειδητά στελέχη του φοιτητικού κινήματος και γίνεται στέλεχος της Ν. ΕΔΑ, εκλεγμένος από τους συναδέλφους του αναλαμβάνει την καθοδήγηση της οργάνωσης της Ανωτάτης Εμπορικής ως γραμματέας της. Για πολιτικούς λόγους αποβλήθηκε για έναν χρόνο από τη σχολή.
Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε κάθε τι που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Η ζωή του Σωτήρη ήταν άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα και με αυτόν ακόμα και οι προσωπικές επιθυμίες: “Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Άτομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας”, έγραψε κάποτε.
Από πολύ νωρίς, ήταν στο στόχαστρο της Ασφάλειας. “Κάθε φορά που ερχόταν σπίτι, ερχόταν από διαφορετικό δρόμο”, είχε πει, σε συνέντευξή της στο “Ρ”, στις 22/07/77, η μητέρα του.
Στους αγώνες για το 114 και το 15% αποτελεί ένα από τα βασικά καθοδηγητικά στελέχη. Τον Ιούλιο του 1962 είναι επικεφαλής ενός συνεργείου που υψώνει τη σημαία του 114 στην Ακρόπολη, στο υπουργείο Βιομηχανίας και το Πανεπιστήμιο. Το κίνημα του “114” (ένα, ένα, τέσσερα), είχε αναφορά στο τελευταίο άρθρο του Συντάγματος “Η τήρησις του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων” και αντιπροσώπευε το αίσθημα του λαού για Δημοκρατία, ενάντια στις παρεμβάσεις του Παλατιού και των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η τελευταία μέρα
Ήταν Τετάρτη, η μέρα που τον σκότωσαν. Κάτι παιδιά φέρνουν το τραγικό μαντάτο στους γονείς του. Ο Σωτήρης ήταν νεκρός. Ο θάνατός του δεν προήλθε από χτύπημα καπνογόνου στο κεφάλι του, όπως ήταν η επίσημη ανακοίνωση της Ασφάλειας. Ο Σωτήρης δολοφονήθηκε από στυγερούς εγκληματίες, ποδοπατήθηκε, χτυπήθηκε αλύπητα στο κεφάλι με τα κλομπ.
Το ψευδές επίσημο πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης, που έκαναν αστυνομικοί με στολές γιατρών, έκανε λόγο για θάνατο που προκλήθηκε από ασφυξία λόγω δακρυγόνου, εκδοχή η οποία αφήνει ανεξήγητα τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν το νεκρό. Παρότι η επίσημη αφήγηση των γεγονότων δεν άλλαξε ποτέ, μεταγενέστερη ιατροδικαστική εξέταση από γιατρούς της οικογένειας έδειξε πως ο Πέτρουλας στραγγαλίστηκε.
Στις 5 το πρωί, η αστυνομία πηγαίνει σπίτι του. “Είστε κρατούμενοι”, λένε στους γονείς του. Θέλανε να βάλουν τον πατέρα του να υπογράψει ότι ήταν ατύχημα. Αυτός, όμως, φωνάζει: “Ήταν έγκλημα εκ προμελέτης. Αυτή είναι η κατάθεσή μου” (απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξη της μητέρας του).
Μάλιστα, προσπάθησαν να θάψουν τον νεκρό Σωτήρη κρυφά. Οι γονείς του Σωτήρη κατάφεραν να πάρουν το πτώμα του για να το θάψουν. “Τελικά, δεν τα κατάφεραν. Πετύχαμε να πάρουμε έγκριση ταφής. Μέχρι γραπτή διαβεβαίωση ότι δε θα γίνουν επεισόδια από την Αριστερά, ζητούσαν”, είπε η μητέρα του.
Ο κυβερνητικός Τύπος προσπάθησε να συκοφαντήσει τον νεκρό αγωνιστή. Τον παρουσίαζαν σαν αλήτη και τυχοδιώκτη, Φοβόντουσαν τη λαϊκή οργή. Μάταια, όμως. Το αποτρόπαιο έγκλημά τους είχε φανερωθεί.
Η κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα έγινε στις 23 Ιουλίου 1965 και μετατράπηκε σε λαϊκό συλλαλητήριο που καταδικάζει την αστυνομοκρατία και την αυθαιρεσία, αλλά και σε μια πρόσκληση για συνέχιση του αγώνα ενάντια στο πραξικόπημα του βασιλιά και της αντιδραστικής κλίκας του.
(Με στοιχεία από κείμενο της Ανθής Γεωργίου από το «Ριζοσπάστη» της 20/7/1997)