Μεγαλύτερη ανθεκτικότητα λόγω της κλιματικής αλλαγής προβλέπεται από τις Σφουγγαρο - Πόλεις του Καναδά

Πάρκα σγουγγάρια και σπογγώδη πεζοδρόμια η απάντηση στις ακραίες βροχοπτώσεις
Από τις πράσινες στέγες στο Τορόντο έως τη στρατηγική του Βανκούβερ για την πόλη με βροχή, οι καναδικές πόλεις προσπαθούν να γίνουν «σφουγγάρια» προκειμένου να μετριάσουν ορισμένες από τις επιπτώσεις των ακραίων βροχοπτώσεων.
Στο Μόντρεαλ, η δήμαρχος Valerie Plante ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η πόλη σχεδιάζει να αναπτύξει περίπου 30 επιπλέον «πάρκα σφουγγάρια» σχεδιασμένα να κρατούν και να απορροφούν το νερό της βροχής και να το εμποδίζουν να ρέει σε υπερφορτωμένους υπονόμους κατά τη διάρκεια ακραίων βροχοπτώσεων.
Αυτά, σε συνδυασμό με επιπλέον 400 «σπογγώδη πεζοδρόμια», με πρόσθετα τετράγωνα βλάστησης, θα βοηθήσουν την πόλη να διατηρήσει το ισοδύναμο τριών ολυμπιακών πισινών στο νερό «στο μισό κόστος των υπόγειων έργων», ανέφερε η πόλη σε δελτίο τύπου.
Η Melanie Glorieux, σχεδιάστρια βιώσιμων τοπίων με την εταιρεία Rousseau Lefebvre, είπε ότι ενώ η ιδέα της οικοδόμησης μιας «σφουγγαροπόλης» δεν είναι νέα, είναι μια ιδέα που όλο και περισσότεροι δήμοι υιοθετούν καθώς αντιμετωπίζουν ακραία καιρικά φαινόμενα.
Η ιδέα, είπε, είναι να εκτρέπονται τα όμβρια ύδατα σε χαμηλές περιοχές ή κανάλια φυτεμένα με δέντρα, θάμνους και χόρτα, έτσι ώστε περισσότερο από αυτό το νερό, να απορροφάται στην επιφάνεια και λιγότερο να ρέει σε υπονόμους, λίμνες ή ποτάμια. Ως πρόσθετο πλεονέκτημα, τα φυτά φιλτράρουν το νερό πριν εισέλθει στο σύστημα, αφαιρώντας μερικούς από τους ρύπους που μαζεύει από τους δρόμους.
«Πρώτον, μειώνουμε την ποσότητα του νερού (που αποστέλλεται σε υπονόμους) και δεύτερον, βελτιώνουμε την ποιότητα αυτού που υπάρχει», είπε.
Ο στόχος είναι να αντιστραφεί μέρος της ζημιάς που προκλήθηκε από τα τελευταία 40 με 50 χρόνια αστικής ανάπτυξης με προσανατολισμό τα αυτοκίνητα, η οποία περιελάμβανε την αντικατάσταση των φυσικών χώρων που απορροφούν νερό με αδιαπέραστες υποδομές, όπως δρόμους και χώρους στάθμευσης. Στη θέση της απορρόφησης, το νερό κατευθύνθηκε σε υπόγεια αποχετευτικά συστήματα, τα οποία μπορεί να μπλοκάρουν από έντονη βροχόπτωση, προκαλώντας πλημμύρες και μόλυνση των ποταμών.
Η ιδέα της πόλης του σφουγγαριού, η οποία πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα, είναι ουσιαστικά το αντίθετο: «περιορίστε την απορροή και μεγιστοποιήστε τη διείσδυση», είπε η Glorieux.
Η πράσινη υποδομή μπορεί να ενσωματωθεί σε ένα τοπίο με πολλούς τρόπους, από απλή δενδροφύτευση μέχρι βροχόκηπους, λίμνες, λιμνούλες και πιο σύνθετα συστήματα βιοσυντήρησης που περιλαμβάνουν στρώματα φιλτραρίσματος, είπε. Ορισμένα έργα αντικαθιστούν επίσης την άσφαλτο με διαπερατό οδόστρωμα που επιτρέπει καλύτερη ροή του νερού.
Η Glorieux είπε ότι οι περισσότερες από τις περιοχές κατακράτησης νερού πράσινης υποδομής έχουν σχεδιαστεί για να απορροφούν τα πρώτα 25 χιλιοστά βροχόπτωσης, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να μπορούν να χειρίζονται περίπου το 95% των βροχοπτώσεων.
Η Emily Amon, διευθύντρια πράσινων υποδομών στο Green Communities Canada, λέει ότι ο συνδυασμός των ολοένα και πιο έντονων καιρικών φαινομένων λόγω της κλιματικής αλλαγής και της αστικοποίησης έχει οδηγήσει σε «πραγματικές απώλειες στο τοπίο όσον αφορά την ικανότητά μας να απορροφούμε τα όμβρια ύδατα που λαμβάνουμε».
Στις 13 Ιουλίου, το Μόντρεαλ δέχθηκε βροχή ενός μήνα σε λιγότερο από δύο ώρες, προκαλώντας περίπου 85 χιλιοστά βροχής να πλημμυρίσουν τις υπόγειες διαβάσεις, να υπερχειλίσουν από υπονόμους και να αναγκάσουν τους αξιωματούχους της πόλης να προειδοποιήσουν τους πολίτες να μείνουν μακριά από τις πλωτές οδούς λόγω πιθανής μόλυνσης.
Η μη κερδοσκοπική Green Communities Canada συνεργάζεται με άλλους οργανισμούς για να βοηθήσει τους δήμους να δημιουργήσουν πράσινες υποδομές, συμπεριλαμβανομένης της φύτευσης μίνι δασών και κήπων που απορροφούν τη βροχή και αφαιρώντας το πεζοδρόμιο από παλιούς χώρους στάθμευσης. Σε ολόκληρο τον Καναδά, οι πόλεις φαίνεται να επιβιώνουν.
Το Τορόντο έχει κερδίσει επαίνους για το καταστατικό του που απαιτεί νέες αναπτύξεις άνω των 2.000 τετραγωνικών μέτρων για να έχουν πράσινες στέγες σε μέρος των επιφανειών τους. Οι στέγες απορροφούν το νερό της βροχής που διαφορετικά θα έτρεχε σε υπονόμους. Το Βανκούβερ, είπε ο Amon, έχει εφαρμόσει μια στρατηγική για την πόλη της βροχής που στοχεύει στην ενσωμάτωση πράσινων υποδομών σε όλες τις αποφάσεις σχεδιασμού.
Είπε ότι η Ομοσπονδία των Καναδικών Δήμων έχει ξεκινήσει ένα «πρόγραμμα διαχείρισης φυσικών περιουσιακών στοιχείων» που ενθαρρύνει τις πόλεις να κατηγοριοποιήσουν και να δώσουν αξία σε δολάρια στην πράσινη υποδομή τους, ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται καλύτερα -- μια στρατηγική που πρωτοστάτησε στο Gibsons, B.C.
Ο Guillaume Gregoire, επίκουρος καθηγητής που μελετά φυτοεπιστήμες και πράσινη υποδομή στο Πανεπιστήμιο Laval στην πόλη του Κεμπέκ, λέει ότι η πράσινη υποδομή δεν έχει πραγματικά κανένα μειονέκτημα, αλλά πρέπει να καταλάβει "ένα καλό μέρος της επικράτειας" για να έχει αληθινό αποτέλεσμα.
Λέει ότι οι πράσινες υποδομές μπορεί να είναι ακριβές στην εγκατάσταση και «χρειάζονται λίγο περισσότερη συντήρηση από έναν απλό σωλήνα αποχέτευσης», κάτι που έχει κάνει ορισμένους δήμους πιο διστακτικούς. Ωστόσο, είπε, οι συγκριτικές μελέτες έχουν δείξει ότι το κόστος διαχρονικά είναι το ίδιο ή μικρότερο από αυτό της αναβάθμισης των αποχετευτικών συστημάτων, ακόμη και όταν λαμβάνεται υπόψη η επιπλέον συντήρηση.
Και οι τρεις ειδικοί λένε ότι εκτός από τη διαχείριση των όμβριων υδάτων, το μοντέλο «πόλης σφουγγαριών» φέρνει και άλλα οφέλη, όπως αυξημένη βιοποικιλότητα, μειωμένο φαινόμενο θερμικής νησίδας, ελκυστικούς δημόσιους χώρους και περισσότερη έκθεση στη φύση, κάτι που συμβάλλει στην καλύτερη ψυχική υγεία.

‍