«Άχρηστους και υπερπληρωμένους» χαρακτήρισε τους επαγγελματίες ομάδων ειδικών συμφερόντων (λομπίστες) ο Pierre Poilievre καταθέτοντας την ίδια στιγμή μία πρόταση ενός «νέου συμβολαίου συμφερόντων» σε άρθρο του στην εφημερίδα National Post την περασμένη εβδομάδα .
Σε μία ομιλία του τον Μάρτιο κατήγγειλε την δεδομένη πρακτική, όπως και στο άρθρο του, τονίζοντας πως οι εταιρείες που θέλουν ή/και απαιτούν αλλαγές στο νομικό πλαίσιο της χώρας θα πρέπει να προβαίνουν στην διαδικασία να πείθουν τους καναδούς πρώτα δηλώνοντας πως «Εάν έχετε μία πρόταση πολιτικής αλλαγής, μην το πείτε σε εμένα. Πείστε τους Καναδούς ότι είναι καλό για αυτούς. Κοινοποιήστε τα οφέλη της προτάσεως σας απευθείας στους εργαζόμενους, τους καταναλωτές και τους συνταξιούχους. Όταν αρχίσουν να μου μιλάνε [οι πολίτες] για τις ιδέες σας στο Windsor, το St. John, το Trois-Rivières και το Port Alberni, τότε θα σκεφτώ να το εφαρμόσω».
Ελέγχοντας τις λίστες συναντήσεων μεταξύ ανθρώπων που κατέχουν δημόσιο αξίωμα -είναι δια νόμου προαπαιτούμενο οι συναντήσεις των βουλευτών και των γερουσιαστών να καταχωρούνται σε δημόσια βάση δεδομένων- υπάρχουν καταγεγραμμένες συναντήσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ομάδες επιρροής ειδικών συμφερόντων. Τον τελευταίο ένα χρόνο ο Poilievre συναντήθηκε 26 φορές με διάφορους λομπίστες -κάποιες κατ’ ιδίαν και άλλες με βουλευτές των Συντηρητικών- ενώ την ίδια στιγμή ο αρχηγός του NDP, Jagmeet Singh, συναντήθηκε 39 φορές με αντίστοιχες ομάδες. Γεγονός που είναι λογικό καθώς ο αρχηγός του κεντροαριστερού κόμματος είναι «μέλος» της ομόσπονδης κυβέρνησης Φιλελευθέρων.
Συγκεκριμένα ο αρχηγός του κόμματος των Προοδευτικών Συντηρητικών Καναδά συναντήθηκε με εκπροσώπους εταιρειών εξορύξεων, της Rio Tinto και της Woodfibre Management, διευθύνοντες συμβούλους τεράστιων ανώνυμων και πολυεθνικών εταιρειών όπως της Bell Canada, της Shopify, της MasterCard Canada αλλά και με εκπροσώπους γεωργικών συνομοσπονδιών όπως της Canadian Canola Growers Association, Grain Grower of Canada και Mushroom Growers of Canada.
Όπως καταγράφει ο ίδιος στο άρθρο του και αναφερόμενος στο Καναδικό Εμπορικό Επιμελητήριο, το Επιχειρηματικό Συμβούλιο της Αλμπέρτα αλλά και την Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Καναδά, αφήνει να εννοηθεί πως οι μεγάλες επιχειρηματικές ενώσεις δεν στάθηκαν έναντι των φιλελεύθερων πολιτικών χαρακτηρίζοντας τους ως «αναποτελασματικές φωνές για τα μέλη τους». Χαρακτηριστικά έγραψε πως οι τρεις αυτές ενώσεις «Διοργανώνουν άσκοπα γεύματα και συναντήσεις και γράφουν σχόλια ή ηχογραφούν συνεντεύξεις που σχεδόν κανείς δεν βλέπει» και «Ως αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος του Καναδά, αρνούμαι να συναντήσω τις προαναφερθείσες ομάδες. Μου λένε αυτό που ήδη ξέρω». Για τις συγκεκριμένες εταιρείες δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες συναντήσεις των τριών αυτών οργανισμών με τον ίδιο αλλά με συμβούλους και συνεργάτες του.
Απάντηση από το Ινστιτούτου MacDonald-Laurier
Οι αντιδράσεις, βέβαια, δεν άργησαν να έρθουν αφού ευθύς αμέσως η διευθύντρια φυσικών πόρων, ενέργειας και περιβάλλοντος του Ινστιτούτου MacDonald-Laurier, Heather Exner-Pirot, τόνισε χαρακτηριστικά πως «Αισθάνομαι ότι ίσως (η επίθεση σε λομπίστες) είναι (μία) καλή πολιτική που βοηθά καθώς οδηγούμαστε σε εκλογές, αλλά δεν νομίζω ότι θα οδηγήσει σε μία καλύτερη οικονομική πολιτική». Μεταξύ άλλων η διευθύντρια του Ινστιτούτου δήλωσε πως «Το μήνυμα του Poilievre είναι άλλο ένα ανησυχητικό σημάδι από τους πολιτικούς του Καναδά ότι βλέπουν τις επιχειρήσεις ως εχθρό». […] «Είμαι πολύ στεναχωρημένος με το πώς η πολιτική τάξη αυτής της χώρας, τώρα σε όλα τα κόμματα, αντιμετωπίζει τις βιομηχανίες και τις εταιρείες σαν να είναι κακοί». […] «Ίσως το αποδέχεστε από το NDP, αλλά το να βλέπω το κόμμα της Συντηρητικής αντιπολίτευσης να κακοποιεί τη βιομηχανία, είναι (ιδιαιτέρως) προβληματικό για μένα».
Ο εκπρόσωπος τύπου του, Sebastian Skamski, τον υπερασπίστηκε χωρίς να κάνει κάποια δήλωση με ποιους ή με ποιον τρόπο επιλέγει να συναντηθεί μαζί τους αυτός ή συνεργάτες του, υπογραμμίζοντας, όμως, πως «Αυτά που λέει σε αυτές τις συναντήσεις είναι συνεπή».
Τι είναι οι ομάδες ειδικών συμφερόντων (λομπίστες)
Άξιο αναφοράς είναι η εννοιολόγηση των ομάδων ειδικών συμφερόντων όπως καταγράφηκε στην εισαγωγή της μεταπτυχιακής διατριβής της Νίκης Σταθοπούλου του τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης. «Οι ομάδες ειδικών συμφερόντων υπάρχουν σε κάθε έκφανση της κοινωνίας, σε ποικίλες μορφές, σε διάφορα μεγέθη, εξυπηρετώντας ιδιωτικά και δημόσια συμφέροντα. Είναι πολυάριθμες και επηρεάζουν πολλούς τομείς μιας κοινωνίας, την οικονομία, την πολιτική, την λειτουργία του κράτους. Για εκατοντάδες χρόνια η σχέση μεταξύ των ομάδων ειδικών συμφερόντων και των πολιτικών αρχών είναι πολύ στενά συνδεδεμένες και οι ομάδες συμφερόντων διαθέτουν μάλιστα κεντρική θέση στην πολιτική σκηνή. Η πολιτική και τα συμφέροντα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Τα συμφέροντα είναι ένα δεδομένο, σταθερό και ουσιαστικό μέρος όλων των πολιτικών συστημάτων - είτε υπάρχει δημοκρατικό καθεστώς, είτε αυταρχικό, είτε ακόμα και ολοκληρωτικά καθεστώτα. Επιπλέον, οι ομάδες συμφερόντων υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης -εθνικό, κρατικό, επαρχιακό, τοπικό- ενώ καταλαμβάνουν όλο και σημαντικότερο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις. Οι σύγχρονες ομάδες συμφερόντων στις χώρες του βιομηχανικού και του μεταβιομηχανικού κόσμου της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ν.Α. Ασίας σκοπό έχουν να αποσπάσουν οφέλη για τα μέλη τους επηρεάζοντας τις κρατικές και πολιτικές αρχές» […].