Στρατηγικό Σχέδιο για τον Απόδημο Ελληνισμό: Μεγάλα Λόγια, Μικρές Πράξεις

Με τίτλους στρατηγικού σχεδίου για τον απόδημο ελληνισμό και μεγάλα λόγια περί πολιτισμού και κουλτούρας, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως παίζει ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Όμως, ποιος ασχολείται πραγματικά με τα ουσιαστικά προβλήματα της ομογένειας;
Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση με τις Προξενικές Αρχές, όπου η υποστελέχωση είναι φαινόμενο χρόνιο.
Έχεις προσπαθήσει ποτέ να κλείσεις ραντεβού;
Αν το κάνεις, να είσαι έτοιμος να επισκέπτεσαι την ιστοσέλιδα καθημερινά, μήπως και βρεις μια θέση διαθέσιμη μία φορά τον μήνα.
Και αν είσαι από τους «τυχερούς» που καταφέρνουν να κλείσουν ραντεβού, να θυμάσαι ότι η αναμονή για την έκδοση διαβατηρίου μπορεί να φτάσει τον έναν χρόνο, ενώ για μια απλή υπογραφή... ας το αφήσουμε καλύτερα.
Τώρα, το κερασάκι στην τούρτα
Οι ληξιαρχικές καταχωρήσεις!
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να επιβαρύνει κι άλλο τις ήδη υποστελεχωμένες προξενικές αρχές, χωρίς να προσλάβει επιπλέον προσωπικό.
Έτσι, αντί να μειώνονται οι χρόνοι αναμονής, αυτοί απλώς επιμηκύνονται, αφήνοντας τους ομογενείς να περιμένουν… υπομονετικά.
Και ύστερα έρχονται τα μεγαλεπήβολα σχέδια για τον απόδημο ελληνισμό.
Στρατηγικό σχέδιο, λέει, για την επανένταξη των Ελλήνων του εξωτερικού στη μητέρα πατρίδα.
Και αναρωτιέσαι... Αλήθεια, κανείς δεν ακούει τα πραγματικά προβλήματα της ομογένειας;
Αν δεν μπορούν να διευθετήσουν τα βασικά ζητήματα, τι νόημα έχουν τα περί πολιτισμού και κουλτούρας;
Φυσικά, οι πολιτικοί κάνουν τις επισκέψεις τους, πρώτοι και καλύτεροι, με τον πρωθυπουργό να ποζάρει δίπλα στους απόδημους.
Όμως, όταν οι προτεραιότητές τους είναι τόσο μακριά από τα καθημερινά ζητήματα των πολιτογραφημένων Ελλήνων, είναι λογικό να αναρωτιέσαι με ποια μούτρα θα ζητήσουν την ψήφο σου.
Λίγο φιλότιμο, τελικά, δεν θα έβλαπτε.

‍