ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

«Ο ΘΕΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΩΝ ΕΝ ΕΛΕΕΙ»
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
(Προς Εφεσίους, κεφ. 2:4:10)

Οι άνθρωποι, αγαπητοί αναγνώστες, συνήθως διψούν για πλούτη. Χρήματα πολλά, περιουσία μεγάλη, επενδύσεις... Τα υλικά όμως πλούτη, παρ’ όλο ότι γυαλίζουν στα μάτια του ανθρώπου, δεν τον ικανοποιούν αληθινά και ουσιαστικά. Μάλλον του δημιουργούν προβλήματα, του γεννούν την ανησυχία και την αγωνία, πολλές φορές δε και την καταστροφή. Υπάρχουν όμως πλούτη που πλουτίζουν πραγματικά τον άνθρωπο και ικανοποιούν απόλυτα τον πόθο της ψυχής του για πλουτισμό. Είναι τα πλούτη του Θεού μας. Τα πλούτη του ουρανίου Πατέρα μας! Γι’ αυτά ακριβώς μιλάει σήμερα ο απόστολος Παύλος.
Με όσα γράφει ο θείος απόστολος στη σημερινή περικοπή, είναι σαν να μας ξεναγεί στο σπίτι του Θεού μας και να μας παρουσιάζει τα πλούτη της αγάπης Του.
Πλούτη των ανθρώπων είναι συνήθως οτιδήποτε κατόρθωσαν να αποκτήσουν για τον εαυτό τους, για την καλοπέρασή τους. Πλούτη του Θεού είναι οτιδήποτε έκανε για μας για τη σωτηρία μας, για την ανύψωσή μας. Τα πλούτη της αγάπης του Θεού μας είναι τα έργα της αγάπης του για μας. Και προσθέτει ο Απόστολος: «Ήμασταν νεκροί από την πτώση στην αμαρτία. Εκείνος όμως μας εζωοποίησε με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που μας έδωσε. Και δεν αρκέστηκε μόνο σ’ αυτό. Μας χάρισε τη δύναμη του Χριστού για να ζήσουμε μια αναστημένη, πνευματική ζωή. Και τελικά μας ύψωσε στους ουρανούς από τώρα, χάρις στην ένωσή μας με τον αναστημένο και δοξασμένο Χριστόν».
Όταν βλέπουμε τα πλούτη των ανθρώπων, επιθυμούμε να τα αποκτήσουμε κι εμείς. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και τώρα, που ο Απόστολος μας έδειξε τα πλούτη του Θεού και Πατέρα μας. Να ποθήσουμε τα πλούτη του Θεού! Να ζηλέψουμε και να επιδιώξουμε να τα κάνουμε δικά μας. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό;
Έχοντας υπ’ όψιν ότι ο Θεός τα πλούτη της αγάπης του δεν τα κρατάει για τον εαυτό Του, αλλά τα προορίζει για μας, μπορούμε να ζητήσουμε να μας κάνει μετόχους στα πλούτη Του. Με άλλα λόγια μπορούμε να ζητήσουμε από τον Κύριο να μας δώσει το «μέγα έλεός» Του, τη χάρη Του, τη δύναμή Του, την αγάπη Του και όλα εκείνα τα δώρα και τα χαρίσματα που έχομε ανάγκη για μια ανώτερη, πνευματική ζωή, για να ζούμε εδώ στη γη σαν πολίτες του ουρανού»!
Ο απόστολος συνεχίζει την αφήγησή του για τα πλούτη του Θεού. Με φωνή που πάλλεται από ιερή συγκίνηση μιλάει τώρα για τα πλούτη της χάριτος του Θεού μας και ειδικότερα «για τον υπερβολικό πλούτο της χάριτος που μας δόθηκε διά μέσου του Ιησού Χριστού»!
Ανάμεσα στα πλούτη του Θεού, ο Ιησούς Χριστός αποτελεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο, είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός, που δόθηκε στην ανθρωπότητα. Η ενσάρκωση και ενανθρώπηση του Υιού του Θεού υπήρξε μεγάλη «ευδοκία του Θεού» για τους ανθρώπους. Η ζωή του Θεανθρώπου Ιησού ήταν ευλογία για τους κατατρεγμένους. Η διδασκαλία του Ιησού ήταν φως, δύναμη και ζωή για τους πλανεμένους. Τα πάθη Του και ο σταυρικός Του θάνατος απεδείχθησαν πηγές χάριτος για τους αμαρτωλούς. Η ανάστασή Του εξουδετέρωσε τον προαιώνιο εχθρό των ανθρώπων, τον θάνατο, και η Ανάληψή Του άνοιξε και πάλι τον Παράδεισο για τούς εξορίστους.  Ο Ιησούς Χριστός συγκεντρώνει όλα τα πλούτη της χάριτος του Θεού προς τους ανθρώπους. Χωρίς τον Ιησού, η ανθρωπότης θα εξακολουθούσε να είναι πτωχή, έρημη και βυθισμένη στο σκοτάδι της αμαρτίας...
Από τα πλούτη και τους θησαυρούς του Θεού μας, πρέπει να επιδιώξουμε ν’ αποκτήσουμε αυτό το μοναδικό «μαργαριτάρι» (Ματθ. 13:45-46), τον Κύριο Ιησού. Η απόκτηση του Ιησού Χριστού είναι η μεγαλύτερη επένδυση της ζωής μας. Έχοντας τον Κύριο, έχομε τα πάντα. Πιστεύοντας στον Ιησού, γινόμαστε παντοδύναμοι. Αγαπώντας τον Χριστό, ανακαλύπτομε το βάθος, το μήκος και το ύψος της αληθινής αγάπης. Ακολουθώντας τον Ιησού, βαδίζομε προς το φως. Αναπνέοντας τον Χριστό, ζούμε στην ατμόσφαιρα του μεγαλείου και του θείου.
Τα πλούτη της αγάπης και της χάριτος του Θεού μας αποτελούν ένα πραγματικό παράδεισο, μέσα στον οποίον μας καλεί να ζήσουμε ο πλούσιος Δημιουργός και Πατέρας μας. Η μωρία και αδυναμία της φύσεώς μας ήταν αιτία να χάσουμε τον Παράδεισο της Εδέμ. Το να χάσουμε όμως και το νέο αυτό Παράδεισο της Χάριτος του Θεού θα είναι πραγματική τρέλα..., αφροσύνη.