Η ΔΟΞΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«MAKAΡΙΑ Η ΚΟΙΛΙΑ Η ΒΑΣΤΑΣΑΣΑ ΣΕ…»
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Κατά Λουκά, κεφ. 10:38-42, 11:27-28)

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

ΕΔΙΔΑΣΚΕ ο Κύριος και με παραστατικές εικόνες αισθητοποιούσε τις υψηλές αλήθειες που ανέπτυσσε. Ο λαός, όπως συνήθως «εξεκρέματο από των χειλέων Αυτού», κρεμόταν από το στόμα Του. Και να κάποια γυναίκα από τον κόσμο δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό της και τον εκδήλωσε με μία θαυμαστή αναφώνηση: «Μακαρία, είπε, η κοιλία η βατάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας» (Λουκ. 11:27). Εχρησιμοποίησε μια λαϊκή έκφραση θαυμασμού, την οποία και τώρα ο ελληνικός λαός χρησιμοποιεί. Μακαρία, δηλαδή, τρισευτυχισμένη και δοξασμένη η μητέρα σου, που αξιώθηκε αυτής της τιμής, να γεννήσει και γαλουχήσει έναν τέτοιον Υιόν.

***

1, Χωρίς ίσως να το καταλάβει η απλοϊκή αυτή γυναίκα διετύπωσε μια μεγάλη αλήθεια. Διεκήρυξε την μακαριότητα και την δόξα που θα απολάμβανε η Θεοτόκος από τους Χριστιανούς όλων των αιώνων και προ παντός από τους αγγέλους, από τους αγίους από αυτόν τον Θεάνθρωπον Υιόν της «Μενούνγε». Και πράγματι η αειπάρθενος Θεοτόκος θα ήταν η ευλογημένη εκείνη Παρθένος, από την οποίαν θα εγεννάτο ο Λυτρωτής του ανθρωπίνου γένους. Αυτό είχε υποσχεθεί σαν τρισχαρμόσυνη αγγελία μέσα στον Παράδεισο στους πρωτοπλάστους αμέσως μετά την πτώση τους. «Έχθραν θήσω ανά μέσον σου και ανά μέσον της γυναικός και ανά μέσον του σπέρματός σου και ανά μέσον του σπέρματος αυτής» «αυτός σου τηρήσει κεφαλή, και συ τηρήσεις αυτού πτέρναν» (Γεν. 3:15).

Είναι άξιον προσοχής, ότι προλέγει το λυτρωτήν ως Υιόν Παρθένου γυναικός. Διότι τι λέγει ο Θεός. «Ένας απόγονος της γυναικός μόνης, αυτός θα σου συντρίψει την κεφαλή και συ θα κεντήσεις αυτού την πτέρναν». Δηλαδή είπε ο Θεός στον όφι ότι με τους πονηρούς ανθρώπους σαν όργανά σου θα παραδώσεις τον απόγονο της γυναικός αυτής σε σταυρικό θάνατο, χωρίς ν’ αντιληφθείς ότι αυτός ο σταυρικός θάνατος του Λυτρωτού θα ήταν συντριβή της κεφαλής σου, κατάλυση της βασιλείας σου και λύτρωση των ανθρώπων.

2. Αυτή η ευλογημένη Παρθένος, επροφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας γράφων: Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξη και τέξεται υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησαΐου 7:14). Η παρθένος, που θα έμενε Παρθένος και μετά τη γέννηση του Εμμανουήλ. Και το όνομα του Λυτρωτού θα ήταν Εμμανουήλ, που σημαίνει «Ο Θεός μαζι μας», θα ήταν δηλ. Θεός που θα έπαιρνε σάρκα διά της Παρθένου και θα εγεννάτο Θεάνθρωπος.

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ ονόμασε την Παρθένο της Ναζαρέτ «κεχαριτωμένην και ευλογημένην εν γυναιξί». Η Ελισάβετ την ονόμασε «μητέρα του Κυρίου», δηλαδή Μητέρα Παρθένο που θα έφερε στη γη τον Θεάνθρωπο Λυτρωτή. Η ίδια δε η Παρθένος φωτισμένη και πλήρης Πνεύματος Αγίου είπε μεταξύ άλλων, εις την θεόπνευστον ωδή της «Ιδού από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί».

Και βλέπομε με ποια θαυμαστή ακρίβεια έχει εκπληρωθεί και εκπληρώνεται συνεχώς η προφητεία αυτή της Παρθένου. Οι υμνογράφοι και μελωδοί της Εκκλησίας φωτισμένοι από το Άγιο Πνεύμα και γεμάτοι θαυμασμό προς την Θεοτόκο έχουν συνθέσει αριστουργηματικούς ύμνους, για να εξάρουν το μεγαλείο της αρετής της και την παγκόσμια δόξα της. Εγκωμιάζεται η άσπιλος και η απαστράπτουσα αγνότης της και η απεριόριστη αρετή της. Εξαίρεται η μεγάλη τιμή που της έκανε ο Θεός να την αναδείξει μητέρα του Υιού του. Υμνολογείται η άφθαστη δόξα της. Διαλαλείται η απέραντη αγάπη της σ’ εμάς τους χριστιανούς, τα παιδιά της.

3. Ο ιερός Χρυσόστομος γεμάτος από βαθύτατη ευλάβεια και απέραντο σεβασμό προς την Θεοτόκο αναφωνεί: «Περιτριγύρισε, ω άνθρωπε, όλην την γην με την σκέψη σου και βλέπε, εάν υπάρχει άλλη ύπαρξις μεγαλύτερη ή ίση προς την Αγίαν Θεοτόκον Παρθένον. Επισκέψου όλην την γην, εξερεύνησε την θάλασσαν, εξέτασε με λεπτομέρειαν τον αέρα, ερεύνησε τους ουρανούς με την διάνοιάν σου, βάλε με τον νου σου και όλες τις αόρατες αγγελικές δυνάμεις, και βλέπε, εάν υπάρχει άλλο τέτοιο θαύμα εις την κτίσιν, όπως η Παναγία Παρθένος.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας την ονόμασε τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ασυγκρίτως ενδοξοτέραν των Σεραφείμ. Αναρίθμητοι είναι οι ιεροί ναοί, που έχουν κτισθεί στην τιμή της Θεοτόκου. Αλλά και σε κάθε Ορθόδοξο ναό υπάρχει στο τέμπλο σε τιμημένη θέση η εικόνα της. Και ο μελωδός ψάλλει: «Ουδείς προστέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα...».

Ας κλείσουμε το άρθρο αυτό με μερικά από όσα ο ιερός Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638 μ.Χ.) απευθύνει προς την Θεοτόκον.

«Ευρήκες κοντά εις τον Θεόν χάριν αθάνατον και υπέρλαμπρον και σωτήριον, την οποίαν καμμία από τας μυριάδας και μυριάδας των γυναικών δεν ευρήκε ποτέ... Κανείς, όπως συ, δεν είχε και δεν έχει ανακηρυχθεί μακάριος. Κανείς, όπως συ, δεν έχει καθαγιασθεί και μεγαλυνθεί και υπερυψωθεί... Συ ξεπερνάς όλα τα δωρήματα, που εχάρισε ο Θεός εις τους ανθρώπους».

Μητέρα του Κυρίου, μητέρα ιδική μας και προστάτης μας, είναι η Υπεραγία Θεοτόκος Μαρία. Αυτήν πάντοτε και ειδικότερα σήμερον καλούμεθα να τιμήσουμε, να δοξάσουμε και να παρακαλέσουμε.