Με τη Συμπαράσταση Του Κυρίου

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

«ΧΕΙΡ ΚΥΡΙΟΥ ΗΝ ΜΕΤ’ ΑΥΤΩΝ,ΠΟΛΥΣ ΤΕ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΙΣΤΕΥΣΑΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ

ΕΠΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

(Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. 11: 19-30)

Είναιιστορικά βεβαιωμένο ότι στους αποστολικούς χρόνους ο Χριστιανισμός είχε διαδοθείκαι από απλούς χριστιανούς, οι οποίοι δεν είχαν κανένα επίσημο αξίωμα στηνΕκκλησία. Στη Ρώμη, πριν ακόμη πάει ο Απόστολος Παύλος, υπήρχε πολυάριθμος καιοργανωμένη Εκκλησία, η οποία είχε ιδρυθεί από απλοϊκούς Χριστιανούς, εργάτες,επαγγελματίες ή και δούλους ακόμη. Το ίδιο συνέβη και στην Αντιόχεια. Εκείκατοικούσαν πολλοί Εβραίοι κι ακόμη περισσότεροι εθνικοί. Όλοι μιλούσαν τηνΕλληνική γλώσσα, γι’ αυτό, αλλά και διότι είχαν επηρεασθεί από τα ελληνικά ήθηκαι έθιμα, ονομάζονταν Ελληνιστές. Μερικοί πιστοί, καταγόμενοι από την Κύπροκαι την Κυρηναϊκή Λιβύη, έκαναν ιεραποστολή σε όλους εκείνους τους Ιουδαίουςκαι ειδωλολάτρες. Εκήρυτταν τον Χριστόν και τους καλούσαν στη νέα σωτήριαπίστη. Και ο Κύριος ευλόγησε το έργο τους, ώστε ν’ αποδώσει πολλούς καρπούς.Διότι «το χέρι του Κυρίου ήτο μαζί των και έτσι με την θεία δύναμη πολύςαριθμός από τους Ιουδαίους και εθνικούς επίστευσαν και επέστρεψαν εις τονΚύριον».

***

Δενείπαν οι Κύπριοι αυτοί και Κυρηναίοι Χριστιανοί, ότι το κήρυγμα του Ευαγγελίουείναι αποκλειστικό έργο των Αποστόλων. Βεβαίως ανεγνώριζαν το κύρος και τηνμεγάλη αποστολή των Αποστόλων, από τους οποίους άλλως τε και αυτοί είχανελκυστεί στον Χριστόν, αλλά σκέφθηκαν ότι και αυτοί μπορούσαν και είχαν καθήκοννα γίνουν ιεραπόστολοι, να κηρύξουν Χριστόν, οπουδήποτε τους εδιδόταν ευκαιρία.Ο ιεραποστολικός τους ζήλος, ο πόθος τους να προσφέρουν τη Χριστιανική αλήθειακαι σωτηρία, αποτελεί ένα πολύ μεγάλο διδακτικό παράδειγμα για όλους μας.Κανείς ποτέ ας μην πει, ότι το έργο της διάδοσης και μετάδοσης των αληθειών τηςπίστης μας είναι καθήκον μόνο των ιερέων, ιεροκηρύκων, αρχιερέων και όσων άλλωνέχουν επίσημα αναλάβει την ιερά αυτή διακονία.

Βέβαιαείναι έργο τους και μάλιστα υποχρεωτικόν, επιτακτικόν και πολύ υπεύθυνον. ΟΑπόστολος Παύλος γράφει ότι ο ιερέας, ο επίσκοπος έχει καθήκον να είναι «διδακτικός»,να διδάσκει, δηλαδή τον λόγο του Θεού. Αυτοί μάλιστα «οι κοπιώντες ενλόγω» λέγει, διπλής τιμής αξιούσθωσαν» (Α΄Τιμ. 5:17). Πρέπει ν’απολαμβάνουν ιδιαίτερη εκτίμηση και υπόληψη από τους πιστούς, εάν επιδίδονταιστο κήρυγμα του Ευαγγελίου και γενικότερα στο ιεραποστολικό έργο προς πιστούςκαι απίστους.

Οίδιος ο Απόστολος Παύλος με βαθειά συναίσθηση της υψηλής αποστολής του σαν κήρυκας,έλεγε για τον εαυτό του: «Δεν έχω, βέβαια, κανένα δικαίωμα, να καυχώμαι γιατο κήρυγμα του Ευαγγελίου, που κάμνω παντού και πάντοτε. Διότι το αποστολικόνέργο είναι δι εμέ ανάγκη και υποχρέωσις με την οποίαν με ετίμησε ο Κύριος». Καιπροσθέτει, «ουαί δε μοι έστιν, εάν μη ευαγγελίζομαι». Αλλοίμονό μου δε,εάν δεν εκπληρώσω αυτή μου την αποστολή και παύσω να κηρύττω το Ευαγγέλιον (Α΄ Κορινθ.9:16). Εν τούτοις αναγνωρίζει και διακηρύττει σαν ιερή υποχρέωση και αποστολήτων πιστών να κηρύττουν και αυτοί το Ευαγγέλιο και μάλιστα με τάξη καικατάλληλο τρόπο στις συναναστροφές, μεταξύ των και με άλλους (Α΄Κορ. 14:3, 26,29-31 κ.α.).

Ζούμεσήμερα σε μία εποχή που διαφόρων ειδών και επιδιώξεων αντιχριστιανικέςιδεολογίες προπαγανδίζονται και διαδίδονται. Και οι προπαγάνδες αυτές έχουναρχίσει από τα παιδιά του δημοτικού σχολείου και περνούν σ’ όλες τις τάξεις καισ’ όλες τις σχολές και επεκτείνονται σ’ όλη την κοινωνία.

Αυτέςοι προπαγάνδες διεξάγονται με εφημερίδες, με περιοδικά, βιβλία και κάθε λογήςέντυπα, με την ραδιοτηλεόραση, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Αναπτύσσονταιμε διαλέξεις σε αίθουσες μεγάλων και μικρών πόλεων, συζητούνται σε κέντρα καιαπόκεντρα. Οι υλιστικές μωρολογίες, οι σκοτεινές αιρέσεις, κάθεαντιχριστιανική, αντεκκλησιαστική και αντεθνική ιδεολογία έχει παντούπολυαρίθμους, πληρωμένους ή φανατισμένους πράκτορές της.

Εμπρόςσ’ αυτή την κατάσταση τι θα κάνουμε εμείς οι Χριστιανοί, λαϊκοί και κληρικοί;Θα σταυρώσουμε τα χέρια; Θα λέμε ας τα κάνουν άλλοι; Και προς εμάς ο ΑπόστολοςΠαύλος φωνάζει, «ώρα ήδη εξ ύπνου εγερθήναι» (Ρωμ. 13:11). Καιρός πλέοννα ξυπνήσουμε και να δράσουμε. Υπάρχουν ολόγυρά μας χιλιάδες και χιλιάδεςκαλοπροαίρετοι άνθρωποί μας που θέλουν να γνωρίσουν την αλήθεια του Ευαγγελίου καιάλλες χιλιάδες που έχουν παρασυρθεί από τις αντιχριστιανικές και αθεϊστικές,ιδεολογίες. Έχουν όμως καταλάβει το ψέμα και τις ανατρεπτικές επιδιώξεις αυτών,και ποθούν να βρουν και να ακολουθήσουν τον σωστό δρόμο. Απροσμέτρητο πλήθοςνέων, περιμένουν κάποιον ή κάποιους να σταθούν αντιμέτωποι στο ρεύμα τωναρνητικών ιδεολογιών.

***

Απέναντιόλων αυτών και πολλών άλλων έχομε ευθύνη εμείς που λεγόμαστε Χριστιανοί. Πρέπεινα μιμηθούμε τους Κυπρίους και Κυρηναίους Χριστιανούς και να μεταδώσουμε τηνφωτεινότατη αλήθεια του Ευαγγελίου με τα λόγια μας, με τα έντυπά μας, με τοπαράδειγμά μας. Να αναλάβουμε τα ακατανίκητα πνευματικά όπλα της πίστης μας, «διάνα κρημνίσομεν, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, τα οχυρώματα του εχθρού». Αυτότο έργο της ιεραποστολής πρέπει να αναλάβουμε, αν θέλουμε όχι απλώς ναλεγόμαστε, αλλά και να είμαστε Χριστιανοί. Συμπαραστάτη μας θα έχουμε αυτόντούτον τον Παντοδύναμον Θεό.