Η Σφαγή στο Δίστομο

γράφει ο Πλάτων Ρούτης

Εδώ ’ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου,

εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσέχεις

εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ’ τη θυσία κιαπ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη
μεονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει
λυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μεγίστη σκάλα.       

Γιάννης Ρίτσος

Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι κι απάνω στη φοράδασου δεμένος σταυρωτά  σύρε για κείνο τοστερνό στην Κόρδοβα ταξίδι μέσα απ’ τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά. FEDERICOGARCIA LORCA.

Τρίτη 10 Ιούνη, αιμάτινο οδυνηρό σημείο χρόνου: 75 χρόνια από τησφαγή του Διστόμου. Ήταν ένα ζεστό απομεσήμερο του ‘44, που έμελλε να γίνει τομακελειό. Οι ναζί κατακτητές επιτέθηκαν στους ήμερους ξωμάχους. Οι περισσότεροιάντρες ήταν στα σταροχώραφα, θερίζοντας τα στάχυα, ενώ στο χωριό άρχισε ναθερίζει ο χάρος. Δεν ήταν μια «καθαρή» πολεμική επιχείρηση εναντίον, έστω, ενόςάμαχου πληθυσμού. Ηταν μια προμελετημένη παράσταση απόλυτου τρόμου, μιαφρικωδία αίματος για παραδειγματισμό σε όσους τολμούσαν να αντισταθούν. 75χρόνια πέρασαν από τις 10 Ιουνίου του 1944 τότε που η αυλαία έπεσε καικαταστράφηκε το μαρτυρικό χωριό του Διστόμου από τους ναζιστές της Γερμανίας μετην αφάνταστη αγριότητα που είναι χαρακτηριστική του μίσους που είχαν αυτοί οιαπάνθρωποι Ναζί για κάθε ύπαρξη που είχε ζωή. Την 10η Ιουνίου 1944, νωρίς τοπρωί, τρεις λόχοι Γερμανών SS ξεκινούν από την Λιβαδειά και πορεύονται προς τηνΑράχωβα με σκοπό να εκκαθαρίσουν την περιοχή από αντάρτες του ΕΛΑΣ. Για δόλωμαβάζουν μπροστά δύο φορτηγά με "χωρικούς" που όμως δεν είναι χωρικοίαλλά Γερμανοί στρατιώτες των SS, ντυμένοι με ρούχα χωρικών. Φθάνοντας στοΔίστομο δεν έχουν συναντήσει παρά μόνο 18 παιδιά κρυμμένα σε καλύβες καιστάνες. Δολοφονούν τα 6 που, από φόβο, πήγαν να φύγουν! Στη συνέχεια, οιΓερμανοί μπήκαν στο Δίστομο για να εκδικηθούν τους χωρικούς για την ήττα τουςαπό τους αντάρτες.  Αποκλείουν τιςεισόδους και αρχίζουν τις έρευνες στα σπίτια, αναζητώντας μαχητές του ΕΛΑΣ.

Οι κατοχικές δυνάμεις συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους άντρεςκαι γυναίκες, αρκετές μαζί με τα μωρά τους. Εκεί αρχίζει η σφαγή που είναιολοκληρωτική.  Με εντολή του διοικητήτους, υπολοχαγού Χανς Ζάμπελ, οι Ναζί εκτέλεσαν όποιον βρήκαν μπροστά τους,άνδρες, γυναίκες, ηλικιωμένους και βρέφη μερικών ημερών. Συνολικά εκτελέστηκαν228 άμαχοι, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53παιδιά κάτω των 16 χρόνων και βρέφη. Στη συνέχεια πυρπολούν τα σπίτια.

Γυναίκες βιάστηκαν πριν δολοφονηθούν, σπίτια πυρπολήθηκαν και όσοιάμαχοι χωρικοί δεν είχαν καταφέρει μέχρι εκείνη τη στιγμή να διαφύγουν έπεσανθύματα της εκδικητικής μανίας των Ναζί. Το Δίστομο ξεκληρίζεται. Στα πτώματα,πάνω στα άψυχα κατακρεουργημένα κορμιά, έχει απομείνει αποτυπωμένη η ανείπωτηφρίκη. Το ολοκαύτωμα του πυρπολημένου Διστόμου αποτελεί κορυφαίο τεκμήριο τηςκτηνωδίας του ναζισμού:

Η πρωτοφανής θηριωδία καταγράφηκε στην έκθεση του Δ. Κιουσόπουλου(επικεφαλής της Υπηρεσίας Εγκλημάτων Πολέμου), απ΄ όπου και το παρακάτωσυγκλονιστικό απόσπασμα:

«Εις το πέρασμα των αιώνων ουδέποτε ηανθρωπότης εδοκίμασε παρόμοια θηριωδία. Το Δίστομο μεταβάλλεται σε κόλαση. Κάθεπεριγραφή είναι αδύνατον να αποδώσει την τραγωδίαν εκατοντάδων κατοίκων…Αξιωματικοί, υπαξιωματικοί, στρατιώτες διαμοιράζονται εις ομάδας. Περιέρχονταιτας οικίας, ως λυσσαλέαι ύαιναι, αιμοβόροι τίγρεις, κανίβαλοι της ζούγκλας!Επιπίπτουν κατά των δυστυχών κατοίκων – αδιακρίτως φύλου, ηλικίας. Σφάζουσι,φονεύουσι, βιάζουσι γυναίκες. Ξεκοιλιάζουσι εγκύους, γέροντες, νέοι είναιθύματα της αιμοβόρου μανίας. Δε γλυτώνει κανένας. Φονεύουν τον ιερέα ΣωτήριοΖήση, βγάζωντας εν ζωή ακόμα τα μάτια του. Τον αποκεφαλίζουν και πετάν τοκεφάλι του στο βόθρο.  Πυροβολούν τηνσύζυγο του που ήταν δίπλα του και σκοτώνουν το βρέφος που αυτή κρατούσε στηναγκαλιά της και εθύλαζε την μονοετή θυγατέρα τους Μαργαρίτα. Σκορπούν τα μυαλάτου βρέφους στο πρόσωπο της μητέρας της η οποία είναι κάτω λιπόθυμη τηνθεώρησαν νεκρή,σώζεται όμως αργότερα και είναι σε παραφροσύνη.  Περίπου 15 κάτοικοι που ήταν στο σπίτι τουιερέα τους σκότωσαν.

Η μαρτυρία είναι του απεσταλμένου του Διεθνούς ΕρυθρούΣταυρού.  Η Γερμανική Διοίκηση της Αθήναςεπέρριψε την ευθύνη αποκλειστικά στους κατοίκους του Διστόμου, επειδή, όπωςανέφερε σε ανακοίνωσή της, δεν συμμορφώθηκαν με τις στρατιωτικές εντολές.

Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα, το ΕλληνικόΓραφείο Εγκληματιών Πολέμου μπόρεσε να ανακαλύψει τον υπεύθυνο της Σφαγής, ΧανςΖάμπελ, ο οποίος είχε καταφύγει στο Παρίσι και είχε συλληφθεί.

Ο Παναγιώτης Περγαντάς, 22 χρόνων τότε, αφηγείται (η καταγραφή τηςμαρτυρίας έγινε από τον Στάθη Σταθά):

«Φτάνω σε απόσταση διακόσια μέτρα από τα πρώτα σπίτια. Το σπίτιτης αδερφής μου Φρόσως ήταν στην άκρη. Ακούω μια γυναικεία φωνή να σκούζει, ναοδύρεται, να θρηνολογεί. Ήταν η μάνα μου. Φτάνω τρέχοντας και τι να δω! Τηναδερφή μου κομματιασμένη, βιασμένη, κατακρεουργημένη. Κατασχισμένα ρούχα καισάρκες είχαν γίνει ένα. Το αίμα έτρεχε από τα σκέλια της. Τα βυζιά τηςκατασφαγμένα, φέτες. Το πρόσωπό της παραμορφωμένο και σ’ όλο το σώμα σημάδιαάγριας πάλης. Δίπλα της σε μια κούνια το μικρό κορίτσι της τη Ζωή, εφτά μηνών,το είχαν ξεκοιλιάσει, του είχαν κόψει το λαιμό και κρέμονταν τα λαρύγγια τουστο στήθος μπλεγμένα με τα βγαλμένα έντερα. Το αγόρι της(…) έτρεξε να κρυφτείστο διπλανό σπίτι του Νταγιαλή. Οι εγκληματίες το κυνήγησαν και το εκτέλεσαντινάζοντας του τα μυαλά στον αέρα κάτω από τη σκάλα. Επίσης και το άλλο κορίτσιτης ίδιας αδερφής μου, την Ελένη, εφτά χρονών, το έσφαξαν κι αυτό. Τέλος, οπεθερός της αδερφής μου εκτελέστηκε μπροστά στη Δημαρχία μαζί με τον ΘανάσηΠανουργιά. Την επομένη το πρωί τους θάψαμε όλους σε ομαδικό τάφο μπροστά στηναυλή του σπιτιού τους».

Ο Τάκης Λάππας, στο βιβλίο του «Η Σφαγή τουΔιστόμου – Χρονικό», γράφει:

«Οι μεθυσμένοι από το κακούργο πάθος τους, σπάζουν τις πόρτες τωνσπιτιών κι ορμάνε μέσα. Όποιον συναντάνε, τον σκοτώνουν. Άλλοι θερίζουν χωρίςδιάκριση ψυχές μέσα στα κοντινά σπίτια κι άλλοι ξεχύνονται στις γειτονιές(…).Το αίμα απ’ τα θύματα γίνεται αυλάκι και κυλάει προς τα σοκάκια. Γέροι καιγριές πέφτουν απ’ τα βόλια. Άνδρες κυλιώνται χάμω νεκροί μ’ απανωτέςθανατηφόρες πιστολιές, κι άλλους τους βάζουν στη σειρά και τους εκτελούνε.Γυναικόπαιδα σφάζονται κι αβάφτιστα βυζανιάρικα στραγγαλίζονται και λογχίζονταικι ύστερα ξεκοιλιάζονται… Μπροστά σε τέτοιο θέαμα κι οι θεατές ακόμα τουΚολοσσαίου θα σκέπαζαν τα μάτια τους από φρίκη κι αυτός ο Ηρώδης ή ο Νέρωνας θαφρένιαζαν απ’ το κακό τους, που ύστερα από τόσους αιώνες βρέθηκαν κτηνάνθρωποισαν κι αυτούς, όχι μονάχα να τους μιμηθούνε, μα να τους ξεπεράσουν κιόλας(…) Σαν και τούτο το κακό άλλο δεν ξαναγίνηκε(…). Τα βρέφημέσα στις κούνιες τους και στο βυζί της μάνας τους, οι γκαστρωμένες, οιγέροντες, οι γερόντισσες, οι μάνες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους…».

Σε ειδική έκθεσή της η V ταξιαρχία τουΕΛΑΣ, καταγράφει:

«Σκότωσαν αδιάκριτα, γέρους, μωρά,εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου (όλα στην αίθουσα του σχολείου) κιαυτόν τον παπά. Βρέθηκαν όλες σχεδόν οι γυναίκες σχισμένες με ξίφος ή μαχαίριαπό τα γεννητικά τους όργανα μέχρι το στήθος, βρέθηκαν γυναίκες με κομμένουςτους μαστούς, ξεκοιλιασμένες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους, βρέθηκαν μικράπαιδιά σφαγμένα και ξεκοιλιασμένα και τα έντερα περασμένα στο λαιμό. Του παπάτου κόψαν το κεφάλι και το είχαν πεταμένο μακριά από το πτώμα του. Ολόκληρεςοικογένειες σφαγιάστηκαν… Ολα τα σπίτια ληστεύτηκαν… Πολλοί κάτοικοι τρελάθηκανκαι υπάρχουνε πολλοί τραυματισμένοι…».

 «Α σφαγαί του Διστόμου καιη καταστροφή του ωραίου τούτου υπερβαίνουν εις αγριότητα και εις απανθρωπίανόλα τα απαίσια εγκλήματα των Γερμανών που διέπραξαν ούτοι εις την Ελλάδα»,αναφέρει ο Δ. Μαγκριώτης στο βιβλίο του «Θυσίαι της Ελλάδος και εγκλήματακατοχής 1941 – 1944».

Το ολοκαύτωμα του Διστόμου υπήρξε «μία απότις χειρότερες ωμότητες ολόκληρου του πολέμου»,σημειώνει ο ιστορικός MarkMazower («Στην Ελλάδα του Χίτλερ – Η εμπειρία της κατοχής»).

Την ίδια εικόνα μεταφέρει και ο επικεφαλήςτης αποστολής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, ο Ελβετός George Wehrly, ο οποίοςέκανε λόγο για «σκηνές φρίκης και σαδισμού…»

 Αυτήείναι η σχέση του ναζισμού με την Ελλάδα. Αυτή είναι η μόνη σχέση πουμπορεί να έχει ο ναζισμός με την πατρίδα μας και με όλη την ανθρωπότητα. Αυτήείναι η κτηνωδία που εκπροσωπεί ο ναζισμός. Τότε, σήμερα και πάντα. Αυτές είναιοι «πατριωτικές» καταβολές των νεοναζιστικών αποβρασμάτων που μαγαρίζουν τοντόπο.

Γιατί, ξέρετε, στην χώρα μας, υπάρχουνθαυμαστές των «Ες –Ες»! Υπάρχουν οπαδοί και ιδεολογικοί απόγονοι εκείνων πουμακέλεψαν το Δίστομο. Γράφει η «Χρυσή Αυγή» στο περιοδικό της (τεύχος 34, 1988,σ. 7) σε άρθρο υπό τον τίτλο«ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ. ΣΥΝΟΨΗ ΤΩΝΙΔΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»:

«Τα SS αποτέλεσαν τον πρώτο συνειδητόΕυρωπαϊκό Στρατό υπερασπιστή της Φυλής και του πολιτισμού της, υπήρξαν οιαριστείς του Αίματος και της Τιμής, οι φορείς του ηρωικού πνεύματος των ιπποτώνκαι της Αρίας παραδόσεως. Τα SS περιέλαβαν στις τάξεις τους το εκλεκτότεροάνθος της Ευρωπαϊκής Νεολαίας όλων των εθνικοτήτων και είναι εκείνα πουέδωσαν μέχρις εσχάτων τη μάχη του Πολιτισμού κατά της βαρβαρότητας, μάχη πουτην πλήρωσαν βαρύτερα από οιονδήποτε άλλον με ακριβό φόρο Αρίου Αίματος. Είναιγεγονός ότι τα SS υπήρξαν οι τελευταίοι υπερασπιστές της Ευρώπης που κατέρρεεκαι όταν οι άλλοι επρόδιδαν, αυτοί έπιπταν μέχρις ενός στον υπέρ όλων Αγώνα.Αυτή την ευγενή τάξη των μαχητών κατασυκοφάντησαν και διέβαλαν οιδημοκράτες και μπολσεβίκοι συστηματικά μετά το τέλος του πολέμου. Διότιγνώριζαν πως αν η αλήθεια πρόβαλε στο φως ο Εθνικοσοσιαλισμός θα ξανάνθιζε στηνΕυρώπη».

Τα «Ες-Ες», αυτά τα τάγματα της φρίκης και του εξανδραποδισμού,αυτά τα ανθρωποειδή του ναζισμού που κατάσφαξαν το Δίστομο, ήταν – κατά την«Χρυσή Αυγή» – το «εκλεκτότερο άνθος» των «ιπποτών» και της «ευγενούς τάξης τωνμαχητών»…

Ο υμνητής του ναζισμού, ο φυρερίσκος της«Χρυσής Αυγής», ο Ν. Μιχαλολιάκος, στο βιβλίο του με τίτλο «Για μια μεγάληΕλλάδα σε μια ελεύθερη Ευρώπη», ανάμεσα στα άλλα «πατριωτικά» που αναφέρει μιλάκαι για τα «WAFFEN SS». Αντιγράφουμε από τη σελίδα 46 του ναζιστικού οχετού:

«Ο Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός και η ΝέαΕυρώπη των WAFFEN SS ήταν ένα Μήνυμα Φωτεινό σε μία σκοτεινή εποχή, που πιστεύωπως ο ελληνισμός θα έπρεπε να έχει δεχτεί».

Τις ορδές των στυγνών δολοφόνων, που κατάσφαξαν το Δίστομο, είναιπου ο Μιχαλολιάκος της εγκληματικής οργάνωσης της “Χρυσής Αυγής” περιγράφεισαν… «Μήνυμα Φωτεινό» στην Ελλάδα και την Ευρώπη!