Πατρικές Συμβουλές και γράμμα Ιερέως προς τον Ορθόδοξο Χριστιανικό λαό

"Μη δειλιάζετε στα γεγονότα της παρούσης ζωής”

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεϊτης Αριζονίτης

Παιδάκια μου ευλογημένα του Τρισαγίου Θεού εν Χριστώ.

Χαίρετε καί υγιαίνετε.

Συγγνώμη που σας ενοχλώ πάλι με την αγραμματοσύνη μου καί αναξιότητα.

Μη δειλιάζετε στα γεγονότα της παρούσης ζωής. Ο αγώνας θα συνεχίσει με ποικιλία κακών γεγονότων γενικά στην ανθρωπότητα. Οι αμαρτίες μας είναι μεγάλες, με βρώμικες πράξεις. Ότι σπείρουμε τούτο και θα θερίσουμε. Η αμαρτία είναι σαν την αρρώστια. Δεν αρρωσταίνεις μια φορά. Πολλές φορές αρρωσταίνεις από την ίδια αρρώστια. Και κάθε φορά που αρρωσταίνεις πηγαίνεις στο γιατρό και παίρνεις φάρμακα που σου δίνει. Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου.

Κάθε φορά που πληγώνεσαι, έστω και αν πληγώνεσαι στο ίδιο μέρος, μετανόησε και εξομολογήσου. Κάποτε το φάρμακο της χάριτος θα γιατρέψει ολότελα την συγκεκριμένη πληγή. Αγωνιστείτε με πίστη και θάρρος στον Κύριον Ιησούν. Μην απελπίζεται. Ο αγώνας θα είναι σκληρός και επικίνδυνος.

Η προστασία του Θεού θα σώζει τα γνήσια παιδιά του. Οι άνθρωποι του Θεού θα σκεπαστούν με τους αγίους Αγγέλους του Θεού. Μείνετε πιστοί στόν γλυκύτατο Ιησούν Χριστόν μας και στην Αγιωτάτη Ορθόδοξη εκκλησία Του. Για αυτό σας ικετεύω παρακαλείτε, να σας χαρίσει το γλυκύτατο Όνομά του, που γεμίζει την νεκρά καρδιά μας με Ουράνια Ζωή καί Ειρήνη.

Ενοχλείτε το Θεό με το να φωνάζετε προς βοήθειά σας. Ο Ουράνιος πατέρας μας θέλει πάρα πολύ αυτή την ενόχληση γιατί, είναι πανέτοιμος να μας επισκεφθή και να μας δώση την Χρυσή καρδούλα του καί νά την ενώσει με την αμαρτωλή δική μας.

“Συγνώμη Θεέ μου”

Συγνώμη Θεέ μου, και συ Χριστιανικέ Ορθόδοξε λαέ μου. Ο τάλας εγώ:

Εκφωνούσα το “Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού…” και άνοιγαν οι πύλες του Ουρανού, μα είχα κλειδώσει πρότερα τις πόρτες του Ιερού Ναού για τους πιστούς.

Ευχόμουν στα Ειρηνικά “Υπέρ του αγίου οίκου τούτου…”, μα έβαζα κορδέλα απαγορευτική του στασιδίου εκείνου και ετούτου

Ευχόμουν φωναχτά “Υπέρ … τών εισιόντων έν αυτώ (στον Ιερό Ναό) μετά φόβου Θεού”, μα σιωπηλά διαλαλούσα μετά φόβου … Κορωνοϊού.

Στεκόμουν στην Αγία Τράπεζα μπροστά και ομού παρέστεκαν Αγγέλων τάγματα φοβερά, Χερουβείμ και Σεραφείμ,.. μα για μεγάλη μου ντροπή, το φίμωτρο δέν έβγαλα στιγμή.

Στάθηκα με τα Τίμια δώρα ανερυθριάστως και ευθυτενής να μεταδώσω την όντως ΖΩΗ, μα με διέψευδε το φίμωτρο, του φόβου και του θανάτου η απειλή.

“Εν ειρήνη… Έτι και έτι, …” εκφωνούσα συνεχώς, μα στην ωραία πύλη πεταγόμουν εμμανώς, τα τέκνα του Θεού ελέγχοντας δεινώς, που δεν φορούσαν το φίμωτρο επαρκώς.

Αχ! και τα κηρύγματα απο τον άμβωνα λαλούσα, πατρικώς και πατερικώς, τις Άγιες Εικόνες τις χαριτόβρυτες θυμίαζα επαναληπτικώς, τα λείψανα προσκυνούσα.. απο κοντά και ο φακός, μα τώρα ο δόλιος “προσκυνώ” εκ του μακρόθεν, νοερώς, με φίμωτρο μη και μιανθώ και εξ αυτών πάνυ μολυνθώ.

Χρόνια αφιέρωνα, δαψιλώς, στο κατηχητικό: “Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε..”, “Εδραίοι και αμετακίνητοι…”, “Στα χνάρια των Αγίων…”, το “Εκκλησία πύλη του Ουρανού” τραγουδούσα μελωδικώς, ωραία και υπέροχα όλα αυτά, μα στο “κακό” ετούτο βγήκα και είπα: “Ναι μέν, αλλά…”, “… δεν κρίνουμε παιδιά… κρυφά και μυστικά, … μη μας πάρουν μυρωδιά”.

Με άνεση κήρυττα, συμμετοχή και έργο του Λαού μοναδικό η Θ. Λειτουργιά, μα πώς το κατάντησα έργο νεωκόρου, ψάλτου και της δικής μου αφεντιάς;

Συνέδρια γινόντουσαν κληρικών και λαϊκών, και λέγαμε ότι θέλει κατήχηση ο λαός, μα τώρα καταλαβαίνω πως την κατήχηση την έχω ανάγκη πρώτος, ο ταλαίπωρος, εγώ.

Συγχώρα με Θεέ μου,

ΜΕΤΡΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΟΛΙΓΟΣΤΟΣ.

Ο αναπολόγητος παπάς π. Παύλος Καλλίκας

Άρχισε το Τριώδιο, με την προετοιμασία Για την μεγάλη την γιορτή,του Πάσχα την Αγία Νηστεία, εξομολόγηση, και την μετάνοια του Τελώνη

Η Εκκλησία βοηθά, και τα παιδια της τα ενώνει Του φαγητού νηστεία, το σώμα καθαρίζει Όμως η άλλη των παθών, την ψυχή μας εξαγνίζει

Ευχόμεθα ολοψύχως η απόδειξη της άνευ όρων αγάπης του Χριστού να γίνει πηγή δύναμης για εμάς, να δώσει ουσιαστικό νόημα στη ζωή μας, και να είναι οδηγός για την ψυχική μας γαλήνη και την πνευματική καταξίωση.