ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ;

«ΕΖΗΤΕΙ ΙΔΕΙΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ» ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
(Κατά Λουκά, κεφ. 19: 1 - 10)

ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΣ ήταν ο Ζακχαίος. Παρά την κοινωνική του θέση και τα πλούσια υλικά αγαθά του. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Η θέση του, του είχε προσκομίσει αρκετά υλικά αγαθά. Τα οποία με αδικίες είχε θησαυρίσει.
Δεν τον ικανοποιούσαν όμως όλα αυτά. Δεν χόρταιναν την ανήσυχη και ακόρεστη ψυχή του. Ζητούσε κάτι άλλο, βαθύτερο και ουσιαστικότερο. «Εζήτει ιδείν τον Ιησούν». Θα είχε ακούσει για τον Ιησούν Χριστό. Για τη διδασκαλία και τα θαύματά Του. Για την αγάπη και τη συμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζε κάθε άνθρωπο, και κάθε αμαρτωλό. Γι’ αυτό γεννήθηκε μέσα του η επιθυμία να Τον γνωρίσει. Μια βαθειά σωτήρια επιθυμία. «Επεθύμησεν ιδείν τον Ιησούν. εβλάστησε γαρ αυτώ σπέρμα σωτηρίας» (Κύριλλος Αλεξανδρείας). Και γι’ αυτό παρά τα εμπόδια βρήκε τον Ιησούν. Τον είδε, Τον γνώρισε, Τον άκουσε. Τον δέχθηκε στο σπίτι του, Τον φιλοξένησε. Συναισθάνθηκε και ομολόγησε την αμαρτωλότητά του. Τακτοποίησε το εσωτερικό του. Άλλαξε η ζωή του. Μεταμορφώθηκε το είναι του. Γνώρισε τη σωτηρία. Ο Ζακχαίος ζητούσε τον Ιησούν και ο Ιησούς ζητούσε τον Ζακχαίο. «Ήλθε ζητήσαι και σώσαι το απολωλός». Και η σωτήριος συνάντηση έγινε στον κατάλληλο καιρό. Στην ορισμένη ώρα, στην ώρα της χάριτος.
Πολλοί εζήτησαν τον Ιησούν. Δύο από τους πρώτους μαθητές Του Εκείνον ζητούσαν. Είχαν τον πόθον να Τον γνωρίσουν και συνδεθούν μαζί Του. Γι’ αυτό ο Ιησούς τους ερωτά: «Τι ζητείται»; (Ιωαν. Α΄38). Και εκείνοι τον ερώτησαν πού μένει για να Τον γνωρίσουν περισσότερο.
Τα πλήθη του λαού βλέποντας την όλη προσωπικότητά Του, τον αναζητούσαν, τον έψαχναν. Είναι χαρακτηριστική η φράση του Ευαγγελιστού: «Και κατεδίωξαν αυτόν ο Σίμων και οι μετ’ αυτού, και ευρόντες αυτόν λέγουσιν αυτώ ότι πάντες σε ζητούσι» (Μάρκ. Α΄36-37). «Και πας ο λαός εζήτει άπτεσθαι αυτού» (Λουκά στ. 19).Εκείνον εζήτησαν μετά πόθου, όλες εκείνες οι ψυχές, που ήθελαν κάτι βαθύτερο για τον εαυτό τους.
Όλοι εκείνοι που διέγνωσαν και αισθάνθηκαν, ότι ο Χριστός είναι το παν για τον άνθρωπο.
Ότι είναι ο Ηγαπημένος και ο ποθεινότατος Κύριος. «Εκείνον ζητώ, τον υπέρ ημών αποθανόντα. Εκείνον θέλω τον δι’ ημάς αναστάντα» (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος). Γι’ αυτόν ο Χριστός ήταν η χαρά του, η αγάπη του. «Σε νυμφίε μου ποθώ και σε ζητούσα αθλώ». Αυτά τα λόγια θέτει ο ιερός υμνωδός στο στόμα χιλιάδων ψυχών, που εδόθησαν και αφιερώθηκαν σε Εκείνον, και συνεδύασαν αφιερωμένη, παρθενική ζωή και μαρτύριο.
Εμείς τι ζητάμε; Συνήθως ζητάμε μικρά υλικά πράγματα. Ζητάμε τα κτίσματα και όχι τον Κτίστην. Τα δημιουργήματα, όχι τον Δημιουργό.
Ζητάμε τη βελτίωση των οικονομικών μας. Την προαγωγή μας στην επαγγελματική μας θέση. Την άνοδο και προβολή στο κοινωνικό περιβάλλον. Ζητάμε ν’ αποκτήσουμε περισσότερο κάποια πράγματα. Κάποιο σπίτι, κάποιο μεταφορικό, κάποιο έπιπλο.
Ζητάμε κάτι και όχι Κάποιον. Ζητάμε πολλά και όχι ένα. Τον Έναν και μοναδικό. Εκείνον!
Εάν βρούμε τα διάφορα και πολλά και όχι Εκείνον δεν βρίσκουμε ουσιαστικά τίποτε. Διότι δεν ικανοποιείται ο άνθρωπος σε αυτά. Διότι αυτά ικανοποιούν το υλικό και αισθητό μέρος του ανθρώπου. Δεν εγγίζουν και δεν ικανοποιούν το εσώτερο είναι του. Είναι πεπερασμένα και δεν χορταίνουν το πνεύμα του ανθρώπου. Μένει ανικανοποίητος ο άνθρωπος και ζητάει και δημιουργεί συνεχώς ανάγκες. Και δεν ικανοποιείται ποτέ. Εάν βρούμε τον Ιησούν τα βρίσκουμε όλα. Διότι ο Χριστός όπως ελέχθη είναι το παν για τον άνθρωπο. «Όποιος ζητάει την αλήθεια Εσένα ζητάει. Όποιος ζητάει την ομορφιά, την ελευθερία, την ειρήνη, τη χαρά, την αγάπη άθελά του ζητάει Εσένα» (Παπίνι).
«Τα πάντα δι’ αυτού και εις αυτόν έκτισται» (Κολ. α΄16). Είναι η οδός και «η αλήθεια και η ζωή». Είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η Αρχή και το τέλος (Αποκ. 21:6). «Ιησούς Χριστός, το φίλον εμοί πράγμα και όνομα, το γλυκύτατον, όντως και ποθεινότατον, και πάσης γλυκύτητος υπερβαίνον έννοιαν» (Ι. Δαμασκηνός).
Ας Τον αναζητήσουμε κι εμείς αδελφοί. Ο Χριστός υπάρχει και σήμερα… Ζη στον κόσμο διά της Εκκλησίας Του, η οποία είναι ο Χριστός σήμερα. Περπατάει στους δρόμους μας. Μας γνωρίζει. Μας καλεί με διαφόρους τρόπους να Τον γνωρίσουμε. Να Τον υποδεχθούμε στο σπίτι της ψυχής μας. Πίστη χρειάζεται. Πόθος δυνατός. Μετάνοια και ταπείνωση. Και τότε ασφαλώς εμείς θα Τον γνωρίσουμε και θα Τον γνωρίζουμε συνεχώς. Με πλούσιες πνευματικές δωρεές. Όπως ο Ζακχαίος.