Μια άλλη φοβερότερη μόλυνση

«ΑΠΟΣΤΥΓΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟΝ, ΚΟΛΛΩΜΕΝΟΙ ΤΩ ΑΓΑΘΩ».
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
«Προς Ρωμαίους, κεφ. 12:6-14»

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

Σοφοί, επιστήμονες και παγκόσμια Συνέδρια ζητούν από τα κράτη και από τον κάθεπολίτη του πλανήτη μας, να σταματήσουν να μολύνουν το φυσικό μας περιβάλλον μετις διάφορες ρυπάνσεις. Και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι αν συνεχισθείτο σημερινό κακό, με τη ρύπανση της γης και της θάλασσας, γρήγορα η καταστροφήθα απειλήσει την οικουμένη.

Είναισωστά όλα αυτά και έχομε όλοι καθήκον να διαφυλάξουμε τη φύση και το περιβάλλονκαθαρό για τον εαυτό μας και για τις επόμενες γενιές. Είναι υποχρέωση κάθεανθρώπου να προστατεύει το ζωικό και φυτικό βασίλειο, την ξηρά και τηνθάλασσα...

***

Τοκακό, όμως, είναι πως οι διαταραχές και οι ρυπάνσεις αυτές, δεν περιορίζονταιμόνο στο φυσικό περιβάλλον, αλλά επεκτείνονται και στο ηθικό και πνευματικόπεριβάλλον της εποχής μας. Κυκλοφορούν εκατομμύρια βρώμικα περιοδικά καιβιβλία, απερίγραπτες και άθλιες ταινίες, ελεεινά βίντεο και τόσα άλλα...

Και τααποτελέσματα τα βλέπουμε. Η ηθική ατμόσφαιρα του καιρού μας, όσο πάει, και πιομολυσμένη γίνεται. Πολλοί γονείς λένε: Τι θα γίνει με τα παιδιά μας! Όπου καινα σταθούν το μολυσμένο περιβάλλον τα πνίγει! Τα πεζοδρόμια, οι αυλές τωνσχολείων, οι αίθουσες της δήθεν ψυχαγωγίας, τα θεάματα τα δηλητηριάζουν ηθικάκαι πνευματικά. Αναζητούν τεχνητούς παραδείσους στα ναρκωτικά και παρασύρονταιστα πολυποίκιλα εγκλήματα!...

Κιέρχεται ο Απ. Παύλος να μας τονίσει σήμερα ποια πρέπει να είναι η στάση τουΧριστιανού μπροστά σ’ αυτό το κατακλυσμιαίο κακό. Θα σταθούμε απαθείς; Όχι. Θααντιδράσουμε στην πρόκληση του κακού. Λέει: «Αποστυγούντες το πονηρόν». Νααποστρέφεστε και να μισείτε με όλη σας τη δύναμη το πονηρό. Και συγχρόνως ναείσθε και να μείνετε πάντοτε προσκολλημένοι στο αγαθόν. «Κολλώμενοι τωαγαθώ».

Ναι,καμμιά σχέση με το κακό, δεν πρέπει να έχει ο αληθινά πιστός. Αποστροφή στοκακό. Μακριά από το κακό. Περνάμε από ένα ανοιχτό βόθρο, και τρέχομε νααπομακρυνθούμε, διότι δεν αντέχομε τη δυσοσμία του. Κι όμως μπροστά σε τόσουςηθικούς και πνευματικούς βόθρους, αντί να απομακρυνόμαστε, περιεργαζόμαστε τοκακό και, μερικές φορές, μετέχομε στην πολυποίκιλη ανατομία του καιρού μας.

***

Δεναρκεί, όμως να αποφεύγουμε το κακό: τα διάφορα ελεεινά «υποπροϊόντα» του,τους τόπους, τις ιδέες και τους τρόπους του κακού. Οφείλουμε να έχουμε και ιερόζήλο, για να πολεμάμε το κακό και τις εστίες του. Καθήκον μας είναι ναδιαμαρτυρόμαστε για το κακό, που δημόσια οργιάζει στην κοινωνία. Να κάνουμε μιαιερή σταυροφορία, να τρέξουμε, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε με επιστολές,τηλεφωνήματα, επιτροπές, που θα πηγαίνουν στους αρμοδίους και θα απαιτούν από συγγραφείς,δημοσιογράφους, σεναριογράφους να σέβονται τον άνθρωπο και τις αιώνιες αξίες,να μην εξευτελίζουν τη γυναίκα, να στέκονται με δέος μπροστά στην οικογένειακαι το παιδί. Να ενισχύουν τη διάδοση της αλήθειας, της τιμιότητας, της ηθικής.Να παρουσιάζουν το καλό, πράξεις θυσίας και αυταπαρνήσεως, πράξεις αληθινού πολιτισμού.

Ησιωπή των πιστών -όταν και όπου  παρουσιάζεται-γιατί υπάρχουν και οι υπέροχες εξαιρέσεις, αποθρασύνει το κακό. Και η σιωπήαυτή αποτελεί ενοχή, συνενοχή για την εξάπλωση της αμαρτίας. Καιρός νασυνειδητοποιήσουμε τη θέση μας έναντι του κακού. Όχι μόνο εμείς να μηπαρασυρόμαστε από την ποικίλη ανομία, αλλά και να νικάμε το κακό με τη δύναμητου καλού! Είναι η μεγάλη αποστολή που μας αναθέτει ο Κύριος. Είναι το μεγάλοκάλεσμα που μας απευθύνει η εποχή μας. Θα το αρνηθούμε;