Οι καλοί λογισμοί

«Όσα εστιν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος, ταύτα λογίζεσθε»
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Φιλιπ. 4:4 - 9)

Επιμέλεια Κατηχήτριας κ. Κόμμησας Πολυδούλη

ΕΝΑΣ ΑΟΡΑΤΟΣ κόσμος υπάρχει μέσα στην ύπαρξή μας. Είναι ο κόσμος των λογισμών, που επηρεάζει αφάνταστα ολόκληρη τη ζωή μας, καθορίζει την πορεία μας και τις ενέργειές μας. Διαμορφώνει όλη την προσωπικότητά μας.
Ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει να προσέξουμε το εσωτερικό μας, την καρδιά μας, τους λογισμούς μας. Δεν φθάνει να είμαστε καλοί στην εξωτερική συμπεριφορά μας. Ο Κύριός μας θέλει και η καρδιά μας να είναι καθαρή και οι λογισμοί μας αγαθοί. Διότι όταν τα νοήματά μας, οι σκέψεις μας είναι αγνές και καθαρές και ενάρετες, τότε και τα έργα μας θα είναι ενάρετα.
Εάν όμως οι λογισμοί μας είναι πονηροί, τότε όσο και να θέλουμε να κρυφτούμε και τα έργα μας θα είναι πονηρά. Τρία είδη λογισμών υπάρχουν, που προσβάλλουν τον άνθρωπο, γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Οι καλοί, οι αργοί, και οι κακοί λογισμοί. Ο Απόστολος του Χριστού μας παραγγέλλει στο Αποστολικό Ανάγνωσμα να καλλιεργούμε τους καλούς λογισμούς.

Καλοί λογισμοί είναι αυτοί που είναι σύμφωνοι με το άγιο θέλημα του Θεού. Οι καλές και γενναίες σκέψεις και αποφάσεις, για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Οι αγαθές σκέψεις να κάνουμε κάτι καλό στους άλλους. Οι ιερές προθέσεις και λογισμοί να αγαπήσουμε με όλη μας την καρδιά τον Κύριο και να εργασθούμε για τη δόξα του Αγίου Ονόματός Του.
«΄Οσα, λοιπόν, εστιν αληθή… ταύτα λογίζεσθε» Ο Κύριός μας είναι Θεός της αλήθειας. Θέλει λοιπόν και μας τους μαθητές Του να σκεπτόμαστε σωστά και αληθινά. Ζητάει από τον καθένα μας να είναι άνθρωπος της αλήθειας, όπως Εκείνος που είναι η αλήθεια και η ζωή» (Ιωαν. 14:6).
Όμως για να σκεπτόμαστε σωστά με την αλήθεια οδηγό μας, είναι ανάγκη να έχουμε τον Χριστό, θρονιασμένο Βασιλιά στην καρδιά μας. Δεν φτάνει να φωνάζουμε μόνο «ωσαννά», όπως ο όχλος που τον υποδέχτηκε στα Ιεροσόλυμα. Πρέπει ο Χριστός να γίνει ο μόνος κυβερνήτης της ψυχής μας και τότε η αλήθεια θα διαποτίζει ολόκληρη την ύπαρξή μας.
Αλλά προχωρεί ο Απόστολός μας και μας προτρέπει να σκεπτόμαστε «όσα σεμνά». Η σεμνότης είναι το πιο ωραίο στολίδι για τον άνθρωπο.
Ποιος όμως αληθινός Χριστιανός μπορεί να ατενίζει, τον Εσταυρωμένο και να μη συλλογίζεται «όσα εστίν σεμνά»; Ο Χριστός μας θέλει σεμνούς και μέσα στο ναό Του και έξω στους δρόμους, παντού. Οι γυναίκες δεν μπορούν να εισέρχονται μέσα στους ιερούς ναούς με παντελόνια. Το παντελόνι είναι για τους άνδρες και όχι για τις γυναίκες. Ο Κύριός μας, μας θέλει σεμνούς στο ντύσιμό μας, στις σκέψεις μας, στα λόγια μας, στις συναναστροφές μας. Όχι μόνο τη μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, αλλά και σ’όλα τα χρόνια της ζωής μας.
Ποτέ να μη ανεχθούμε στις συντροφιές μας ανέκδοτα πονηρά, λόγια χυδαία, διηγήσεις αηδιαστικές. Ποτέ να μη αφήσουμε το λογισμό μας ν’ ασχοληθεί με ανήθικες σκέψεις, που ερεθίζουν την φαντασία και σπρώχνουν στην αμαρτία μικρούς και μεγάλους.
Και το αποτελεσματικότερο μέσο είναι να σταθούμε με απέραντο σεβασμό μπροστά στα άχραντα Πάθη του Χριστού μας. Τότε θα καλλιεργήσουμε σκέψεις ευλαβικές, σεμνές, άγιες.

Στη συνέχεια, ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει να σκεπτόμαστε, όσα είναι δίκαια ενώπιον του Θεού, όσα είναι αγνά, αμόλυντα και καθαρά, όσα είναι αγαπητά και ευάρεστα στον Θεό και στους ανθρώπους, όσα έχουν και δίνουν καλή φήμη και υπόληψη, κάθε αρετή και κάθε τι που είναι άξιο επαίνου.
Ο Κύριός μας θέλει από μας και η σκέψη μας ακόμη να είναι καθαρή από αδικίες. Δηλαδή να μην αδικήσουμε ούτε με τη σκέψη μας κανένα συνάνθρωπό μας, διότι Εκείνος είναι ο Θεός της δικαιοσύνης.
Αναπαύεται ο Άγιος Θεός στους ανθρώπους που έχουν αγνές σκέψεις, αγνά φρονήματα, αγνά ελατήρια, καθαρές καρδιές, διότι και Εκείνος είναι αγνός.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή μας τονίζει πολύ εκφραστικά: «Και ο καθένας που έχει και κρατεί σφικτά αυτή την ελπίδα στο Χριστό, καθαρίζει και κρατεί τον εαυτό του αγνό καθαρό από κάθε αμαρτία, όπως και Εκείνος είναι ο απόλυτα καθαρός και άγιος» (3:3).

Ας κρατήσουμε σαν πολύτιμα διαμάντια τα λόγια αυτά του φλογερού Αποστόλου μας μέσα στην καρδιά και το νου μας. Και ας προσευχηθούμε θερμά τις άγιες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, ο Εσταυρωμένος Λυτρωτής μας να μας δώσει τη χάρη Του ώστε να σκεπτόμαστε πάντοτε «όσα εστίν αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, ει τις αρετή και ει τις έπαινος». Αμήν!