Για ποιά Ευρώπη ψηφίζουμε;;

Γράφει ο Πλάτων Ρούτης                                                                                                           

Έφτασανκαι αυτή τη φορά οι Ευρωεκλογές. Μετά της 26 του Μάη την επόμενη ημέρα θαξέρουμε ποιοι θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα σε μια Ευρώπη που πλήττεται απ' τηνανεργία; Σε μια Ευρώπη που γίνεται ολοένα και πιο ανεκτική στην άνοδο τουφασισμού;  Αδιάψευστοςμάρτυρας και το γεγονός ότι 21 ακροδεξιάφασιστικά κόμματα εκπροσωπούνται σήμερα σεκοινοβούλια χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) ενώ σε 6 από αυτές(Αυστρία, Ιταλία, Φινλανδία, Σλοβακία, Λετονία, Βουλγαρία) είναι, ήδη,κυβερνητικοί εταίροι. Σε αυτό το ανερχόμενο ρεύμα του εθνικισμού προβάλλεται ωςπροοδευτική λύση η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και η εμβάθυνση της ενιαίαςλειτουργίας της ΕΕ.

Οι ευρωεκλογές έχουν ιδιαίτερηβαρύτητα. Για πρώτη φορά από την ένταξη τηςΕλλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι Έλληνες έχουν τόσο αρνητική άποψη για τηνΕυρώπη όπως κατέδειξε πρόσφατη έρευνα η πλειοψηφία των ερωτηθέντων πιστεύει ότιαπό τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ περισσότερο ωφελημένη βγήκαν η ΕΕ και ταΕυρωπαϊκά μονοπώλια. Οι Έλληνες στα χρόνια αυτά περνάνε μια πρωτοφανήςοικονομική κρίση η οποία θα συνεχιστεί με τα μνημόνια διαρκείας για πολλάχρόνια ακόμα. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί ακόμα σήμερα, ότι όλες οι αστικέςδυνάμεις στην Ελλάδα αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης στοχευμένααποκρύπτουν ότι σε όλα τα κράτη - μέλη της ισχύουν τα μνημόνια διαρκείας τηςΕΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, η ενισχυμένη εποπτεία.

Εμφανίζονται προτάσεις για τη «νέααρχιτεκτονική» που χρειάζεται για να αλλάξει η ΕΕ σε φιλολαϊκή κατεύθυνση καινα ενισχύσει τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά της. Αυτές οι διακηρύξεις για μιαΕυρωπαϊκή Ένωση των λαών που να είναι φιλολαϊκή με ισότιμες σχέσεις μεταξύ τωνκρατών μελών είναι μία προκλητική προσπάθεια πολιτικής εξαπάτησης. Προσπαθεί νακαλύψει την ταξική αποστολή της Ε.Ε. από τότε που ιδρύθηκε και η οποία είναι ναενισχύσει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Τα μέτρα που προτείνονται καιαφορούν τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και την λειτουργία της ΕΕ υπηρετούν ένα καιμόνο σκοπό, την δικτατορία του κεφαλαίου σε βάρος των λαών.  Έχουμε ήδη πείρα απ' τη λειτουργία τουμηχανισμού της «Ενισχυμένης οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας», με τιςσυστάσεις σε κάθε χώρα που εποπτεύει την εφαρμογή πολιτικής «μνημονίουδιαρκείας» σ' όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Αυτή είναι η Ευρώπη που διοικείτε απόένα μηχανισμό που είναι πολύ μακριά από τα προβλήματα των λαών τηςΕυρώπης.  

Η υπόθεση της κοινοτικής αλληλεγγύηςόπως την προέβαλαν οι πολιτικοί ακόμα και αν είχε δημιουργηθεί η ενοποίηση τηςΕΕ σε μία ομοσπονδία μελών κρατών πάλι θα ήταν πιο αποφασιστική η εφαρμογή τωναντιδραστικών κατευθύνσεων σε βάρος των λαών. Η Ένωση αυτή των καπιταλιστώνπάντοτε και με όποια μορφή και αν πάρει θα είναι από την φύση της εχθρός τωνλαών. Οι πολιτικές της υπηρετούν και θα υπηρετούν πάντα τα στρατηγικάσυμφέροντα του κεφαλαίου. Είτε αποφασίζουν εκλεγμένοι απευθείας στο ΕυρωπαϊκόΚοινοβούλιο είτε διορισμένοι επίτροποι και τεχνοκράτες απ' τις εκλεγμένεςκυβερνήσεις των κρατών - μελών, η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική για ναφέρει σε πέρας την αντιλαϊκή αποστολή της. Πίσω απ' την τυπική ισότητα πουδιακηρύσσουν υπάρχει η βαθιά, ουσιαστική ανισότητα ανάμεσα στους ελάχιστους πουείναι ιδιοκτήτες βιομηχανικών ομίλων, τραπεζών και μέσων μαζικής ενημέρωσης καιστους πολλούς, τους εργάτες, τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά ψευδαίσθηση ότι ηΕΕ, η Κομισιόν, ή το Ευρωκοινοβούλιο μπορούν να γίνουν ποτέ φιλολαϊκά ήεργαλεία για φιλολαϊκή διέξοδο. Δεν υπάρχει φιλολαϊκός καπιταλισμός.  Η ΕΕ, ως ένωση των μονοπωλίων από τη μήτρατης, αποτέλεσε συμμαχία για τη διασφάλιση των συμφερόντων των ευρωπαϊκώνομίλων. Οι εντεινόμενοι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων τόσο στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και στο ίδιο το εσωτερικό τους  για περισσότερα κέρδη είναι σύμφυτες με τοσύστημα που προωθεί αυτές τις σχέσεις παραγωγής και δεν μπορούν αυτές οιαντιθέσεις που τα θύματα είναι οι λαοί, να επιλυθούν άμεσα στο ίδιο τοκαπιταλιστικοί σύστημα που της γεννά. Ο κόσμος υποφέρει κάτω από την ασφυκτικήπίεση της οικονομίας που του αφήνει μόνο ψίχουλα για την επιβίωσή του. Για παράδειγμα,μόνο το Μάρτη έμειναν απλήρωτοι φόροι που προσεγγίζουν το μισό δις. ευρώ! Κιόχι μόνο αυτό, αλλά τον ίδιο μήνα αυξήθηκε και ο συνολικός αριθμός τωνοφειλετών εναντίον των οποίων η φορολογική διοίκηση έχει επιβάλει μέτρααναγκαστικής είσπραξης. Συγκεκριμένα, έφτασαν το Μάρτη σε 1.196.535 άτομαπαρουσιάζοντας μέσα σε ένα μήνα αύξηση κατά 10.155. Δηλαδή, κάθε εργάσιμηημέρα, η φορολογική διοίκηση επέβαλε κατασχέσεις σε περίπου 470 οφειλέτες. Μεάλλα λόγια, τα λαϊκά νοικοκυριά συνεχίζουν να στενάζουν από τη φορολεηλασία πουκαλπάζει, και ταυτόχρονα εκβιάζονται από το νόμο για τις κατασχέσεις, που «ζεικαι βασιλεύει» επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Έλληνες αγρότες και οι εργάτεςαλλά και γενικά όλοι οι εργαζόμενοι έχουν δει μεγάλες ανατροπές και η θέση τουςστην κοινωνία έχει γίνει χειρότερη από τα προηγούμενα χρόνια. Τα χρήματα πουπληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι με τα μνημόνια διαρκείας ουσιαστικά είναιτα χρήματα που πληρώνουν μέσω άμεσων η έμμεσων φόρων και έχουν γονατίσει τηνοικονομία της Ελληνικής οικογένειας. Επιπρόσθετα η Ελλάδα πληρώνει στηνΕυρωπαϊκή Ένωση το 1.79% του Εθνικού προϊόντος (GNP) που αυτό σημαίνειπληρώνει  € 1,248 τρις εκατομμύρια Ευρώτο χρόνο. Για να μην αναφερθούμε στο ποσά που η Ελλάδα πληρώνει στο ΝΑΤΟ γιατην ασφάλεια της χώρας που είναι ανύπαρκτη.

Η Ελλάδα είναι χώρα που έχει τηνδυνατότητα γεωργικής παραγωγής για να θρέψει τον πληθυσμό της ακόμα και νακάνει εξαγωγές αν είχαν δώσει την απαραίτητη σημασία και προσοχή οι εκάστοτεκυβερνήσεις. Αντίθετα με την νέα πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ΚεντρικήΑγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) έχουν εισέλθει στην Ελλάδα μεγάλες γεωργικές μονάδεςμονοπώλια και ο αγροτικός κόσμος έχει να αντιμετωπίσει έναν άνευ προηγούμενουαθέμιτο ανταγωνισμό. Η μικρή καλλιέργεια χτυπιέται αλύπητα από τα μεγάλαΕυρωπαϊκά μονοπώλια με την τεχνολογία που διαθέτουν με την εύρωστη οικονομίαςτους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει μέσω της ΚΑΠ περιβαλλοντικό πρόσημο σεόλα τα επίπεδα (άμεσες κι επενδυτικά προγράμματα) κι ο αγρότης καλείται νααποκαταστήσει τη σχέση του με το φυσικό περιβάλλον και να προσαρμοστεί στονεφιάλτη της κλιματικής αλλαγής κάτω από την ασφυχτική οικονομική πίεση που τουδημιουργούν τα μονοπώλια και οι παραγωγοί κινδυνεύουν να μείνουν χωρίςεπιδοτήσεις αν δεν γίνονται εγκαίρως τα βήματα που επιβάλλονται από τουπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης  και ναπροσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που απαιτούν εντελώς διαφορετικές λογικές καιλύσεις από αυτές των προηγούμενων ετών,

Όλοι οι στόχοι που τέθηκαν ταπροηγούμενα χρόνια έχουν αποτύχει: Οι νέοι αγρότες είναι ελάχιστοι κάτω του 6%,η συμμετοχή των αγροτών στο ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) είναι κάτω του 5%, ηαγροτική εκπαίδευση είναι πλημμελής, γέμισε ο κόσμος τρακτέρ αλλά το κόστοςπαραγωγής πολλαπλασιάστηκε, η πλειοψηφία των εκμεταλλεύσεων δεν είναι βιώσιμες,τα αγροτικά προϊόντα είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις διακυμάνσεις της αγοράς(π.χ. εμπάργκο Ρωσίας, ποσόστωση γάλακτος). Έχουμε υπερχρέωση αγροτικώνσυνεταιρισμών, μείωση θέσεων εργασίας, νοσήματα, όπως η βρουκέλλωση (μελιταίοςπυρετός) παραμένουν, και οι αγρότες είναι μονίμως στην αναμονή για να πληρωθούνκαι να αποζημιωθούν, ενώ τα καινοτόμα προϊόντα είναι το ζητούμενο. Με τη νέαΚΑΠ η Ελλάδα, αν δεν τρέξει γρήγορα, κινδυνεύει να χάσει οριστικά το τρένο τηςαγροτικής ανάπτυξης, διότι δεν θα μπορεί να απορροφήσει κονδύλια, λόγωαιρεσιμότητας, αν δεν πιάνει τους στόχους που έχει θέσει.

Η ΕΕ δεν είναι η Ευρώπη των λαώνκαι των εργαζομένων, αλλά ένα εργαλείο καταπίεσης, που βρίσκεται στα χέρια τωνμονοπωλίων. Είναι η δικτατορία του 1% που επιβάλλει τα συμφέροντά του στημεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, καταπιέζει ολόκληρους λαούς για τα κέρδη τωνλίγων. Χάρη στην ΕΕ οι μεγάλοι καπιταλιστές είναι ακόμη πιο πλούσιοι από ότιήταν, ενώ οι λαοί είναι ολοένα και πιο φτωχοί!!!