ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΟ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗ

«Ταύτα μελέτα, εν τούτοις ίσθι»
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Α΄Τιμ. 4: 9-15)

ΜΕ πολλή στοργή και αγάπη γράφει ο Απόστολος Παύλος την πρώτη του επιστολή προς τον Τιμόθεο. Είναι φυλακισμένος στη Ρώμη. Και η πατρική καρδιά του κτυπάει δυνατά για το πνευματικό του παιδί, τον Τιμόθεο. Το αλυσοδεμένο χέρι του γράφει θεόπνευστες παραγγελίες στο νεαρό επίσκοπο της Εκκλησίας. Μεταξύ των άλλων του συνιστά: «Να μελετάς αυτά που σου γράφω. Ολόκληρη η διάνοιά σου και η ύπαρξή σου να είναι σ’ αυτά τα θεϊκά λόγια».
Αλλά η προτροπή αυτή ισχύει και για μας τους σημερινούς Χριστιανούς. Ο Απόστολος Παύλος είναι ο δικός μας Απόστολος, που μας φώτισε με τη διδασκαλία του και τις επιστολές του. Τα θεόπνευστα λόγια του που είναι θησαυρισμένα μέσα την Καινή Διαθήκη, είναι πνευματικό χρυσωρυχείο, που οφείλουμε συνεχώς να ερευνούμε. Οι δεκατέσσερις επιστολές του, καθώς και όλα τα άλλα θεόπνευστα βιβλία της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης, αποτελούν την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, που πρέπει κάθε μέρα να μελετούμε.

Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, με το φωτεινό παράδειγμά τους και το λόγο τους μας προτρέπουν στην καθημερινή ανάγνωση και μελέτη της Αγίας Γραφής.

Ο Μέγας Αθανάσιος θεωρεί τη μελέτη των Αγίων Γραφών απαραίτητη για την εξάσκηση της αρετής: «… ουκ άλλως κατορθούται η αρετή και η αποχή των κακιών, ειμή διά της μελέτης των θείων Γραφών».
«Ενδύθητι την πανοπλίαν της Αγίας Γραφής, γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης. Μελετών καθημερινώς τον λόγον του Θεού θα μένεις άτρωτος εκ των επιθέσεων της αμαρτίας». δηλαδή να ντυθείς συ χριστιανέ με την πνευματική πανοπλία της Αγίας Γραφής. Όταν μελετάς κάθε μέρα τα λόγια του Θεού, θα μένεις απρόσβλητος από τις επιθέσεις της αμαρτίας.
Ο μέγας εραστής και ερμηνευτής της Αγίας Γραφής ο ιερός Χρυσόστομος γράφει: «Είναι αδύνατον να σωθεί ο άνθρωπος, αν δεν μελετά τακτικά τις Γραφές».

Πάρε λοιπόν την απόφαση αδελφέ μου, να σκάβεις κάθε μέρα στο χρυσωρυχείο της Αγίας Γραφής. Κατέβασέ την από το ράφι. Άνοιγέ την κάθε μέρα με ευλάβεια. Μελέτα την με πόθο ιερό. Κάμε την ψυχή σου «ποτιστικό χωράφι», που αρδεύεται απ’ το ζωογόνο λόγο του Θεού. Ασχολήσου περισσότερο με τους θησαυρούς της Αγίας Γραφής και λιγότερο με τις εφημερίδες και την τηλεόραση. Σκάψε βαθειά στο χρυσωρυχείο της Γραφής. Όσο πιο πολύ σκάβεις τόσο πιο πολύ χρυσάφι θα βγάλεις.
Και τότε θα είσαι πλούσιος πνευματικά. Θα γνωρίζεις τι λέει και τι θέλει ο Θεός να κάνουμε στην κάθε περίπτωση. Η όλη σου συμπεριφορά θα αποπνέει ένα άρωμα αγάπης, αλήθειας, λεπτότητος, ευγένειας, σοβαρότητος και ωριμότητος. Θα έχεις βαθειά συναίσθηση των υποχρεώσεών σου στον εαυτόν σου, στους άλλους, στο Θεό.
Αλλά για να έχει μια πλούσια καρποφορία η μελέτη της Αγίας Γραφής, θα πρέπει να προσέξουμε τρεις προϋποθέσεις:

1) Ο καλύτερος τρόπος μελέτης της Αγίας Γραφής είναι να την μελετούμε «γονατιστοί». Δηλαδή όχι με διάθεση κριτικής, αλλά με τη διάθεση μαθητείας και προσευχής. Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης παραγγέλλει: «Εκ πόνων και προσευχών προοιμιασάμενος επί την θήραν των νοημάτων χώρει της Ιεράς Γραφής». Δηλαδή, με προσευχές και πόνους πνευματικούς προετοιμασμένος, να προχωρείς στο κυνήγι των νοημάτων της Αγίας Γραφής. Χρειάζεται να κάνεις προσευχή πριν αρχίσεις τη μέλετη. Μπορείς π.χ. να πεις την ευχή της Θείας Λειτουργίας που λέτεται πριν διαβαστούν τα ιερά αναγνώσματα του Αποστόλου και του Ευαγγελίου: «Έλαμψον εν ταις καρδίαις ημών, φιλάνθρωπε Δέσποτα».
Αλλά χρειάζεται προσευχή και κατά το διάστημα που μελετάς την Αγία Γραφή, καθώς επίσης και μετά την μελέτη. Να παρακαλείς τον Κύριό μας να σε φωτίζει την ώρα που μελετάς για να εμβαθύνεις στα θεία νοήματα. Μετά την μελέτη να τον ικετεύεις να σε ενδυναμώσει για να εφαρμόσεις αυτά που μελέτησες.
2) Με αγωνιστική διάθεση. Δεν επιτρέπεται καμμία αποθάρρυνση από τα δύσκολα τυχόν χωρία της Γραφής, που θα συναντήσουμε.
3) Με πολλή υπομονή και επιμονή. «Πολλών ημίν δει των δακρύων, πολλού του φόβου, πολλής της υπομονής και επιμόνου ευχής, ίνα ενός Δεσποτικού ρήματος δύναμις αποκαλυφθεί ημίν, όπως γνώμεν το εν μικροίς λόγοις κεκρυμμένον μυστήριον». Με τα λόγια αυτά τονίζει ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, την υπομονή που χρειάζεται και τα δάκρυα και την επίμονη προσευχή, για να μας φανερωθεί η δύναμη ενός θεϊκού λόγου και να γνωρίσουμε το θεικό μυστήριο που κρύβεται στα μικρά αυτά λόγια.

Εκείνος που έτσι μελετά την Αγία Γραφή μοιάζει με τον Μωϋσή, που χτύπησε με το ραβδί του την πέτρα κι έτρεξε άφθονο νερό μέσα στην έρημο. Έτσι λοιπόν ας μελετούμε, για να ξεδιψούμε απ’ το λόγο του Θεού και να έχουμε άφθονη πνευματική καρποφορία.