ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

«Ουδέ εν τω Ισραήλ, τοσαύτην πίστιν εύρον»
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
Κατά Ματθαίον, κεφ. 8: 5-13)

ΠΟΛΛΑ στολίδια εξωτερικά θα είχε ο εκατόνταρχος εκείνος της Καπερναούμ. Τη στολή του αξιωματικού, τα διακριτικά του αξιώματός του και άλλα τυχόν παράσημα. Μικράς σημασίας όμως όλα αυτά. Αναμφιβόλων κάποια άλλα στολίδια, εσωτερικά, οι αρετές του, του προσέδωσαν αληθινή και αναφαίρετη αξία. Αυτά επήνεσε και «εθαύμασεν» ο Χριστός και τον παρουσίασε ως πρότυπο διά του ευαγγελίου Του σε όλους μας.
Ανάμεσα στις πολλές αρετές του ξεχωρίζει η αγάπη του και το ενδιαφέρον του για τον δούλον του. Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την εξευτελιστική θέση των δούλων την εποχή εκείνη, καταλαβαίνουμε περισσότερο το ενδιαφέρον του και την αγάπη του για τον δούλον εκείνον. Ρωμαίος αξιωματικός αυτός, δεν διστάζει να ταπεινωθεί και ασφαλώς, αφού θα έκανε ό,τι η ιατρική της εποχής εκείνης μπορούσε να προσφέρει, καταφεύγει στον Κύριο, το μεγάλο θαυματουργό. Και τον παρακαλεί για το δούλο του, ο οποίος βρισκόταν στο σπίτι «παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος» από την νόσον. Κι ενώ ο Χριστός, ανταποκρίνεται στο αίτημά του και δείχνει προθυμία να πάει στο σπίτι του για να τον θεραπεύσει, ο εκατόνταρχος παρουσιάζει κάποια «δυσκολία». Όχι Κύριε. Δεν το δέχομαι αυτό. Μου είναι πολύ. Δεν είμαι άξιος να σε δεχθώ σπίτι μου. Εγώ είμαι ένας μικρός αδύνατος και αμαρτωλός άνθρωπος και Συ είσαι ο Παντοδύναμος Κύριος και θαυματουργός. Εκδηλώνει τη βαθειά του ταπεινοφροσύνη. Συναισθάνεται την αμαρτωλότητά του.
Αλλά εάν «έφερε αντίρρηση» για να πάει ο Κύριος στο σπίτι του, η Τρίτη μεγάλη αρετή του, η πίστη του βρίσκει τη λύση. «Μόνο ειπέ λόγον και ιαθήσεται ο παις μου». Από δω που είσαι. Αρκεί να το θελήσεις. Διάταξε και η προσταγή σου, ο λόγος σου, θα γίνει αμέσως έργο. Και θα θεραπευθεί ο δούλος μου. Και φέρει ως παράδειγμα τον εαυτό του. Εγώ, λέει απευθυνόμενος στον Χριστό, ως αξιωματικός είμαι υπό την εξουσίαν των ανωτέρων μου και εκτελώ διαταγές τους. Συγχρόνως έχω υπό την εξουσίαν μου στρατιώτες «και λέγω σε τούτον, πήγαινε και πηγαίνει και στον άλλον, έλα και έρχεται, και στον δούλον μου κάμε τούτο και το κάνει». Μπροστά σ’ αυτή την επιχειρηματολογία, σε αυτό το ηθικό μεγαλείο της ψυχής του, την αγάπη του, την ταπεινοφροσύνη του και κυρίως την πίστη του, ο Ιησούς «εθαύμασεν». Θαυμάζει, εκτιμά και λέει σ’ αυτούς που τον ακολουθούσαν. «Σας διαβεβαιώνω, ότι ούτε μεταξύ των Ισραηλιτών δεν ευρήκα τόσο μεγάλη πίστη». Εθαύμασε ο Χριστός διότι ενώ ήταν ένας Ρωμαίος αξιωματικός, ένας «ξένος» όχι Ιουδαίος, ένας ειδωλολάτρης, ένας αλλόθρησκος και αλλόφυλος, παρουσίασε τέτοιο ηθικό και πνευματικό μεγαλείο. Ο Εκατόνταρχος προβάλλει και σήμερα ο μεγάλος δάσκαλός μας το πρότυπό μας, αλλά και ο έλεγχός μας.
Εμείς, οι «Υιοί της βασιλείας», ο νέος Ισραήλ της χάριτος, τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, πού βρισκόμασθε; Αν συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τον εκατόνταρχο, τον Ρωμαίον εκείνον Αξιωματικό, τι θα διαπιστώσουμε; Έχομε την αγάπη προς όλους; Αδιακρίτως κοινωνικής θέσεως, οικονομικής καταστάσεως, χρώματος, φύλου, βλέπομε όλους αδελφούς και αδελφές εν Χριστώ, ως αθάνατες προσωπικότητες, «υπέρ ων Χριστός απέθανεν»; Μας διακρίνει η ταπεινοφροσύνη; Συναισθανόμεθα τη μικρότητα και αμαρτωλότητά μας; Νοιώθουμε το ανυπέρβλητο ηθικό μεγαλείο του Κυρίου και τη δική μας αναξιότητα; Έχομε την πίστη, την απόλυτη εμπιστοσύνη στον λόγο Του και το θέλημά Του; Πιστεύομε ότι κυβερνά και κατευθύνει τη ζωή μας, γι αυτό και ό,τι είναι και όταν είναι για το πνευματικό μας συμφέρον θα μας το χαρίσει.
Δεν μας σώζει το ότι είμαστε Χριστιανοί, αν η ζωή μας δεν είναι αντάξια της Χριστιανικής μας κλήσεως. Δεν μας δικαιώνει το ότι είμαστε οι «υιοί της βασιλείας» οι προορισμένοι για τη βασιλεία του Θεού, αν δεν έχουμε καρπούς και έργα αντάξια των παιδιών της βασιλείας. Ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπα ανθρώπων. Δεν είναι προσωπολήπτης. Δεν μένει σε εξωτερικά σχήματα και καταστάσεις. Αλλά αποβλέπει στην ποιότητα του ψυχικού μας κόσμου, «εις τον έσω της καρδιάς άνθρωπον».
Ας μη επαναπαυόμεθα, διότι τάχα εξασφαλίσαμε τη βασιλεία. Και ας μη απελπιζόμεθα για τους αδελφούς μας, που είναι σήμερα μακριά. Μπορεί κάποτε να γυρίσουν και να σωθούν.
Ας ανησυχούμε Χριστιανικά, δημιουργικά. Έχομε την αγάπη, την ταπεινοφροσύνη και την πίστη; Το απαραίτητο αυτό τρίπτυχο των Ευαγγελικών αρετών, που παρουσίασε ο εκατόνταρχος του ευαγγελίου;