ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ: Γ΄ΝΗΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

«ΤΙ ΔΩΣΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΥΤΟΥ;»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ (Μαρκ. 8:34 – 9:1)

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

ΝΑ το ερώτημα που μας απευθύνει ο Κύριος και Θεός μας, θέλοντας να μας τονίσει ότι δεν υπάρχει τίποτα σ’ όλη τη Δημιουργία, που να μπορεί να ισοφαρίσει την αξία μιας ψυχής...

Όμως ο σημερινός άνθρωπος, επιπόλαια, απαντάει: Βρήκαμε αντάλλαγμα. Και το αντάλλαγμα είναι τα άφθονα υλικά αγαθά. Τα αποκτούμε και μας δίνουν την ευκαιρία η ζωή μας να είναι ένα συνεχές γλέντι, αδιάκοπη διασκέδαση, μας χαρίζουν την αμεριμνησία.

Οι σωματικές ανέσεις, η θεοποίηση της σάρκας και του πλούτου, είναι για πολλούς ανθρώπους μοναδικός σκοπός και επιδίωξη. Περιορίζουν τα ενδιαφέροντά τους στα πράγματα της γης και στα ανθρώπινα επιτεύγματα.

Αδιαφορούν για την ύπαρξη της ψυχής, για καθετί το πνευματικό. Φθάνουν, μάλιστα, να αρνούνται την ύπαρξή τους. Λένε: Ποιος είδε την ψυχή; Ο άνθρωπος είναι μόνο σώμα. Εδώ κάτω τελειώνουν όλα!

***

Πόσο, όμως λανθασμένη είναι μια τέτοια θεώρηση της ζωής! Μια αντιμετώπιση που αγνοεί τη βασική θεμελιώδη αλήθεια: ότι δεν είμαστε μόνιμοι κάτοικοι της γης, αλλά και πολίτες του ουρανού. Δημιουργηθήκαμε από τον πηλό της γης, αλλά και θεία πνοή κατοικεί στα στήθη μας!

Η ψυχή είναι τόσο ατίμητο δώρο, που γι’ αυτήν έχυσε το πανάγιο αίμα Του ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός πάνω στο Σταυρό, που σήμερα προσκυνούμε.

Ας μη, λοιπόν, μας απατάει η λάμψη του χρυσού. Ας μη μας παρασύρει η απληστία των υλικών αγαθών. Ας είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο, ικανό να «ισοφαρίσει» την αξία μιας ψυχής. Διότι οι επίγειοι θησαυροί είναι φθαρτοί και πρόσκαιροι, η ψυχή όμως είναι αθάνατη και αιώνια.

Να ένας λαμπρός αγώνας! Να μη προσκολληθεί ο άνθρωπος στη γη, διότι κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του. Είναι ισχυρή η έλξη της ύλης και δύσκολος ο αγώνας, αλλά δεν υπάρχει λαμπρότερο κατόρθωμα από τη νίκη κατά της αμαρτίας και τη σωτηρία της ψυχής. Ο πιστός ως γνήσιος στρατιώτης του Χριστού, ένα μόνο ποθεί: Να κερδίσει την αθανασία στη χαρά του Παραδείσου.

***

Για να το πετύχει, όμως, αυτό θέλει ειδική φροντίδα η ψυχή. Για το σώμα τόσες και τόσες φροντίδες καταβάλλουμε. Για την ψυχή τι κάνουμε; Φροντίζουμε, τουλάχιστον, όσο και για το σώμα;

Μέσα σ’ ένα χρόνο η καρδιά κτυπάει 36,792.000 φορές. Πόσοι από τους παλμούς αυτούς είναι παλμοί προσευχής, επικοινωνίας με το Θεό, μελέτης του θείου νόμου και πόσοι παλμοί αμαρτίας και υλικών μεριμνών; Ένα μικρό ποσοστό του χρόνου μας, ένα ελάχιστο μέρος της δυναμικότητός μας διαθέτουμε -και αν το διαθέτουμε κι αυτό- για τη φροντίδα της ψυχής, για την καλλιέργεια της πνευματικής μας ζωής.

Και όμως είναι απαραίτητη ανάγκη να υπάρξει ενδιαφέρον για την ψυχή. Η ψυχή νιώθει, συχνά, να την κεντούν οι τύψεις της συνείδησης, όταν ο άνθρωπος παραβαίνει τον νόμο του Θεού. Έχομε το λουτρό της Ιεράς Εξομολόγησης για την κάθαρσή της. Θέλει και η ψυχή τροφή για να δυναμώσει, να ενισχυθεί, να τονωθεί. Έχομε τον άρτο της ζωής στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Θέλει φως και η ψυχή. Έχομε την προσευχή που μας ανοίγει του ουρανού διάπλατες τις πύλες.

***

Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Και τα δυο συστατικά έχουν την αξία τους. Αν δεν πρέπει να παραμελούμε το σώμα, πολύ περισσότερο δεν πρέπει να αδιαφορούμε για την ψυχή. Ο αληθινά πιστός δεν χωρίζει τους δυο κόσμους. Ενδιαφέρεται και για τους δυο. Δεν λησμονεί, όμως, ότι η ψυχή έχει τα πρωτεία.