ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗ ΜΟΛΥΝΣΗ

«ΑΠΟΣΤΥΓΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟΝ, ΚΟΛΛΩΜΕΝΟΙ ΤΩ ΑΓΑΘΩ».

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ «Προς Ρωμαίους, κεφ. 12:6-14)

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

Σοφοί, επιστήμονες και παγκόσμια Συνέδρια ζητούν από τα κράτη και από τον κάθε πολίτη του πλανήτη μας, να σταματήσουν να μολύνουν το φυσικό μας περιβάλλον με τις διάφορες ρυπάνσεις. Και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι αν συνεχισθεί το σημερινό κακό, με τη ρύπανση της γης και της θάλασσας, γρήγορα η καταστροφή θα απειλήσει την οικουμένη.

Είναι σωστά όλα αυτά και έχομε όλοι καθήκον να διαφυλάξουμε τη φύση και το περιβάλλον καθαρό για τον εαυτό μας και για τις επόμενες γενιές. Είναι υποχρέωση κάθε ανθρώπου να προστατεύει το ζωικό και φυτικό βασίλειο, την ξηρά και την θάλασσα...

***

Το κακό, όμως, είναι πως οι διαταραχές και οι ρυπάνσεις αυτές, δεν περιορίζονται μόνο στο φυσικό περιβάλλον, αλλά επεκτείνονται και στο ηθικό και πνευματικό περιβάλλον της εποχής μας. Κυκλοφορούν εκατομμύρια βρώμικα περιοδικά και βιβλία, απερίγραπτες και άθλιες ταινίες, ελεεινά βίντεο και τόσα άλλα...

Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. Η ηθική ατμόσφαιρα του καιρού μας, όσο πάει, και πιο μολυσμένη γίνεται. Πολλοί γονείς λένε: Τι θα γίνει με τα παιδιά μας! Όπου και να σταθούν το μολυσμένο περιβάλλον τα πνίγει! Τα πεζοδρόμια, οι αυλές των σχολείων, οι αίθουσες της δήθεν ψυχαγωγίας, τα θεάματα τα δηλητηριάζουν ηθικά και πνευματικά. Αναζητούν τεχνητούς παραδείσους στα ναρκωτικά και παρασύρονται στα πολυποίκιλα εγκλήματα!...

Κι έρχεται ο Απ. Παύλος να μας τονίσει σήμερα ποια πρέπει να είναι η στάση του Χριστιανού μπροστά σ’ αυτό το κατακλυσμιαίο κακό. Θα σταθούμε απαθείς; Όχι. Θα αντιδράσουμε στην πρόκληση του κακού. Λέει: «Αποστυγούντες το πονηρόν». Να αποστρέφεστε και να μισείτε με όλη σας τη δύναμη το πονηρό. Και συγχρόνως να είσθε και να μείνετε πάντοτε προσκολλημένοι στο αγαθόν. «Κολλώμενοι τω αγαθώ».

Ναι, καμμιά σχέση με το κακό, δεν πρέπει να έχει ο αληθινά πιστός. Αποστροφή στο κακό. Μακριά από το κακό. Περνάμε από ένα ανοιχτό βόθρο, και τρέχομε να απομακρυνθούμε, διότι δεν αντέχομε τη δυσοσμία του. Κι όμως μπροστά σε τόσους ηθικούς και πνευματικούς βόθρους, αντί να απομακρυνόμαστε, περιεργαζόμαστε το κακό και, μερικές φορές, μετέχομε στην πολυποίκιλη ανατομία του καιρού μας.

***

Δεν αρκεί, όμως να αποφεύγουμε το κακό: τα διάφορα ελεεινά «υποπροϊόντα» του, τους τόπους, τις ιδέες και τους τρόπους του κακού. Οφείλουμε να έχουμε και ιερό ζήλο, για να πολεμάμε το κακό και τις εστίες του. Καθήκον μας είναι να διαμαρτυρόμαστε για το κακό, που δημόσια οργιάζει στην κοινωνία. Να κάνουμε μια ιερή σταυροφορία, να τρέξουμε, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε με επιστολές, τηλεφωνήματα, επιτροπές, που θα πηγαίνουν στους αρμοδίους και θα απαιτούν από συγγραφείς, δημοσιογράφους, σεναριογράφους να σέβονται τον άνθρωπο και τις αιώνιες αξίες, να μην εξευτελίζουν τη γυναίκα, να στέκονται με δέος μπροστά στην οικογένεια και το παιδί. Να ενισχύουν τη διάδοση της αλήθειας, της τιμιότητας, της ηθικής. Να παρουσιάζουν το καλό, πράξεις θυσίας και αυταπαρνήσεως, πράξεις αληθινού πολιτισμού.

Η σιωπή των πιστών -όταν και όπου  παρουσιάζεται- γιατί υπάρχουν και οι υπέροχες εξαιρέσεις, αποθρασύνει το κακό. Και η σιωπή αυτή αποτελεί ενοχή, συνενοχή για την εξάπλωση της αμαρτίας. Καιρός να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας έναντι του κακού. Όχι μόνο εμείς να μη παρασυρόμαστε από την ποικίλη ανομία, αλλά και να νικάμε το κακό με τη δύναμη του καλού! Είναι η μεγάλη αποστολή που μας αναθέτει ο Κύριος. Είναι το μεγάλο κάλεσμα που μας απευθύνει η εποχή μας. Θα το αρνηθούμε;