Γράφει ο Πλάτων Ρούτης - proutis0107@rogers.com
Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά του 2020. Κάποιοι (λίγοι βέβαια) θα τα γιορτάσουν στις Άλπεις με χιονοδρομίες ή στη Νέα Υόρκη, σε ρεβεγιόν ή στην Ελλάδα της χλιδής. Θα ανέβουν στον Παρνασσό ή στο Πήλιο για σκι και μετά στα ζεστά σαλέ για ποτά και διασκέδαση. Οι άλλοι - οι πολλοί - θα μείνουν στα σπίτια τους ή το πολύ αν μπορέσουν θα πάνε στα χωριά τους.Τα Χριστούγεννα αλλά και γενικά οι γιορτές και οι σχόλες δεν είναι πάντα οι ίδιες για όλους. Οι πρώτοι έχουν τις τσέπες γεμάτες και μπορούν να ξοδέψουν. Οι δεύτεροι όμως…."ζορισμένοι" οικονομικά, δεν μπορούν.Ο "δεύτερος μισθός" - για όσους έχουν ακόμα δουλειά - ήδη ξοδεύτηκε. Κάτι η γαλοπούλα, κάτι τα δωράκια στα παιδιά, άντε ένα βιβλίο, ένας δίσκος μουσικής, τέλειωσαν τα "παραπανίσια".Ο άνεργος, (και όσο πάει μεγαλώνει αυτή η στρατιά των ανέργων), δεν έχει μεροκάματο, ο αγρότης που δεν πληρώθηκε ακόμα για τη σοδειά του, ο επαγγελματοβιοτέχνης και ο μικρέμπορος που δεν είχε τζίρο, ο συνταξιούχος, με την εξευτελιστική σύνταξη, πού να βρουν για να ξοδέψουν;Ο Χριστός - λένε οι Γραφές - βλέπει όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Μπορεί. Μόνο που όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο. Γιορτές, ο υπουργός που είναι υπεύθυνος να διαλύει τις λαϊκές συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες και ο άλλος που συνέχεια προκαλεί τους εργαζόμενους ενάντια στους αγώνες τους θα τα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα πλουσιοπάροχα. Η μάνα του Φύσσα όμως που οι Ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής της στέρησαν το παιδί θα έχει μια άδεια καρέκλα στο γιορτινό τραπέζι που δεν θα είναι καθόλου γιορτινό.Οι εκατοντάδες χιλιάδες συγγενείς των θυμάτων του covid-19, όχι δεν θα γιορτάσουν αυτοί, θα θρηνούν ακόμα για τον άδικο χαμό των δικών τους ανθρώπων που είχαν ένα φριχτό θάνατο τις τελευταίες τους στιγμές. Οι εργαζόμενοι για να βρουν το μεροκάματο βρήκαν τον θάνατο με τα εργατικά «ατυχήματα» δεν θα είναι με τις οικογένειες τους αυτά τα Χριστούγεννα. Το "άστρο της Βηθλεέμ" έχει σταματήσει επάνω σε τρώγλες των Παλαιστινίων για να ζεστάνει ένα βρέφος που κρυώνει γιατί εκεί το πέταξε ο αποικισμός των Ισραηλινών.Χριστούγεννα αύριο. Tο κέντρο της Αθήνας θα είναι στολισμένο με ένα δέντρο και χιλιάδες λαμπιόνια στους δρόμους να φωτίζουν μία Αθήνα που οι άνθρωποι της είναι ταμπουρωμένοι από τον φόβο της πανδημίας και που ο φιλόδοξος και ανάξιος δήμαρχος της οικογένειας που έχει ρημάξει την Ελλάδα σπατάλησε περισσότερα από 800 χιλιάδες Ευρώ για να στολίσει μία έρημη Αθήνα. Στο Παρίσι και στην Νέα Υόρκη τεράστια χριστουγεννιάτικα δέντρα, με εκατοντάδες χιλιάδες λαμπιόνια, φωτίζουν τα πάντα για να μη φανεί η σκοτεινή πλευρά της φτώχιας. Στις φτωχογειτονιές των καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων και στις εσχατιές του λεγόμενου "τρίτου κόσμου" σκοτάδι παντού.Τα παιδιά της Αφρικής και της Ασίας δεν χρειάζονται από τις φιλανθρωπικές εταιρείες κορδέλες και καθρεφτάκια θα κάνουν Χριστούγεννα με φουσκωμένες, από την πείνα, κοιλιές. Οι Κύπριοι σε μία διαιρεμένη πατρίδα με πράσινες γραμμές τα παιδιά έχασαν και αυτόν τον λίγο χώρο που είχαν για να παίξουν. Οι Παλαιστίνιοι σε μία "λειψή πατρίδα", οι Κούρδοι κυνηγημένοι στα κακοτράχαλα βουνά της Ανατολίας, οι Ιρακινοί στα ερείπια του πολέμου. Ξημερώνουν Χριστούγεννα.Τα Χριστούγεννα , την Πρωτοχρονιά και το Πάσχα οι «φτωχοί και καταφρονημένοι» πεινάνε περισσότερο, οι άστεγοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στέγης, «τα παιδιά των φαναριών» κρυώνουν πιο πολύ! Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες μια τέτοια αίσθηση δημιουργείται! Είναι, λένε, μέρες βοήθειας και προσφοράς στους «αδικημένους συνανθρώπους μας». Αυτές τις μέρες η «αγάπη και η ευαισθησία» πουλιέται με το κιλό...Γεμίζει ο τόπος εράνους και «φιλανθρωπικές» εκδηλώσεις. Βουλιάζουμε από «φιλανθρωπία». Τι λέξη και αυτή! Τι σημαίνει «φιλανθρωπία»; Κάποιοι άνθρωποι που είναι φίλοι του ανθρώπου..! Συνήθως αυτοί οι «φίλοι του ανθρώπου» είναι κάποιες «εκλεκτές κυρίες» πλουσίων οικογενειών. Φοράνε τα φανταχτερά κοσμήματα και τα πανάκριβα φορέματα τους και αρχίζουν να «προσφέρουνε» απ' το... υστέρημά τους. Ο σύζυγος κερδίζει 1.000 ευρώ από τον κάθε εργάτη και τον κάθε υπάλληλο και η σύζυγος δίνει 1 ευρώ στα «φτωχά παιδάκια που δεν έχουν να φάνε»...Τα τηλεοπτικά κανάλια - που ανήκουν στην ίδια τάξη των πλουσίων κυρίων - κάθε Χριστούγεννα μας δείχνουν τις «καλές πράξεις» των κάθε λογής «φιλάνθρωπων». Εκτός απ' τις «εκλεκτές κυρίες», με τους διάφορους... μη κερδοσκοπικούς συλλόγους τους, «φιλάνθρωπο» γίνεται και το κράτος και διάφορες άλλες οργανώσεις. Συσσίτια και εκδηλώσεις για τους «καημένους τους απόκληρους της κοινωνίας». Και η «συμπόνια» ξεχειλίζει, και οι «καλοσύνες» περισσεύουν... Η υποκρισία τυλιγμένη σε ιλουστρασιόν χαρτί «διανέμεται» συμπληρωμένη με αποκρουστικά χαμόγελα. Χαμόγελα που καταλαβαίνεις πως κρύβουν πίσω τους την αίσθηση «ανωτερότητας» του ισχυρού που «προσφέρει» στον ανίσχυρο.Τέτοιες μέρες, λοιπόν, ο ισχυρός έχει τη «δυνατότητα» να «κάνει το καλό» στους «κοινούς θνητούς». Είναι τόσο «τετριμμένη» η ερώτηση αλλά εμπεριέχει όλη την αλήθεια: Πώς έγινε τόσο ισχυρός ο πρώτος; Το ίδιο «τετριμμένη» και αληθινή η απάντηση: Με την εκμετάλλευση - τις περισσότερες φορές απάνθρωπη και στυγνή - των ανίσχυρων. Απλοϊκά τα παραπάνω ίσως πει κάποιος, όμως δεν είναι. Δεν είναι γιατί πολλοί άνθρωποι δίπλα μας λένε πως «ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί και περνάνε Χριστούγεννα οι φτωχοί ». Κι ακόμη, «αν δε δώσουν αυτοί που έχουν ποιοι θα δώσουν». Και τα λένε άνθρωποι που βγάζουν ένα μεροκάματο και προσπαθούν με κόπους και θυσίες να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους.Είναι η αντίληψη που ακολουθεί τη λογική του «τι να κάνουμε έτσι είναι ο κόσμος», «τίποτα δεν αλλάζει». Είναι αντίληψη που συμφέρει τους ισχυρούς, αφού καλλιεργεί την υποταγή, τη μοιρολατρία και την προσαρμογή στα κέφια των πρώτων. Τους συμφέρει, γιατί δεν αφήνει τους ανίσχυρους να καταλάβουν τη δύναμή τους. Να καταλάβουν πως αυτοί κρατάνε τον κόσμο στα χέρια τους. Να συνειδητοποιήσουν, ότι υπάρχει διέξοδος και είναι μία και μοναδική: Το γκρέμισμα του σημερινού συστήματος των λίγων ισχυρών και των πολλών ανίσχυρων. Η «εξαφάνιση» των «φιλάνθρωπων» και της «φιλανθρωπίας» τους με την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου απ' άνθρωπο.Τα Χριστούγεννα , οι γιορτινές αυτές μέρες είναι το χρονικό τοπίο μέσα στο οποίο ξετυλίγονται στιγμές των ανθρώπων, άλλοτε χαρούμενες, άλλοτε λυπημένες. Επειδή όμως αυτές οι μέρες είναι φορτισμένες συναισθηματικά, οι πράξεις των ανθρώπων αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία, αποτυπώνονται στο πέρασμα του χρόνου με πιο έντονα χρώματα.Ο Χριστός - λένε, πάλι, οι Γραφές - ήρθε στη Γη για να φέρει την ισότητα και τη δικαιοσύνη, την ειρήνη στην ανθρωπότητα.Πέρασαν από τότε περισσότερα από 2020 χρόνια κι ακόμα οι "Ρωμαίοι" και οι "Γραμματείς και Φαρισαίοι" διαφεντεύουν, ενώ οι φτωχοί κι αδύναμοι τούτου του κόσμου πάντα αδικούνται και υποφέρουν. Οι πόλεμοι εξακολουθούν. Η εκμετάλλευση των εργατών έχει ενταθεί για την απληστία περισσότερου κέρδους από τα αφεντικά τους καπιταλιστές. Η πραγματική κατάσταση για τους εργαζόμενους κρύβεται στην διπλανή πόρτα και το καθετί θέλει μία δεύτερη ανάγνωση, ο προφορικός και γραπτός λόγος κάθε εργάτη με ροζιασμένα χέρια κάθε τίμιου ανθρώπου της ταξικής πάλης. Έτσι φτιάχνεται και διατηρείται το ηθικό για τα δύσκολα που έρχονται. Μόνο έτσι θα πιάσει τόπο το φρικτό μαρτύριο της προδοσίας των ολίγων που μας διαφεντεύουν. Δεν μπορείς ποτέ να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτούς που λίγο να σκεφτείς ξέρεις ότι σου πήραν το παιδί και σε έστειλαν και εσένα μετανάστη είτε σε θυσίασαν στο πεδίο της μάχης ανάμεσα στα μεγάλα κέρδη και στους κατώτατους μισθούς.Χριστούγεννα αύριο και καινούργιος χρόνος. Είναι πολλά τα 2020 χρόνια αναμονής για να έρθει η κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη. Η ειρήνη. Στην τρίτη χιλιετία, από την "έλευση του Σωτήρος", που ανατέλλει, τα πράγματα πρέπει ν' αλλάξουν. Και θ' αλλάξουν...