γράφει ο Πλάτων Ρούτης
Οι λαοί όλου του κόσμου γιορτάζουν την λήξη τουπολέμου στις χώρες τους, εμείς οι Έλληνες αντίθετα γιορτάζουμε και τιμούμε τηνέναρξη του πολέμου. Ως εκ τούτου, η 28η Οκτωβρίου1940 καθιερώθηκε εξ αρχής από το λαό μας ως ημέρα αντίστασης ενάντια στηνεπιβουλή της φασιστικής Ιταλίας να μπει στην Ελλάδα αλλά και στην συνέχεια ημεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση ενάντια στις δυνάμεις του φασισμού. Αλλά ας δούμετην ιστορία εισβολής και κατοχής στην Ελλάδα το 1940.
Στις 28 Οκτωβρίου 1940η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο προσβάλλοντας τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο Χίτλερσυναντά στην Φλωρεντία τον Μουσολίνι ο οποίος του ανακοινώνει: «Φύρερ,προελαύνουμε». Έτσι αρχίζει ο ελληνοϊταλικός πόλεμος που θα διαρκέσει, με αυτήτη μορφή του, έως τον Απρίλιο του 1941, οπότε η χώρα καταλήφθηκε από γερμανικέςδυνάμεις.
Οι Έλληνες όπου και να βρίσκονται γιορτάζουν καιτιμούν την επέτειο της 28 Οκτωβρίου ημέρα του ΟΧΙ που είναι μία από τις μεγαλύτερες, σεσυμβολισμό και ακτινοβολία, ημέρες της ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού. Μιαημέρα, όπου η Ελλάδα, 18 χρόνια μετά την τραγωδία της μικρασιατικήςκαταστροφής, και αφήνοντας πίσω τον Εθνικό Διχασμό και τον ταραχώδη Μεσοπόλεμοτης πολιτικής αστάθειας και μιας μακράς σκληρής δικτατορίας, ο λαός μαςεπέδειξε ένα πρωτοφανές θάρρος και πρωτοφανή αποφασιστικότητα καιαγωνιστικότητα. απάντησε στην ιταλική εισβολή απορρίπτοντας την απαίτησητων Ιταλών να μπουν και να καταλάβουν την Ελλάδα με ένα παλλαϊκό και πανεθνικόσυναγερμό στο μέτωπο και στα μετόπισθεν, με την παράλληλη κινητοποίηση τουπαροικιακού και του υπόδουλου (στην Κύπρο) Ελληνισμού.
Η Ελλάδα αρνήθηκε να υποταχθεί στουςεκβιασμούς και να παραδοθεί στα στρατεύματα μιας φασιστικής κυβέρνησης. ΟΔεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος είχε ήδη αρχίσει και η Ελλάδα αναγκάστηκε ναεμπλακεί στη δίνη αυτού του τρομακτικού πολέμου. Η ημέρα αυτή, που άρχισε ναγιορτάζεται αυθόρμητα στον τόπο μας ήδη από τα πρώτα χρόνια της Κατοχής,αποτελεί μία από εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές που ένας λαός, στο σταυροδρόμιτης ιστορίας, επιλέγει με αξιοπρέπεια και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του να πειτο μεγάλο Όχι, περιφρονώντας τη λογική των αριθμών και των συσχετισμών τωνδυνάμεων, αψηφώντας τον φόβο και την απειλή. Η άρνηση του λαού μας να υποταγείστις δυνάμεις της φασιστικής Ιταλίας σηματοδοτεί την έναρξη ενός επικού αγώναενάντια στην υποδούλωση, για δικαιοσύνη και δημοκρατία, αλλά και για τηνυπεράσπιση οικουμενικών αξιών, όπως η ίδια η αξία του Ανθρώπου και τα ιστορικάεπιτεύγματα του πολιτισμού.
Την 28 Οκτωβρίου1940 η Ελλάδα, μια μικρή χώρα, με το ηθικό ανάστημα και το βάρος που τηςαναλογούσε, στον κορυφαίο ιδεολογικό διχασμό της παγκόσμιας ιστορίας, μεταξύτων φασιστικών δυνάμεων του Άξονα και τις Συμμαχικές δυνάμεις που πολέμησαν τονΆξονα, δεν επέλεξε το φασιστικό στρατόπεδο, ούτε την επιτήδεια ουδετερότητα,όπως άλλες γειτονικές χώρες, πολέμησε τον φασισμό πληρώνοντας βαρύτατο τίμημαγια αυτή την επιλογή. Όχι μόνο με τον φόρο του αίματος στον ελληνοϊταλικόπόλεμο αλλά, κυρίως, με το μαρτύριο της τριπλής φασιστικής κατοχής, που επέβαλε ο χιτλερικός στρατός και τηνντροπή της σημαίας του αγκυλωτού σταυρού να στέκεται όρθιος στην Ακρόπολη.Οελληνικός λαός αντιστάθηκε στις σιδερόφραχτες φασιστικές ορδές με τα στρατευμέναπαιδιά του στα ηπειρωτικά βουνά και στο αλβανικό μέτωπο, σε εξαιρετικά αντίξοεςσυνθήκες, στο χιόνι και στη λάσπη, χωρίς ουσιαστικά αεροπορική κάλυψη, μεπροβλήματα στην επιμελητεία, παλεύοντας και εναντίον των στοιχείων της φύσης.Και στα μαρτυρικά χρόνια της Κατοχής η πανεθνική αντίσταση των Ελλήνων μέσω τουΕΑΜ/ΕΛΑΣ ένοπλη και μαζική, παρά τις ομηρίες, τις ομαδικές εκτελέσειςαντιποίνων και την τρομοκρατία, αποτελεί φαινόμενο που πρέπει να τιμάμε, ναμελετάμε και να μην ξεχνάμε, ειδικά σήμερα που ο φασισμός, εκμεταλλευόμενος τιςδύσκολες κοινωνικές συνθήκες, τη φτώχεια και την εξαθλίωση σηκώνει ξανά τοεφιαλτικό κεφάλι του στην Ευρώπη.
Στις συγκλονιστικά δύσκολες μέρες για τον τόπομας που ακολούθησαν την 28η Οκτωβρίου του 1940, με τον νικηφόρο ελληνοϊταλικόπόλεμο, τη γερμανική επίθεση και την επιβολή της ζοφερής τριπλής κατοχής, με τομαζικό κίνημα της Αντίστασης στη συνέχεια, παρά τις μαρτυρικές δοκιμασίες, τιςθυσίες, τις απώλειες και το τραύμα του εμφυλίου που ακολούθησε, ο λαός μας μετη στάση του βγαίνει ουσιαστικά νικητής, δικαιωμένος ιστορικά και καταξιωμένοςηθικά.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως οπατριωτικός αγώνας των Ελλήνων διασταυρωνόταν με τον αντιφασισμό και τον αγώναγια ελευθερία, ειρήνη και δημοκρατία στην Ευρώπη, καθώς το μεγαλύτερο κομμάτιτου ελληνικού λαού είχε συνείδηση ότι δεν πολεμά απλώς ενάντια στη Γερμανία καιτην Ιταλία, αλλά και ενάντια στον φασισμό - ναζισμό, που ακύρωνε τιςανθρωπιστικές αξίες της Ευρώπης.
Η επέτειοςτης 28ης Οκτωμβρίου που τιμούμε είναι μια ευκαιρία να αναστοχαστούμε την ημέραεκείνη ως μια σπουδαία στιγμή υπέρβασης του ατομικού έναντι του συλλογικούκαλού και ακόμα ως άρνηση υποταγής στη βία και τη βαρβαρότητα. Eίναι επίσης ηαφορμή να συζητήσουμε και να προβληματιστούμε για τον φασισμό, που βλέπουμε τατελευταία χρόνια να αναβιώνει με διάφορες μορφές, απειλώντας θεμελιώδη πολιτικάκαι κοινωνικά δικαιώματα, αλλά και για την ευθύνη μας σαν λαός να αντισταθούμε.Το παράδειγμα των ανθρώπων εκείνων, απλών καθημερινών ανθρώπων που η ιστορίατους έσπρωξε στο προσκήνιο και μέσα σε αντίξοες συνθήκες νίκησαν τον φόβο,συναντήθηκαν μεταξύ τους, αντιστάθηκαν, διακινδύνευσαν, οραματίστηκαν,ονειρεύτηκαν, πρέπει να είναι για τους σημερινούς Ελληνες μια συνεχήςυπενθύμιση για το πόσα πολλά τους οφείλουμε ώστε να μπορούμε σήμερα να ζούμε σεμια δημοκρατική κοινωνία που κατακτήθηκε με τους αγώνες τόσων πολλών. Με τηνπεποίθηση ότι η θυσία τους δεν πήγε χαμένη, σήμερα περισσότερο από άλλοτε,κρατάμε ζωντανή τη μνήμη τους και μεταφέρουμε στα παιδιά μας την αγάπη στηνελευθερία και την ειρήνη, την αλληλεγγύη, αλλά και τον σεβασμό στα δικαιώματαόλων των συνανθρώπων μας. Η ιστορική μνήμη είναι το ανάχωμα ενάντια σταφαινόμενα ανόδου του φασισμού και του ρατσισμού σε όλη την Ευρώπη.