Γράφει η Ελένη Χονδρομπίλα
Ντοκιμαντέρ: επισκεφτείτε τα εξωτικά νησιά του Ειρηνικού, χώρες της Άπω Ανατολής, της Ευρώπης αλλά και τόπους της πατρίδας μας, τόπους με μεγάλο ενδιαφέρον και με τα ξεχωριστά προϊόντα τους και την κουζίνα τους.
Γιατί Ελλάδα να είναι μόνο η Ήπειρος, η Μακεδονία, οι Κυκλάδες, τα Επτάνησα, τα Δωδεκάνησα;
Όπου και μα γυρίσει το βλέμμα σου να δει, η Ελλάδα μας είναι πανέμορφη. Μας το επιβεβαιώνουν καθημερινά διαφημίζοντάς τα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στα χρόνια, λοιπόν, του κορονοϊού, της πολιτικής και μεταναστευτικής κρίσης όπου σ' ολόκληρο τον πλανήτη μας γράφεται ένα καινούριο κεφάλαιο ιστορίας, έχουμε ξεχάσει τα νησιά του Β. Αιγαίου, όπου και η Πολιτεία αλλά και οι κάτοικοι των νησιών παίζουν αποφασιστικό ρόλο. Τη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο.
Για την ταλαίπωρη Λέσβο, το νησί της Σαπφούς και του Αλκαίου, τί μπορεί να πει κανείς;
Φόβος και αποτροπιασμός κατακλύζει τον κόσμο όταν ακούει ότι το νησί είναι το εφαλτήριο για πολλούς και διέξοδος για άλλους, με καταγωγή απ' το Αφγανιστάν, Πακιστάν και Αφρική. Όμως η αλήθεια απέχει από την πραγματικότητα.
Ο αγώνας μας για να απαλλαγούμε από το κύμα και την εγκατάστασή τους στο νησί μας και, πρωτίστως στο χωριό της Μόριας, είναι μεγάλος.
Το ένα όμως, δεν αναιρεί το άλλο.
Δηλαδή με τους λαθρομετανάστες στο νησί δεν πρέπει να σαμποτάρεται ο τουρισμός που είναι το βασικότερο οικονομικό εισόδημα για τους ντόπιους.
Φυσικά, τώρα με την επιδημία του Cοvid-19, είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση αλλά, επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, κάποια στιγμή θα φανεί ένα φως στο σκοτάδι μας.
Υπάρχουν τόσα υπέροχα μέρη, όπως ακριβώς και στα άλλα νησιά, που μπορεί να επισκεφτεί κανείς χωρίς να αντιληφθεί το πρόβλημα του μεταναστευτικού.
Νιώθουμε εγκαταλελειμμένοι, παραδομένοι στην τύχη μας, γιατί πουθενά δεν ακούγεται για τα νησιά μας, ούτε η ιστορία τους, ούτε η ομορφιές τους και τώρα που προστέθηκε και το πρόβλημα του Covid-19 να ορίζει τις ζωές μας, ακόμα ένα χαστούκι για τον τουρισμό μας.
Ποιοί ορίζουν τις τύχες μας;
Άγνωστο.
Όμως Ελλάδα δεν είναι μόνο η Κρήτη, που για κάποιους λόγους δεν έχει αντιμετωπίσει τα προβλήματα των ΚΥΤ των νησιών μας, ούτε και τα υπόλοιπα τουριστικά μέρη, αλλά είναι κι ένα ονειρεμένο ηλιοβασίλεμα απ' τον Μόλυβο κι απ' το βράχο της Παναγίας στην Πέτρα, είναι οι ακρογιαλιές μας με την έντονη μυρωδιά της θάλασσας, η μυρωδιά του ούζο σ' ένα ταβερνάκι, ένα υπέροχο ρωμαϊκό μνημείο (υδραγωγείο) στο χωριό της Μόριας - όπου αν είσαι απ' τους τυχερούς θα παρακολουθήσεις μια συναυλία κάτω απ' τα αστέρια με φόντο το υδραγωγείο μέσα στον ελαιώνα - είναι ένα ηλιοβασίλεμα βλέποντας τον ήλιο να βυθίζεται στα νερά του κόλπου της Γέρας, είναι τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου μας σαν πολύτιμα πετράδια.
Ας μην μας αφήνουν με το παράπονο του "εμείς πού υπάρχουμε;"