Η Χώρα που ανθεί Φαιδρά Πορτοκαλέα

γράφει ο Πλάτων Ρούτης
proutis0107@rogers.com

Ο ποιητής Άγγελος Βλάχος πριν 100 περίπου χρόνια είχε γράψει ένα ποίημα που έλεγε:
«Ξεύρεις την χώρα που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, που κοκκινίζ' η σταφυλή και θάλλει η ελαία; Ω, δεν την αγνοεί κανείς, είναι η γη η ελληνίς».
Από τότε μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται η φράση "η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας" ως ειρωνική αναφορά που σημαίνει σε ελεύθερη απόδοση: Η χώρα που δεν μπορεί να την πάρει κανείς στα σοβαρά. Αυτό το «θάλλει η ελαία» για να το προσαρμόσουμε στις σημερινές συνθήκες, τότε που και ο εργάτης φτωχός μεροκαματιάρης είχε το λαδάκι του στο τραπέζι του αλλά και ένα μικρό μπουκαλάκι λάδι για το καντήλι της Παναγιάς του. Οι τιμές των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης κυρίως τα τρόφιμα είναι για τον κόσμο απλησίαστες και κυνηγάει τις εκπτώσεις ενώ η ποιότητα σε είδη τροφίμων έρχεται δεύτερη στην επιλογή του με αποτέλεσμα να έχει μακρόχρονες επιδράσεις στην υγεία των ανθρώπων κυρίως τα νέα παιδιά. Σήμερα έχουμε πει το λάδι λαδάκι   πριν 100 χρόνια πίσω η ζωή δεν ήταν έτσι είχε και το λαδάκι του ο φτωχός…
Αλλά πώς να πάρει κανείς στα σοβαρά αυτή τη χώρα όταν έχουμε αναγάγει σε ύψιστο πολιτικό θέμα των ημερών για αυτά που βγαίνουν από τις ειδήσεις στα πρωινάδικα. Όταν οι περιουσίες των πολιτικών αρχηγών και το πόθεν έσχες απασχολούν τις συζητήσεις ανάμεσα στον κόσμο? Σε ένα κόσμο που τους εμπιστεύεται και τους ψηφίζει στην κυβέρνηση. Που βρίσκεται η λογική που λέει «ψήφισε αυτόν που ψηφίζει και το αφεντικό σου για να γίνουν όλοι αυτοί πλούσιοι? Από τις πλάτες τν εργαζομένων του μεροκάματου τρέφονται όλοι αυτοί.
Όταν θεωρούμε πολιτική είδηση το τι λένε στα παράθυρα των καναλιών. Όταν ο Κασσελάκης με αγωνία περιμένει αν θα πάνε στο ΣΥΡΙΖΑ οι «τεράστιες πολιτικές προσωπικότητες», οι ανεξάρτητες βουλευτίνες Ραχήλ Μακρή και Θεοδώρα Τζάκρη. Αλλά και τελευταία κάλεσε σε διάσκεψη τα μέλη του κόμματος του και από την αρχή μέχρι το τέλος αυτός μονολογούσε και όταν τελείωσε σημείωσε το τέλος της διάσκεψης.  Τους είπε μέχρι εδώ ήταν κανείς κατά τον Κασσελάκη δεν επιτρεπόταν να μιλήσει.  Παράλληλα παρότρυνε τα μέλη του να μιλήσουν με ορισμένους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για την προοπτική συνένωσης των δύο κομμάτων, με τον προοπτική να είναι ο ίδιος ο αρχηγός.  Είναι ο ίδιος πολιτικός αρχηγός αριστερού κόμματος που αναφέρθηκα ότι το ΝΑΤΟ είναι η «Ιερή αμυντική συμμαχία? Αυτόν τον τύπο θέλουν οι Έλληνες για αντιπολίτευση?

Από την υπόσχεση της συντριπτικής επικράτησής του έναντι του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη τον περασμένο Αύγουστο, όταν ο κ. Κασσελάκης διεκδίκησε την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, με το ερώτημα «θέλουμε να βάλουμε απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη κάποιον που θα τον νικήσει;», τίποτε μοιάζει να μην είναι ίδιο. Και παρά την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα να αντιστοιχηθεί με την «κοινωνική αντιπολίτευση», εντούτοις ο πρόεδρός του δεν έπαψε να περιγράφει ως «εφικτό» τον στόχο της πρωτιάς στις ευρωεκλογές, με την εκκίνηση της προεκλογικής περιόδου.
Η κυβέρνηση της «Νέας Δημοκρατίας» με τον ανασχηματισμό της περιμένει τα καινούργια πρόσωπα να βγάλουν λαγούς από τα καπέλα αγνοώντας τις ανάγκες του λαού, αλλά και πότε έδωσε σημασία? Δεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχει ξεπουλήσει τα ασημικά της χώρας. Η αλαζονεία του πρωθυπουργού για τις τύχες του Ελληνικού λαού οδηγεί τη χώρα στα τάρταρα. Αλλά αυτός προσβλέπει σε θέσεις στο εξωτερικό σε οργανισμούς για την παραπέρα εκμετάλλευση όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης τώρα.
Το ΠΑΣΟΚ από δική του πλευρά με τον αρχηγό του Νίκο Ανδρουλάκη αγωνίζεται και                                                                                                άρχισαν τα συντροφικά μαχαιρώματα. ΠΑΣΟΚ, η ενότητα δεν πετυχαίνετε με διαγραφές.
Η Φρεγάδα συμμετέχει και απέπλευσε στην τυχοδιωκτική αποστολή «ασπίδες» υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στην Ευρώπη χιλιάδες μίλια μακριά από την Ελλάδα στα στενά της Ερυθράς Θάλασσας.  Τα λόγια του υπουργου Άμυνας επιβεβαιώνουν του κίνδυνους που εμπλέκουν το σκάφος και το πλήρωμα του παρόμοιο ή και χειρότερο με εκείνο της φρεγάδας  «Ύδρα». Κανένα επιχειριασιακό έργο δεν εξυπηρετεί η παρουσία της φρεγάδας στην Ελλάδα.  Εν τούτοις απλά τα κόμματα του Δημοκρατικού τόξου συμφώνησαν με αυτή την απόφαση.

Τι κοινό έχουν μεταξύ τους όλες αυτές οι ίντριγκες ανάμεσα στα αστικά κόμματα που αναφέραμε αλλά και σε άλλα μείζονα κόμματα του αστικού τόξου? Τι εννοούμε όταν λέμε «κόμματα του αστικού τόξου ή αστικά κόμματα?» Να εξηγήσουμε αρχικά παρακολουθώντας την ιστορία  των κομμάτων από την ίδρυση τους: Όλα τα κόμματα που αναφέραμε έπαιξαν και παίζουν αρνητικό ρόλο στην οικονομία της Ελλάδας αλλά και στην εξέλιξη της χώρας. Εχουν υπογράψει και συνέχεια υπογράφουν δανειακές συμβάσεις (μνημόνια επάνω στα μνημόνια)με αποτέλεσμα να έχουν στραγγαλίσει την οικονομία.
Παράλληλα η Ελλάδα πιστός σύμμαχος της των δανειστών της συμμετέχει και αναλαμβάνει αποστολές προς το συμφέρων των συμμάχων της στέλνοντας Έλληνες στρατιωτικούς και δύο φρεγάδες τώρα την Ερυθρά θάλασσα (στο στόμα του λύκου) παίρνει μέρος σε όλες τις αποστολές ερήμην του λαού με την έγκριση του Μητσοτάκη.
Την Ελλάδα την έχουν φτωχοποιήσει και συνέχεια δεν «τραβάει προς την δόξα» τρομάρα τους. Συγκαταλέγεται μέσα στις τελευταίες χώρες και ένα ολοζώντανο παράδειγμα αυτές τις ημέρες είναι η ΛΑΡΚΟ. Πετάνε στο δρόμο οικογένειες από πέντε χωριά τα οποία θα μαραζώσουν. Αυτά είναι τα σύνορα των δύο κόσμων. ΛΑΡΚΟ και εμείς.
Το ΚΚΕ τα περίμενε αυτά όχι επειδή έχει μαντικές ικανότητες, αλλά επειδή αφου  διάβασαν οι κομμουνιστές με επιμέλεια και ακόμα το κάνουν, τους σοφούς της κοσμοθεωρίας τους.  Τότε μίλαγαν και ακόμα πεισματικά μιλάνε, για τα μονοπώλια, τις αντιλαϊκές πολιτικές, την εργατική τάξη και το αμαρτωλό κεφάλαιο να κυριαρχούν στις ομιλίες των στελεχών η ρητορική τους. Μα δεν είναι και τίποτα σοφοί αυτοί οι κομμουνιστές. Απλοί άνθρωποι είναι οι περισσότεροι δεν έχουν τα πτυχία σαν κάποιοι νεαροί που τους έστειλαν οι γονείς στα πιο ακριβά σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι περισσότεροι είναι εργαζόμενοι που πήραν την βασική παιδεία. Έχουν όμως κάτι άλλο μέσα τους  σπούδασαν την κοσμοθεωρία του Κομμουνισμού, μέσα από τα βάσανα της δικής του κοινωνικής τάξης. μέσα από τις τάξεις του κόμματος και την εφάρμοσαν στην καθημερινή ζωή τους. Είδαν την αδικία του συστήματος του καπιταλισμού και τον σιχάθηκαν. Είδαν τον φτωχό να τον αδικούν, τον εργαζόμενο να χάνει της δουλειά του και την οικογένεια να ξεσπιτώνεται για να της πάρουν το σπίτι τα κοράκια οι τράπεζες. Είδε να χάνεται η ελπίδα του για να δουν τα παιδιά του μία «άσπρη» μέρα.
Οι εργαζόμενοι δεν δίνουν στα αστικά κόμματα καμία εμπιστοσύνη γιατί πολλές φορές τον έχουν ξεγελάσει. Όσο για την ελπίδα που όλοι μιλούν, του την έχουν πάρει και αυτή και αντ' αυτού τους βλέπει στη Βουλή να ανταλλάσσουν ειρωνείες και ύβρεις, να λένε ψέματα χωρίς καμία ντροπή με μια αλαζονική συμπεριφορά που φανερώνει ανθρώπους εκτός τόπου και χρόνου. Κατά τ' άλλα, "και συ λαέ βασανισμένε", όπως τραγούδησε ο μέγιστος Θεοδωράκης.

Το σύστημα τους ο Καπιταλισμός καταρρέει από την μία κρίση στην επόμενη και τα πλούσια κράτη δανείζουν χρήματα μέσω συμφωνιών που τα ονομάζουν μνημόνια για να τους τα πάρουν πολλαπλάσια πισω σε πρώτες ύλες η και άλλους μηχανισους που το σύστημα έχει εφεύρει. Ταυτόχρονα τα αδύνατα οικονομικά κράτη με τις κυβερνήσεις του ανδρείκελά αγοράζουν από τα πλούσια οικονομικά κράτη εξοπλισμούς και οπλικά συστήματα και αυξάνουν το ποσό του δανεισμού με νέα μνημόνια και αυξάνεται και η πίεση να τα ξεχρεώσουν. Τώρα γιατί οι εξοπλισμοί που στην ουσία δεν προστατεύουν τα ιδια μικρά κράτη άμεσα, αλλά είναι μέρος της οικονομικής-στρατιωτικής συμμαχίας, ΝΑΤΟ, ΝΟΡΑΝΤ, SCO (Shanghai Cooperation Organization), OAS (Organization of American States):    AU (African Union):  και άλλες διμερείς συμφωνίες και τελευταία η αμαρτωλή Ε.Ε. που είναι και αυτή αναμειγμένη στο στρατιωτικό σύμπλεγμα.
Για να έρθουμε πίσω στον ποιητη μας πριν από ένα περίπου αιώνα, τότε που χρησιμοποίησε την φράση για την Ελλάδα και την παρομοίασε με την "χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας"
Δανείζομαι στατιστικά στοιχεία από την αμαρτωλή ΓΣΕΕ. Το μεγαλύτερο ποσοστό του φτωχού πληθυσμού (70,2%) δηλώνει καθόλου έως λίγο ικανοποιημένο (βαθμοί 0 έως 4 της κλίμακας) από την οικονομική του κατάσταση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τον μη φτωχό πληθυσμό ανέρχεται σε 25,9%. Πλήρως ικανοποιημένο από την οικονομική του κατάσταση δηλώνει μόνο το 2,3% του μη φτωχού πληθυσμού. Πολύ ικανοποιημένο (βαθμοί 7 έως 9 της κλίμακας) από τη χρήση του χρόνου του, δηλώνει το 33,1% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω, ενώ πολύ ικανοποιημένο από τις προσωπικές του σχέσεις, δηλώνει το 59,0%.Το 1,5% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω δηλώνει ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων (που προηγήθηκαν της συνέντευξης), αισθανόταν μοναξιά, ενώ για τον φτωχό και τον μη φτωχό πληθυσμό τα ποσοστά ανέρχονται αντίστοιχα σε 2,3% και 1,3%.

Το 17,1% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω δηλώνει ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων, ήταν ευτυχισμένο όλο το διάστημα, ενώ για τον φτωχό και τον μη φτωχό πληθυσμό τα αντίστοιχα ποσοστά ανέρχονται σε 14,1% και 17,8%.
Επιχειρώντας να συνδέσουμε την ιστορία μας με το παρόν, για άλλη μια φορά, θα καταφύγουμε στο συγκλονιστικό λόγο του Ελύτη για να βρούμε την πατρίδα μέσα μας και τον εαυτό μας μέσα στην πατρίδα, για να αντιπαλέψουμε τις ρητορείες των όψιμων πατριωτών και την καπηλεία των αξιών που ανέδειξε ο άδολος αγώνας των προγόνων μας. (Από το «Άξιον Εστί», Τα Πάθη):
Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν, (την Ελλάδα) με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός, τόσο βγαίνει πιο καθαρός ο χρησμός απ’ την όψη μου:
ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ….   ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ’ ΑΓΑΛΜΑΤΑ!

‍