Η ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

«…ΑΓΑΠΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΥΜΩΝ»
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ      (Κατά Λουκάν, κεφ. 6:31-36)

‍

Ο ΚΥΡΙΟΣ μας έδωσε στην υπέροχη διδασκαλία Του την εντολή, να αγαπούμε και τους εχθρούς μας. Είναι εντολή νέα, το: «αγαπάτε τους εχθρούς υμών». Και την ονομάζει ο Χριστός νέα, διότι ο βαθμός αυτός της  τελείας αγάπης, που φτάνει μέχρι την κορυφή ν’ αγαπάς και τους εχθρούς σου, ήταν άγνωστη στους Ιουδαίους. Στο Μωσαϊκό νόμο, η αγάπη για τον πλησίον έφτανε μόνο μέχρι τους ομοθρήσκους και ομοεθνείς. Για τους αλλοθρήσκους και αλλοφύλους όχι μόνον αγάπη δεν υπήρχε, αλλά αποστροφή. Και τούτο διότι ο νόμος του Μωυσέως ήθελε να προφυλάξει τους Ιουδαίους από την ειδωλολατρεία. Για τους ομοεθνείς έφτανε η αγάπη, στο να μην αδικεί κανείς τον πλησίον του. Ακόμη και στο να μη φέρεται με ασπλαχνία στον φτωχό. Όπως π.χ. να μη μαζεύει και εκείνα τα στάχυα που μένουν πίσω από τον θερισμό,  αλλά να τα αφήνει να τα μαζεύουν οι φτωχοί. Επίσης και στον τρύγο των σταφυλιών να μη ξαναγυρίζει και τρυγά τις ρώγες που έμειναν (Λευϊτ. 19:10)
Ακόμη για να σταματήσει ο Μωυσής τη φοβερή εκδικητικότητα των Εβραίων εθέσπισε τον νόμον της ανταποδόσεως: «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός» (Έξοδος 21:24). Δηλαδή εάν κάποιος σου βγάλει το μάτι ή το δόντι, έχεις και συ το δικαίωμα μόνο το ένα μάτι και ένα δόντι να του βγάλεις. Και εάν σου κόψει το χέρι ή το πόδι (σε συμπλοκή), μόνο το ένα χέρι ή το ένα πόδι έχεις δικαίωμα να του κόψεις και τίποτε περισσότερο.
Η νέα λοιπόν εντολή της αγάπης για τους εχθρούς, ήταν τελείως άγνωστη στους Εβραίους, με το βάθος και το πλάτος που έδωσε ο Κύριός μας σ’ αυτήν: «Εντολήν καινήν (=καινούρια) δίδωμι υμίν (=σε σάς), ίνα (=για να) αγαπάτε αλλήλους (=ο ένας τον άλλον) καθώς ηγάπησα υμάς (=εσάς), ίνα (=για να) και υμείς (=εσείς) αγαπάτε αλλήλους (=ο ένας τον άλλον (Ιωάν. 13:34).
Σύμφωνα με το μέτρο, την ποσότητα και την ποιότητα της δικής μου αγάπης, που έφθασε μέχρι θανάτου, οφείλετε και σεις να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Και επειδή ο Κύριός μας, αγάπησε και τους σταυρωτές Του (οι οποίοι στην ουσία δεν ήξεραν τι έκαμναν), τους άσπονδους εχθρούς Του Γραμματείς και Φαρισαίους, οφείλομε κι εμείς ν’ αγαπούμε τους ανθρώπους που είναι εχθροί μας και ας σταυρώνουν ο καθένας με τον τρόπο του. Δηλαδή να μη τους μισούμε ούτε να επιδιώκουμε για να τους κάνουμε κακό στην πρώτη ευκαιρία, αλλά να τους βοηθούμε όταν έχουν ανάγκη και να τους εξυπηρετούμε με ευγένεια και καλωσύνη. Τότε τους βάζουμε καβούρια στον κόρφο τους.
Μερικοί λέγουν:  Πώς να αγαπούμε τους εχθρούς μας, όταν κάθε τόσο μας πικραίνουν και μας κάνουν κακό; Ή πώς ν’ αγαπούμε όσους καταδιώκουν την Αγία Εκκλησία του Χριστού;
Όταν ο Κύριος πήγαινε στην Ιερουσαλήμ και δεν Τον δέχτηκαν οι Σαμαρείτες, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος (οι υιοί της βροντής), ήσαν έτοιμοι να κατεβάσουν φωτιά από τον ουρανό για να τους καταστρέψει. Όμως ο Χριστός τους είπε ευσπλαγχνικά: «ουκ ήλθον ψυχάς ανθρώπων απολέσαι αλλά σώσαι» (Λουκ. 9:54 - 56). Έτσι κι εμείς οφείλομε να έχουμε τη σκέψη: Να σωθούν όλοι. Η ψυχή του Χριστιανού λυπάται τους εχθρούς και αιρετικούς διότι πλανήθηκαν μακριά απ’ την αλήθεια.
«Αγαπάτε τους εχθρούς υμών», παραγγέλλει ο Εσταυρωμένος Λυτρωτής. Με την εντολή όμως αυτή δεν θέλει να μας επιβάλει την υποχρέωση ν’ ανοίξουμε στενές σχέσεις και «τραπέζια» σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Ούτε πάλι να δώσουμε την εμπιστοσύνη μας σ’ έναν άνθρωπο αιρετικό που επιβουλεύεται (plot against) την πίστη μας ή σ’ ένα αδιόρθωτο απατεώνα.
Στο σημείο αυτό ας θυμηθούμε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο που γράφει χαρακτηριστικά: «Να κάνεις φίλους για τον Χριστό». ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ. Οι φίλοι του Χριστού, πρέπει να είναι και φίλοι δικοί σου. Είναι σαν να μας λέει: Άλλο φιλία και άλλο αγάπη. Αγάπη με όλους και με τους εχθρούς μας, όπως μας προστάζει ο Κύριός μας. Φιλία όμως όχι με όλους, αλλά μόνον με τους φίλους του Χριστού.
Μετά από αυτά, ας σημειώσουμε και μερικές πρακτικές σκέψεις στο μεγάλο αυτό θέμα:
● Με όλη σου την καρδιά συγχώρεσε αυτούς που σε αδικούν. Μην αρνείσαι την αγάπη σου σε κανέναν ακόμη και στον εχθρό σου. Αν του αρνηθείς αυτήν, του αρνείσαι τα πάντα. Αν του δώσεις αγάπη του δίνεις τα πάντα.
● Κοίταξε να μη κρατάς σημειώσεις μέσα στην καρδιά σου, για το κακό που σου είπαν ή σου έκαναν. Σφουγγάρι να έχεις στα χέρια σου και να σβήνεις κάθε μέρα, ό,τι άκουσες και σε πείραξε, ό,τι έπαθες και σε πλήγωσε.
● Κάθε φορά που η ζωή το φέρνει να ζεις με δύσκολα πρόσωπα, που φέρονται εχθρικά απέναντί σου, να δεχθείς με καρτερία και τούτο το Σταυρό σου.
● Ν’ ανέχεσαι ειδικά με πολλή αγάπη εκείνους που σου φέρθηκαν άσχημα και σου φαίνεται δύσκολο να τους υποφέρεις. Έτσι θα τους αφοπλίζεις και θα τους βοηθήσεις να φθάσετε στην συμφιλίωση.
Η ΑΝΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΕΤΗ. Προ παντός αυτούς με τους οποίους δεν ταιριάζεις. Βάζε τους μέσα στην καρδιά σου με συμπάθεια, όπως έκαναν οι άγιοι της Εκκλησίας μας. Τότε και ο Κύριός μας θα σε έχει στην καρδιά Του και θα γίνεις κληρονόμος της επουρανίου βασιλείας Του.

‍