Δραματική Ανακάλυψη Ομαδικών Τάφων Παιδιών

(Μέρος 1ο)

γράφει ο Πλάτων Ρούτης proutis0107@rogers.com

Η ανακοίνωση πριν μερικές ημέρες για την τρομερή ανακάλυψη των θαμμένων λειψάνων 215 παιδιών στο χώρο του πρώην Σχολείου στο Kamloops της Βρετανικής Κολομβίας, προκάλεσε τη φρίκη όχι μόνο στους Καναδούς αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

“Στήλη άλατος” έμειναν τα συνεργεία ανασκαφής στη Βρετανική Κολομβία του Καναδά με τα ευρήματα που ανακάλυψαν στο οικοτροφείο “Kamloops Indian Residential School”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα μέλη του συνεργείου που πραγματοποιούσαν εργασίες στο σημείο, κάποια στιγμή, ενώ έσκαβαν, έπεσαν πάνω σε ένα φρικτό θέαμα.

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 215 λείψανα παιδιών βρέθηκαν θαμμένα στο έδαφος στο οικόπεδο του οικοτροφείου.

Άφαντα τα πιστοποιητικά θανάτου των παιδιών

Η κοινότητα Tk’emlúps te Secwépemc στο νότιο τμήμα της Βρετανικής Κολομβίας, όπου βρισκόταν το σχολείο, προέβη σε μία δήλωση αργά την Πέμπτη, λέγοντας ότι πρόκειται για “μια αδιανόητη απώλεια για την οποία πολλά είχαν ακουστεί -για τα οποια δεν υπήρξαν στοιχεία- τελικά όμως επιβεβαιώθηκαν“. “Το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τη βοήθεια ενός ειδικού ραντάρ, οδηγηθήκαμε στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Εντοπίστηκαν 215 λείψανα μαθητών της ινδικής σχολής Kamloops Indian Residential School“, δήλωσε η επικεφαλής Rosanne Casimir της κοινότητας. “Εξάλλου, δεν υπήρξαν πιστοποιητικά θανάτου των παιδιών”, αναφέρει -μεταξύ άλλων- στη δήλωσή της.

Το ινδικό σχολείο “Kamloops Residential” ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στον Καναδά και λειτούργησε από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Είχε ιδρυθεί για την αφομοίωση των αυτοχθόνων κατοίκων και έκλεισε οριστικά το 1978. Τώρα εκεί στεγάζεται ένα μουσείο και μια κοινοτική εγκατάσταση με πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Την διεύθυνσή του είχε αναλάβει η Καθολική Εκκλησία, ώσπου τα ηνία του σχολείου ανέλαβε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση στα τέλη της δεκαετίας του 1960.

Μια κόλαση ζούσαν χιλιάδες παιδιά ιθαγενών που χωρίστηκαν από τις οικογένειές τους και αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν μαθήματα σε οικοτροφεία της χώρας.

Το 2015, η “Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης του Καναδά”, δημοσίευσε μια έκθεση που περιέγραφε λεπτομερώς την καταστροφική κληρονομιά του σχολικού οικιστικού συστήματος της χώρας. Η έκθεση αναφέρει λεπτομερώς ότι επί δεκαετίες πολλά παιδιά είχαν υποστεί σωματική, σεξουαλική και συναισθηματική κακοποίηση σε κυβερνητικά και εκκλησιαστικά ιδρύματα

Συγκεκριμένα το σχολείο Kamloops, ήταν κατοικία για τους μαθητές και αυτοί ήταν παιδιά από  τις «Πρώτες Εθνότητες του Καναδά» (Ινδιάνων). Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια πολύ κοινή αποκάλυψη της κληρονομιάς και της βάναυσης πραγματικότητας που άφησε η αποικιοκρατία στον Καναδά από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και την οποία γνώριζαν οι Αυτόχθονες φυλές. 

«Είναι βέβαια φρικιαστικό αλλά και αναμενόμενο. Στο βαθμό που αυτό είναι συγκλονιστικό, είναι ακόμα και μία απόδειξη του πόση έρευνα ακόμα χρειάζεται να γίνει για παρόμοιες περιπτώσεις λειψάνων αγνοουμένων παιδιών σε μαζικούς τάφους», δήλωσαν μέλη από όλες τις φυλές των Ινδιάνων.

Η ανακάλυψη αυτού του μαζικού τάφου χαρακτηρίστηκε απο τις Πρώτες Εθνότητες των αυτοχθόνων σαν μια «αδιανόητη απώλεια». Αλλά όπως σημείωσαν με νόημα, ήταν επίσης μια γνωστή απώλεια - δηλαδή, οι θάνατοι ήταν χωρίς έγγραφα, αλλά η κοινότητα "γνώριζε" για αυτούς. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι αυτόχθονες κοινότητες σε όλη τη χώρα. Τα Πρώτα Έθνη, οι κοινότητες  Ινουίτ και Μετίς, αντικατοπτρίζοντας τους τρόπους με τους οποίους η γνώση μοιράζεται και μεταβιβάζεται μεταξύ των γενεών, όλα έχουν ιστορίες για τα εγκλήματα και τα λάθη που διαπράχθηκαν μέσω της αποικιοκρατίας.

Η εφημερίδα μας (Ελληνικός Τύπος) επικοινώνησε με το γραφείο Τύπου των Αυτόχθονων που υποστηρίζουν τους λαούς των Αυτόχθονων, τα Πρώτα Έθνη, τους Ινούιτ και Μέτις όπως και τους Βόρειους κατοίκους.  Σε μία πολύ εγκάρδια συζήτηση μας έδωσαν πληροφορίες για την ενημέρωση του αναγνωστικού μας κοινού, έτσι που να διαδοθεί η κατάσταση που αυτές οι φυλές διαβιούν όπως και για το συγκλονιστικό γεγονός της ανακάλυψης των ομαδικών τάφων στη Βρετανική Κολομβία.

Οι ηγέτες των «Πρώτων Εθνών» προσέλαβαν εταιρεία που διαθέτει μηχανήματα για την ανεύρεση ανθρώπινου υλικού και πτωμάτων μόλις ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια της γης.  Μετά από αυτή την τρομερή ανακάλυψή του τάφου των 215 παιδιών, ζήτησαν να προστατευθούν οι χώροι των πρώην σχολείων κατοικιών, προειδοποιώντας ότι αυτό αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό μέρος των χιλιάδων που έχασαν τη ζωή τους ενώ τα σχολεία ήταν σε λειτουργία.

Από ότι γνωρίζουμε δήλωσε ο ηγέτης της φυλής αυτής Casimir στο κρατικό κανάλι της Καναδικής τηλεόρασης : «Για αυτά τα παιδιά που τα θεωρούσαν χαμένα δεν υπήρχαν καθόλου αρχεία και δεν υπήρχαν στοιχεία για τους θανάτους τους. Μία λεπτομερή αναφορά θα κατατεθεί από τους ειδικούς τον επόμενο μήνα. Όλα τα μέλη της φυλής μας εξακολουθούν να είναι σοκαρισμένα με τις τραγικές ειδήσεις που ξετυλίχτηκαν τις τελευταίες ημέρες» 

Καθώς η ηγεσία εξετάζει τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, συνέχισε: «Μερικά από αυτά τα παιδιά, τα νεότερα, ήταν μόλις τριών ετών. Αναζητήσαμε έναν τρόπο να ενημερώσουμε και να επιβεβαιώσουμε από βαθύ σεβασμό και αγάπη για αυτά τα χαμένα παιδιά τις οικογένειές τους, κατανοώντας ότι αυτός ο χώρος είναι ο τελικός τόπος ανάπαυσης αυτών των παιδιών. Προς το παρόν θα τιμήσουμε τα παιδιά αυτά με τις τιμές που τους αξίζουν, με τις δικές μας παραδοσιακές συνήθειες και έθιμα».

Ο Linc Kesler, αναπληρωτής καθηγητής στο Ινστιτούτο Κρίσιμων Αυτόχθονων Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, δήλωσε ότι είναι θέμα χρόνου πριν ο ίδιος τύπος τεχνολογίας που χρησιμοποιείται από τα Πρώτα Έθνη αποκαλύψει περισσότερες φυσικές αποδείξεις για τη φρίκη των σχολείων κατοικιών σε ολόκληρο τον Καναδά.  Δήλωσε ότι δεν είναι καθόλου μεμονωμένο το γεγονός, και ότι οι χώροι πρώτων σχολείων θα πρέπει να διατηρηθούν για παραπέρα έρευνα. Σημείωσε ότι θα χρειαστούν όλες οι κυβερνητικές υπηρεσίες να εργαστούν συντονισμένα, να παραμερίσουν εμπόδια και να προσφέρουν όλες τις δυνάμεις τους να πιστοποιήσουν και να τιμήσουν όλα τα παιδιά που χάθηκαν σε αυτά τα σχολεία. «αυτά τα παιδιά δήλωσε είχαν οικογένειες και είχαν αγάπη από τους δικούς τους ανθρώπους».

H Mary Ellen Turpel-Lafond, διευθύντρια των σχολείων αυτών ζήτησε από την κυβέρνηση να προστατεύσει τους χώρους αυτούς. «Χρειάζεται να προστατεύσουμε και να επιτηρήσουμε τους χώρους αυτούς μέχρι την τελική ολοκλήρωση των ερευνών» Έχουν υποδειχτεί και άλλα ακόμα σχολεία που θα πρέπει να συνεχιστούν οι έρευνες που άρχισαν περίπου είκοσι χρόνια πριν αλλά με την γραφειοκρατική μηχανή δεν έχουν ολοκληρωθεί.  

Οι χώροι αυτοί θα πρέπει να προστατευθούν μέχρι την ολοκλήρωση των ερευνών αλλά και στην συνέχεια να αποτελέσουν μνημείο αυτών των αθώων παιδιών και επίσης να θυμίζει την αγριότητα και το έγκλημα που έφεραν οι αποικιοκράτες από την Ευρώπη για να κατοικήσουν και να καταλάβουν τον Καναδά. Θα πρέπει να γίνει ένα μάθημα στον πληθυσμό για τα δεινά και τα εγκλήματα που γίνονται στο όνομα της αποικιοκρατίας, του κέρδους.

Επτά αδέλφια του παππού μου είναι θαμμένα στον ομαδικό τάφο.

Η δόκτορα Σουζάν Σους Κοντριγουότερ την Τρίτη 1 Ιουνίου, 2021, δήλωσε: «Αυτή η ιστορία περιέχει λεπτομέρειες για τα σχολεία κατοικιών και την κακοποίηση που έλαβε χώρα εκεί. Επτά αδέλφια του παππού μου είναι θαμμένα στον ομαδικό τάφο του σχολείου κατοικία. Ο αριθμός των 215 παιδιών θυμάτων επιβεβαιώνει αυτό που γνωρίζαμε εδώ για τον Καναδά.  

Η μητέρα μου μας αφηγείται την ιστορία της παιδικής ηλικίας του παππού μου. Όταν ήταν τεσσάρων ετών, η κυβέρνηση της επαρχίας της Βρετανικής Κολομβίας διέταξε ολόκληρη την κοινότητα της φυλής μας να συγκεντρωθεί στην προκυμαία με τα υπάρχοντά τους. Τοποθετήθηκαν σε μια μαούνα και απελάθηκαν από τη γη τους, παρακολουθώντας από το νερό καθώς ολόκληρη η κοινότητά τους κάηκε ολοσχερώς ανοίγοντας το δρόμο για την ανάπτυξη της πολυπόθητης γειτονιάς Kitsilano του Βανκούβερ. Η βίαιη απομάκρυνση των «Ινδιάνων» από τα σπίτια και τις πατρίδες τους ήταν απολύτως νόμιμη βάσει του νόμου για τους Ιθαγενείς του Καναδά. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την εν λόγω πράξη, κάθε κοινότητα Ιθαγενών που βρίσκεται σε απόσταση έξι μιλίων από έναν λευκό οικισμό θα μπορούσε να απαλλοτριωθεί και ο λαός της να μετακινηθεί. Όταν ήταν έξι ετών, μεταφέρθηκε από την οικογένειά του στο Σχολείο Κατοικιών της Αγίας Μαρίας στην Ιεραποστολή. Η συμμετοχή στο Ινδικό Οικιακό Σχολικό Σύστημα (IRSS) ήταν υποχρεωτική και το πρόγραμμα σπουδών επικεντρώθηκε στην εκπαίδευση των αυτόχθονων παιδιών ως οικιακών υπαλλήλων και εργατών γεωργικών εκμεταλλεύσεων.

Την ίδια χρονιά που ξεκίνησε στο σχολείο, ο Επιθεωρητής του Τμήματος Αυτόχθονων Υποθέσεων, Duncan Campbell Scott, δήλωσε "Είναι πολύ κοντά στο σημείο ότι το 50% των μαθητών που πέρασαν από αυτές τις πόρτες δεν ζουν για να επωφεληθούν από την εκπαίδευση που έλαβαν σε αυτές". Παρά τη σαφή επίγνωση των αστρονομικών ποσοστών θανάτων που μπορούσα να προληφθούν, τα Σχολεία Κατοικιών θα συνεχιστούν για άλλα 84 χρόνια. Ο παππούς μου επέζησε από τη φρίκη του ινδικού σχολικού συστήματος κατοικιών και την υποτίμηση και την υποβάθμιση του νόμου των Ιθαγενών για να συνεχίσει να αγωνίζεται για τον Καναδά στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ συμμετείχε σε πολεμικές προσπάθειες, επτά από τα 9 αδέλφια του κείτονταν θαμμένα σε νεκροταφείο σχολείου κατοικιών. Όπως και οι επιζώντες σε ολόκληρο τον Καναδά, η κοινότητα μιλάει τόσο για επίσημα νεκροταφεία όσο και για τάφους χωρίς διακριτικά που μοιράζονται τον ίδιο χώρο. Οι πρεσβύτεροι από καιρό υπονόησαν ότι τουλάχιστον 150 παιδιά βρίσκονται θαμμένα κάτω από τους θάμνους στην Αγία Μαρία. Αυτή η "φήμη" ενισχύθηκε από μια τυχαία αποκάλυψη "μικρών σταυρών" από μια ομάδα εργαζομένων του Showkale First Nations το 2014 σε ένα κοντινό σχολείο στο Chilliwack. Η τρομακτική επιβεβαίωση ότι 215 μικρά παιδιά κείτονταν σε μαζικό τάφο στο Kamloops την περασμένη εβδομάδα επιβεβαιώνει αυτό που πάντα γνωρίζαμε. Ο Καναδάς έχει διαπράξει γενοκτονία και έχει κρύψει την ιστορία του.

Αλλά πέρα από τη μνήμη, την ανακάλυψη, τη μάθηση και την τεκμηρίωση – διαδικασίες στις οποίες όλοι έχουμε την ευθύνη να συμμετέχουμε – υπάρχει και η άλλη ευθύνη που φέρουμε  όλοι μας και οι κυβερνήσεις μας: να θεσπίσουμε πραγματική αλλαγή. Δεν είναι απλώς συμβολική και επιφανειακή αλλαγή, και δεν αλλάζει στο όνομα της βαθμολόγησης πολιτικών σημείων.

Η πραγματική αλλαγή είναι απαραίτητη και πρέπει να επιτεθεί στη βασική αιτία της αδικίας που αντιμετωπίζουν οι Αυτόχθονες λαοί, την μακροχρόνια μεταχείριση αυτών των λαών από το κράτος ως υπάνθρωπους, χωρίς βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Ως άτομα, οι αυτόχθονες πληθυσμοί αντιμετώπισαν ρατσισμό, στερεότυπα, δυσανάλογη βλάβη και βία στα χέρια του κράτους. Ως συλλογικότητες, οι αυτόχθονες ένιωσαν στο πετσί τους την εκμετάλλευση από αυτούς που με τα όπλα και με τις δολοφονίες πάτησαν τα μέρη τους και τους έδιωξαν βίαια ενώ ταυτόχρονα τους απέκλεισαν από κάθε ευκαιρία οικονομική, πολιτιστική μέχρι και να τιμήσουν τις παραδόσεις τους.

Οι επιπτώσεις του νόμου για τους Αυτόχθονες Ιθαγενείς έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στη  Καναδική κοινωνία. Έχουν βάλει οι νόμοι αυτοί στο περιθώριο τους πρώτους κατοίκους του Καναδά και αυτό συνεχίζεται για περισσότερα από 150 χρόνια. Οι κρίσεις αυτοκτονίας, τα χρόνια βάρη ασθενειών και η ευπάθεια στην πανδημία COVID αποτελούν μέρος της κληρονομιάς. 

«Η κληρονομιά μας». «Το βαθύ τραύμα συνεχίζει να διαλύει οικογένειες», μας λέει ένας πατέρας έξω από την Kenora. Ένας πατέρας που επέζησε από το Σχολείο Κατοικιών της Αγίας Άννας μόνο και μόνο για να ξεπεραστεί από τον πόνο που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τις αναμνήσεις που προκλήθηκαν όταν τα δικά του παιδιά έφτασαν στην ηλικία που ήταν οι ίδιοι όταν άρχισαν οι φρικαλεότητες. Προφανώς, αυτό δεν είναι ένα "σκοτεινό κεφάλαιο" στην ιστορία μας αλλά συνεχίζεται και σήμερα. 

Ο ινδικός νόμος (Indian Act) και το ινδικό σύστημα σχολείων κατοικιών ήταν απολύτως θεμελιώδης θεσμός για την ίδρυση του Καναδά. Η προκατάληψη και οι προκαταλήψεις κατά των αυτοχθόνων λαών, που επικρατούσαν την εποχή του αποικισμού, χρησιμοποιήθηκαν ως φιλοσοφικό πλαίσιο στο οποίο σχεδιάστηκε ο ινδικός νόμος του 1867, νομιμοποιώντας την καταπίεση που βασίζεται στη φυλή. Με αυτόν τον τρόπο αποικίστηκε ο Καναδάς.

Οι αρχές αντιμετωπίζουν τους αυτόχθονες σαν δεύτερης κατηγορίας ανθρώπων μέσα στον Καναδά.  Ενώ βέβαια δεν τους θεωρούν Καναδούς, τους έχουν περιμαντρώσει σε ειδικά στρατόπεδα χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να ζουν εκεί μέσα. Αλλά αν αποφασίσουν να βγουν από αυτούς τους χώρους ορισμένα από τα πλεονεκτήματα που τους προσφέρουν δεν θα υπάρχουν πια.

Η συστημική βία κατά των Αυτόχθονων Λαών, η εκκαθάριση εδαφών για εποίκους και απομάκρυνση των παιδιών από τις κοινότητες. Είδαμε την οπλοφορία των συστημάτων αστυνόμευσης εναντίον των αυτοχθόνων λαών εδώ στο Οντάριο στο αποκορύφωμα της πανδημίας COVID. Η κοινότητα του Pikangikum απέλασε την επαρχιακή αστυνομία του Οντάριο από την κοινότητα λόγω σοβαρών ισχυρισμών σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης από την επαρχιακή αστυνομία. Σε απάντηση σε αυτό, οι «Αγανακτισμένες»  Υπηρεσίες του Καναδά απέσυραν ιατρικό προσωπικό από την κοινότητα.

Επειδή είναι αδύνατον μέσα στους περιορισμούς του χώρου της εφημερίδας μας να αναφέρουμε όλα όσα γεγονότα επέδρασαν και επηρέασαν την ζωή των Αυτόχθονων του Καναδά σε αυτό το φύλλο, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε το θέμα την επόμενη εβδομάδα, κλείνοντας με τη δήλωση του πρωθυπουργού του Καναδά όταν ενημερώθηκε για το αποτρόπαιο γεγονός, “Φρικτό κεφάλαιο στην καναδική ιστορία. Τα νέα αυτά σπαράζουν την καρδιά μου – είναι μια οδυνηρή υπενθύμιση αυτού του σκοτεινού και επαίσχυντου κεφαλαίου της ιστορίας της χώρας μας. Σκέφτομαι όλους όσοι επηρεάζονται από αυτά τα θλιβερά νέα. Είμαστε εδώ για εσάς”, ενώ μεσίστιες κυματίζουν οι Καναδικές σημαίες στα Κοινοβούλια ολόκληρης της χώρας σε ένδειξη πένθους.