ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

«ΣΟΙ ΛΕΓΩ, ΕΓΕΡΘΗΤΙ»
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
(Κατά Λουκάν, κεφ., κεφ. 7:11-16)

‍

Ο Κύριός μας με τους μαθητές Του  συνάντησε μια πονεμένη μητέρα έξω από την πόλη Ναΐν. Έσερνε, η καημένη, τα βήματά της πίσω απ’ το φέρετρο του μονάκριβου παιδιού της. Δάκρυα πολλά έτρεχαν από τα μάτια της. Αλλά και όλοι οι κάτοικοι της Ναΐν μπροστά σ’ αυτό το σπαραγμό της χήρας μητέρας είχαν συγκλονισθεί.
Ο Κύριος Ιησούς βλέποντας αυτή την τραγική σκηνή, προχώρησε κι έφτασε εκείνους που βάσταζαν τον νεκρό. Ακούμπησε το λείψανο και είπε προστακτικά στο νεκρό παιδί: «Νέε μου σου λέγω να σηκωθείς». Και αμέσως έγινε το μεγάλο θαύμα. Ο νεκρός σηκώθηκε, κάθησε στο φέρετρο κι άρχισε να μιλάει. Ο Χριστός τον παρέδωσε ζωντανό στη μητέρα του.
Με το θαύμα αυτό ο Χριστός, καθώς και με τις άλλες νεκραναστάσεις που έκανε, επεκύρωσε μια σημαντική Του απάντηση. Όταν ήρθαν οι μαθητές του Ιωάννου του Βαπτιστού προς τον Χριστό και τον ρώτησαν: «Συ είσαι ο ερχόμενος ή άλλον προσδοκώμεν». Ο Κύριος τότε τους είπε: «Πορευθέντες απαγγείλατε Ιωάννη εκείνα που είδατε. Κωφοί ακούουσι. Λεπροί καθαρίζονται. Νεκροί εγείρονται. Πτωχοί ευαγγελίζονται. Και μακάριος εστιν ος εάν μη σκανδαλισθή εν εμοί (Λουκ. 7:22).
Αυτήν την μαρτυρία έχομε από το στόμα του Χριστού ότι: «νεκροί εγείρονται». Και αυτή η μαρτυρία είναι μία μεγάλη προσδοκία.
«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος», ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως, εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί, σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Είναι βασικό δόγμα της Εκκλησίας μας η ανάσταση των νεκρών. Και η μεγάλη αυτή αλήθεια είναι τόσο παρήγορη για τις ψυχές μας.
Σε κάθε αποχωρισμό και μπροστά σε κάθε φέρετρο, ας μη ξεχνάμε την μεγάλη αυτή προσδοκία: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών...».
Όταν έχομε κοντά μας μια χήρα μάνα που κλαίει σπαρακτικά για τον θάνατο του μονάκριβου παιδιού της, όπως η χήρα της Ναΐν, ας της πούμε στοργικά: Μη κλαίε, διότι «οι νεκροί εγείρονται». Μην απελπίζεσαι, λοιπόν, αφού πιστεύεις στα αιώνια και αθάνατα λόγια του Κυρίου μας. Σκούπισε τα δάκρυά σου. Διότι το παιδί σου εξακολουθεί να ζει αιώνια και θα αναστηθεί, όταν έρθει ο Κύριος. Να ζεις με την μεγάλη προσδοκία: «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών».
Και συ συνάνθρωπέ μου που έχασες την καλή σύζυγό σου, την μητέρα των παιδιών σου, μη θρηνείς απαρηγόρητα. Ο Απόστολος Παύλος μας παραγγέλει: «ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα» (Α΄Θεσ. 5:13).
Σεις οι Χριστιανοί, μας λέει ο Απόστολος του Χριστού, δεν πρέπει να αγνοείτε τις θεϊκές αλήθειες για τους κεκοιμημένους σας, για να μη λυπείσθε και απελπίζεσθε, όπως κάνουν οι ειδωλολάτρες που δεν έχουν ελπίδα αναστάσεως.
Εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πιστεύουμε ακράδαντα ότι «οι νεκροί εγείρονται». Γι’ αυτό και ομολογούμε και το φωνάζουμε με όλη μας την καρδιά το δόγμα της ανάστασης των νεκρών: Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος».
Αλλά πού στηρίζεται το παρήγορο αυτό δόγμα της αναστάσεως των νεκρών;
Όπως συμβαίνει με όλα τα δόγματα της Ορθόδοξης πίστης μας, στηρίζεται πρώτα – πρώτα στην Αγία μας Γραφή και κατόπιν στην ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, την οποία δυστυχώς ολοσχερώς απέρριψαν, συν τοις άλλοις, οι διαμαρτυρόμενοι, προτεστάντες ευαγγελικοί και οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά.
Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, από την οποίαν οι παραπάνω αιρετικοί απέρριψαν 10 βιβλία, μιλάνε πολύ καθαρά για την ελπίδα που έχουν για την ανάσταση των νεκρών. Ο προφήτης Ησαΐας γράφει: «...αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις (Ησ. 26:19). Δηλαδή οι ευσεβείς Ορθόδοξοι νεκροί θα αναστηθούν και θα εγερθούν όλοι όσοι βρίσκονται μέσα στα μνήματα.
Ο δε Προφήτης Δανιήλ λέει πολύ καθαρά ότι: «Πολλοί των καθευδόντων εν γης χώματι εξεγερθήσονται, ούτοι εις ζωήν αιώνιον και ούτοι εις ονειδισμόν και εις αισχύνην αιώνιον» (Δανιήλ 12:2). Δηλαδή, πολλοί απ’ αυτούς που κοιμούνται στους τάφους θα σηκωθούν, άλλοι για να πάνε στην αιώνια ζωή και άλλοι (όπως οι ασεβείς και αιρετικοί) για να πάνε ντροπιασμένοι στην αιώνια καταισχύνη.
Εντύπωση μας κάνει και το παράδειγμα των επτά Μακκαβαίων, που με γενναιότητα ομολόγησαν την πίστη τους και εβάδισαν στον θάνατο, με απόλυτη πεποίθηση ότι, «ο βασιλιάς του κόσμου θα μας αναστήσει σε μια αιώνια ζωή, εφ όσον εμείς πεθαίνουμε πιστοί στους νόμους Του (Μακ. 7:9).
Στην Καινή Διαθήκη έχομε πολλές  μαρτυρίες και από το στόμα του Κυρίου μας και των Αποστόλων, για την ανάσταση των νεκρών. Αναφέρομε μόνον μία συγκλονιστική μαρτυρία του Χριστού μας: «Θα αναστηθούν όλοι από τα μνήματα. Και όσοι μεν έπραξαν έργα καλά, θα αναστηθούν για να απολαύσουν ζωήν αιώνια. Εκείνοι δε που έπραξαν έργα αμαρτωλά θα αναστηθούν για να δικαστούν και να κατακριθούν» (Ιωάν. 5:29).
Αυτή είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ. Στον καθημερινό μας αγώνα ας μη ξεχνούμε αυτή τη γλυκειά ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ. Κι ας είμαστε ψυχικά έτοιμοι για τη πραγματοποίηση αυτής της ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ.

‍