Η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς κλιμακώνεται και διευρύνεται

Η πολεμική σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς κορυφώνεται όλο και περισσότερο μετά την εισβολή της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. Ο κόσμος ολόκληρος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις διαρκείς πολεμικής εξελίξεις που τεκταίνονται ενώ κανείς δεν ξέρει που οδηγεί αυτή η πολεμική σύγκρουση. Οι προσπάθειες εξεύρεσης διπλωματικής επίλυσης όλο και περισσότερο περιορίζονται.
Αυτήν την στιγμή που γράφονται αυτές τις λέξεις υπάρχει εν εξελίξει βομβαρδισμός και επιθέσεις στην Γάζα ενώ ο φόρος αίματος όλο και μεγαλώνει καθώς οι απώλειες σε αριθμό ανθρώπινων ζωών έχει ήδη ξεπεράσει κατά πολύ τις εννέα χιλιάδες (συμπεριλαμβανομένων παιδιών και γυναικών) ενώ η ισοπέδωση υποδομών και πόλεων εντός της λωρίδας της Γάζας θυμίζουν άλλες εποχές. Η Υεμένη έχει ήδη κηρύξει τον πόλεμο στο Ισραήλ. Η μετοχή της Χεζμπολάχ στον πόλεμο μπορεί να θεωρείτε δεδομένη αφού έχει δώσει διορία στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ μέχρι το πρωί της Παρασκευής 3 Νοεμβρίου και η ενδεχόμενη μετοχή της στην σύγκρουση αυξάνει την ένταση καθώς οι στρατιωτικές της ομάδες είναι πολύ καλύτερα οργανωμένες από αυτές της Χαμάς ενώ ο στρατιωτικός της εξοπλισμός είναι σημαντικός. Υπολογίζεται πως διαθέτει περίπου 100.000 μαχητές, 100.000 ρουκέτες εμβέλειας που καλύπτει όλο το Ισραήλ, άγνωστο αριθμό πυραύλων ακριβείας, μη επανδρωμένα σκάφη (drones), αντιαεροπορικές και αντιαρματικές ρουκέτες και αντιπλοϊκούς πυραύλους.
Την ίδια ώρα, σε διεθνές επίπεδο, η Ρωσία εξαπέλυσε την σφοδρότερη επίθεση της εις βάρος της Ουκρανίας από τις αρχές του έτους. Η Κίνα αυξάνει την αεροπορική και ναυτική της παρουσία στην Ταϊβάν. Οι ΗΠΑ προετοιμάζουν τις δυνάμεις τους που ανέρχονται σε 45.000 στρατιώτες σε διάφορες βάσεις που έχουν στην Μέση Ανατολή ενώ υπάρχουν εικασίες πως διαθέτουν μία βάση και εντός του Ισραήλ. Την στρατιωτική τους παρουσία την έχουν ενισχύσει από την αρχή της σύρραξης με ναυτικές δυνάμεις και της ναυαρχίδας του έκτου στόλου από την Ιταλία, αυξάνοντας τις πιθανότητες και υποψίες εμπλοκής των αμερικανικών δυνάμεων. Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές οι παρουσία τόσων δυνάμεων να σηματοδοτεί την προετοιμασία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και πέρα από την Παλαιστίνη.
Σε διπλωματικό επίπεδο η Τουρκία έχει εξαπολύσει ήδη ρητορικές εναντίων του Ισραήλ φέρνοντας ως αποτέλεσμα την ανάκληση των ισραηλινών διπλωματών από την πολιτική ηγεσία της χώρας ενώ συγχρόνως ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, κ. Χακάν Φιντάν, συναντήθηκε με τον ιρανό ομόλογο του, κ. Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν. Μετά την συνάντηση που είχανε οι δύο άνδρες, ο Υπουργός Εξωτερικών του Ιράν δήλωσε πως «αν συνεχιστούν οι επιθέσεις στη Γάζα, οι συνέπειες θα είναι σκληρές». Η Βολιβία από την άλλη έχει ανακαλέσει το διπλωματικό της προσωπικό πίσω κατηγορώντας το Ισραήλ για «εγκλήματα πολέμου».
Ο απολογισμός των αμάχων, ιδιαίτερα των παιδιών, ήταν καταστροφικός. Η σύγκρουση έχει διαταράξει την καθημερινή ζωή, έχει καταστρέψει τις υποδομές και έχει προκαλέσει εκτοπισμό. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις αγωνίζονται να παράσχουν βοήθεια και ιατρική βοήθεια στους πληγέντες. Η διεθνής κοινότητα έχει εκφράσει βαθιές ανησυχίες για την ευημερία των αθώων πολιτών που έχουν παγιδευτεί στα διασταυρούμενα πυρά.
Η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς έχει ιστορικό πυροδότησης ευρύτερων περιφερειακών εντάσεων. Η εμπλοκή περιφερειακών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν και διαφόρων αραβικών κρατών, ευλόγως εγείρει ανησυχίες σχετικά με το ενδεχόμενο η σύγκρουση να εξελιχθεί σε μια ευρύτερη περιφερειακή αντιπαράθεση. Η κατάσταση στις γειτονικές χώρες, όπως ο Λίβανος και η Συρία, παρακολουθείται στενά για τυχόν σημάδια διάχυσης.
Η Γάζα, ένας πυκνοκατοικημένος θύλακας, έχει υποστεί το κύριο βάρος της σύγκρουσης. Η υποδομή του, ήδη εύθραυστη από προηγούμενες συγκρούσεις, έχει υποστεί περαιτέρω ζημιές. Η ανοικοδόμηση της Γάζας αποτελεί σημαντική πρόκληση, που απαιτεί διεθνή υποστήριξη και συντονισμό. Οι προσπάθειες ανοικοδόμησης θα είναι ζωτικής σημασίας για τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα της.
Από την παλαιστινιακή προοπτική, η σύγκρουση υπογραμμίζει τη μακροχρόνια αναζήτηση του κράτους ή με άλλα λόγια στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Το θέμα των Παλαιστινίων προσφύγων και το δικαίωμα διαφυγής τους παραμένει βασικό μέλημα αυτήν την στιγμή αφού αντιμετωπίζουν δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και περιορισμούς στην κίνησή τους. Το Ισραήλ, από την άλλη, θέτει ένα μόνιμο ερώτημα το οποίο αποτελεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειές του αποσκοπούν στην προστασία των πολιτών του από επιθέσεις με ρουκέτες αλλά και στη διασφάλιση της εθνικής του ασφάλειας. Το Ισραήλ έχει αντιμετωπίσει σφοδρή κριτική για τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις σε πυκνοκατοικημένες περιοχές.

Κάλυψη και προπαγάνδα από τα ΜΜΕ:
Η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς έχει καλύπτεται πολύ από τα μέσα ενημέρωσης, τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς αφού όπως έχει ειπωθεί επανειλημμένως, η συγκεκριμένη σύγκρουση είναι επίφοβη γιατί εάν κορυφωθεί τότε για την ενδεχόμενη ανάφλεξη κανένας δεν μπορεί να πει που θα σταματήσει. Ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης στη διαμόρφωση των αντιλήψεων και των απόψεων του κοινού υπήρξε σημαντικός, με τις δύο πλευρές να καταβάλλουν προσπάθειες να συγκεντρώσουν υποστήριξη και συμπάθεια στην παγκόσμια σκηνή.
Καθώς η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς μαίνεται από τις 7 Οκτωβρίου, ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα, ελπίζοντας σε μια λύση που θα φέρει τέλος στη βία. Ο θάνατος, η καταστροφή υποδομών και η πιθανότητα για ευρύτερη περιφερειακή αστάθεια υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη εξεύρεσης διπλωματικής λύσης. Η συνεχής συμμετοχή και οι διπλωματικές προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας παραμένουν άκαρπες για την πλοήγηση στο περίπλοκο τοπίο της Μέσης Ανατολής και την προσπάθεια για ειρηνική επίλυση αυτής της μακροχρόνιας σύγκρουσης. Και σε αυτό δεν βοηθά και η «εποχή». Χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Τριανταφύλλου, καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κύριος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων, απάντησε σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιάννη Πανταζόπουλο της Lifo “ Δεν νομίζω ότι το «παλιό μίσος» που επικαλείστε αφορά μόνο τον αραβικό κόσμο. Οι μαζικές διαδηλώσεις στον μουσουλμανικό κόσμο κατά του Ισραήλ και της Δύσης αλλά και αυτές στον δυτικό κόσμο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια διχαστική σύγκρουση πολιτισμών η οποία θα διευρύνει το χάσμα που εκδηλώνεται είτε εντός των δυτικών κοινωνιών είτε εντός των αραβικών (ή και των μουσουλμανικών – βλέπε Τουρκία), το οποίο προκαλείται από την ιδέα ότι η απειλή στον τρόπο ζωή τους προέρχεται από τις πράξεις και τις συμπεριφορές του «άλλου». Σε μια εποχή που ο λαϊκισμός βρίσκει έδαφος και χώρο να εκφραστεί και να αφήσει το πολιτικό του αποτύπωμα, η ριζοσπαστικοποίηση κοινωνιών με σοβινιστικούς όρους αποκτά δυνητικά τρομακτικά χαρακτηριστικά.»

‍