Κανένας λαός δεν σώθηκε ψηφίζοντας σωτήρες

Πλάτων Ρούτης - proutis0107@rogers.com

Είναι γνωστή σε όλους πιστεύω η ερώτηση ...τα παιδιά του Ζεβεδαίου ποιον είχανε πατέρα!

Και θεωρώ πως δεν υπάρχει πιο κατάλληλη ερώτηση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας γνήσιος απόγονος των παραδόσεων και των αξιών της οικογένειάς του. Όχι μόνο κληρονόμησε τον αυταρχισμό σαν μέσο επιβολής της εξουσίας του, αλλά περιμάζεψε στο κόμμα του αρκετούς αντιπροσώπους μιας φασιστικής νοοτροπίας για να τον στηρίξουν να επιβάλλει την άθλια πολιτική του.

Πιο συγκεκριμένα:

Όσον αφορά την οικογενειακή του παράδοση γνωρίζουμε πολύ καλά τον αποστάτη, αρχιερέα της πολιτικής ανωμαλίας και εκπρόσωπο της αστικής τάξης πατέρα Κώστα Μητσοτάκη. Επειδή λοιπόν ο νυν πρωθυπουργός τυχαίνει να είναι υπερήφανος για την οικογένεια του, στο χωριό μου λένε «το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει», έχει κληρονομικό το μικρόβιο του πολιτικού αυταρχισμού. Κύρια στελέχη που έχει μαζέψει στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι διαλεχτά μέλη με κάποια ιστορία που παραπέμπει σε καταστάσεις πολιτικής ανωμαλίας. Ότι φαύλο υπήρχε στην πολιτική τα τελευταία χρόνια θα το βρούμε στο κόμμα του Κυρ. Μητσοτάκη.

Μερικά από αυτά τα στελέχη του στο ξεκίνημα της πολιτικής τους καριέρας ήταν απεργοσπάστες και προβοκάτορες ενάντια στους εργατικούς αγώνες του λαού μας αλλά και άνθρωποι της πολιτικής ανωμαλίας . Ό,τι πιο δεξιό υπήρχε στον πολιτικό ορίζοντα μέχρι και θαυμαστές του θεάρεστου έργου της «επανάστασης» της χούντας αλλά και συνεργάτες των Χρυσαυγητών έχει μαζέψει στην αυλή του ο πρωθυπουργός.

Αυτά τα λουλούδια της χουντικής περιόδου που μιλούν ακόμα για συμμοριτοπόλεμο, κατάλοιπα της φασιστικής νοοτροπίας, τους έχει ο Μητσοτάκης σε θέσεις κλειδιά στα υπουργεία της κυβέρνησης. Ο Μητσοτάκης δεν αναβιώνει μόνο την ΕΡΕ και τις καταστάσεις ανωμαλίας, παραδίδει κάθε δημοκρατική κατάκτηση στα χέρια των πολιτικών ούγκανων της Ελληνικής Αστυνομίας «ΕΛ.ΑΣ», που αγαπούν να μισούν και τη δημοκρατία και όποιον την υπερασπίζεται. Κυνηγούν φοιτητές και εργαζόμενους. Τώρα χρησιμοποιούν πλείστες ενέργειες που εκφράζουν την φασιστική πολιτική τους καταγωγή. Αντί τα τρίκυκλα της εποχής του περίφημου δολοφόνου Γκοτζαμάνη τώρα χρησιμοποιούν τα δίκυκλα και χτυπούν διαδηλωτές για να μας μεταφέρουν στην εποχή του ’60. Είναι οι χρήσιμοι προβοκάτορες και τρόφιμοι του συστήματος της αστικής τάξης.

Στην Ελλάδα υπάρχει μια συγγένεια μεταξύ κράτους και παρακράτους. Συχνά το παρακράτος το οποίο είναι συνώνυμο με την πολιτική ανωμαλία αναλαμβάνει και παίζει τον ρόλο της κυβέρνησης και δημιουργεί μία σύγχυση για τον ρόλο του ενός ή του άλλου. Πρόσφατα ένας από αυτούς τους αστυνομικούς αλήτες του Χρυσοχοΐδη υπουργού προ-πο του Μητσοτάκη μαζί με άλλους φορώντας πολιτικά πλησίασαν πέντε παιδιά σε ένα πάρκο στη Λάρισα. Τα παιδιά τρομαγμένα έτρεξαν με τον φόβο ότι θα τους έκλεβαν τα κινητά τους. Ο 13χρονος προσπάθησε να φύγει και τότε ο μπάτσος τον έπιασε από το χέρι και του το γύρισε πίσω από την πλάτη. Με μία λαβή ακινητοποίησης έσπασε το χέρι του παιδιού και το είχε μπρούμητα με το πόδι στην πλάτη για να είναι σίγουρος ότι τον ακινητοποίησε. Στην συνέχεια κάνοντας το καθήκον του αντί να ζητήσει ιατρική φροντίδα για το παιδί το πήγε στο τμήμα για ανάκριση και μετά από ώρες κάλεσαν του γονείς του.

Ο Χρυσοχοΐδης, αυτός ο πολιτικός γυρολόγος ο σερίφης των μπάτσων, δεν μπορεί να έχει μία αστυνομία όπως και θα έπρεπε δίπλα και αρωγό του πολίτη αλλά αντίθετα έχει φτιάξει μία αστυνομία που είναι εχθρική απέναντι στον πολίτη. Τους μάζεψε ρουσφετολογικά από τις ειδικές δυνάμεις και παρά την αμφισβητούμενη ικανότητά τους να περιφρουρήσουν την τάξη, τους κατέστησε κράτος. Με την πρώτη ευκαιρία μουγκρίζουν και δέρνουν αντί να μιλάνε και περιφρουρούν τον νόμο. Γύρω από τον πρωθυπουργό της χώρας υπάρχει ένα συνονθύλευμα πολιτικών και αστυνομικών επιτρόπων που διακατέχονται από την αντίληψη ότι η πολλή δημοκρατία βλάπτει, η διεκδίκηση είναι έγκλημα και η αμφισβήτηση χτυπιέται διά ροπάλου, πτυσσόμενου μάλιστα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πεπεισμένος πως γεννήθηκε για να κυβερνά με κάθε τρόπο, διαιωνίζοντας τις αντιλήψεις της πάλαι ποτέ ΕΡΕ. Περιβάλλεται από τους πραιτοριανούς που τον λιβανίζουν για να του διατηρούν υψηλό τον εγωισμό του και έχει πληρώσει εκατομμύρια στα κανάλια για να είναι φιλικά προς την κυβέρνηση του. Μέσω του αρχηγού των μπάτσων Χρυσοχοΐδη προσπαθεί να χειραγωγήσει τον λαό και χρησιμοποιεί την βία σαν μέσω επικοινωνίας με τον κόσμο. Όταν έτρωγαν οι πολίτες το ξύλο από τους μπάτσους αναίτια, τότε ο Μητσοτάκης δεν είπε λέξη για παρεκτροπή ή για ανάγκη αυτοσυγκράτησης. Όταν όμως ένας μπάτσος τραυματίστηκε, ο πρωθυπουργός διάλεξε και έκανε δηλώσεις για το αποτρόπαιο της πράξης. Έκανε επίσης και έκκληση για ενότητα και όχι διχασμό λες και οι πολίτες δημιουργούν τον διχασμό. Αυτή όμως ακριβώς η επίκληση είναι η προσπάθεια πόλωσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Σε εκείνη την διαμαρτυρία των κατοίκων της Νέας Σμύρνης και με τα επεισόδιά από μέρους των αστυνομικών σε επιθέσεις πολιτών και οικογενειών που ακολούθησαν ο Μητσοτάκης επικαλέστηκε τον διχασμό για να τον δικαιολογήσει. Είπε ουσιαστικά στο κοινό του ότι όσα συμβαίνουν δεν είναι δικαιολογημένη διαμαρτυρία αλλά διχασμός. Έδωσε το μήνυμα στους συντηρητικούς πολίτες ότι κινδυνεύει η κυβέρνηση, επιζητώντας συσπείρωση την οποία τελικώς δεν καταφέρνει να δημιουργήσει. Αυτό είναι το σχέδιο του Μητσοτάκη να διχάσει, να δημιουργήσει μικροκομματικές ερμηνείες των φαινομένων για να διατηρήσει και να συγκρατήσει τις φυγόκεντρες δυνάμεις στο πολιτικό του κοινό. Ένα πολιτικό κοινό που όσο αντιλαμβάνεται το λάθος που έκανε με την εκλογή της Ν.Δ. έχει συνειδητοποιήσει ότι ο «βασιλιάς είναι γυμνός» και ότι δεν θα πρέπει να στηρίζεται σε αυτοαποκαλούμενους «σωτήρες».

Η κυβέρνηση έχει χάσει τελείως τον έλεγχο στο ζήτημα της πανδημίας όπως και σε αυτό της οικονομίας. Προσπαθεί λοιπόν να στήσει ένα τεχνικό σκηνικό έντασης ώστε να αποφύγει τις εγκληματικές ευθύνες της και να αλλάξει την ατζέντα έχοντας χάσει εντελώς τον έλεγχο στο ζήτημα της πανδημίας. Σε ότι αφορά τις διαμαρτυρίες του κόσμου φοιτητών και εργαζομένων, η κυβέρνηση ζητά θύματα για να αλλάξει την ατζέντα. Να ξεχάσει ο κόσμος τα ελληνοτουρκικά θέματα, τους παιδόφιλους τα σκάνδαλα των υπουργείων προ-πο και να στρέψει την προσοχή του σε θέματα ακίνδυνα για τον Μητσοτάκη οπότε αν διχαστούμε τόσο το καλύτερο για αυτούς. Να συμφωνήσουμε με την κυβέρνηση όταν λέει ότι η βία είναι βία από όπου και αν προέρχεται. Αλλά δεν είναι έτσι. Όταν ο πολίτης αμύνεται στην βία δεν είναι το ίδιο με τον μπάτσο που τον δέρνει. Επομένως, ο αστυνομικός οφείλει να κάνει τη δουλειά του, η οποία είναι να σέβεται και να προστατεύει τον πολίτη κι όχι να του επιτίθεται ..

Ο κόσμος θυμάται τις προεκλογικές εξαγγελίες του Μητσοτάκη. Υποσχέσεις για εισόδημα, για σωτηρία της μεσαίας τάξης, για εύρωστη οικονομία και επιχειρηματικότητα. Και τώρα βλέπει τι υπάρχει γύρω του: καταστροφή, αναποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας, τιμωρία του κόσμου που τολμά να αναρωτηθεί για τα αλλοπρόσαλλα μέτρα και άγριο ξύλο. Έχει δημιουργηθεί ένας προσωπικός αστυνομικός στρατός Μητσοτάκη, ο οποίος δεν προέκυψε ούτε από πανελλαδικές εξετάσεις ούτε από εκπαίδευση. Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουμε και όλοι εμείς οι απόδημοι Έλληνες. Τα γεγονότα που συμβαίνουν στην Ελλάδα μας επηρεάζουν με πολλούς τρόπους. Θα πρέπει να ξέρουμε από την εμπειρία που ήδη έχουμε ότι οι «σωτήρες» δεν θα σώσουν τον Ελληνικό λαό.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης σαν πρωθυπουργός και πολιτικός υπεύθυνος για την κυβέρνηση, αγνοεί τις εκκλήσεις και πιέσεις από την αντιπολίτευση να πάρει θέση σε ένα σοβαρό θέμα που έχει δημιουργήσει μεγάλο σκάνδαλο στην Ελλάδα και στην κυβέρνηση του. Ένας 35ντάρης παρουσιαστής της τηλεόρασης και πρώην προαγωγός μίας φημισμένης πόρνης στην Ελληνική κοινωνία έχει παράξενες διασυνδέσεις και εμπλοκές μέσα στην κυβέρνηση. Ο κύριος αυτός με το όνομα Μένιος Φουρθιώτης καταγγέλλεται ότι έλαβε: «240.000 Ευρώ για τέσσερεις μήνες σαν επίδομα από το πρόγραμμα «Συν-Εργασία» του Υπουργείο Εργασίας». Αυτό θα πρέπει να διερευνηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους. Επιπρόσθετα έχουν προκληθεί αποκαλύψεις, που στηρίζονται στους χειρισμούς Χρυσοχοΐδη και ΕΛΑΣ. Την ίδια ώρα νέα στοιχεία βγαίνουν στο φως για τον παρουσιαστή Μένιο Φουρθιώτη. Εκτός από τους τέσσερις αστυνομικούς ,του είχαν διατεθεί ένα συνοδευτικό όχημα και μοτοσικλέτα της ΕΛ.ΑΣ για την προστασία του ενώ υπήρχε και σταθερή επιτήρηση στο σπίτι του. Με την αυθάδεια που διακρίνει αυτό το υποκείμενο και με τον αέρα που του δίνουν οι γνωριμίες με τον κύκλο του Μητσοτάκη, έκανε μήνυση στην αστυνομία μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, για την απόσυρση της προσωπικής του φρουράς. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις αν έχει την ευθιξία, για τα 240 χιλιάδες ευρώ που του έδινε σαν επίδομα αλλά και την παραχώρηση αστυνομικών για την προσωπική φρουρά του μαζί με ένα αλεξίσφαιρο τεθωρακισμένο αμάξι.

Στην αρχή η ΕΛΑΣ και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ενώ αρνούνταν την ύπαρξη πολυάριθμης φρουράς που του είχε παρασχεθεί, την απέσυραν μετά τη δημοσιότητα που πήρε το ζήτημα.

«Τι συνδέει την κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον κ. Φουρθιώτη; Η σιωπή του; το μόνο που επιβεβαιώνει είναι ότι είναι ένας εκβιαζόμενος πρωθυπουργός».

Παραμένουν εύλογα ερωτήματα και η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει. Γιατί ανέχεται την απαράδεκτη συμπεριφορά του Φουρδιώτη απέναντι σε φωτορεπόρτερ που έκανε τη δουλειά του και συνελήφθη; Γιατί έχει το θράσος αυτό το υποκείμενο να μηνύει δημοσιογράφους, στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης ακόμη και αστυνομικούς; Ποιος τελικά του παρέχει αυτή την σκανδαλώδη προστασία και γιατί;

Ένα σημαντικό θέμα που θα φέρει μεγάλη ένταση μεταξύ των εργαζομένων, συνδικαλιστών και γενικά όλου του κόσμου είναι το νομοσχέδιο που σχεδιάζουν να ψηφίσουν μέσα στον Μάη και που αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα του «εθνικού σχεδίου ανάκαμψης» που πρότεινε η κυβέρνηση. Αυτό το νομοσχέδιο φέρνει μέτρα - κόλαση για τους εργαζόμενους η κατάργηση του 8ωρου, η θέσπιση του 10ωρου, η πλήρης απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων, η απογείωση των υπερωριών. Σε ότι αφορά τα εργατικά συνδικάτα η κυβέρνηση και η εργοδοσία θα είναι οι διαιτητές και αυτοί που θα βάλουν στο σφυρί τα δικαιώματα των εργατών. Μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα υπάρχει τέτοιου είδους νομοθεσία που θέλει τους εργαζόμενους σκλάβους της αστικής τάξης.

Καταλήγω σε ένα συμπέρασμα. Ο πολίτης πρέπει με την βαρύτητα της ψήφου του ν’ ανακαλύψει σε ποιο κόμμα θα τη δώσει, ώστε η ψήφος του να τον δικαιώνει και να εκφράζει τα συμφέροντα και κατάσταση του. Να υποστηρίξει και να ενισχύσει τη θέση των βουλευτών του κόμματος που είναι ανακλητοί και όχι για να πλουτίσουν (γιατί είναι οι μόνοι πολιτικοί στο Ελληνικό κοινοβούλιο που δεν παίρνουν τον μισθό του βουλευτή, αλλά πληρώνονται από το κόμμα σύμφωνα με την κλίμακα αποζημιώσεων του κόμματος), αλλά για να υποστηρίξουν και να υπηρετήσουν με την παρουσία τους στο κοινοβούλιο τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.