ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΧΟΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Επιμέλεια Κατηχήτριας κας Κόμησσας Πολυδούλη

«ΕΧΘΡΟΙ ΟΝΤΕΣ ΚΑΤΗΛΛΑΓΗΜΕΝ ΤΩ ΘΕΩ»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ «Προς Ρωμαίους, κεφ. 5:1-10)

Ο άνθρωπος της σημερινήςεποχής, δυστυχώς, δεν αγαπάει τον συνάνθρωπό του. Δεν αγαπάει τον κάθε άνθρωπο.Ξεχωρίζει τον πλούσιον από τον πτωχόν, τον εγγράμματο από τον αγράμματο κ.λ.π.

            Ο Ιησούς Χριστός μας εδίδαξε «να αγαπήσουμε τονπλησίον μας όπως τον εαυτόν μας» (Λουκ. 10:27). Εμείς όμως τουναντίον ακόμηκαι στον καλόν άνθρωπον, ακόμη και στον φίλο μας, αντί καλού αποδίδομε κακό.Αντί πολλές φορές ν’ αποδείξουμε με τις πράξεις μας την αγάπη μας και τηνευγνωμοσύνη μας, τον ζημιώνουμε, τον κακολογούμε, τον συκοφαντούμε, τονκατηγορούμε. Με αυτόν τον ευθηνό τρόπο θέλομε να εξυψώσουμε τον εαυτό μας,διότι δεν υπάρχει μέσα μας ίχνος ταπείνωσης. Εσωτερικός εγωισμός σηκώνεται κι αν είναι δυνατόν να ξεπεράσει ακόμη καιτον θρόνο του Θεού. Τον πρώτο μακαρισμό που έδωσε ο Κύριος στην επί του ΌρουςΟμιλία ήταν: «Μακάριοι είναι οι ταπεινόφρονες, διότι η βασιλεία των ουρανώνείναι δική τους (Ματθ. 5:3). Επομένως, ο εγωιστής δεν μπορεί να κάνει δικήτου τη βασιλεία των ουρανών. Τουναντίον πέφτει στα κατώτατα στρώματα της γηςόπως έπεσε ο διάβολος.

Οταπεινός άνθρωπος θα πρέπει να βλέπει πάντοτε το εσωτερικό της ψυχής του, νακαταλάβει κατά πόσον είναι συμφιλιωμένος με τον Θεό. Εάν εξακολουθεί να μην υπακούειστα διδάγματα του Θεανθρώπου, του Κυρίου Ιησού Χριστού, εννοείται ότι ούτε τονΘεό αγαπάει ούτε τον πλησίον του όπως τον εαυτό του. Ο άνθρωπος αντί να γίνειμιμητής Χριστού και μιμητής του καλού ανθρώπου, που με το καλό παράδειγμά τουφωτίζει τους γύρω του, γίνεται μιμητής διαβόλου. Ζηλεύει τον καταξιωμένοάνθρωπο, τον φθονεί, τον συκοφαντεί, τον μισεί και θέλει να του κάνει κακό, νατον καταγκρεμίσει. Δύσκολα ν’ αγαπήσει με όλη του την καρδιά ακόμη και τον άνθρωποπου τυχόν να τον έχει βοηθήσει, υποστηρίξει, που τυχόν να του έχει δώσει στέγη,δουλειά, ψωμί για τη φαμίλια του. Δύσκολα να θυσιαστεί, να πεθάνει για ένανκαλό δίκαιο άνθρωπο. Ποιος ριψοκινδυνεύει σήμερα την περιουσία του, τη θέσητου, τη ζωή του για τον άλλον κι αν ακόμη αυτός ο άλλος μπορεί να είναι κιευεργέτης του; Σήμερα δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν καν τουςευεργέτες τους.

Ο Θεόςόμως, ο Θεός της σωτηρίας μας, ο Άγιος, ο Δημιουργός μας, δεν εξετάζει ούτε ταπλούτη μας, ούτε τα πτυχία μας. Αυτός εξετάζει μόνον τις καρδιές των ανθρώπων καιτις θέλει να είναι καθαρές και πάντα ενωμένες μαζί Του.

Αλλάας πούμε ότι υπάρχει, έστω και μετά βίας, σήμερα ένας άνθρωπος που μπορεί ακόμηκαι να πεθάνει για κάποιον δίκαιο άνθρωπο, αλλά για τον εχθρό του, ποιοςθυσιάζεται; Ο Χριστός μας είπε: «αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τουςκαταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεθσε υπέρ τωνεπηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς (Ματθ. 5:44). Εάν δεν αγαπήσουμε τονπλησίον μας ακόμη και τον εχθρό μας «όπως τον εαυτόν μας», τότε δεν μπορούμενα είμαστε «τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ ημών ο εν τοις ουρανοίς». Ο Θεόςθέλει να γίνουμε τέλειοι όπως είναι Αυτός (Ματθ. 5:48). Η καρδιά μας ναπλημμυρίζει από αγάπη για τον καθένα άνθρωπο ακόμη και για τον εχθρό. Διότι κιεμείς εχθροί του Θεού ήμασταν πριν συμφιλιωθούμε μαζί Του. Ήμασταν άρρωστοιψυχικά. Η ψυχή μας ήταν γεμάτη πληγές, που τις είχε ανοίξει ο διάβολος με τηθέληση τη δική μας βέβαια. Ήμασταν γεμάτοι πάθη που σήμερα τα δικαιολογούμε μετη λέξη, αδυναμίες! Δεν είχαμε την ικανότητα να σηκωθούμε από καταγής λόγω τουβάρους των αμαρτιών μας. Και ήλθε ο Ελεήμων, ο Καλός Σαμαρείτης, ο Χριστός, οΕνανθρωπήσας Θεός. Και μας εξέτεινε την χείρα Του και μας εσήκωσε και εκαθάρισετις πληγές μας με το Πανάγιο Αίμα Του! Έτσι απέδειξε την αγάπη Του σε μας τουςεχθρούς του. «Σεις (λέγει) για τους οποίους αισθάνομαι τόση αγάπηώστε να θυσιάζω και τη ζωή μου προς χάριν σας, είσθε φίλοι μου και θαπαραμείνετε φίλοι μου εάν κάμνετε (όχι μερικά, αλλά) όλα όσα παραγγέλλω»(Ιωάν. 15:14). Και να φαντασθεί κανείς ότι μας εξεχώρισε, μας ξεδιάλεξε καιμας έκανε φίλους καθ’ ον χρόνον ακόμη ευρισκόμασταν εν οδώ αμαρτίας. Διότι την καλήνπρόθεση της ψυχής του ανθρώπου λαβαίνει υπ’ όψιν, απλώνει το Άγιο Του χέρι καισώζει τον μετανοούντα ειλικρινά.

            Ποιος δεν συγκινείται μπροστά στην απέραντη αγάπη τουΘεού; Ποιος δεν νοιώθει του μεγάλου Πατέρα την μυριοπόθητη υπόσχεση; Τουςαμαρτωλούς και αχρείους, τους τιποτένιους, που επέστρεψαν από τον δρόμο τηςαπώλειας, της ασωτίας και της πλάνης, ονομάζει όχι μόνον φίλους, αλλά καιπαιδιά Του. Όσοι, έχουν πιστέψει στον Υιό του Θεού και ζούνε σαν γνήσια παιδιάτης Εκκλησίας, αυτοί αναγνωρίζονται από τον Ουράνιο Πατέρα σαν παιδιά Του. «Πάντεςυιοί Θεού εστέ διά της πίστεως εν Χριστώ Ιησού», λέγει ο Απ. Παύλος. Αυτοίπου δέχτηκαν τον Σωτήρα Χριστό, «έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι»(Ιωάν. 1:12). Κι εμείς τολμούμε να τον λέμε: Πατέρα. Έδιωξε από μέσαμας τον δουλικό φόβο και μας έδωσε θάρρος. Φανέρωσε πως δεν είναι μόνοΔημιουργός. Δεν είναι μόνον Ουράνιος Βασιλεύς. Δεν είναι μόνον Άγιος, Αθάνατος,Ισχυρός, Αγαθός, Αυστηρός και Τιμωρός, δεν είναι μόνο φίλος, αλλά και Πατέραςμε στοργή στα παιδιά Του.

Δοξολογίαςτραγούδια πρέπουν στον Μεγάλο Πατέρα. Με την καρδιά μας να συνθέσουμε και ναψάλλουμε στην άπειρή Του αγάπη. Ατενίζοντας τον Πατέρα, ατενίζομε τον Υιόν καιπιστεύοντας στον Υιό πιστεύομε τον Πατέρα. Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, ΜίαΟυσία είναι. Ο Χριστός, λέγει, είναι «η σφραγίδα της Ουσίας του Θεού» (Εβρ.1:3). (Ας ανοίξουν κι οι ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά τη Γραφή τους να ιδούνε ότι οΥιός του Θεού είναι εκ της ιδίας ουσίας του Πατρός. Αλλά στη Γραφή τους δεν υπάρχει,εσκεμμένως, το αρχαίο κείμενο, δηλαδή παραλείπεται). «Πας ο αγαπών τον γεννήσαντααγαπά και τον γεγεννημένον εξ αυτού» (Α Ιωάν. 5:1). Στη γέννηση του Ιησούβλέπομε τον Γεννήτορα, αλλά και στις πληγές του Σωτήρα που πεθαίνει για μαςβλέπομε την αγάπη που έχει ο «ΩΝ». Εκείνος που μας αγάπησε και μαςσυγχώρεσε, δεν θα πάψει ποτέ να μας αγαπάει. Είναι Πατέρας, είναι φίλος, είναι αδελφός.Είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Ο πρώτος και ο έσχατος της αγάπης μας. Είναι ηελπίδα μας. Είναι η χαρά μας. Είναι η ζωή μας. Ας εργασθούμε το καλό, κι αςγίνουμε αντάξια τέκνα της αγάπης Του. Εάν, λέγει, κι εμείς πραγματικά Τον αγαπάμεπρέπει να τηρήσουμε όλες τις εντολές Του και έτσι θα δείξουμε ότι κι η δική μαςη αγάπη προς Αυτόν είναι αληθινή (Ιωάν. 14:15). Αρκεί να πιστέψουμε και νακάνουμε ειρήνη μαζί Του.