Ουλησμονήσεις - Forget me not

Μιανεα στήλη που πολεμά τη λήθη. Για όσους προτιμούν την αληθινή ιστορία πουμερικές φορές πονάει τη μνήμη και όχι την κανακεύει. Για όσους δεν προτιμούν ταφκιασιδώματα και τις ψευτιές που με αυτές μας αποκοίμησε μια φασίζουσα,πατριδοκάπηλη και παραχαραγμένη ιστορία με σκοπό να ωραιοποιήσει τις προδοσίες,τις πομπές και τις ατιμίες γενεών κοτσαμπασήδων, μοναρχο-δεξιο-φασιστο-ναζιστών,δοσίλογων, εμπόρων ελπίδας, μαυραγοριτών, λαμόγιων και των υπόλοιπων υπανθρώπωνπου γεμίζουν τις σελίδες της ‘επίσημης’ ιστορίας που σκοπό έχει να ‘εξαφανίσειιδεολογίες’ και να τρομοκρατήσεις τους πολίτες. Να τους μετατρέψει σε πειθήνιαδίποδα μιας μετα-οργουελιανής παγκοσμιοποίησης που προσκυνά το χρήμα καισιχαίνεται τις πραγματικές αξίες μιας ανθρωπιστικής, δημοκρατικής, δίκαιης καιισόνομης για όλους και κυρίως τους αδύναμους, κοινωνίας.  

Εγώφεύγω. Εσείς να δούμε τώρα...

Τέλοςεποχής. Ένας από τους πιο γενναίους, πιο αληθινούς, πιο τολμηρούς ηγέτες τηςΑριστεράς έκανε τόπο για να περάσει το νέο. Μετά από λυσσαλέα επίθεση,συκοφαντίες, πόλεμο εναντίον του. Όπως η μοίρα των Γενναίων, που γραφτό τουςείναι να καθοδηγούν, να εμπνέουν και να οριοθετούν την Τόλμη και τηναποφασιστικότητα στην πολιτική. Ο Αλέξης Τσίπρας, που τόσο μισήθηκε εντελώςάδικα από τιποτένια ανθρωπάκια (διότι αν ήταν απλή πολιτική κριτική ωςαποτέλεσμα σωστής και ώριμιμης κρίσης θα δικαιολογούνταν. Αυτό που είναιαδιανόητο είναι το μίσος, ο φθόνος και η μεροληψία εναντίον του για όσα έκανεκαι κυρίως για όσα δεν έκανε), έκανε στην άκρη και μας είπε: Εγώ φεύγω,εσείς να δούμε τι θα κάνετε! Και ήταν μια πράξη τολμηρή, για όλους τουςτιποτένιους που έριξαν την Ελλάδα τον βούρκο. Όλους αυτούς τουςπατρις-θρησκεία-οικογένεια, του γνωστού τσιτάτου, που από αξία κατάντησεφερετζές των κομπλεξικών, των παράνομων, των παιδοβιαστών, των επίορκων, τωνλαμόγιων. Εσείς να δούμε τώρα τι θα κάνετε. Που χρεώσατε την Ελλάδα κοντά στοΜΙΣΟ ΤΡΙΣ Ευρώ, που επί λαμόγιων της ακροδεξιάς του Μητσοτάκη (υιού) ξεπεράσατετο 200% χρέος σε σχέση με αυτά που κερδίζετε ως χώρα. Να δούμε τώρα τι θακάνετε που θεμελιώσατε τη ΜΑΦΙΑ, που δίνει εντολές στην Αστυνομία και στηΔικαιοσύνη. Να δούμε τώρα τι θα κάνετε, που μυστικά και στα μουλωχτά μοιράζετετο Αιγαίο με τους Τούρκους, επειδή έτσι θέλουν οι Αμερικάνοι. Να δούμε τώρα τιθα κάνετε που γιγαντώσατε τους 10-15 πλουτοκράτες να κάνουν ό,τι θέλουν, δηλαδήό,τι τους υπαγορεύει το ανήθικο και σαθρό αφήγημα της “ανάπτυξης” δηλαδή τηςαισχροκέρδειας. Να δούμε τώρα τι θα κάνετε που σας καταδικάζουν όλα ταΕυρωπαϊκά όργανα και ο κόσμος όλος τόχει τούμπανο πως πνίγετε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ στοΑιγαίο, αντί να τους σώζετε, και μάλιστα αλλάζετε και τα βίντεο για να μην σαςενοχοποιούν. Να δούμε τώρα που θα μείνετε μόνοι τι θα κάνετε...

ΟΤσίπρας έμεινε στην Ιστορία, γιατί έτσι έπρεπε. Όπως τα παλικάρια της Ελλάδας,ο Κολοκοτρώνης, ο Καποδίστριας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Άρης Βελουχιώτης, οΑνδρέας Παπανδρέου. Όλοι οι άλλοι νενέκοι, οι τιποτένιοι, η σκόνη της Ιστορίας,κατακάθεται κάποια στιγμή και βλέπουμε καθαρά. Τώρα εσείς, μόνοι, με τηντσιμεντωμένη Ακρόπολη, με τις καμμένες Μυκήνες, με τις χιλιάδες ανεμογεννήτριεςιδιοκτησία μιας πολυεθνικής με λαμόγια κοντά στην οικογένεια του ‘επάρατου’ πουαγόρασαν σουπερμάρκετ, ιατρικά κέντρα, ασφαλιστικές, τη μισή Ελλάδα. Και αννομίζετε πως θα σας χαριστούν οι πολυεθνικές που δεν έχουν κανένα να τους βάζειφρένο, απατάσθε. Θα σας πετάξουν ένα ξεροκόματο (όπως τα επιδόματα που πέταξε οΜητσοτάκης για να γλυκαθείτε) και μετά θα σας κρεμάσουν να στεγνώσετε όπωςπαλιά τα κρεμασμένα καπνά στο κατώι ή στις αποθήκες ξήρανσης. Καληνύχτα Ελλάδα,δεν θα ξημερώσει ημέρα ένδοξη για σένα ξανά.

Καληνύχτααπό την στήλη “Ου ψευδομαρτυρήσεις”.

Καληνύχτακαι απ’ τη στήλη “Ου ψευδομαρτυρήσεις”. Και θα είναι μια μεταφορική ‘νύχτα”χωρίς ελπίδα, αλήθειες, ρήξεις, διαφάνεια. Αποδείχθηκε πως ο Έλληνας τρέφεταιμε ψέμα, υποκρισία και λαμογιά. Τέσσερα χρόνια αυτή η στήλη στάθηκε καθαρή καιντόμπρα στη μεριά της αλήθειας, μια μικρή όαση στην έρημο της παραπληροφόρησης.Ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σας λόγια όσους ανελλιπώς με διαβάζατε κάθεεβδομάδα. Που ψάχνατε την εφημερίδα για να ξεχωρίσετε πόσα ψέματα σας σέρβιραντην προηγούμενη εβδομάδα τα πουλημένα μέσα συσκότισης της Ελλάδας, κρατικά καιιδιωτικά. Για τους άλλους, που νιώσαν ‘μίσος’ και ‘απέχθεια’ για τη στήλη, αςτο ξαναδούν πιο προσεκτικά. Αν δεν κερδίσαν κάτι απ’ αυτήν την 4χρονη πορεία,με τόσες εργατοώρες χαρισμένες στους αναγνώστες, σταχυολογήματος της αλήθειαςαπ’ τη κοπριά των ειδήσεων, τότε δεν είμαι εγώ που έχασα το χρόνο μου! Ανκάποιος σε βρίζει που γράφεις την αλήθεια, νευριάζει απ’ τον τρόπο πουπαρουσιαζόταν, αγανακτεί με αυτά που διαβάζει, λυπούμαι, αλλά δυστυχώς θαπρέπει να δει γιατρό. Διότι δεν πυροβολάμε τον πιανίστα, για τα κομμάτια πουπαίζει. Αν σας ενοχλεί η αλήθεια, η χωρίς φτιασίδια πραγματικότητα, τότε δενφταίει αυτός που τα διαλέγει και τα εκθέτει να τα διαβάσετε. Και σίγουρα να τοψάξετε περαιτέρω αν το μίσος σας στράφηκε σε μένα αντί να δείτε μέσα σας γιατίμισείτε κάποιον που ούτε ξέρετε, ούτε συναντήσατε, ούτε θα συναντήσετε(ευτυχώς) στη ζωή σας.
Όπως και να έχει, η ζωή είναι μια συνεχής πορεία σε ένα μονοπάτι που ο καθείςκαι η καθεμία διαλέγει. Ακόμη και η παράκαμψη απ’ το μονοπάτι, και αυτή χαράζειμια νέα πορεία. Δεν νοείται μονοπάτι σε ΑΠΑΤΗΤΟ μέρος. Ό,τι μπορεί ναχαρτογραφηθεί απ’ την πραγματικότητα, μπορεί και να γίνει μονοπάτι. Ντροπή σεόσους νομίζουν πως χαράζουν μονοπάτι αλλά στην ουσία είναι στάσιμοι μια ζωή σεένα έλος. Όπως την υπερ-δεκαετή απόλυτη δυστυχία που έριξαν την Ελλάδα οιΣαμαροΒενιζέλοι και τώρα η πιο αμαρτωλή και διεφθαρμένη φατρία της Ελλάδας.

Τομονοπάτι αυτό λοιπόν για μας εδώ στην στήλη, δείχνει ένα τέλος διαδρομής. Αυτήςπου γνωρίζαμε ως τώρα, της Αλήθειας που παραποιεί η σύγχρονη διαπλοκή με ταμέσα συσκότισης και διαπλοκής. Τώρα η διαδρομή που θα πάρουμε θα λέγεται πορείαστη Μνήμη. Για να μην ξεχνάμε, την ηρωϊκή Ελλάδα, τους ανθρώπους που ήτανtrailblazers, αυτούς που άνοιξαν τα μονοπάτια για μια ένδοξη πορεία της νέαςγενιάς, αυτής που τέλος πάντων μπορεί να καταλάβει και να οραμαστισθεί μια νεαπορεία αλληλέγγυας φροντίδας των αδύναμων,με δικαιοσύνη και ισότητα. Και ναιμεν εμπνεύστηκε απ’ το παραμέρισμα του Αλέξη Τσίπρα απ’ την ηγετική θέση τηνοποία και τίμησε μιάμιση δεκαετία τώρα, αλλά και από την προσωπική πορεία τουγράφοντος που εδώ και δυο δεκαετίες προσφέρει στα κοινά με τον τρόπο του, αλλάδυστυχώς η συκοφαντία, η δολοφονία χαρακτήρα και η αχαριστία είναι τα μόνα πουέχει εισπράξει (Άλλωστε πώς θα μπορούσε αυτή η παροικία να διαφέρει απ’ τη‘μητέρα’ Ελλάδα;) Και δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Η Ιστορία της Ελλάδαςέχει παραχαραχθεί για να βολέψει το αφήγημα της Διαπλοκής. Ή έχει ξαναγραφτείγια να αποφύγει αυτό που είναι ο Ελέφαντας στο Δωμάτιο, ότι δηλαδή, ΟΛΗ ηΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ είναι ένας αγώνας για ΛΕΦΤΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ενάντια στηλυσσαλέα αντίδραση των ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΡΑΓΙΑΔΩΝ, ΤΩΝ ΠΟΥΛΗΜΕΝΩ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ, τωνπελατειακών ‘νενέκων’ που γλείφουν κάθε εποχιακή εξουσία και πολεμούν λυσσαλέατο νέο, το πρωτοποριακό, αυτό που διαφέρει απ’ τα μούτρα τους. Γι’αυτό είναιτόσο δύσκολο να ξεθάψει κανείς την πραγματική Ιστορία, αυτήν που ωφελεί τοκοινωνικό σώμα, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη. Αυτός θα είναι ο προορισμόςμας από δω και πέρα στη στήλη αυτή και για όσους και όσες με διάβαζαν για να‘νευριάσουν’ ή να με ‘βρίσουν’ τους διαβεβαιώ πως δεν θα τους απογοητεύσω, καιστην νέα στήλη, διότι η παραχαραγμένη ιστορία που έχουν στο μυαλό τους, έχεικάνει το ‘θαύμα’ της: Να τους μετατρέψει σε τέλειους ‘κυρΠαντελήδες”. Καιγι’αυτούς αλλά και για σας που ψάχνετε τα αληθινά ιστορικά ντοκουμέντα και τηναληθινή ερμηνεία της ιστορίας για να αισθανθείτε πως δεν πήγε στράφι η ζωή σαςκαι πως αξιοπρεπής βίος είναι ο Αληθής βίος. Και δεν θεωρώ “Αλήθεια” τηνοποιαδήποτε “Θεϊκή” ή “Ηγεμονική” φλυαρία που σκοπεύει στο να μας κάνειΔούλους. Θεωρώ αληθές ό,τι έχει αποδειχθεί και είναι χρήσιμο και ευνοϊκό γιατους πολλούς. Τους παραμελημένους, τους συκοφαντημένους, τους αδικημένους, τουςαδύναμους και αυτήν που σέβεται την Δικαιοσύνη των πολλών και όχι αυτήν τωνδυνατών και λαμόγιων. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια που θα επιδιώξουμε ναυπενθυμίσουμε εδώ. Και πάλι, όσοι ενοχλούνται, ας μην μας διαβάζουν...

Οκυρ-Παντελής

Στίχοιγια το τραγούδι “Ο κυρ-Παντελής” Πάνος Τζαβέλας, 1975

Έντιμεάνθρωπε, κυρ Παντελή, έχεις κατάστημα κάπου στη γη. Πουλάς εμπόρευμα, βγάζειςλεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά. Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά σταυροκοπιέσαι στηνΠαναγιά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,  έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί, μοντέρναέπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική. Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά, “Πατρίς, θρησκείακαι φαμελιά”.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή, τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στηγη χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι; Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά ν’ αφήσεις τ’ όνομακαι τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή, σκεύρωσες, σάπισες στομαγαζί. Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί. Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως μα εσύ στοκουφάρι σου κλεισμένος εντός. Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,  άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή να γίνει τ’όνειρο φέτα ψωμί να φας κι εσύ, κυρ Παντελή; Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή; Πεςμας τι έκανες σ’ αυτή τη γη. Πες μας τι άφησες κληρονομιά που να εμπνέει τη νέαγενιά. Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή, έντρομε, άβουλε, συ φασουλή, βρώμισες τ’όνειρο και την ψυχή, άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά, θάψτε τους έντιμους μες στασπαρτά κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.

Ητελευταία ομιλία του Αλέξη Τσίπρα ως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

«Είναι ορισμένες στιγμές που καλείσαι ναπάρεις κρίσιμες αποφάσεις. Που καλείσαι να σταθείς απέναντι στην ιστορία,απέναντι σε όσους πορευτήκατε μαζί, απέναντι σε όσους σε πίστεψαν και στήριξανπροσδοκίες σε σένα. Απέναντι στον εαυτό σου. Αλλά και απέναντι σε όσουςπολέμησες και σε πολέμησαν. Έχω πια την εμπειρία αυτές τις αποφάσεις να μην τιςλαμβάνω εν θερμώ. Να τις παίρνω στο μαξιλάρι μου και να τις βασανίζω. Νααποφασίζω με ψυχραιμία. Και αυτό έκανα για τρία εικοσιτετράωρα. Γιατί, ξέρωκαλά ότι οι αποφάσεις μου έχουν επιπτώσεις και σε άλλους ανθρώπους.
Ξεπερνούν εκ των πραγμάτων το δικό μου ατομικό ορίζοντα. Στη δήλωσή μου τοβράδυ των εκλογών είπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια κλείσει έναν μεγάλο ιστορικόκύκλο, που πρέπει να τον αποτιμήσουμε με περηφάνεια. Και να ανοίξουμεσυλλογικά, έναν επόμενο κύκλο. Δύσκολο, πρωτόγνωρο, αλλά ακόμη πιο ελπιδοφόροκαι δημιουργικό. Μίλησα επίσης για την ανάγκη δύσκολων και γενναίων αποφάσεων,που αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Για την ανάγκη να συναντηθούμε πάλι με τις αξίεςμας. Της συλλογικότητας, της ανιδιοτέλειας και της κοινωνικής ευθύνης, ναανανεώσουμε τολμηρά το στελεχικό μας δυναμικό από πάνω μέχρι κάτω, δείχνονταςεμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους, να βάλουμε τέλος σε νοοτροπίες που μας κόστισανακριβά. Προσθέτω: Την ανάγκη να εφεύρουμε τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορέσει μεσεμνότητα και ανοιχτά μάτια να διαβάσει τις νέες αντιθέσεις και τα νέα ρεύματατης κοινωνίας, τις νέες προκλήσεις της εποχής, και να ανταποκριθεί στιςπροσδοκίες εκείνων που θέλει και έχει ταχθεί να εκπροσωπεί. Αυτές οι δύσκολεςκαι γενναίες αποφάσεις, που καλούνται να υπηρετήσουν ένα νέο όραμα, αφορούνπροφανώς και μένα. Πρώτο μάλιστα εμένα, που υπήρξα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στονιστορικό κύκλο που κλείνει.

Παρέλαβα σε ηλικία μόλις 34 ετών ένα μικρόκόμμα της Αριστεράς. Το ταξίδι που κάναμε μαζί ήταν επικίνδυνο, γεμάτο παγίδες,αλλά συναρπαστικό. Από μικρό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο κορμός της προοδευτικήςπαράταξης στην Ελλάδα. Το πρώτο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη που κυβέρνησε καιμάλιστα σε ιστορικές στιγμές για την πατρίδα και την Ευρώπη. Σε απίστευταδύσκολες συνθήκες, με την κοινωνία καταρρακωμένη και την οικονομίαχρεοκοπημένη. Και είχα την τύχη και την τιμή, για την οποία χρωστάω ευγνωμοσύνηστον ελληνικό λαό και τους συντρόφους μου, να είμαι ο πρώτος αριστερόςπρωθυπουργός. Αυτό το ταξίδι ήταν μια πορεία που κάθε μέρα της ήταν μια μέραμάχης.
Αντιμετωπίσαμε μια Ευρώπη καχύποπτη και εχθρική απέναντι στην Ελλάδα και μιασυμμαχία δανειστών που θεωρούσε την πατρίδα μας άξια τιμωρίας. Αντιμετωπίσαμεαφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς. Που εκπορεύονταν από ισχυρές δυνάμεις έξω απότη χώρα, αλλά έβρισκαν ισχυρούς συμπαραστάτες και μέσα σ’ αυτή. Δηλώνω καισήμερα, αυτή τη σημαντική μέρα για μένα, περήφανος για όσα πετύχαμε. Για την έξοδοαπό τα μνημόνια και τη ρύθμιση του χρέους. Για την επούλωση των τραυμάτων τηςκοινωνίας και της οικονομίας. Για τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας πουαποκαταστήσαμε.  Και βέβαια για τηνιστορική Συμφωνία των Πρεσπών.

Αυτό το έργο είναι δικό σας και δικό μας. Δενμπορεί κανείς να μας το πάρει. Αυτό το δύσκολο ταξίδι όμως είχε καισυμβιβασμούς. Είχε και δύσκολες αποφάσεις. Είχε και τραύματα. Είχε και φθορά.Σε κάθε περίπτωση όμως ήταν ένα ταξίδι που άφησε αποτύπωμα στην ιστορία. Οιεμπειρίες του, οι επιτυχίες, τα λάθη του, οι μάχες που κερδίσαμε για λογαριασμότης πατρίδας, αλλά κι εκείνες που χάσαμε, αποτελούν αναντικατάστατηπαρακαταθήκη για το νέο κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ήρθε η ώρα να ανοίξουμε ένα νέοκύκλο. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί καιπρέπει να γίνει η αρχή του. Το εκλογικό σώμα έδωσε στο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μια διπλήεντολή.
Πρώτον, να ανταποκριθεί στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Που πάντα καιεκ των πραγμάτων είναι ρόλος κόμματος εξουσίας. Και δεύτερον, να αλλάξειδραστικά, αν θέλει να διεκδικήσει εκ νέου με αξιώσεις την κυβέρνηση. Οφείλουμενα ανταποκριθούμε στη λαϊκή εντολή.
Να αναδιοργανωθούμε άμεσα και χωρίς καμιά χρονοτριβή. Να μην επιτρέψουμε ναχαθεί ούτε μια μέρα τόσο στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο καιστην αντιπαράθεση με τις δικές μας αδυναμίες, παθογένειες και προβλήματα. Μιαδιαδικασία βαθιάς ανανέωσης και επανίδρυσης, που θα αγκαλιάζει όλα τα μέλη τουκόμματος, αλλά και τους φίλους και τις κοινωνικές ομάδες που θέλουμε ναεκπροσωπούμε, είναι άμεση προτεραιότητα. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι άμεσηπροτεραιότητα.
Και δεν αφορά μόνο το κόμμα μας. Αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας μας, τιςαντιστάσεις στις πολιτικές της ΝΔ, το μέτωπο στην ακροδεξιά και το νεοφασισμόπου βρήκε θέση στην ελληνική Βουλή. Αυτή την πεποίθησή μου για την ανάγκη μιαςδιαδικασίας βαθιάς ανανέωσης και επανίδρυσης θα ήταν υποκριτικό να την προτείνωμόνο με το λόγο μου, αν δεν την υπηρετώ ταυτόχρονα και με τη στάση μου. Το νέοκύμα στην κοινωνία, την τέχνη, την πολιτική, περνάει είτε με συγκρούσεις. Τοπιο συνηθισμένο. Είτε επειδή κάποιοι που κατέχουν θέσεις ευθύνης κατανοούν τηναναγκαιότητά του.
Κι εγώ κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα ναπαραμερίσω για να περάσει. Έχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματόςμας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς. Αποφάσισαλοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του Κόμματος, όπωςορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες.
Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τηδιάρκεια, αλλά και μετά από αυτές. Δεν το κρύβω ότι είμαι συγκινημένος. Ότιαυτή η απόφαση έχει και για μένα ένα στοιχείο οδύνης, όπως θα είχε και για τονκαθένα. Έχει όμως και ένα στοιχείο προσωπικής πρόκλησης. Να αποδείξω με τηστάση και το παράδειγμά μου ότι στη ζωή, στην πολιτική, ιδίως στην πολιτική πουαναφέρεται σε αξίες, μπορείς να είσαι μάχιμος και δημιουργικός, ίσως σε κάποιεςπεριπτώσεις ακόμα πιο χρήσιμος, και χωρίς αξιώματα. Να αποδείξω η μάχη για τιςιδέες και η προσφορά δεν ορίζεται από την καρέκλα που κατέχει κανείς.

Θέλω να απευθυνθώ στα χιλιάδες μέλη, τουςφίλους και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί τους βρέθηκα και βρεθήκαμε σ’αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σας.
Να σας αισθάνομαι δίπλα μου. Το ταξίδι συνεχίζεται. Και η πιο όμορφη θάλασσαείναι αυτή που δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει.

Θέλω όμως να απευθυνθώ και σε όλες τιςΕλληνίδες και τους Έλληνες. Μπορεί κάποιοι να χαίρεστε με την απόφασή μου. Καικάποιοι να λυπάστε. Αλλά τα επόμενα χρόνια δε θα είναι εύκολα για κανένα μας.Ό, τι κι αν ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Ζούμε σε μια περίοδο αλλεπάλληλωνκρίσεων, σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον, σε μια περίοδο γεωπολιτικώνεντάσεων και προκλήσεων.
Η πίστη στις αξίες μας. Η προσήλωσή μας στη δημοκρατία και την ελευθερία, πουείναι συνώνυμο της Ελλάδας. Η αγάπη για τον άνθρωπο. Η αλληλεγγύη. Η ενότητα.Το εμείς πάνω από το εγώ, είναι δρόμος για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες. Ηπροοδευτική παράταξη του τόπου, όπως πάντα στην ιστορία, θα είναι οδηγός σεαυτή τη συλλογική εθνική προσπάθεια. Και ένας νέος ΣΥΡΙΖΑ που θα την εκφράζει,μπορεί να γίνει ξανά η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό το σκοπό υπηρετεί ηαπόφασή μου. Αυτό το σκοπό θα υπηρετώ πάντα.
Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο».

‍

Ο εμπρησμόςτου Εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ από τη φασιστική ΕΕΕ - Mία ακόμη μελανή κηλίδαστην ιστορία της Θεσσαλονίκης

Συμπληρώθηκαν 92 χρόνια από μία ακόμη μελανή κηλίδα στηνιστορία της Θεσσαλονίκης: Τον εμπρησμό στα 1931 του εβραϊκού συνοικισμούΚάμπελ, ως αποτέλεσμα μιας εκστρατείας μίσους κατά του εβραϊκού στοιχείου πουείχε εξαπολυθεί στην πρωτεύουσα της ελληνικής Μακεδονίας από τη φασιστικήοργάνωση της εποχής «ΕΕΕ».

Η δεκαετία του ΄30 θα σημαδευτεί από την προσπάθεια νακαταπνιγεί το ανερχόμενο εργατικό και σοσιαλιστικό κίνημα της εποχής. Και ηΘεσσαλονίκη ως γνωστόν, είχε αποτελέσει τη μήτρα για την άνδρωση αυτού τουκινήματος, με την οργάνωση «Φεντερασιόν» και την επέκτασή του στη συνέχεια σεόλη τη χώρα.

Για την αντιμετώπιση αυτού του κινήματος, θα κάνει τηνεμφάνισή του ως αντίπαλο δέος ο  ελληνικός φασισμός, που συγκροτήθηκε σανένα μείγμα εθνικισμού, αντισημιτισμού,  αντικομμουνισμού καιαντισλαβισμού. Μέχρι το 1928 θα εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη περισσότερες απόδέκα αντικομμουνιστικές κι αντισημιτικές συμμορίες, ανάμεσά τους οι «ΛεγεώνεςΕθνικής Σωτηρίας», η «Αντικομμουνιστική Ένωση η Πατρίς», η «Εθνική ΠαμφοιτητικήΈνωση», ο «Σύλλογος Εθνικιστών Φοιτητών», η «Εθνική Ένωση Ελλάς" (πουέγινε γνωστή ως «η τρία έψιλον» ή «οι Χαλυβδόκρανοι»)... Επίσης στη Θεσσαλονίκηεκδίδονται για πρώτη φορά στα ελληνικά τα κατασκευασμένα «Πρωτόκολλα της Σιών»,το «ευαγγέλιο» των απανταχού φασιστών αντισημιτών, ενώ η ρατσιστικήαντισημιτική προπαγάνδα από κάποιες εφημερίδες, πυροδοτεί το αντιεβραϊκό κλίμα.

Ποιοι ενίσχυαν το φασιστικόκίνημα

Δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν ότι το φασιστικό κίνημααναπτύχθηκε χάρη στην υπόθαλψη και την ενίσχυσή του από το επίσημο κράτος. Οιαρχηγοί των συμμοριών ήταν «σημαίνοντα πρόσωπα» (τραπεζικοί υπάλληλοι, έμποροι,πρώην στρατιωτικοί...) που είχαν απευθείας επικοινωνία με τις αρχές και τιςυπηρεσίες. Το κράτος τις χρηματοδοτούσε συστηματικά και δημόσια, αναγνωρίζονταςεπίσημα την «εθνικά ωφέλιμη» δράση τους. Συμμετείχαν σε επίσημες τελετές κιεκδηλώσεις. Και φυσικά, επίσημο κράτος και παρακράτος οργάνωναν και συντόνιζαναπό κοινού τις κατασταλτικές επιχειρήσεις των δυνάμεων της τάξης, ιδίως σεπεριπτώσεις εργατικών κινητοποιήσεων.
Εξάλλου, πέρα από τη δράση των φασιστών, ήταν οι ίδιοι οι κρατικοί μηχανισμοίπου μεταλλάσσονταν σε κράτος έκτακτης ανάγκης και στρέφονταν στον μιλιταρισμόκαι τον ρατσισμό.
Τον πρώτο τόνο, τον έδινε το επίσημο κράτος, το οποίο μετά τη θέσπιση του«Ιδιώνυμου» για τις  διώξεις των κομμουνιστών εργατών, είχε φτάσει μέχριτην πολιτική γκετοποίηση των Εβραίων. Αναγκάζοντάς τους από το 1928, ναψηφίζουν σε ξεχωριστούς εκλογικούς καταλόγους με το επιχείρημα, που είχε διατυπώσειτο «Κόμμα Φιλελευθέρων» του Ελευθέριου Βενιζέλου ότι «έως ότου οι Εβραίοιαισθανθούν Έλληνες, ο διαχωρισμός θα παραμείνει ώστε να προστατεύσει το κράτοςτον εαυτό του από μια πιθανή κατάχρηση της ψήφου».


‍

Αρχίζουν τα γεγονότα

Στις 23 Ιουνίου 1931, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδαΜακεδονία ένα εμπρηστικό άρθρο του αρχισυντάκτη της, Νίκου Φαρδή, πουκατηγορούσε τους αντιπρόσωπους του εβραϊκού αθλητικού και πολιτιστικού συλλόγου«Μακαμπή» ότι συμμετείχαν σε συνάντηση του βουλγαρικού κομιτάτου στην Σόφια, όπουσυζητήθηκε η αυτονόμηση της Μακεδονίας. Η κατηγορία ήταν αστήρικτη, αλλά ηδημοσίευση ήταν μια καλά υπολογισμένη προβοκάτσια σε βάρος της εβραϊκήςκοινότητας. Την σκυτάλη πήρε η ακροδεξιά «Εθνική Παμφοιτητική Ένωση» πουκυκλοφόρησε την ίδια μέρα εμπρηστική προκήρυξη όπου κατηγορούσε τους Εβραίουςότι "ως κομμουνισταί συνεργάζονται μετά των κομιτατζήδων και σκάπτουν τοντάφο της Ελλάδος...», ζητούσε "άγριον μποϋκοτάρισμα εναντίον τωνΕβραίων" και έκλεινε καλώντας "εμπρός Έλληνες, αρχίσατε μεενθουσιασμόν τον αγώνα και ετοιμασθήτε δια μεγαλυτέρους αγώνας".

Ο τραγικός απολογισμός του πογκρόμ στον συνοικισμόΚάμπελ

Αποτέλεσμα αυτής της ρατσιστικής εκστρατείας, της οποίας τη σκυτάλη πήραν στησυνέχεια και  οι υπόλοιπες φασιστικές συμμορίες, ήταν τις επόμενες μέρεςνα ξεκινήσουν επεισόδια που σε ορισμένες περιπτώσεις εξελίχτηκαν σε κανονικέςμάχες στα όρια των εβραϊκών συνοικισμών, όπου στήθηκαν οδοφράγματα γιααυτοπροστασία. Τα γραφεία της «Μακαμπή» πυρπολήθηκαν, ενώ συναγωγές καικαταστήματα πετροβολήθηκαν. Στις 28 Ιουνίου αποσπάσματα φασιστών επιτέθηκανστον εβραϊκό συνοικισμό 151, αλλά οι κάτοικοι τους απώθησαν.

Από τη δίκη των οργανωτών της επίθεσης κατάτου συνοικισμού Κάμπελ. Βγήκαν όλοι... λάδι

Οι φασίστες της ΕΕΕπαρελαύνουν ενώπιον της ηγεσίας του στρατεύματος

Το επόμενο βράδυ, ένας όχλος περίπου 2.000 φασιστών υπότην καθοδήγηση των ΕΕΕ, επιτέθηκε στον εβραϊκό συνοικισμό Κάμπελ, που βρισκότανστην περιοχή της Κηφισιάς, από την πρώην ταβέρνα «Κρικέλας» και μέχρι περίπουτο νοσοκομείο «Άγιος Παύλος». Εκεί, διέμεναν 220 φτωχές εβραϊκές οικογένειες,εγκατεστημένες εκεί μετά την πυρκαγιά του 1917. Οι κάτοικοι φοβισμένοι είχανκλειστεί στα σπίτια τους, αναγκάστηκαν όμως να τραπούν σε φυγή για να γλιτώσουνόταν οι φασίστες έβαλαν φωτιά στον οικισμό. Επιθέσεις έγιναν και σε άλλες δύογειτονιές, αλλά εκεί οι κάτοικοι κατάφεραν να τις αποκρούσουν. Οι επιτιθέμενοιείχαν μαζί τους δοχεία με βενζίνη (κάποια απ’ τα οποία βρέθηκαν την άλλη μέραστον τόπο της καταστροφής) και σύντομα φλόγες ξεπήδησαν από διάφορες πλευρέςτου Κάμπελ.

Ο απολογισμός του εμπρησμού: Αποτέφρωση είκοσι οικημάτων,με συνέπεια να μείνουν  άστεγες περίπου εκατό οικογένειες. Ανάμεσά στακαμένα κτίρια ήταν η συναγωγή, το σχολείο και το φαρμακείο. Οι σοβαρότερατραυματισμένοι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Χιρς, το σημερινόΙπποκράτειο. Ανάμεσά τους ο Λεωνίδας Παππάς, χριστιανός φούρναρης τουσυνοικισμού, που χτυπημένος από σφαίρα εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα.

Στις βιαιοπραγίες στο Κάμπελ πήρε μέρος μέχρι και τοστρατιωτικό απόσπασμα που είχε αποσταλεί δήθεν για να επιβάλλει την τάξη, ενώπολλοί από τους επιτιθέμενους φασίστες ήταν στρατιωτικοί. Τις επόμενες μέρες οικάτοικοι τρομαγμένοι εγκατέλειψαν τη ρημαγμένη συνοικία κι αναζήτησαν καταφύγιοσε κοινοτικά κτήρια του κέντρου, αλλά και στον επίσης εβραϊκό συνοικισμό"151", χωρίς ποτέ να επιστρέψουν στις εστίες τους.
Μετά το πογκρόμ, έγινε ολότελα καθαρό στην εβραϊκή κοινότητα, ήδη βαριάχτυπημένη από τις διακρίσεις και την καταστροφική πυρκαγιά του 1917, ότι ήτανπαγιδευμένη σε μια απελπιστική κι επικίνδυνη κατάσταση. Για ακόμη μία φορά ηπροσφυγιά έγινε η μόνη διέξοδος σωτηρίας κι ένα κύμα μετανάστευσης αποψίλωσε ακόμη περισσότερο την κοινότητα.

Δίκη-φιάσκο

Στην δίκη που έγινε τον Απρίλιο του 1932 στοκακουργιοδικείο της Βέροιας για τον εμπρησμό στο Κάμπελ, με κατηγορούμενουςτους αρχηγούς της φασιστικής οργάνωσης Κοσμίδη και Χαριτόπουλο και τοναρχισυντάκτη της «Μακεδονίας», Νίκο Φαρδή για ηθική αυτουργία, καθώς και οκτώτριεψιλίτες ως φυσικούς αυτουργούς του εμπρησμού, όλοι οι κατηγορούμενοιαθωώθηκαν πανηγυρικά, ενώ επιτράπηκε η συνέχιση της λειτουργίας της «ΕΕΕ».
Η ίδια η «ΕΕΕ» δήλωνε δημόσια την ικανοποίησή της επειδή μετά το πογκρόμαυξήθηκαν τα παραρτήματα και τα μέλη της και συνέχισε ενθαρρυμένη τη δράση της.

Τον Απρίλιο του 1933 οι  Εβραίοι της Θεσσαλονίκηςέκλεισαν τα μαγαζιά τους σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα αντισημιτικά μέτρα τηςναζιστικής Γερμανίας και σε απάντηση η «ΕΕΕ» οργάνωσε φασιστική παρέλαση μέσαστην έρημη εμπορική συνοικία της πόλης, χαιρετίζοντας τον Χίτλερ και βάφονταςαγκυλωτούς σταυρούς στους τοίχους. Τον επόμενο μήνα οργάνωσε «την προς ταςΑθήνας πορεία» (κακέκτυπο της φασιστικής πορείας του Μουσολίνι προς τη Ρώμη)και 3.000 «χαλυβδόκρανοι» κατέβηκαν στην πρωτεύουσα, όπου τους έγινε υποδοχήακόμη και από υπουργούς της τότε κυβέρνησης..
Μετά από αυτό η «ΕΕΕ» επιχείρησε να εμφανιστεί ως κόμμα στις εκλογές, όπου όμωςκαταποντίστηκε με συνέπεια τη διάλυσή της. Αργότερα, στα χρόνια της ναζιστικήςΚατοχής, οι περισσότεροι από τους «τριεψιλίτες» πρόσφεραν με το αζημίωτο τιςυπηρεσίες τους στους ομόφρονές τους Ναζί ως ταγματασφαλίτες.

Τα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο τουΣπύρου Κουζινόπουλου "Μελανές κηλίδες στην ιστορία της Θεσσαλονίκης"που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS

‍