Σε καιρούς δύσκολους, αλλά και σε κάθε εποχή, η ανάξεση πληγών, η κατ'εξακολούθηση υπόμνηση σφαλμάτων, η μετ'επιτάσεως αναφορά σε τραγικές στιγμές, εγκλήματα και εσφαλμένες ενέργειες και τοποθετήσεις, με κανένα τρόπο συμβάλουν σε κάτι θετικό.
Η γνώση και ανάμνηση της Ιστορίας είναι ο οδηγός για ορθή χάραξη πορείας προς το μέλλον. Η επίμονη,όμως, προβολή και υπογράμμιση σφαλμάτων, το μόνο που επιτυγχάνει είναι η αναμόχλευση παθών που αναπόφευκτα οδηγούν στη διχόνοια που ο εθνικός μας ποιητής χαρακτηρίζει ‘‘ δολερή‘‘
Βέβαια δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως το πρώτο προ χιλιετιών λογοτεχνικό κείμενό μας, η Ιλιάδα του Ομήρου αρχίζει με τη λέξη ‘‘ μήνις‘‘, θυμός, δυσαρέσκεια, καυγάς. Δεν μάς διαφεύγει το τι κατέστρεψε ο Πελοποννησιακός αδελφοκτόνος πόλεμος, σε τι μπορούσαν να οδηγήσουν οι διχόνοιες το 21 και τι ζημίωσαν την Ελλάδα οι αδελφοκτόνες διαφορές μετά τη δόξα του 40. Ναι αυτά, όμως, είναι παραδείγματα προς αποφυγήν. Η ανάμνησή τους πρέπει να μάς διδάσκει και να μάς συνετίζει και όχι να μάς οδηγεί σε στραβά μονοπάτια.
Σε αρκετές περιπτώσεις τον τελευταίο καιρό,τόσο στον τύπο όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γίνεται συχνά λόγος και προβάλλονται σφάλματα, ενέργειες -παλαιότερες και πρόσφατες- με τρόπο και ύφος που αφήνει να νοηθεί ότι επιδίωξη είναι να εξουδετερωθούν ‘‘εκείνοι‘‘ και να φτιάξουμε τα πράγματα ‘‘ εμείς‘‘. Σήμερα, όμως, στο ίδιο καζάνι βράζουμε και ‘‘ εκείνοι‘‘ και ‘‘εμείς‘‘. Ο εχθρός είναι προ των πυλών και όποιος δεν το έχει αντιληφθεί είναι νυκτωμένος μακρυά, ή όπως θα γράφαμε και παλαιότερα ‘‘ καθεύδει υπό μανδραγόραν,’’ δηλαδή είναι ναρκωμένος και εκτός πραγματικότητος.
Παρατηρείται, εξακολουθητικά μάλιστα, και προβολή κάποιων γεγονότων που μαρτυρεί μια κάποια άγνοια νόμων, κανονισμών,παραδόσεων και πρακτικών, που εφαρμόζονται στις σύγχρονες Δημοκρατίες. Για παράδειγμα σε πλείστες όσες χώρες τα κοινοβουλευτικά κόμματα επιδοτούνται από το κράτος. Βέβαια δεν εξαιρούνται τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι τούτο γίνεται για νά στηρίζουν όλοι, με κλειστά μάτια, τους ευρισκόμενους κατά καιρούς στην εξουσία. Μέσα στο ίδιο πνεύμα και σε δύσκολες περιστάσεις, προς ενίσχυση του πλουραλισμού ενισχύεται οικονομικά και ο τύπος και στηρίζονται εκδόσεις.
Αλλά ας έρθουμε και στο σήμερα. Οι απειλές κατά της Ελλάδος είναι συνεχείς. Οι διεκδικήσεις εις βάρος της εδαφικής ακαιρεότητας της χώρας, μέρα με τη μέρα αυξάνονται και γίνονται πιο έντονες. Δεν υπάρχει άλλη οδός από την ομόνοια, τη συστράτευση και την ομόθυμη απόφαση για αντιμετώπιση του όποιου κινδύνου. Υπάρχει χρόνος μετά την παρέλευση του κινδύνου να συζητήσουμε, να λοχομαχήσουμε και να λύσουμε τις όποιες διαφορές μας. Το βλέμμα μας πρέπει να είναι στραμμένο στο μέλλον και η σκεψη μας στοχευμένη στη διαφύλαξη της εδαφικής ακεραιότητας τής Πατρίδας και όχι στα λάθη που διαπράξαμε στο παρελθόν. Χρειάζεται ενότητα. Ενότητα και συστράτευση των απανταχού της γης Ελλήνων.
Ας έχουμε πάντα κατά νουν τη ρήση του Εθνικού μας ποιητού:
Μην ειπούν στο στοχασμό τους
Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
Δεν τους πρέπει ελευθεριά.